"Grauwe dagen hebben zo hun charme
  Maar vandaag heb ik
  Meer behoefte aan een warme zon!"

De grauwe dagen zij eindelijk voorbij ,de diagnose in ziekenhuis was bevredigend, nog maar eens andere medicatie er zijn ergere dingen hé. Dus ik ben er weer helemaal klaar voor en kan terug in m'n pen kruipen om aan m'n blogje te werken en ook voor jullie blogjes te bezoeken. Een fijne zondag voor jullie allemaal en bedankt voor al de lieve reakties !!

De Fixkes een groepje uit Stabroek (Antwerpen) die een liedje maakten waarmee ze wéken nummer 1 stonden ,  vind de tekst gewoon super! Schitterende nostalgische tekst waar iedere 30-jarige zichzelf volledig in terugvindt. De Fixkes, de ontdekking van het jaar.Een fijn weekend allemaal!!!!

                                                 
"Niet te moeilijk. Wat melancholisch. Wat hiphop, wat singer-songwriterpop. En zware macho-songs als 'kvraagetaan', 'pistoleke' of 'seuzeke'. Antwerps met een beetje Stabroeks haar op. Of andersom, daar gaan we niet echt moeilijk over doen. En bezig sinds november 2005. Dat is Fixkes.

We hebben het warm water niet uitgevonden, we willen gewoon een plonske doen in een badje van pakweg Jack Johnson, G.Love, Everlast en Flip Kowlier. En hopen dat er zoveel mogelijk volk mee komt zwemmen.

En de naam Fixkes? Dat zit zo: in de goeien ouwen tijd was er in Stabroek (tussen Antwerpen en Holland) ene Victor Valkenborgh, aka Vic van Meneerkes. Dat laatste is een totaal overbodig detail, maar we geven het maar effe mee omdat het te schoon is om te laten liggen. Victor zijn vader had namelijk mee aan den Eiffeltoren gewerkt, vandaar de titel 'Meneerke'. Maar goed: Victor dus. Die had op zijn beurt ook een zoon. Frans. Frans van Vicskes. Of fonetisch: Frans van Fikskes. Frans kreeg één zoon, Herman, en twee kleinzonen, Sam en Jan. De eerste werd in zijn puberjaren Fixkes gedoopt, de tweede Sjakie. De eerste schrijft alle teksten en muziek, de tweede zit met zijn lui gat op zijn drummersstoeltje. En dus mocht de eerste de groepsnaam kiezen.

Geen Sjakie en de Neukteugels, geen Ruddy Bich and the big baby"

(commentaar van de Fixkes)

Songtekst
________

Een duifje vrijgelaten,
vliegt blij de wereld in,
want altijd in dat korfje,
is niet naar 't duifjes zin.

Eens vlieg ook jij de wereld in,
de wereld die je nog niet kent,
maar vergeet dan nooit dat korfje,
waar jij ooit uitgevlogen bent !!!

Nu we vlak voor de verkiezingen staan , hoor ik bijna elke dag op radio of tv het woord “vergrijzing” vallen. Waarom is die leeftijd (de onze 50-plussers) ineens zo’n groot onderwerp ? Is dat altijd zo geweest of zie ik het nu pas. De 50-plussers zijn vandaag de dag een probleem. Iedere dag worden we doodgemept met de term” de vergrijzing”. Altijd maar hoor je politici dezelfde “mantra” herhalen, te veel oude mensen, dat kost te veel aan de sociale zekerheid. Verhofstadt herhaalt het zo dikwijls dat hij het volgens mij zelf nog zegt in zijn slaap, je weet wel zo een beetje sissend tussen z’n tandjes ! Onder tussen zijn hij en zijn collega’s zelfs een heel eind over de 50, maar over hun eigen bijdrage hoor je ze natuurlijk niet zeuren. Ze hebben het al zo dikwijls herhaald dat ze het nu ook zelf geloven. De vergrijzing is voor de regering wat de vreemdelingen voor het Vlaams blok zijn, een excuus om alles op af te schuiven. Ik begin me zo langzamerhand een deel te voelen van een bedreigde soort.
Vergrijzing , wie heeft dat woord nu weer uitgevonden ? Vergrijzing is een fenomeen van deze tijd. Dat zeggen ze toch, precies of er waren vroeger geen oude mensen! Hebt gij nooit oude mensen gekend- vroeger-voor de politieke correcte tijd - was het dan geen fenomeen de bejaarden. Het was een groep mensen die samen kwamen op een pleintje, ze liepen rond op straat, ze zaten op een bankje, ze speelden een beetje met de kaarten. Waar zitten die nu ? Nu zie je geen oude mensen meer op straat, je ziet bijna niemand meer op straat. Iedereen voelt zich onveilig. Terwijl er altijd maar meer politie op straat rondloopt. Vroeger deden de mensen nog eens een klapke met elkaar en wisten ze wat hier en daar aan de hand was. Nu spreken ze niet meer tegen elkaar en als ze een geluid horen bij de buren bellen ze direct naar de politie. Mensen moeten wat meer op straat komen. Tegenwoordig zijn de straten gemaakt om te lijken op die maquettes die ze maken ; alles heeft een plaats, alles wordt veilig opgeborgen. De bedrijven in industriezones , de mensen in woonzones, de baby’s in de crèches, de bejaarden in tehuizen. Allemaal schoon hé, maar het ademt geen leven meer uit. Het is een proper beeld maar geen levend beeld.

Een 82-jarige Duitse is gescheiden om na 60 jaar alsnog met haar jeugdliefde, een Russische soldaat die ze ontmoette in 1945, te trouwen.

Elisabeth Waldhelm en Ivan Biwschich kusten elkaar deze week weer voor het eerst in zestig jaar. In de zomer van 1945 werd zuster Elisabeth tot over haar oren verliefd op de Rus. In die dagen was dat onder Duitsers een groot schandaal. Iwan, die commandant was van een eenheid, werd na een jaar overgeplaatst. Hij gaf haar een pasfoto met de tekst ‘Lisa vergeet me nooit’ en beloofde dat ze ooit zouden trouwen.


Maar ook onder Stalin vielen zijn plannen om met een Duitse in het huwelijk te treden slecht: Ivan kreeg zes jaar werkkamp omdat hij het maar durfde een huwelijk aan te vragen. Na jaren verdriet schreef hij zijn hele liefdesgeschiedenis van zich af in een boek. Elisabeth trouwde, maar werd nooit gelukkig. "Ik moest altijd aan Ivan denken", zegt ze tegen Bild.


In 2005 vond ze een brief uit Siberië. Ivan schreef: "Na 60 jaar zit je nog steeds in mijn hart". Russische studenten van Ivan hadden het adres in Duitsland gevonden. Kort daarop reisde ze naar Moskou en de liefde bloeide weer op. Het huwelijk wordt voltrokken in Siberië. Zij zegt tegen Bild: "Ik ben verdrietig dat het zo lang heeft moeten duren. We hadden zo'n mooi leven samen kunnen hebben."

"Oude liefde roest niet " zo zeggen ze dat toch hé.

Een punker stapt de kapperszaak binnen en zet zich naast een nonneke.
Hij bekijkt haar eens goed en vraagt haar: "wil je met mij eens neuken?"
Erg verontwaardigd verlaat het nonneke de zaak.
Jean, de coiffeur die getuige is van het voorval zegt tegen de punker:
Als ge echt met haar wil neuken ken ik een manier waarop het zeker zal lukken.
Ga om middernacht naar het kerkhof,doe alsof je God bent en ze zal je niet kunnen weerstaan."
De punker begeeft zich stipt om middernacht naar het kerhof en inderdaad het nonneke is er ook.
De punker, verkleed als God in een wit laken en een opgekleefde baard,springt tevoorschijn en roept:
”Ik ben God. Als ge wilt dat uw gebeden verhoord worden zult gij nu met mij de liefde bedrijven!"
Na een momentje denken antwoordt het nonneke: " akkoord, maar neem me langs achter..."
De punker aarzelt geen moment en bespringt de non langs achter.
Fier op zijn stoere daad ontdoet hij zich van zijn vermomming en roept:
"Ahah.....koekoek...ik ben God niet,ik ben de punker!"
Het nonneken antwoordt : "Ahah! Koekoek.....ik ben het nonneken
niet... . Ik ben Jean, de coiffeur !!

Heb dit ooit zelf geschreven voor mama                             

Moeder

Als je een moeder hebt ben je gelukkig

Ook al is ze soms boos en nukkig

Vaak zeggen we :” wat heb ik toch een oervervelende moeder !

Maar als je de jouwe hebt verloren

Ga je je aan die woorden storen

Je gaat alleen maar dromen

Over dingen die nog konden komen

Dus voor ieder die nog een moeder heeft

laat haar merken hoeveel je nog om haar geeft !

Hoe dichter ik bij het einde van mijn eiervoorraad kwam hoe beter! . Het leek wel of m’n baarmoeder Alzheimer had, ze wist het allemaal niet goed meer!. Er waren mensen die zegden dat ik opgelucht moest zijn.

Menopauze is een beleefde titel voor een regelrechte biologische ramp in je lichaam. Je krijgt haar waar je het vroeger nooit hebt gehad?! Bv. boven je lip, onderaan je kin . Als ik voor de spiegel stond zag ik precies m’n oma staan en dat was een behoorlijk stuk chagrijn; ze zag er zelfs uit als een heks , dat heeft een naam hoor “euh “osteoporose, ontkalking van de beenderen, waardoor je een beetje krom begint te bewegen. Vroeger had ik een zandloperfiguurtje nu was ik langzaam een zandzak geworden. Mijn derrière begon zo te groeien dat ik eerst dag dat ik een stalker had. Ik had altijd het gevoel dat er iemand achter mij stond, maar toen ik over m’n schouder in de spiegel keek zag ik ineens m’n achterste moeiteloos de hele spiegelbreedte vullen. Nu weet ik waarom de boze heks van sneeuwitje vroeg “ spiegeltje, spiegeltje aan de wand , wie is het mooiste van het hele land?” Het is gewoon een andere manier om te zeggen , “vindt gij mijn gat niet te dik in deze rok“? Neen ik was absoluut nog niet klaar voor zo’n einde , dus ging ik een vriendin opzoeken die er al door was. Ze begroette mij met zo’n waaiertje “kijk dit heb ik meegebracht uit Spanje en dit wordt in je menopauze je beste vriend“! vanwege de “vapeurs” schat “?! “Ze gaan je overvallen op alle mogelijke en onmogelijke momenten van de dag , je zweet je te pletter zelfs als het buiten -10° is en je kan daar niks aan doen , tenzij met dit waaiertje , gebruik het op alle plaatsen waar je het warm krijgt; vanboven, vanonder, aan je achterste, onder je voeten..overal !

Een tweede attribuut dat je niet kan missen is een notaboekje, het lijkt wel of je geheugen mee verdampt tijdens de “vapeurs”, je zult zo’n boekje hard nodig hebben om bv te weten of je je tanden al vanmorgen poetste of niet , of je de post al ging ophalen, enz.

Zweet is niet het enige vocht dat te pas en te onpas uit je lijf wil ontsnappen, dus een derde attribuut om je te helpen is een doos Kleenex , voor je huilbuien , want ze zullen komen als dieven in de nacht! Ik begreep totaal niet waarom ik ineens een huilbui kreeg tijdens een reclamefilmpje over een wolwasmiddel ?!

Ik kwam tot de vastelling dat ik veloren was in een wereld die ik nochtans zeer goed kende. Er zaten enorme gaten in m’n geheugen “verstrooid” heet dat officieel. Ik begon mensen uit te nodigen voor een etentje en wist hoegenaamd niet meer waarom ze ineens voor de deur stonden. Wat me het meest verward heeft aan m’n hele menopauze is dat ik er met niemand ooit een zinnig gesprek over heb kunnen voeren, het leek wel of behoorde tot de laatste niet ontdekte stam van de mensheid!