xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Big Brother is weeral eens op ons losgelaten, een programma die niet aan mij is besteed

Het binnen zien bij anderen is echt iets waar ik geen boodschap aan heb.

De eerste BB heb ik gezien, net zoals vele van ons van de eerste tot de laatste dag.

Heb Betty onder de lakens zien vingeren tot ze rood en blauw zag.

Heb alle toestanden meegemaakt net of ik zelf in het huis was.

Geen wc of bad was veilig voor ons al ziende oog.

Van de eerste tot de laatste boterham van honger naar lekker eten alles hebben we gehad.

Tot op de dag van de finale en toen….Ja toen.

Het jaar nadien ben ik er niet meer aan begonnen we hadden het gezien.

Het gekonkel onder de lakens, het gekonkel van de kandidaten om toch in de gunst te komen van BB en de anderen, de leugens bedrog, nee dank je wel Mr.

Dus nu zijn ze weer vertrokken eentje is zwanger, eentje met aids, nog wat homo’s en lesbienne en sluit die maar samen op goed voor de kijkcijfers.

Nu is er een boek verschenen over reality-tv “Zwavelzuur” door Amélie Nothomb

Ze beschrijft een fictief verhaal over Big Brother in Auschwits.

De spelers worden opgedeeld in gevangenen en kapo’s en het eliminatiespel kan beginnen,de heldin is schoon en verfijnd haar tegenspeelster lelijk en grof.

Ga dan een beetje ruzie stoken, wat seks er tussen en we zijn weg voor wat het programma van jaar  zou moeten worden.

Omdat de kijkcijfers niet stijgen ondanks de eliminatie beslissen de programmamakers het plubliek via teletekst mee te laten beslissen wie er uit moet, pure gruwel live op tv.
Maar het meest succesvolle programma op tv alle tijden, geen mens die nog de tv uitzet.
Het boek was zeer omstreden in Frankrijk toen het uitkwam, en je mag er niet aan denken,dat de ene of andere zender naar buiten komt met deze gruwel.

Volgens de schrijfster van het boek was dit niet onmogelijk, mensen zijn belust op bloed en spelen het bestond al van in de oudheid de tijd van Christus.

Ze had op haar boek een berichtje gehad van een meisje van 14 jaar dat zei: “Ik heb het boek gelezen het heeft mijn ogen geopend maar zelfs na het lezen zou ik toch kijken “

We worden nu al meer dan ons lief is door camera’s in de gaten gehouden op de openbare weg, in warenhuizen, bank noem maar op BB is overal aanwezig.

Gedaan met de privacy, er is zelfs een kindercrèche in Waals Brabant waar men er aan denkt webcam’s te zetten, zodat ouders op hun werk op de pc hun kleuters kunnen zien. 
Omdat de ouders het willen volgens de Directie en maar een half uur per dag zeiden ze er bij.

Arme kindjes zeg, gelukkig is kind en gezin er niet mee, en ook de Waalse voogdijminister Catherine Fonck loopt er niet warm voor.

Het idee voor cybercrèche kwam overgewaaid uit Scandinavië, Frankrijk en Groot Brittannie waar het systeem vrij ruim is verspreid.Het initiatief werd daar al bedacht met de BB-award voor de mooiste bedreiging van de persoonlijke integriteit van de burger

Binnenkijken bij de buren is zo oud als de mensheid en eigen aan onze nieuwsgierige aard maar Big Brother toelaten in mijn leefwereld is net iets teveel.

Voor mij geen Pfaff toestanden, of het leven zoals het is, bevallen is iets voor twee mensen die in liefde hun kindje op de wereld zetten en daar moet je geen tv bij hebben