Een èwer wordend koppel inviteert de gebuurs veur te komen ete. Iedere kier oas den èwe man zijn vrèwe iets vroagt, begint hij mee: "schatse, lieveke, zoetse, schetebezeke, engelke", enz...
Enfin, de gebure zijn onder den indruk, want 't koppel was hoast 60 jaar getrèwd. Oas de vrèwe efkes noar de keuken es, zegt de gebuur tege de man : "Kijk, ik vinde da zuu schune dadd' uw vrèwe, achter al die joaren dadde getrèwd zijt, nog altijd troetelnoamkes geeft".
Den èwere man buig zijn huufd. "Zwijgt", zegt hij "'k kan al tien joar op heure noame nie mier kome..."
|