Daarom heel graag een praktische oefening. Want hoe leer ik mijn lichaam te aanvaarden? Dat is hier de grote vraag. Hou je klaar voor deze minicursus autosuggestie: een goede buikademhaling helpt je al flink vooruit. Ga niet vluchtig en spichtig lopen ademen want voor je het weet ben je aan het hyperventileren.

Neem eens wat tijd hiervoor: ga rustig op je bed liggen en probeer te ademen via je buik. Je legt je hand op je borstkas en op je buik en haalt diep adem. Probeer eerst je hand op je borstkas omhoog te krijgen, doe daarna hetzelfde met je hand op je buik. Je zal vanzelf ondervinden dat je - als je vanuit je buik ademt - veel meer lucht kunt inademen, en dat je er veel rustiger van wordt. En luister nu eens naar je hart. Het klopt veel trager, niet? Een buikademhaling doet je letterlijk steviger door het leven stappen en is daarom ook goed voor je zelfvertrouwen.

Ga nu, na deze simpele bedoefening, even voor de spiegel staan. Bekijk jezelf van boven tot onder en neem er je tijd voor. Beschrijf jezelf intussen luidop maar gebruik geen negatieve woorden. Borrelt er toch een negatief woord in je op, vervang het dan onmiddellijk door een neutraal woord. Zie je bijvoorbeeld je te dikke buik, noem hem dan in plaats van 'vette walrus' gewoon rond. Vertel jezelf ook de historiek van je lichaam. Waarom is je buik nu slapper dan vroeger? Om de eenvoudige reden dat je twee kinderen hebt gebaard, of omdat je intussen 15 jaar ouder bent.

Doe deze spiegeloefening nu samen met je partner. Aanvankelijk zal de oefening voor jezelf behoorlijk confronterend zijn maar we garanderen je een positief gevolg! Jij bent de mooiste van het land! Zeg dat élke dag maar luidop. Tegen jezelf en tegen je spiegel.

04-02-2007 om 21:05 geschreven door Titipoes

03-02-2007 om 16:58 geschreven door J.Rekel