De maan wordt sinds mensenheugenis iedere maand vol, dan neemt hij weer af, verdwijnt heel even... en daarna wordt hij weer opnieuw geboren.
En zo boven zo beneden.

Wij mensen worden geboren, groeien op, worden volwassen, worden oud, gaan dood en worden weer opnieuw geboren.
Zo boven zo beneden.

HET VERHAAL VAN DE MAAN


En op een dag, beter gezegd op een nacht wilde de maan de mensen zijn boodschap brengen.
In al zijn wijsheid liet de maan de spin tot zich komen.
En de maan zei tegen de spin: "Spin, ik wil dat jij de mensen mijn boodschap brengt. Zo boven, zo beneden." De spin liet zich zakken aan een fijn draadje. En langzaamaan zakte de spin van de maan naar de aarde.
De spin kwam op aarde en ging op weg naar de mensen. Maar op weg naar de mensen kwam de spin de haas tegen. En de haas zei tegen de spin: "Waar kom je vandaan, waar ga je naar toe, wat ben je aan het doen en wat ga je doen".

"Eh, niet zo gehaast, haas", zei de spin, "Jij bent altijd zo gehaast. Ik kom van de maan, ik ga naar de mensen en ga de mensen de boodschap van de maan brengen".
"Ach", zei de haas, "Ik ben veel sneller dan jij. Laat mij die boodschap maar brengen." En ‘zoef' weg was de haas.
Voordat hij goed en wel begrepen had wat de boodschap van de maan nu eigenlijk wel en niet was.

De haas kwam bij de mensen en riep alle mensen rond zich heen.
De mensen gingen in een grote kring rond de haas staan.
En de haas verkondigde: "Mensen, ik breng jullie de boodschap van de maan!”
En de mensen luisterden met grote hazenoren.
En de haas vervolgde: “De maan gaat dood, blijft dood. Mensen gaan dood, blijven dood."
De mensen keken elkaar aan. Ze keken naar de haas. Sommige mensen moesten lachen. De mensen vonden het een vreemde boodschap, boodschap van de haas, boodschap van de maan.

Maar ja, de haas die zegt het en het is de boodschap van de maan dus het zal wel waar zijn.  
De haas ging terug naar de maan

En de haas zei tegen de maan: "Maan, ik heb jouw boodschap aan de mensen gebracht".
"Wat!", zei de maan, "ik heb jou helemaal niet uitgekozen tot mijn boodschapper. Jij bent altijd veel te gehaast. Wat heb je in hemelsnaam de mensen verteld?"
"Nou", zei de haas, " ik heb de mensen verteld: “De maan gaat dood, blijft dood, mensen gaan dood, blijven dood".

“Wat, “ zei de maan, “Dat was heel mijn boodschap niet!”
De maan nam een tak en heeft de haas toen boven op zijn lip geslagen.
De lip van de haas is toen gespleten.   En sindsdien heeft de haas een spleetje in zijn lip. En veel van ons mensen denken dat wanneer we dood gaan, dood blijven.

Maar de mensen die dat geloven en denken die hebben de verkeerde boodschap van de haas ontvangen.
Kijk maar naar de maan, die wordt iedere maand weer opnieuw geboren.
En zo boven zo beneden...