Ik ben nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam prulllemieke.
Ik ben een vrouw en woon in bij leuven (belgie) en mijn beroep is mensen blij maken.
Ik ben geboren op 17/02/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lachen, kinderen,kleinkinderen,dieren,lezen,tekenen.
in 1996 maakte ik een salto fatale waarbij ik mijn rug brak dank zij de steun van mijn vriend,kinderen, ouderskon ik weer rechtstaan en een paar pasjes zetten met looprek 9 maanden daarna overleed m'n vriend
Hoe dichter ik bij het einde van mijn eiervoorraad kwam hoe beter! . Het leek wel of mn baarmoeder Alzheimer had, ze wist het allemaal niet goed meer!. Er waren mensen die zegden dat ik opgelucht moest zijn.
Menopauze is een beleefde titel voor een regelrechte biologische ramp in je lichaam. Je krijgt haar waar je het vroeger nooit hebt gehad?! Bv. boven je lip, onderaan je kin . Als ik voor de spiegel stond zag ik precies mn oma staan en dat was een behoorlijk stuk chagrijn; ze zag er zelfs uit als een heks , dat heeft een naam hoor euh osteoporose, ontkalking van de beenderen, waardoor je een beetje krom begint te bewegen. Vroeger had ik een zandloperfiguurtje nu was ik langzaam een zandzak geworden. Mijn derrière begon zo te groeien dat ik eerst dag dat ik een stalker had. Ik had altijd het gevoel dat er iemand achter mij stond, maar toen ik over mn schouder in de spiegel keek zag ik ineens mn achterste moeiteloos de hele spiegelbreedte vullen. Nu weet ik waarom de boze heks van sneeuwitje vroeg spiegeltje, spiegeltje aan de wand , wie is het mooiste van het hele land? Het is gewoon een andere manier om te zeggen , vindt gij mijn gat niet te dik in deze rok? Neen ik was absoluut nog niet klaar voor zon einde , dus ging ik een vriendin opzoeken die er al door was. Ze begroette mij met zon waaiertje kijk dit heb ik meegebracht uit Spanje en dit wordt in je menopauze je beste vriend! vanwege de vapeurs schat ?! Ze gaan je overvallen op alle mogelijke en onmogelijke momenten van de dag , je zweet je te pletter zelfs als het buiten -10° is en je kan daar niks aan doen , tenzij met dit waaiertje , gebruik het op alle plaatsen waar je het warm krijgt; vanboven, vanonder, aan je achterste, onder je voeten..overal !
Een tweede attribuut dat je niet kan missen is een notaboekje, het lijkt wel of je geheugen mee verdampt tijdens de vapeurs, je zult zon boekje hard nodig hebben om bv te weten of je je tanden al vanmorgen poetste of niet , of je de post al ging ophalen, enz.
Zweet is niet het enige vocht dat te pas en te onpas uit je lijf wil ontsnappen, dus een derde attribuut om je te helpen is een doos Kleenex , voor je huilbuien , want ze zullen komen als dieven in de nacht! Ik begreep totaal niet waarom ik ineens een huilbui kreeg tijdens een reclamefilmpje over een wolwasmiddel ?!
Ik kwam tot de vastelling dat ik veloren was in een wereld die ik nochtans zeer goed kende. Er zaten enorme gaten in mn geheugen verstrooid heet dat officieel. Ik begon mensen uit te nodigen voor een etentje en wist hoegenaamd niet meer waarom ze ineens voor de deur stonden. Wat me het meest verward heeft aan mn hele menopauze is dat ik er met niemand ooit een zinnig gesprek over heb kunnen voeren, het leek wel of behoorde tot de laatste niet ontdekte stam van de mensheid!
Op onze weg door het leven kunnen ons vreemde dingen gebeuren .
Ja, dat is waar, vreemde dingen overkomen ons allemaal, elke paar jaar of zo, bij mij overkomen ze mij eens of meerdere malen per dag. Ik leeft met een voet en de hemel, een op de aarde, mn hoofd in de wolken, en mn oren zijn verkeerd aangenaaid.
Ik weet het niet is een typische verklaring voor mij , de hele wereld is zonderling voor mij en ik ben altijd verstrooid.
Het geeft niet dat de zoom van mijn rok met nietjes vastzit en ik mn haar met bier was om het doen te glanzen, ik geniet van het geheimzinnige gevoel om te douchen zonder licht in de badkamer, met op de wastafel een brandende kaars! Ik overtreed alle regels , wat anderen van me vinden stoort me niet. Mijn plotselinge opwellingen en emotionele stormen storen mn ventje allang niet meer ! Het woord zelfbeheersing staat ook al niet in mijn woordenboek. Zonder de minste aanleiding kan ik uitbarsten in een stormachtige scène , iets door de kamer of uit het raam gooien, de deur met een smak dichtgooien op slot doen, de gordijnen dicht doen en een paar uur kluizenaartje spelen. Pruilen kan ik ook goed, maar bij het pruilenspel kan ik het nooit van mn ventje winnen, hij is absoluut een deskundige in mijn pruilstrategie. Ventje kan knorrig worden als hij niet de aandacht krijgt die hij regelmatig nodig heeft , ik denk aan zoveel dingen dat ik soms vergeet dat hij er ook nog is , ik moet daar echt aan denken hé ! Als je me nu zou vertellen dat ik af en toe een beetje gek ben , ben ik helemaal niet beledigd, ik ga vrolijk ja knikken omdat ik die analyse gewéldig vind en het gaat bij mij het ene oor in en het andere weer uit. In vriendschap heb ik vertrouwen , maar romantiek en liefde zijn een gemoedstoestand die ik nogal wantrouwig bekijk de eisen voor eeuwige liefde zijn zo streng dat het mij verwonderd dat ik ooit heb willen trouwen!
Mijn nieuwsgierigheid heb ik altijd onder controle, het kan me geen cent schelen waarom een buurman zes keer getrouwd was, waarom hij zijn huis rood heeft geschilderd en hij ooit een slang als huisdier had.
Ik hou van kunst, muziek, poezie maar prefereer bv een draaiorgeltje compleet met aapje boven een sjieke piano. Ik heb een rare manier van spreken en een ongewoon gedrag,ventje doet gewoonlijk dat hij het niet gemerkt heeft , het tonen van zijn verwarring zou op zwakheid kunnen duiden hé. Als ik bv een kus een vingerhoed wil noemen doet hij dat ook, zijn manier van onverschilligheid laat mij nooit vermoeden dat hij eerst totaal ondersteboven was voor hij zich herstelde. Als ik hem vraag wat yoghourt mee te brengen omdat ik dat nodig heb als ik naar mn zus ga, brandt hij van nieuwsgierigheid , hij wil zeker weten wat yoghourt met mn zus te maken heeft , maar hij vraagt het niet. De volgende dag voordat hij me naar mn zus brengt, vraag ik zal ik die yoghourt nu maar gebruiken ? Antwoordt hij met een effen gezichtwaarom niet? zonder zijn verbijstering te laten blijken. Hij slaat een hemelse zucht van verlichting als hij ontdekt dat ik die yugourt voor mn gezichtsmassage nodig heb. Hij vertrekt ook geen spier van zijn gezicht wanneer hij in de vriesruimte van de koelkast een oosterse vaas vindt, gevuld met kleurpotloden die ik net geslepen heb voor de kleintjes. Hij weet nu langzamerhand hoe mijn denkproces werkt en de meeste raadsels kan hij nu wel aan, hij is dan natuurlijk een héél geduldige man! Ik verzamel vanalles en kan niks wegdoen, deels uit sentiment maar vooral omdat ik iets niet kan loslaten. Mijn zwak voor antiek kan mn ventje zo irriteren dat hij er soms gek van wordt, hij is een man die nog van de traditie van het leven geniet en van goed gemaakt meubilair, om het langer dan 3 weken uit te houden daarom houdt hij niet van mijn fragiele antiekdingen die bezwijken als je erop gaat zitten. Als hij dan zo een van die uitbarstingen heeft kan ik gerust vragen zeg schat , welk woord van 4 letters rijmt weer op truck ?(terwijl ik dan zijn kruiswoordraadsel oplos in de krant die hij net aan het lezen was) in zijn woede kan hij dan moeilijk een gepast antwoord geven. Plotseling klaart mijn gezicht dan op en zeg ik ik heb het ! het is stuk . Dan staart hij me zwijgend aan , hij weet gewoon niet meer wat te zeggen. Dan trap ik het gewoon af en kan best na een kwartier afgekoeld terug thuis komen met een cadeautje! want ik kan bijna nooit toegeven dat ik een foutje maakte !!!! Daarom heb ik altijd een héél speciale man nodig gehad dus een uitermate geduldige man ! Haha!
Ik zou niet "Prullemieke" heten hé om dit eens op mijn blog te zetten!! Leuk , klik met je muisknop op een aapje , en zorg dat hij in de golven valt, niet op de rotsen dus ! succes!
Ben ik nu oud?, vijfenvijftig jaar, ja zo klinkt het toch, goh, een vijf en nog een vijf. Mijn kinderen spreken het uit alsof je ineens een ton meezeult. Ter hoogte van dit cijfer, begint de bevolking uit te dunnen. Zelf ondervonden . Vele vrienden zijn al dood, ze gaan dood aan kanker en hartkwalen, soms is er een die verongelukt.
Is het al tijd om mij voor te bereiden op de dood ? Enge gedachte! Wat zou ik dan moeten doen? Een speech voorbereiden voor de confrontatie met St Pieter aan de hemelpoort? Ja 55 jaar , mijn lichaam krimpt en zakt langzaam ?! Tegen de tijd dat ik doodga , ben ik nog misschien 1.10m hoog. In februari kreeg ik ongevraagd al een brief i.v.m een begrafenisverzekering.Ik dacht een verjaardagskaart, maar nee zon onpersoonlijk geel geval met een slecht geprinte kopie van een handschrift die mij aansprak als Geachte Mevrouw ik ben niet geinteresseerd in zon verzekering, ik ben nl. nog niet van plan om dood te gaan! Dit geldt ook voor die andere firmas die mij brieven sturen over : steunkousen, steunkussen, steunmatrassen, steunfondsen, neksteunen, geheugensteunen enz. Vind iedereen nu ineens dat ik steun nodig heb. Behoor ik dan toch tot de categorie van de oude mensen Is dit nu het punt waarop iedereen begint te zeggen amaai en dit op haar leeftijd !
Er zijn dan ook nog die fysieke kenmerken; een jaar of 5 geleden begonnen de letters in de krant ineens te dansen voor mn ogen, ik dacht eerst dat het aan de moderne nieuwe layout lag, maar nee, moet eerlijk toegeven , het gaat niet meer zonder bril. Eerst mij beholpen met van die brilletjes van de supermarkt. Het grote voordeel hiervan is dat het je nog een tijdje in de waan laat dat het een probleem van voorbijgaande aard is.
Er begint ook van alles door te hangen . Er hangt van alles aan mn lijf dat eigenlijk een paar cm hoger hoort. Over twintig jaar hang ik misschien helemaal tegen de grond. En dan al die lijnen op mn gezicht
Mijn oren en neus horen precies ook niet meer bij mn gezicht . Dat is het enige dat blijft doorgroeien aan een mens. In vergelijking met mijn twintigste ben ik nu een en al oren en neus; grootmoeder, waarom heb jij zulke grote oren ? Omdat ik al 55 jaar ben lieverd en ze werden nog nooit bijgeknipt ?! Ik hou heel veel van jonge mensen , van hun energie en hun razernij tgv de wereld. Raakpunten vind ik steeds minder, ja af en toe hoor ik een nummer dat nog dateertuit mijn tijd en nu gecoverd wordt door een of andere groepen waarvan de namen te ingewikkeld zijn om te onthouden. Dan zeg ik tegen mijn dochters: hé dat nummer ken ik nog van in mijn jeugd en dan antwoorden ze, zonder van de tv weg te kijken ja mama , maar dat is wel al héél lang geleden hé. Als je snel een depressie wilt, dan kunnen je eigen kinderen wonderen doen.
Gaat de tijd nu van mij zon bittere oude tante maken ? Dat zal niet gebeuren er zijn honderden vrouwen van mijn leeftijd die nog altijd 35 zijn. Voor de politiek beginnen mensen van boven de 50 een last voor de maatschappij te zijn . Ik baal van al die nieuwe goede raad over pensioensparen, fitnessen, de ideale oma uithangen, een medische encyclopedie in huis halen enz, ik wil dit niet , er zijn dingen die me niet interesseren en dat zal nooit veranderen, niet nu, niet later !.
Ga nu maar stoppen voor vandaag , ga er nog wel een staartje aan maken en zo afzakken naar mijn jeugdherinneringen !
Deze week (vooral vandaag) heb ik overal pijn , pijn en nog is pijn ! Het zonneke zou goed doen aan m'n knoken maar de door de medicatie (filmtabletten)mag ik absoluut niet in de zon komen grrrrrrrrr!
Woedend op mijn lijf Dat niet altijd meer wil Stram, pijnlijk en stijf Elke paar uur Een pijnstillende pil Boos op mezelf En weer voel ik een traan De onmacht die ik vaak voel Door niet te kunnen wat ik wil Probeer maar vol te houden Met de pijnstillende pil Maar soms is die woede fijn Het geeft weer lucht om door te gaan Het verdrijft toch soms de pijn En kan ik de pillen laten staan.
(auteur onbekend)
Maar langs de andere kant bestaat er nog altijd het woordje :
Hope
Hope is a word that every hurting heart Understands .
Hope shines brighter than the brightest star on the darkest night.
Genieten jullie maar volop van het zonnetje en ik wens je een HEEL FIJN WEEKEND! Met dit liedje van Chris Rea komen jullie zeker in de perfecte stemming !!!!!!kuske van mij!
Van de sprookjeswereld terug naar de échte wereld!. Heb nog eens een poging gedaan om een nieuwe video te maken, (al doende leert men hé) Hier zijn nu 89 foto's ingevoegd voor een paar minuutjes film ! (mét muziek)pfffff! was monnikenwerk, de foto's stonden op cdtje dat ik ooit kreeg van een (overleden) neef die regisseur was bij de toenmalige BRT die ook beroepsfotograaf was en veel gereisd heeft (met Marc Sleen o.a) en in de jaren '70 het programma "allemaal beestjes" maakte.
Hier volgt deel 2 uit de bloemlezing van verschrijvingen, gehaald uit brieven, verstuurd naar de dienst huisvesting van eenVlaamse stad. (Echt gebeurd!!)
De W.C. is lek aangezien we met dertien wonen.
Wilt U naar mijn bovenkamer laten kijken, want die zit vol nare beesten.
Ik heb zo'n last van mieren in mijn fundamenten.
Het vocht dringt door de muren van mijn schoonmoeder die helemaal al beschimmeld en verrot is.
Mijn man ligt met brongieters en mijn borsten piepen ook al.
Ik lig al twee weken in bed met igias, ik hoop dat ik het goed schrijf, anders denkt ge nog dat het een Poolse violist is.
Wij kunnen de was niet drogen, mijn vrouw zit al veertien dagen met haar ondergoed omhoog en niemand die komt kijken.
Het vijfde kind is op komst en staat voor de deur.
Mijn buurman stinkt naar gas, ik denk dat hij een gat heeft.
Ik wil mijn gat dichten, ik heb er last van.
Ik ben verstoten van de W.C. Denkt U eens in, Burgemeester, U en Uw hele gezin, schijtend op een emmer, met een eerbiedige verontschuldiging richt ik mij hiervoor tot Uw edelachtbaarheid.
Weleerwaarde Burgemeester (...) hiermede kom ik U een aanzoek doen om Uw welwillende goedheid. Mijn woning wordt te klein want ik krijg ieder jaar een kind bij. Daar moet U iets aan doen, want ik ben niet bij machte.
Mijn vochtontwikkeling in mijn huiskamer is niet meer uit te houden.
Ik heb een lekhaasje op zolder die naar beneden is gekomen. De hond blaft de hele avond en met de kat is het hetzelfde geval.
Als je op het OCMW werkt krijg je soms iets te lezen!! Sommigen zijn écht niet te doen!!! Lachen geblazen...."aan de Vlaamse Dienst voor Huisvesting" - Het betere schrijfwerk. Hier volgt een bloemlezing van verschrijvingen, gehaald uit brieven, verstuurd naar de dienst huisvesting van eenVlaamse stad. (Echt gebeurd!!)
Hiermede wil ik U vragen of U onze afwatering eens in handen wil nemen.
Wij verzoeken meer gas, daar ik op 5 maart een zoon heb bijgeboren, wat met door de drukte geheel door het hoofd is geschoten.
Mijn moeder werd door de tand des tijds gedwongen bij mij te komen wonen.
Mijn gezin telt vier ledematen.
Daar mijn vrouw een zoon ter aarde heeft geschonken, zitten we van alles zonder.
Mijn vrouw moet hete zitbaden gebruiken, als de kachel brandt moet ze het daarop doen.
Bij een ontploffing heeft mijn zus haar man en haar hele inboedel verloren.
Door omstandigheden moet ik mij meerdere keren per week wassen, daar ik alles in het donker moet doen verzoek ik U of ge me een eindje tegemoet wil komen.
Wij moeten dringend een andermans woning, wegens ziekte van mijn vrouw heb ik tijdelijk een ander gehad.
Ik ben zuinig, want ik ben niet zomaar iemand die gas laat ontsnappen.
Mijnheer, toen ik een kachel had deed ik vaak een hoop op de kachel, maar nu moet ik alles op het gasfornuis doen.
Wij zitten zo krap dat de buren naast ons griep hebben en ons door de muren aansteken, als ge eens poolshoogte komt nemen kunt ge ook de koorts krijgen.
Aan de ene kant is mijn vrouw in verwachting en aan de andere kant regent het binnen.
De W.C. is bouwvallig en zodoende kunnen we daar niet langer huizen. Als het hard waait, zijn we met levensgevaar verbonden.
Ik heb reumatiek en een kind van vijf jaar. U moet er iets aan doen.
Ik heb vier dochters open en bloot op zolder liggen, komt U eens kijken?
Even leg ik mij bij U neder om U enkele letters toe te dienen.
Ik zit uit nood in een onverklaarbare woning.
Ik moet elke dag bevallen en daarom wordt mijn woning te klein.
Ruim zes jaar ben ik getrouwd met een kind van zes jaar.
Als je zo eens op internet surft kom je vanalles tegen hé, nu vond ik een site waar je zelf een video kon maken mét muziek. Is bedoeld voor bv familiefoto's of andere foto's schoon bij elkaar te zetten op één video mét muziek! Ik heb maar eens geprobeerd met gewone foto's ,in dit kleine stukje zitten zo maar even 55 foto's, de muziek moet je liefst niet te luid zetten!!! je kon een keuze maken maar wel beperkt uit allemaal songs (dacht ik)waar ik dus geen enkele van kende, ik koos er dan zo maar eentje uit en dit viel dus dik tegen ,daarna als alles af was stelde ik vast dat de muziekkeuze wel heel uitgebreid was maar het moest weer rap gaan hé(geduld is niet mijn sterkste kant) dit is het resultaat !(is zeker niet om over naar huis te schrijven) maar is misschien leuk voor diegenen die het ook eens willen uitproberen!
Na een moeilijke nacht deze morgen al om zes uur opgestaan! Vroeg voor mij en lang geleden dat ik mij nog zo fit voelde. Eerst en vooral mijn bijhuis van de zoo verzorgd en dan een geurig taske koffie met een boterhammeke, daarna een peukje natuurlijk!. Ik zat hier zo wat te mijmeren aan de grote tafel , als ik naar buiten kijk heb ik uitzicht op uitgstrekte velden met daarachter een bos , mooi decor toch om even weg te dromen.!..Dacht bij mezelf "och , eigenlijk ben ik toch wel een gelukzak , wat moet ne mens nu nog meer hebben, 't zonneke gaat schijnen, ik woon hier zo graag, 'k heb zo'n lieve kinderen en nog lievere kleinkids, ben nooit alleen (ventje werkt nu) want heb steeds het gezelschap van mijn vriendjes. Ze antwoorden wel niet maar kan al eens een woordje zeggen, aan hun oogjes te zien denk ik wel dat ze me soms een beetje begrijpen. Na het bezoek aan de badkamer , alles een beetje aan de kant gezet, wasmachine gevuld , al eens op pcke gaan kijken , een beetje blijven plakken op een paar blogjes en t'was zo middag.
Om 1 uur stonder er hier 2 te zuchten en te trippelen voor hun dagelijkse wandeling, het was zeker bijna 1 jaar geleden dat ik zelf met hen ging, liet het liever aan ventje over (waar ze niet zo blij mee waren omdat de wandelingen dan maar héél kort zijn). Als ik met hen gaan is het bijna een dagtripje. Ik neem dan mijn rugzak , steek er een dekentje in, ballen, flesje water, een koekje, een leesboek, kortom we maken er een kleine picknick van!
Het is wel een eindje rijden met de rolstoel maar daarna met zo' n weertje is het puur genieten voor allemaal. Je hoort er gewoon niks , alleen de natuur, gewoon zaaaalig! De honden hebben hun vrije loop daar, toen ik Pimmeke (een teckeltje)de oudste en de kleinste zag rondtrippelen dacht ik bij mezelf, die heeft bijna al de ongemakken die ik heb. Hij heeft ook gezwellen op buikje (tumoren aan melkklieren) zo erg dat zijn buikje bijna letterlijk over de grond sleept, hij heeft ook een hernia, is ook vlug moe, ziet ook slecht, en wordt ook serieus grijs. Ik legde mijn dekentje open en installeerde mij erop met Pim. Terwijl ik daar zo rustig lag ,tuurde ik naar de lucht, en zocht allerlei figuren in de wolken (doe ik al van als ik klein was). Ik stelde mij de vraag zou daarboven nu iedereen zijn die ik zo graag zag en zo mis. Mijn gedachten dwaalden af naar "doodgaan" vroeger was ik er héél bang van, nu niet meer en eigenlijk ben ik er zeker van dat mijn rolleke hier beneden nog niet afgelopen is , daarbij ik heb nog geen zin om hier al te vertrekken moet nog zoveel doen!
Mijn voet is vandaag al iets beter ziet minder blauw ook, voor die rare breuk draag ik nu een brede band zodat alles wat beter samenblijft, dan kunnen mijn darmen enzo er zeker niet kunnen uitvallen, haha! gelukkig kan ik er weer een beetje om lachen.!
Op TV had ik in een of ander programma gezien waarin Gilles De Bilde en Rani De Coninck tijdens hun reis een boom moesten knuffelen om "energie" op te doen. Wilde het ook eens proberen (gelukkig dat ik daar helemaal alleen ben) ik koos er een dikke oude boom uit, kreeg amper mijn armen rond hem, terwijl ik hem zo knuffelde fluisterde hij héél stilletjes" kindje aan mij zal je niet veel ernergie opdoen hoor", ik ben zo stijf en versleten...heb dan maar een andere gekozen ,een kleinere en een dunnere heb ik dan geknuffeld samen met Pim. Dat was véél beter ik voelde zo de energie door me stromen en had het zeker aan Pim ook doorgegeven! Ik heb hem maar zelden zo zien spurten de laatste tijd! Terug thuis was hij zo aktief dat hij nog zeker 10 min met zijn balleke heeft gespeeld. Gewoonlijk eet hij met lange tanden (Leuvens) en nu was zijn bakje onmiddelijk leeg . Zou het dan toch de boom geweest zijn !!!!! de boselfjes heb ik niet gezien ?! of bestaan die ook al niet !? ja heb rare gedachten gekregen , zal door al die energie komen! Hierbij dan een mooi Boselfje
Voelde mij al een tijdje niet goed, merkte dat mijn rechtervoet stilaan blauwer en blauwer werd. Had ook een uitstulping in linkerzij, veel pijn en altijd zo moe. Vandaag kreeg ik de uitslag van de onderzoeken die ik liet doen!? 1. Heb ik de ziekte van Burger (is iets met de slagaders) ben gaan opzoeken wat het juist is :
Vasculitis betekent ontsteking van de bloedvaten. De bloedvaten dienen om het bloed vanuit het hart naar de weefsels te brengen, daar zuurstof en voedingsbestanddelen af te geven en dan het bloed terug naar het hart te voeren. In een tweede omloop wordt het bloed vanuit het hart naar de longen gepompt, daar krijgt het verse zuurstof in de haarvaten van de longen en keert dan terug naar het hart. Bloedvaten die het bloed wegvoeren vanuit het hart noemt men slagaders of arteries, bloedvaten die het bloed terugvoeren naar het hart noemt men aders of venen. Als we vertrekken vanuit het hart, kunnen we de bloedvaten indelen in de grote arteries, de middelgrote en kleine arteries, de haarvaten, de kleine venen en de grote venen.
Het type vasculitis zal afhangen van het soort bloedvat dat aangetast wordt, maar ook van de oorzaak (meestal onbekend) en van de wijze van ontsteking. Alles samen leidt dit tot een heel grote verscheidenheid in ziektepatronen, die moeilijk te classificeren zijn en dikwijls nog in elkaar overlopen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er verschillende indelingen bestaan. Takayasu arteritis is gekenmerkt door ontsteking en vernauwing ook van de grote en middelgrote slagaders, dikwijls met aantasting van de aortaboog en de zijtakken hiervan. Meestal komt de ziekte voor bij jonge vrouwen. De oorzaak is onbekend!
2.De uitstulping is een littekenbreuk :
Buikwandbreuk of hernia
Definitie: uitstulping van het peritoneum parietale door een daarvoor niet bestemde opening
Oorzaken:
Inwendige breuk: uitstulpen van een buikorgaan of een deel hiervan door een in de buikholte gelegen breukpoort. Er is geen breukzak
Uitwendige hernia wanneer het peritoneum parietale door de buikwand naar buiten komt. Het uitstekende deel doemt men een breukzak.
De meest voorkomende breuken zijn liesbreuken, navelbreuken, dijbreuken en littekenbreuken.
De littekenbreuk
Indien een operatie in de buik heeft plaats gevonden, blijft er een litteken over. Als hier een zwakke plek in ontstaat met uitpuilen van buikinhoud als gevolg, is er sprake van een littekenbreuk Eventuele klachten zijn mede afhankelijk van de grootte van de breuk. Beklemming kan soms optreden. Bij een grote breuk en sterk uitpuilen ervan kunnen rugklachten optreden.
Voorlopig 1 maand medicatie voor de aders (afwachten van resultaat) en later de operatie van de littekenbreuk,(die vrij groot is) , zeggen dat ik daar al 10 jaar mee rondloop en pijn had, dat ze al verschillende echografieen deden en nooit iets vonden, nu eidelijk dan wel! Ik sla me er wel door zoals altijd zeker
Iedereen zal het wel met me eens zijn dat dit een prachtige stad is, laatst geweest in 1995 , (liedje van Edith Piaf of Jacques Dutronc onderaan)de postkaarten (ooit gekregen van mama) dateren van 1949 kan je zien aan de oude auto's !
Hmmmmmmmmm, de zon schijnt! Hm, ik kan nu toch moeilijk met mijn broek gaan rondlopen? Ok, het wordt een rok. Uit mijn klein assortiment rokken kies ik mijn favoriet, die roodbruine tot aan de knie.
Maar een roodbruine rok met witte benen is nu ook niet bepaald sexy. Wacht, ik weet dat ik nog ergens in een verdoken hoekje zo'n zelfbruinend spuitje heb van Nivea. Het ligt er al lang, omdat ik dat eigenlijk nooit gebruik. Ben niet voor bruinsel uit potjes of uit lampen, bruin moet van de zon komen!
Maar voor één keer ging ik toch zondigen. Een klein beetje maar, dat kan toch geen kwaad. Gewoon een beetje glans, dat siert, dacht ik... Het resultaat: gelige, bruine benen met witte plekken. In mijn Frans collère stomme rok uit en stomme broek aan. Ze gaan mij geen twee keer hebben, geef mij dan maar spierwitte benen !!! haha!!!
De Meesten zullen het al wel eens gelezen hebben maar vind het nog altijd zo ontroerend !
Puppy
Een boer had enkele jonge hondjes die hij nog moest verkopen. Hij schilderde een advertentie op een bord met: 4 puppies te koop en zette dit aan het begin van zijn erf aan de kant. Net toen hij de laatste spijker in het bord sloeg werd hij aan zijn overal getrokken. Hij keek naar beneden in de ogen van een kleine jongen. "Meneer" zei de jongen, "Ik wil een van uw puppies kopen". "Wel", zei de boer, terwijl hij met zijn hand achter in zijn nek wreef, "deze puppies hebben hele goede ouders en kosten aardig wat geld".
De jongen liet voor een moment zijn hoofd hangen. Toen reikte hij diep in zijn broekzak en haalde een handvol kleingeld voor de dag en liet het aan de boer zien. "Ik heb 39 cent. Is dat genoeg om te kijken?" "Zeker", zei de boer en hij floot een deuntje. "Dolly", riep hij. Uit het hondenhok en over het erf rende Dolly naar de boer toe gevolgd door 4 kleine bolletjes wol. De kleine jongen drukte zijn gezicht tegen het hek. Zijn ogen straalde van verrukking.
Terwijl de honden naar het hek toe kwamen rennen, zag de jongen nog iets bewegen in het hondenhok. Langzaam verscheen er nog een bolletje wol, maar deze was zichtbaar kleiner dan de andere hondjes. Op zijn achterpootjes gleed het bolletje het hok uit en op een wat onhandige wijze begon het hondje vooruit naar het hek te hobbelen terwijl het zijn best deed de andere hondjes bij te houden.
"Ik wil die hebben", zei het kleine jongetje, terwijl hij naar waggelende hond wees. De boer knielde naast het jongetje neer en zei: "zoon, je wil dat hondje echt niet. Het is nooit in staat om te rennen of te spelen zoals de andere hondjes kunnen". Toen deed de jongen een stap naar achteren, reikte naar beneden en begon een broekspijp op te rollen. Terwijl hij dit deed werd een stalen beugel zichtbaar aan beide zijden van het beentje van de jongen die vastgemaakt zaten aan zijn speciaal gemaakte schoentje.
De boer aankijkend zei hij: weet u meneer, ik kan zelf ook niet zo goed rennen en hij heeft iemand nodig die hem begrijpt". Met tranen in zijn ogen reikte de boer naar beneden en pakte de kleine puppy op. Hij hield het heel voorzichtig vast toen hij de puppy aan de kleine jongen gaf.
"Hoeveel kost het?" vroeg de kleine jongen. "Niets, het is gratis", zei de boer. "Er is geen prijs voor echte liefde".
Dit gedichtje heb ik in een van mijn dagboeken gevonden ,schreef het in 1985 , voor mijn beste vriendin die de strijd tegen kanker verloor:
Duizend witte vogels vliegen jubelend voorbij Ik strek mijn armen, ben verdrietig zie ze cirkelen boven mijn hoofd.
Maar op een dag zal ik weer weten wat ik even ben vergeten maar wat ik altijd heb geloofd Alle duizend vliegen ze voor mij De vogels komen altijd terug wanneer de zon zacht de winter weggesmolten heeft.
Ik heb de stormen overleefd en strek mijn hand uit naar de lucht waar hoog een witte vogel zweeft. Ik ben niet bang meer recht mijn rug want die vogels komen altijd terug.
Ga nu maar vliegen, liefste, in de zon de witte wolken in het zachte blauw Ik heb geglimlacht toen je overvloog wetend, dat ik zo hoog niet komen zou.
Ze vragen me: waar staar je naar? Ik wijs ze: naar die vogel daar dat klein, wit puntje hemel dat ik ooit, heel even in mijn handen had.
En ze vragen; waarom lach je dan? waarom straal en waarom zing je dan? En ik zal ze het verhaal vertellen van de vogel die weer vliegen kan.