De ingreep zelf
Stenting duurt een uurtje en gebeurt in een speciale operatiezaal, het kathlab. Je krijgt een licht kalmeermiddel, maar je maakt alles live mee, kunt met de cardioloog en zijn team praten en zelfs meevolgen wat gebeurt op de beeldschermen.
Stenting kan in één of twee keer gebeuren.
Eerste fase
Om te beginnen gebeurt een diagnostische coronografie. Dan worden de kransslagaders in beeld gebracht met behulp van een contrastvloeistof en röntgenstraling. Omdat de contraststof braakneigingen kan veroorzaken, moet je daarvoor nuchter zijn.
Eerst wordt onder plaatselijke verdoving een 2 mm brede toegang in een grote lichaamsslagader gemaakt. Meestal is dat in de lies, soms in de elleboog of de pols. Door de slagader wordt een katheter, een dunne flexibele buis tot aan de kransslagaders geschoven. Daar voel je niets van omdat de binnenkant van de slagaders gevoelloos is. De contrastvloeistof wordt ingespoten en je krijgt het even warm over je hele lichaam. Het resultaat is zichtbaar op een beeldscherm. Je ziet meteen hoe de kransslagaders lopen en welke ervan vernauwd zijn.
Is niet meteen duidelijk of stenting dan wel een overbruggingsoperatie de beste oplossing is, dan bespreken de artsen dat na de coronografie eerst met jou. De eigenlijke ingreep gebeurt dan op een andere dag.
Tweede fase
Is wel meteen duidelijk dat een stent de beste oplossing is, dan wordt hij onmiddellijk geplaatst. De klus is toch al voor de helft geklaard. Dat verlengt de procedure met een half uurtje.
Een ballonnetje dat vastzit aan een speciale katheter wordt tot aan de vernauwing gebracht en er onder hoge druk opgepompt. Dat kan even een drukkend gevoel veroorzaken. De plaque die het bloedvat verstopt of vernauwt, wordt daardoor tegen de vaatwand aangeduwd. Soms moet het opblazen een paar keer opnieuw gebeuren voor het resultaat goed is.
Dan komt de stent eraan. Hij zit op een ander ballonnetje gemonteerd. Wanneer dat ballonnetje wordt opgeblazen, spert de stent zichzelf open en zet zich vast tegen de slagaderwand.
Wanneer alles achter de rug is, wordt de katheter verwijderd. Om te vermijden dat het sneetje in de lies opengaat en begint te bloeden, moet je de eerste uren erna plat op je rug blijven liggen. Voor alle veiligheid breng je de nacht door in het ziekenhuis. Als alles goed is blijven gaan, mag je de volgende dag al naar huis.
Je moet een weekje voorzichtig blijven wegens het litteken in de lies. Na zes maanden kom je op controle en als er geen hervernauwing is ontstaan, ga je daarna jaarlijks op controle bij je eigen cardioloog om eventuele nieuwe vernauwingen op tijd op te sporen. Dat is ook een extra stimulans om gezond te blijven leven.
Risicos
Aan een stenting zijn maar weinig risicos verbonden:
-
een blauwe plek in de lies
-
beschadiging van de kleine bloedvaten
-
een klein infarct tijdens de ingreep
Alles hangt ook af van je gezondheidstoestand. Wie komt met een stabiele angor zit uiteraard in een veel betere startpositie dan iemand met een acuut infarct.
Geef om je hart
Met een stent heb je geen nieuw hart. Voortaan moet je je levensstijl aanpassen om te voorkomen dat kleine vernauwingen groter worden of dat nieuwe ontstaan. Een hartrevalidatieprogramma volgen is daarom warm aanbevolen.
Enkele cijfers
Jaarlijks zijn er in België ongeveer 40.000 hartinfarcten en worden 20.000 vernauwingen behandeld. Vijftig procent van de behandelingen in een kathlab zijn voor
een acuut infarct of onstabiele angor, de overige 50 procent voor stabiele angor.