De nacht in het bos
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Na een lekker avondmaal was de boswandeling voorzien rond 21 uur voor en na het eten kregen we een tip en deze begon steeds met het liedje Ik hou van U van de groep Noordkaap.
Goede jas en schoenen aandoen was de opdracht, en pampers aandoen was aangeraden, zei de baas. Mensen met hartklachten en kleine kinderen bleven beter in het hotel.
Samenblijven op het pad met de gids was de voorwaarde.
Bon, dat beloofde..
Met een 30 tal personen waren we 5 minuten later aan de rand van het bos, onderweg werd al goed gelachen met de wildste fantasieën wat er zoal in het bos te verwachten was.
Niet echt gerust begonnen we aan onze tocht, pikdonker, geen licht, echt griezelig, nog voor geen 100.000 fr. zou ik dit alleen hebben gedaan. De pret zat er gelijk in toen er een flauwe plezante ons onverwachts op de schouder kwam tikken. Het gegil van mijn vriendin deed ons barsten van het lachen.
Plots, uit de verte, klonk het gehuil van de heks en uit het donker kwam een pompoen te voorschijn. De gids vroeg rond de pompoen te staan en stil te wezen, zijn zaklamp ging uit en het bos leek plots nog donkerder dan ervoor.
Uit de verte kwam een zwak licht met een stem die we niet echt verstonden, een griezelige gedaante kwam op ons af en zei dat we met onze vinger iets aan onze neus moesten wrijven, een klein potje ging rond, best akelig als je niet weet wat dat witte spul was, ik dacht plakkaatverf, wat door de geest ook gelijk werd bevestigd, algemeen gelach iedereen met een witte neus en de tip was het komt alleen in de lente.
Onze volgende halte was aan een moeras, waarin ook weer een pompoen stond. We moesten naast elkaar op het pad blijven, maar ja dat hadden we niet gehoord, te veel aan het gieren van het lachen geweest, dus wij het sop in. Gelach alom en wij
. veel begrepen we er in het geheel niet van, alleen dat onze schoenen goed vuil waren en wie niet echt goede schoenen aanhad ook de broekspijpen.
Opnieuw het akelige geluid van de heks en plots was heel het bos in vuur en vlam, echt prachtig om zien, overal vuur op de grond en in de struiken.
De heks zei iets van een staart en vliegtuig, ze was moeilijk verstaanbaar. Enfin niet veel wijzer en na een wandeling van één en half uur terug naar het hotel.
We hebben de pamper nodig gehad, niet van de schrik, nee, gewoon van lachen alleen.
Met de tips moesten we een 22 letterwoord vinden.
Wie zoekt zal ook hier vinden, eens zien wie het kan??? Doen jullie mee?
Morgen de uitslag
|