Een midzomerknuffel
(Gedicht van Karel De Pelsemaeker)
Als grote en smalle weegbree bloeien langs het lange pas,
waar zachte regendruppels het stof wegspoelen,
stap je dan mee
de frisse geuren van de midzomeravond in?
Overal regent het letters, komma's, uitroeptekens
maar vooral vraagtekens.
Ze vormen liefdesversjes in de stroming van de regengeul
waarlangs we stappen.
Wellicht vinden we een plaatsje
waar de regen nog geen vat op had
en het gras ons uitnodigt voor een potje knuffelen
te midden van bekoorlijke geuren van de zomeravond.
Wetend dat er rond midzomer
aan de nacht gauw en einde komt,
beleven we wellicht de knuffel van ons leven
"Liefde verkwikt als zonneschijn na regen"
22-06-2011 om 17:03
geschreven door Zilveren Schepen
|
