Ik wil me vandaag nog beperken tot kennismaking met enkele voorname architekten en beeldhouwers uit de tijd rond de eeuwisseling in Tjechïe en begin met GORDON SCHAUER, die zich verbaast over het feit waarom die "oudere garde" zich blijft binden aan de vroegere neostijlen , terwijl zoveel mogelijkheden liggen in de vernieuwing. Hij begrijpt niet in een artikel van 1891 waarin hij zijn verbazing daarover uitdrukt. Terugkeren naar het ( neo-stijlen) oude terwijl de vernieuwing voor het grijpen ligt. Maar dat in die tijd een bepaalde reden voor. De publieke opinie had de afbraak van vele historische gebouwen zien gebeuren met pijn in het hart en dwong de architektenwereld tot een vervanging van al dat moois in hun ogen. Grote delen uit de 16de en 17 de eeuw werden toen afgebroken om gezondheidsredenen en andere, zoals uitbreiding en onderhoudskosten. De jonge architekten grepen de kans om te tonen wat zij in hun mars hadden zoals bijvoorbeeld Gordon
Schauer Hij was van oordeel dat de architektuur meer op het nuttige moest inspelen; bijvoorbeelden tunnels, precies berekende bruggen, viadukten en spoorwegbruggen. Dit in schril kontrast of onder druk van de publieke opinie of uit eigen beweging van de meeste architekten.
In die tijd werd het "nijverheidspaleis" door Bedrich Münzberger
en
en Frantisek Pràsil gebouwd. Deze gewaagde constructie maakte grote indruk op het publiek. Dit gebouw werd opgericht voor de wereldtentoonstelling aan de rand van Praag
. Het was/ is één van de attrakties en van de meest gewaagde ondernemingen uit die tijd . Als ik wat tijd heb breng ik van dit prachtstuk waarvoor architekten van vandaag in bewondering staan voor zoveel vernuft rond 1900. Dit laatste terloops. Ik breng het nog ter sprake in een speciale wandeling er naartoe samen met straten art-nouveauhuizen in de buurt.
Ik was enkele dagen afwezig omwille van de gebeurtenissen in Engeland en vond er voorrang te moeten geven aan mijn "blog rechts" . Maar beiden intensief tegelijkertijd onderhouden is me te lastig geworden.
|