Grootvader langs mama's - Josephine Kielbaey - kant.
Zijn voornaam ken ik niet, maar zijn achternaam was dus Kielbaey.
Als bijnaam gaf men hem : "Bòasken Kasseièr".
Of het iets met de "kinderkopkens" te maken had wist men bij mij thuis niet, wel was geweten dat mijn grootvader werkzaam was aan "den Tram".
Ook hij stierf vroeg .
Grootmoeder, grootvader en een van mijn ma's haar broers - als ik mij niet vergis sprak mijn ma altijd van "onze Jef" - stierven in een tijdspanne van drie weken.
Oorzaak : Waarschijnlijk de toendertijd welig tierende ziekte TBC, zijnde tuberculose.

Mijn grootmoeder langs mijn mama's kant.
Mijn ma heeft haar ouders amper gekend, want als zesjarige werd ze wees, en werd ze "opgevoed" in het Gasthuis. 
Daar heeft ze - volgens haar vertellingen - in een hel geleefd.
Indien iemand van jullie "Rosalie Niemand" gelezen heeft, dan kun je U ongeveer inbeelden hoe het er in die tijd aan toeging.
Het "Gasthuis" in Lebbeke was wel geen psychiatrische instelling, maar de weeskinderen hebben er veel zwarte sneeuw gezien.