xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
En nu over het autisme:
Autisme, geen twee mensen zijn er in gelijk. Onze kleinzoon heeft autisme spectrum, een lichte vorm van autisme. Er bestaan zoveel soorten autisme, van heel licht naar het soort Rain Men (naar de film) waar de persoon buiten zijn super intelligentie, er ook nog een lichte handicap blijkt bij te hebben.
Spectrum storing is een van de soorten, en behoord bij de lichte gevallen, maar is erkend als zijnde een handicap. Ze noemen het ook wel eens A.s.s. of het asperger disorder syndroom. Hieronder een zeer goede link waar het heel goed is uitgelegd:
http://users.telenet.be/kiddies/autisme.htm
Wat is autisme? En wat is autismespectrum? Dit zijn allebei handicaps die veroorzaakt worden door een lichamelijk defect in de hersenen, namelijk in het deeltje waarin verbanden tussen (al dan niet abstracte) begrippen gelegd worden. Dit deel werkt minder goed, of is beschadigd.
Cedric was een heel normale baby met normale streken, een rustig ventje waarvoor je graag thuisbleef om op te passen. Toen hij drie was begonnen de problemen met praten, ook de steeds terugkerende spelletjes begonnen op te vallen. Het steeds verstoppen op dezelfde plaats, de steeds terugkerende eetgewoonten deden ons de wenkbrauwen fronsen. Beetje verwend eerste kindje enz was onze eerste reactie hierop. Tot er iemand het woord autisme uitsprak. We wisten het gelijk, inderdaad hier klopt er iets niet, maar daarom autisme, nee, dat niet.
Verder onderzoek wees uit dat Cedric normaal tot zelfs goed begaafd is, maar inderdaad de kenmerken van autisme vertoonde, een hele klap in ons bestaan.
Ik ga jullie de lijdensweg besparen van zijn ouders, de lijdensweg tegen het onbegrip, tegen de omgeving, ja zelfs tegen mij. Mijn kleinzoon was een stil en lief kind, en dat praten: wel de ene was vlugger dan de andere. Hij was en is een schatje van een kind waarmee je kunt kussen en knuffelen, die kan huilen om een onbelangrijk detail. Nee Cedje was geen autist, dacht ik toch.
Tot we verder hulp zochten en vonden. Bijscholing en opzoekingen hebben ons veel geleerd hoe we Cedje moeten begrijpen, hoe omgaan met zijn wereld.
Op school doet hij het wondergoed dank zij de GON begeleiding.
Het geïntegreerd onderwijs of GON is een samenwerkingsvorm tussen het gewone en het buitengewoon onderwijs. Leerlingen met een handicap en/of met leer-en opvoedingsproblemen kunnen dan lessen volgen in een school voor gewoon onderwijs, met hulp vanuit een school voor buitengewoon onderwijs.
Binnenkort moet hij naar het middelbaar onderwijs en kiezen voor een beroep. Door het autisme zal hij ondanks alles het hoger onderwijs niet aankunnen, ze kunnen niet blijven begeleiden.
Voor het beroepsonderwijs is hij dan weer te slim, talenknobbel Engels/ Frans heeft hij ook, maar hij zal nooit een taal kunnen schrijven zoals het zo moeten, dus deze richting is uitgesloten, hij is zeer handig met de pc en plantekenen is zijn hobby. Wie weet is er iets in die richting, we zien wel, het is nog een jaar.
Ik kan hier wel 100 brieven te schrijven over het onderwerp. Op 11 oktober is Cedric 11 jaar, een schat van een kind, lief, met een klein hartje, en met veel liefde voor de mensen waarmee hij omgaat, voor zijn vele vriendjes op school, voor de juf en de meester, voor zijn zus en de hele omgeving, nog voor geen 1000 anderen zou ik hem willen missen.
Mensen met (spectrum)autisme vertonen dikwijls deze kenmerken:
- Ze kunnen het verband tussen oorzaak en gevolg niet goed (of helemaal niet) zelf maken. Dit maakt hen onzeker en angstig; ze ervaren de wereld als een constante dreiging, die ze niet goed kunnen begrijpen.
- Dit heeft tot gevolg dat ze in situaties die voor hen bedreigend of ingewikkeld voorkomen volledig dichtklappen: ze zijn dan niet in staat om zelfs eenvoudige taken af te werken, en kunnen zelfs in paniek geraken.
- Meestal kunnen deze mensen goed meedraaien met het "normale" leven, zolang ze hun gewoontes kunnen volgen. Als er echter iets onverwachts gebeurt, worden ze angstig (omdat ze de verandering, of de impact ervan, niet of niet goed kunnen inschatten).
- Mensen met autisme(spectrum) houden vast aan het schema, de structuur. Ze proberen voor zichzelf steeds een schema te volgen, en als er geen schema bestaat, dan maken ze dat zelf:
- Kinderen met autisme werken dikwijls met kleuren. Ik las ooit over een patiëntje, dat alleen maar uit een rood bord wou eten.
- Autisten werken volgens hun regels, welke leeftijd ook volwassen patiënten die eten volgens regels, winkelen volgens regels, en zelfs tv-kijken volgens hun schema. Dit soort "dwangmatig handelen" wordt dikwijls verkeerd opgevat. Vooral bij kinderen spreken de mensen al gauw van verwennerij.
- Autisten zijn veel gevoeliger.
Zintuiglijk zien ze meer kleuren, ruiken ze meer verschillende geuren... heel vaak zijn ze bang voor hard lawaai. Gevoelsmatig zijn ze sneller geschockeerd door gewelddadige tv-beelden, meer geëmotioneerd door bijv. poëzie en muziek, ... heel dikwijls hebben ze een grondige hekel aan onrecht, en volgen ze (overdreven) netjes de regels. De grote gevoeligheid van deze mensen maakt dat té veel prikkels (vb een luid concert, een disco vol lichteffecten, ...) voor hen heel vermoeiend zijn.
Groetjes van Muizemie
|