Op bezoek gaan bij Opa caravan was altijd leuk voor ons,daar konden we ganse dag spelen en ravotten naar hartelust. Onze opa was ziek,en kon niet met ons spelen,maar soms mochten we eens meerijden op zijn schooter en dat vonden wij ook heel plezant. Maar opa werd op een dag zieker,hij kon moeilijk ademen,en hij moest van toen af aan de zuurstof. Soms ging onze opa eens naar sana de Mick om wat op krachten te komen, en gingen wij samen met ons mama op bezoek. op zekere dag is onze opa dan naar de kliniek moeten gaan,we vonden dat wel heel raar dat opa daar zo lang bleef,en altijd in bed lag,maar opa maakte dan wel eens een grapje met ons. toen op een dag mama ons vertelde dat opa naar de hemel is gegaan,dat is heel raar voor ons,want wij kunnen onze opa niet meer zien,en missen hem heel erg. dag opa,we houden heel erg veel van je,en missen je enorm. Een kus en een traan, van je kleinkindjes yasmina,Soraya en layla
De nieuwe pastoor was zo zenuwachtig dat hij zijn eerste mis bijna niet kon spreken. Hij vroeg de bisschop om raad,deze raade hem aan voor de mis,twee a drie druppels wodka in een glas water te doen en dit op te drinken. De pastoor deed dit en de mis verliep prima en hij was de rust zelve,en alles ging goed zoals het moet. Nadat de pastoor het recept nogmaals had genomen, maar deze keer met iets meer wodka,bleef hij zelfs rustig tijdens de mis,terwijl het buiten regende en stormde alsof de wereld verging. Toen hij na de mis weer in de pastorie kwam, lag er een briefje voor hem.........van de bisschop
Beste pastoor, Bij deze neem ik de vrijheid enige feedback te geven op uw laatste mis en hoop dat u aan deze punten zal werken.
- Het is niet nodig citroenschijfjes op de rand van de misbeker te steken. - Het hokje naast het altaar is de biechtstoel en geen wc - Er zijn 10 geboden geen 12 - Er waren 12 apostelen geen 14 - Geen van de apostelen was een dwerg,en niemand droeg een rood kapje - Jezus christus en de apostelen duiden we niet aan als " J.C. and the Gang " - David won van Goliath, maar niet door het geven van een trap in zijn ballen. - We noemen Judas niet hoerenjong, en de paus niet, El Padrino - Bin Laden heeft niets te maken met de dood van Jezus -Het weiwater is om te zegenen, niet om de nek te verfrissen. - Waarom u de miswijn in èèn teug hebt leeggedronken, dan zout gelikt en daarna in een citroen heeft gebeten, snap ik nog steeds niet. - Die "Muts met kleine tieten" was Moeder Maria - In het vervolg niet meer steunen op de beelden, deze al helemaal niet meer te zoenen - De " Freak in het midden " is overigens Jezus. Hij hangt daar niet uit verveling, MAAR!!!!! is aan het kruis genageld - Diegene in de hoek bij het koor, welke u eerst betitelde als homo en later als travestiet in nachtjapon.....WAS IK
De volgende keer graag twee druppels Wodka in het water en niet omgekeerd.
Gisteren is mijn vriend george geopereerd aan een opgelopen ruggeletsel ten gevolge van een boot ongeval,wij wensen hem een spoedig herstel toe,zodat hij fit en gezond is om zijn reis naar belgie aan te vangen, Wij verwachten hem op 30 april
Ik heb George ontmoet ,tijdens een van mijn reizen als stewardess. Wij lagen al 4 dagen tegen de kaai in Gulfport Mississippi USA, enkele uren voor onze afvaart besloot ik vlug nog even te gaan shoppen naar de k-mart,in Long Beach ms. Mijn collega en ik besloten tevoet te gaan,maar we hadden ons een beetje misrekend op de afstand en tijd,dus besloot ik maar te liften,maar niemand wou ons een lift geven,dus zei ik tegen mijn collega,de eerste wagen dat ik nu zie doe ik stoppen,en dat was toevallig George. George heeft ons dan een lift gegeven en nadien mooi terug gebracht naar ons schip,we hebben dan vlug onze adressen aan elkaar gegeven,hebben afscheid genomen en zijn dan aan boord gegaan,2 uur later zijn we dan vertrokken naar de volgende haven Charleston south Carolina, en volgende havens tot we terug in zeebrugge waren,ben aan boord gebleven voor een 2de reis,en toen we in Sidney (Australia) waren besloot ik eens George op te bellen,we hebben zeker een half uur aan de lijn gehangen,en afgesproken in the Best Western als we terug in Gulfport waren. Onze ontmoeting was zeer emotioneel,we hadden beide het gevoel alsof we elkaar al jaren kende,en hij heeft mij dan ook meteen aan zijn familie voorgesteld,vanaf dat moment hoorde ik bij hen,en was Gulfport mijn 2de thuis geworden. Tot op de dag van vandaag, zijn we nog steeds hechte vrienden,eigenlijk meer, we zijn broer en zus voor elkaar. Zo zie je maar wat het leven voor je in petto heeft.
Hallo, ik ben Monique, ben 52 jaar en geboren in Gent. in 1980 ben ik naar Antwerpen komen wonen in verband met mijn beroep. ik was destijds stewardess op de lange omvaart,bij de Belgische koopvaardij. ( een reuze job ) maar helaas is dat voorbij, zo heb ik in al die jaren , vele malen de wereld rond gevaren. Na mijn zeemansleven was het soms wel moeilijk om mij aan te passen aan het leven aan de wal,nu na 10 jaar heb ik soms nog momenten van heimwee naar zee (zeemansbloed) ondertussen heb ik nog 2 1/2 jaar in de brandveiligheid geweest,en sedert een 3 jaar doe ik het rustig aan samen met met mijn vriend en genieten wij volop van het leven. we maken veel uitstapjes,gaan soms eens lekker uit eten. ik heb ook een dochter en al 3 kleindochters het vierde is onderweg,weet niet wat het gaat worden. mijn hobby is de pc,powerpoints maken,ect.ect. ook hou ik mij bezig met het paranormale,waar ik al mooie ervaringen heb mogen beleven. ik hoop van dit blog iets mooi te maken,maar moet eerst nog veel leren,zoals foto's erop zetten lukt mij nog steeds niet. groetjes Monique
