Eddy Wally (Zelzate, 12 juli 1932) is een Belgische zanger die bekend is van zijn hits Chérie, Dans Mi Amore en Ik spring uit een vliegmachien. Hij wordt door zijn stijl van zingen, in België gecategoriseerd als 'charmezanger'. Hij heeft een al dan niet terecht imago van iemand die sterallures heeft, en een opvallende verschijning dankzij zijn glitterkostuums. Hij wordt vooral verbonden aan ouderen - meestal vrouwen - maar heeft ook een jeugdige fanbasis. Het is echter onduidelijk of deze jongere fans hem bespotten of bewonderen (zie camp). Wally vindt zichzelf een voorbeeld van The American Dream, maar dan natuurlijk in België.
Hij werd geboren als Eduard Van De Walle. Zijn vader was markthandelaar en overleed vroeg. Van De Walle leerde accordeon spelen. Toen hij in een weverij in Sas van Gent werkte, leerde hij Mariëtte Roegoers kennen, met wie hij in het huwelijk trad. Vervolgens opende hij een dancing in Ertvelde (Oost-Vlaanderen). Maar hij bleef op de diverse markten in Vlaanderen koopman in damestassen, bevreesd als hij was om geen inkomsten te kunnen genereren met zijn talent. In 1966 leerde hij de Nederlandse producer Johnny Hoes kennen. Onder leiding van Hoes nam hij zijn eerste nummer Chérie op, dat een grote hit werd. Wally haalde er de eerste plaats mee in de Vlaamse hitparade. Nadien nam hij nog ruim 500 nummers op.
Eddy Wally geldt al vele jaren als schoolvoorbeeld van Bekende Vlaming, een positie die hij onder andere te danken heeft aan zijn optredens aan de zijde van Kamagurka in de Lava-televisiereeks. Hij noemt zichzelf The Voice of Europe (De Stem van Europa), in navolging van Frank Sinatra, met wie hij zichzelf graag vergelijkt. Hoewel een vergelijking met het uiterlijk -echter niet de verdiensten- van Liberace meer op zijn plaats is.
Wally is ook bekend buiten België. Hij heeft een fanclub in Nederland, en is zelfs bekend in het Verenigd Koninkrijk door zijn regelmatige verschijningen in het programma Eurotrash (Eurorommel). Hij trad ook verschillende keren op in China (waarvoor hij Chérie in het Chinees vertaalde naar Baobei), Duitsland, Australië, Zuid-Afrika en Rusland. In de jaren zeventig trad hij verschillende keren op in hotels in Las Vegas.
Eddy Wally kreeg medio 2006 een standbeeld ter ere van zijn uvre. Op het standbeeld valt de titel van zijn grootste hit te lezen, Chérie'. Daarnaast staat er een marktkramerstas, wat verwijst naar Eddy's rijke historie. Eddy wilde geen borstbeeld, want daar vindt hij zichzelf te goed voor.
Eind 2007 stelde de zanger zijn eerste boek Eddy Wally. The voice of Europe voor in het Gentse stadhuis. Het boekwerk, van de hand van Kathleen Haentjens en Ivan Saerens schetst de carrière van de zanger. Het bevat een 500-tal foto's van fotograaf Patrick Dekeyser en put uit het privé-archief van Eddy Wally.
In de vroege nummers van de Urbanusstrip door Willy Linthout en Urbanus komt hij vaak voor als personage. Hij wordt dan voorgesteld als een klein mannetje met een grote hoge hoed en veel kapsones. Urbanus vermeldt hem in het lied "Gladde Iolen" (als Eddy de Wallyvis) Wally heeft een cameo in het Suske en Wiske-album "de Krimson crisis" waar hij meevecht met andere Bekende Vlamingen tegen Krimson. Aan het einde van het album krijgt hij een schoen tegen zijn gezicht omdat hij niet wil zwijgen. Wally speelde de rol van ruimtekapitein in Kamagurka en Herr Seeles comedyreeks Lava. Iedere maal als hij zong "week het Kwaad". In een aflevering komt Kees van Kooten als buitenaards huis-aan-huisverkoper een stofzuiger, of preciezer een 'ruimtezuiger', aan Eddy Wally als Kapitein aanbieden, welke planeten naar elkaar toe zou kunnen zuigen, zodat je makkelijk van de ene naar de andere planeet kon lopen. Wally had een gastrol in FC De Kampioenen in de aflevering Cherie. In 2005 was hij één van de kansmakers op de titel De Grootste Belg, maar hij haalde de uiteindelijke nominatielijst niet en strandde op nr. 96 van diegenen die net buiten de nominatielijst vielen. Planetoïde (9205) Eddywally, ontdekt in 1994 door Eric Elst als 1994 PO9, werd naar hem genoemd. In 2008 zal Zelzate, de geboorteplaats van de zanger, een Eddy Wally-museum rijk zijn.
Twee producers hebben het idee om een meidengroep te beginnen. Ze vragen vier meisjes die bij de Tros-top 50 dansen (Patty, Anita, Esther en Angela) om mee te doen. Het vijfde meisje, Angela, zangeres van een hardrockband, wordt ook gevraagd. Zijn neemt Ria mee, zangeres van weer een andere band. De Dolly Dots zijn geboren. Hun eerste single, Boys bereikt de negende plaats in de Top 40. Tevens wordt hun debuut LP uitgebracht.
1980 Eerste liveoptreden in Katwijk Aan Zee. De LP American Dream wordt uitgebracht.
1981 Aantal optredens in het land nemen toe. Er komt een verzamelelpee.
1982 De Dolly Dots gaan voor promotionele activiteiten naar Japan. Daar halen ze platina met het nummer Radio.
1983 Het nummerLove Me Just A Little Bit More haalt de eerste plaats in de hitlijsten. De LP Display haalt goud. Dots krijgen een auto-ongeluk en een aantal van hen is licht gewond. De Dots gaan in een tv-serie van de Tros spelen, die speciaal voor hen is geschreven.
1984
Het meest succesvolle jaar voor de Dolly Dots. Ze hebben hun eerste grote tournee door het land, met een live band en twee optredens per avond. De Dots vieren hun vijfjarig bestaan met een optreden in Carre te Amsterdam. Angela begeleidt en produceert ondertussen Roberto Jacketti & The Scooters.
1985 Anita verlaat de groep, om zich toe te leggen op het moederschap. Dots geven uitverkochte concerten in Turkije en Egypte.
1986
Dots vertrekken naar Amerika voor de opname van de speelfilm Dutch Treat. Dit neemt twee maanden in beslag. De single 'This Girl' is afkomstig van de soundtrack.
1987
De speelfilm Dutch Treat beleeft zijn premiere in Tuschinkski te Amsterdam. De Dots treden op in IJsland. Er verschijnen nog twee singles van de soundtrack: 'Hearts Beat Thunder' en Make it Up to You. De Dots scoren eind 1987 een laatste hit, 'What A Night', geproduceerd door Stock, Aitken en Waterman.
1988 Op 3 februari nemen de Dolly Dots het besluit om uit elkaar te gaan. Op 2 oktober geven ze een groot afscheidsconcert in discotheek Escape te Amsterdam.
1998
De Dolly Dots komen bij elkaar voor een reunie. Dit ter gelegenheid van de release van de dubbel-cd 'The Collection'. Ze zijn te gast bij Paul de Leeuw. Ook treden ze op in een circustent, op een feest van oud-sponsor Aad Ouborg van Princess. 2007 Voor De vrienden van Amstel LIVE! in Ahoy 2007 besluiten de Dots nog een keer bij elkaar te komen. Dit bevalt ze goed dat ze besluiten om de reunie officieel af te sluiten met een groots eigen concert in Ahoy. Uiteindelijk worden dat er drie.
We schrijven najaar 1968, de in St. Willebrord, woonachtige platenhandelaar Ries Brouwers raakt onder de indruk van het stemgeluid van plaatsgenootje Corry Konings. Hij heeft haar horen zingen in het groepje de Mooks. Ries kent Pierre Kartner en attendeert hem op het talent Corry. Pierre die pas in dienst is bij platenmaatschappij Dureco is naarstig op zoek naar een equivalent van de Heikrekel-sound. Hij kan misschien iets betekeken voor de als kapster werkzame Corry. Zo wordt er in het late najaar van 1968 een afspraak gemaakt met Pierre Kartner. In aanwezigheid van Corry's tante en Ries Brouwers wordt er naar Breda getogen om voor te zingen bij Kartner.Pierre Kartner besluit naar aanleiding hiervan een lied voor haar te schrijven. Dit wordt "Vaarwel, ik zal geen traan meer om je laten"
Eerste Plaat
Op 2 mei 1969 wordt "Vaarwel, ik zal geen traan meer om je laten" in de Fonior studio te Brussel op de band gezet. Klein probleem is echter dat Corry, die inmiddels is gaan zingen bij de Rekels eigenlijk vindt dat de jongens haar moeten begeleiden. Nadat de groep in aanwezigheid van Annie de Reuver en Pierre Kartner, auditie doet in de zaal "El Paradiso" te St. Willebrord, wordt overeengekomen dat Corry niet alleen op de buhne maar ook op de plaat voortaan begeleid zal worden door de Rekels. Omdat ontdekker Ries Brouwers zich garant stelt voor afname van de eerste persing durft Dureco het risico aan. Verbazing echter alom als blijkt dat een dag na de release Brouwers de single bijbestelt omdat hij in een dag zijn hele voorraad heeft verkocht. bliksemsnel moet Dureco bijpersen en een succesformule lijkt geboren. "Vaarwel" schopt het uiteindelijk tot een 22e plaats in de Top 40 en zo'n slordige 45.000 platen zullen er uiteindelijk van verkocht worden. De opvolger "Mijn stil verdriet", zal het zowaar nog beter doen. De groep die inmiddels haar tweede hit heeft mag nu ook haar tv debuut maken in het uiterst populaire programma MIK, van de Boertjes van Buten
Grootste Nederlandstalige Hit
Op 23 februari 1970 neemt de groep onder productionele leiding van Pierre Kartner "Huilen is voor jou te laat" op in de MC studio te Nederhorstenberg. Zonder het zelf nog te beseffen schrijven ze hiermee popgeschiedenis want dit lied zal uiteindelijk de grootste Nederlandstalige hit aller tijden worden. Op 27 maart 1970 wordt "Huilen is voor jou te laat" uitgebracht op het 11 provincien label. Uiteindelijk zal de plaat 41 weken de hitparade domineren. Tot op de dag van vandaag is dit record nooit geevenaard. Corry & de Rekels zijn niet meer weg te denken uit de populaire Nederlandse muziek. Tussen 1969 en 1972 zal de groep 8 top 40 hits scoren. "Rozen die bloeien", "Zonder 't te weten", "Hoog daar aan de hemel", (wat bovendien in december 1971 wordt uitgeroepen tot alarmschijf) en "Igorowitch", wat als promotiegrap voor radio en tv van een Russische hoestekst wordt voorzien) zijn allen geheide hits.
Goud en Platina
Ook de 3 albums welke simpelweg als titel Corry & de Rekels 1,2,3 mee krijgen, bereiken allen zowel de gouden als platina status. In menig interview wordt getracht de kern van het succes bloot te leggen. Feit is echter dat zo'n enorm succes zich simpelweg niet laat verklaren. Het zal ongetwijfeld de combinatie geweest zijn van de juiste liedjes, het juiste moment, de inbreng van Pierre Kartner die zo opvallend in bijna alle liedjes de 2e stem voor zijn rekening neemt, de speciale sound van de Rekels, en zeker niet in de laatste plaats het aparte geluid en de opmerkelijke lieve uitstraling van Corry Konings.
Uit Elkaar
In het voorjaar van 1972 wordt het gerucht bevestigd wat al langere tijd de ronde doet, de groep zal uit elkaar gaan. Op 30 juni van datzelfde jaar komt er ee neind aan de meest succesvolle Nederlandstalige combinatie ooit. Als "'dagen en nachten", hun laatste single wordt gereleased zit er een sticker op het hoesje met de kreet "Allerlaatste Hitsingle". Vier jaar lang hebben zij onafgebroken de hitlijsten aangevoerd. Zaal den Deijl, te Raamsdonkveer heeft de droeve eer op 30 juni 1972 afscheid te nemen van een bijzonder fenomeen. Voor de laatste keer zullen corry & de Rekels hier aantreden om hun laatste optreden te verzorgen.
Na 35 Jaar Weer Bij Elkaar
Op veler verzoek van haar fans en om aandacht te geven aan haar 35-jarig jubileum komt er nog éénmaal een reünie album met de Rekels uit Na 35 jaar. U kunt uitkijken naar 14 nieuwe Nederlands-talige nummers, maar de legendarische groep gaat ervoor zorgen dat de stijl zoals vanouds blijft! Een primeur voor alle fans én de Nederlandstalige muziekwereld is dat een schitterend boekwerk / biografie met historisch materiaal cadeau wordt meegegeven in de vorm van CD extra. Dat 35 jaar na dato Corry & de Rekels nog steeds voortleven in de harten van duizenden mensen bewijst de nieuwe CD.
De rasmuzikanten Tonny More, Carel Alberts en Ad van de Gein ontmoeten elkaar in het Amsterdamse Place Pigalle en besluiten samen te gaan werken. Het Cocktail Trio is een feit. Aanvankelijk met toeving "ol.v Ad van de Gein". Uitgangspunt is vertalingen te maken van Amerikaanse novelty hits en daarmee een komisch en aanstekelijk programma op de planken te brengen. Spoedig schrijft het drietal ook eigen materiaal. Carel Alberts schrijft of vertaalt teksten, Ad van der Gein is verantwoordelijk voor de composities.
1954
Het Cocktail Trio heeft behoorlijk succes in het land, iets waar ook Hilversum lucht van krijgt. Jan Koopman (AVRO) brengt het trio voor het eerst voor de radio in het programma Palet. De groep doet mee aan een landelijke AVRO-tournee waarbij ze opvallen met hun komische act. Binnen korte tijd is het Cocktail Trio een begrip.
1961
Volgens Tuney Tunes is Batje Vier 'één van de geestigste nummers die we de laatste jaren hoorden,' terwijl later van een 'doldwaas plaatje' sprake is. Het is de eerste single die terug te vinden is in een hitparade. Het ontbreken van dergelijke noteringen zegt echter niets over de populariteit van het trio. Hun platen zijn bijzonder grote radiofavorieten, die veelvuldig worden aangevraagd in verzoekplatenprogramma's. Gedurende de jaren is het Cocktail Trio veelvuldig op radio en tv te bewonderen. Ook voor andere artiesten maken zij nummers, bijvoorbeeld Vrijgezellenflat van Ria Valk.
1962 - 1963
TROS-directeur André Meurs schrijft veel van de komische teksten. Onder meer voor liedjes als Kom In Mijn Wigwam en Geen Bier, Geen Borrel, Geen Wijn. Meurs zorgt ook voor de vertaling van de kinderplaat Through Childerens Eyes van de Amerikaanse groep The Limeliters. De liedjes voor de plaat worden opgenomen met kinderkoren De Krekels en De Merels onder leiding van Lo van de Werf. Met het repertoire verzorgt Het Cocktail Trio speciale kindershows. In het seizoen '62-'63 speelt Het Cocktail Trio in de Snip & Snap revue Harten Troef.
1965
De single Het Vlooiencircus verschijnt in de lente en is een groot succes. De Jamaicaanse pianiste Winnifred Attwel neemt het nummer ook op. In de herfst scoort Het Cocktail Trio opnieuw een hit met Wie Heeft De Sleutel Van De Juke-Box Gezien?, een bewerking van het Amerikaanse nummer Go 'Way Christina.
1968
Het Cocktail Trio neemt liedjes op uit films van Walt Disney. Ze brengen ze uit met speciale Walt Disney-boekjes. 101 Dalmatiner Hondjes nemen ze samen op met Helen Shepard en Henk van der Molen. Er wordt een poging gedaan voet aan de grond te krijgen in Duitsland. Speciaal voor de Duitse markt wordt Batje Vier vertaald in Ich Mochte Gern An Der Theke Steh'n en Kun Je Nog Zingen Zing Dan Mee wordt Unsere Kneipe Lebe Hoch. Het Cocktail Trio heeft het echter te druk met optredens in Nederland, zodat de plaatjes niet voldoende in Duitsland kunnen worden gepromoot.
1969 - 1970
Het succes van Het Cocktail Trio neemt af. André Meurs valt weg als tekstschrijver en het schnabbelcircuit verandert ten nadele van de band.
1973
In later jaren wordt het repertoire minder verfijnd en worden ook enkele carnavalsplaten gemaakt. Lief Zijn Voor Elkaar wordt zelfs een hit. Behalve commerciële singles neemt men ook vele reclamesingletjes op, bijvoorbeeld voor Caltex, de RAI en het Broodwezen. Bekend is hun Leve De Man Van De SRV.
1980 - 1981
Ad van de Gein ondergaat een hartoperatie. Zijn plaats achter de piano wordt ingenomen door Henny Langeveld uit Leiden. Als Van der Gein weer is genezen is hij niet langer meer welkom bij het Het Cocktail Trio.
1985
Tonny More overlijdt op 11 november.
1986 - 2001
Alberts treedt niet langer op onder de naam "Het Cocktail trio", maar gaat door onder de naam "Sans Soucis". Ad Van de Gein gaat solo verder. Alberts blijft tot 1999 met twee muzikale vrienden hits van Het Cocktail Trio spelen. Paul de Leeuw zingt in zijn televisie-programma De Schreeuw van de Leeuw samen met Carel Alberts de hit Kangaroe-eiland. Groepen en acts als C'est Tout, Storm en Sugar Lee Hooper nemen nummers op van Het Cocktail Trio.
2002
Het Nieuwe Trio, een band met onder meer Clous van Mechelen, verzorgt een theaterprogramma waarin nummers gespeeld worden van het Cocktail Trio. Carel Alberts en Ad van de Gein zijn beiden aanwezig tijdens de presentatie van de cd-box De Nederlandse Cover Top 100 van Vic van der Reijt.
2005
Ad van de Gein wordt Ridder in de Orde van Oranje-Nassau voor zijn werk als muzikant.
Bintangs opgericht door Frank (bas, zang) en Arti (gitaar, zang) Kraaijeveld. Mede bandleden Meine Fernhout (gitaar) en op drums Jimmy Jansen. Repertoire in die tijd: Indo-Rock. Net als vele andere bandjes werden er covers gespeeld.
1963
Uitvinding van de 'Hoogoven sound', Ruige en rauwe Rhythm & Blues. De Bintangs hebben hun muziek stijl gevonden. De optredens worden berucht.
1965
Opname eerste single: You can't judge a book by looking at the cover.
1966
Voorprogramma van The Rolling Stones in Den Bosch.
1967
Voorprogramma van de toen wereldberoemde Kinks. Bintangs spelen The Kinks volledig weg.
1969
De eerste elpee: Blues on the ceiling, zonder Arti Kraaijeveld.
1970
Eerste top 10 Hitsingle: Travellin in the USA, geschreven door Arti Kraaijeveld. Bintangs toeren in Nederland en België, waar Riding on the L&N en Travelling in the USA top 10 hits waren.
1972
Frank en Arti Kraaijeveld verlaten de Bintangs en beginnen voor zichzelf; Circus Kraaijeveld. Gus Pleines en Jan Wijte blijven en gaan onverdroten verder.
1974
Arti Kraaijeveld richt Carlsberg op. Frank keert terug naar de Bintangs en gaat samen met zanger Gus Pleines, gitarist Jack van Schie en drummer Harry Schierbeek. Met wat kleine wisselingen zal het 10 jaar zo blijven.
1975
Opname Genuine Bull, geproduceerd door Steve Verocca (Link Wray) en opgenomen in Groot Brittanie. Op gitaar de dan nog jeugdige Jaap (Japie) Castricum.
1979
In de eigen oefenruimte te Velsen-Noord opgenomen elpee Nightfighter wordt uitgebracht. De single Snake in the grass wordt net geen hit, ondanks aandacht van TV programma's als Countdown van Veronica tv.
1982
De Lp Rockfield beauties ziet het daglicht.
1985
Tijd voor een sabatical periode: Legendarisch afscheidsconcert in Paradiso Amsterdam. Bijna iedereen die ooit wat met de Bintangs te maken heeft gehad speelt mee. In 1986 wordt deze opname als dubbelelpee uitgebracht onder de naam Bye Bye.
1986
Frank richt de Frank Kraaijeveld groep en begint weer te toeren. Drummer Cees Brouwer (ex Van Dattum, Swingmen) wordt ingelijfd. De band speelt oud Bintangs werk en wat nieuwe nummers. De Kraaijeveld groep brengt geen elpees uit.
1987
Gus Pleines en Jack van Schie richtten 14All op (one for All) en toeren enige tijd met deze band. Het zal niet lang duren.
1989
Tijd voor een reünie van de Bintangs. Gus Pleines, Frank Kaaijeveld, Jack van Schie, Jan Wijte en Cees Brouwer komen bij elkaar voor 12 concerten in 12 provincies. Dit bevalt zo goed dat er besloten wordt gewoon door te spelen. Het zal 13 jaar zo blijven.
1991
Nieuwe Bintangs cd Alright Alright wordt opgenomen bij studio Zeezicht van vriend en ex Bintang Rob van Donselaar en uitgebracht op het Universe label. JP Exalto zit achter de knoppen.
1994
Na drie jaar van veel touren door Nederland en Belgie is het tijd voor een nieuwe cd: Ruby Red Hot op het Haarlemse Bananas label. De Bintangs klinken volgens velen als nooit tevoren.
1996
Wat in 1985 in Paradiso gebeurde moet beter kunnen: De Bintangs spelen 5 uur achter elkaar (64 nummers) (ditmaal zonder gastmusici) in een uitverkocht Paradiso. Van dit optreden is de cd Dynamite night live at Paradiso het resultaat.
1999
De beroemdste Bintangs elpee Genuine Bull wordt opnieuw uitgebracht, ditmaal op cd. Er wordt zelfs vanuit de Verenigde Staten van Amerika enthousiast gereageerd.
2000
Grootse plannen worden gemaakt voor het 40 jarige jubileum wat in 2001 plaatsvind. Er wordt hard gewerkt aan nieuwe nummers voor een nieuwe cd en veel gespeeld.
2001
Veertig (40) jaar Bintangs, hetgeen gevierd werd met een aantal belangrijke 'thuiswedstrijden' in een afgeladen Donkey Shot in Heemskerk, het Patronaat in Haarlem met de presentatie van het prachtige fotoboek "40 jaar Bintangs" en vooral in Het Kennemer Theater in bakermat Beverwijk, waar een speciaal "40 jarig jubileumconcert" werd gegeven met deelname van vele oud-Bintangs bandleden, zoals de drummers Jimmy Jansen, Aad Hooft en Harry Schierbeek.
Ook werd er ook gestart met de opnamen voor de nieuwe studio CD: La femme sans tête, opgenomen in de eigen Bintangs oefenruimte en waren er verder vele kranten-publicaties en radio-interviews, zoals een drie uur durende Bintangs-special op diverse lokale omroepen in Noord-Holland geïnitieerd door Radio Beverwijk. Ook waren er twee leuke TV-uitzendingen op de regionale zender TV Noord-Holland.
2002
Het jaar 2002 begint met het uitkomen van de CD lafemme sans tête en de presentatie hiervan in een uitverkocht Paradiso. Hierop volgen Live-televisie-optredens bij Barend en van Dorp op RTL4 (Bij Barend en Van Dorp is deze avond ook Pim Fortuyn te gast, waardoor er 1.000.000 kijkers zijn) en meerdere malen bij Netwerk van de AKN op de publieke omroep. Ook TV-Oost heeft de bintangs in een spraakmakend TV-programma. Er is daarnaast veel aandacht op de Radio, waaronder een uitgebreid optreden bij Denk aan Henk op Radio 3 FM, zelfs de Arbeidsvitaminen hebben een live interview. Enorme artikelen in bladen als: Aloha, Oor, Fret, Musicmaker en bijna alle grote landelijke dagbladen.
In juni wordt ter afsluiting van het seizoen 2001-2002 op Parkpop met zijn 350.000 bezoekers in Den Haag opgetreden.
Op 23 november komt dan het tragische nieuws: Bintangs drummer Kees Brouwer is vrijdag 22-11-2002 op 42 jarige leeftijd uit het leven gestapt.De Bintangs kondigen een periode van rouw af.
2003
Op 15 januari wordt bekend gemaakt dat Burt van der Meij (Carlsberg, Bob Color, Workmates) de in november 2002 overleden Kees Brouwer als drummer opvolgt.
Op 20 maart 2003 geven de Bintangs hun eerste concert in de nieuwe samenstelling in het Haarlemse Patronaat.
Frank Kraayeveld, Gus Pleines en Jan Wijte leveren een muzikale gastbijdrage op het album "Marabella" van hun Platenlabel collega's The Shavers.
In oktober komt de verzamel cd 'Bintangs, The Complete Collection' uit. Deze cd bevat uniek materiaal uit de periode 1965-1973.
2004
Het begin van 2004 wordt gekenmerkt door tegenslag, zanger Gus Pleines is ziek, optredens worden uitgesteld, verplaatst of geannuleerd. In maart wordt besloten om, terwijl Gus herstellende is, met 4 man op te treden in Hoorn.
Burt van der Meij, Jack van Schie en met hem Gus Pleines verlaten de Bintangs op 23 april 2004. Frank en Jan besluiten op zoek te gaan naar nieuwe muzikanten om de Bintangs voort te zetten.
De broers Maarten en Gerben Ibelings komen de band versterken wordt op 25 mei bekend gemaakt. Maarten speelt gitaar en achtergrond-zang, Gerben wordt de nieuwe drummer. Er is dan nog geen beslissing genomen of er nog meer bandleden bijkomen. De planning is dat er in oktober weer opgetreden gaat worden. Na enige weken audities te hebben gehouden in juni en juli 2004 voor een 5e bandlid wordt besloten met 4 man verder te gaan. Ofschoon er een aantal aardige en gemotiveerde kandidaten voor zang/mondorgel waren, had geen van hen datgene waar de Bintangs naar op zoek waren. Het eerste optreden staat gepland voor 8 oktober 2004. Aan de reacties in het gastenboek te oordelen hebben de fans er zin in..
Hardenberg 8 oktober 2004: "De Bintangs zijn terug" en klinken als vanouds, laaiend enthousiaste reacties van de vaste fans in het gastenboek. Roadie Dagomar Jansen zingt een deel van de achtergrondvocalen en wordt vaste 'sidekick'. Ook het 'thuis publiek' in Het Patronaat reageert uitermate enthousiast. De Bintangstrein staat weer op de rails.
2005
In januari wordt Frank Kraaijeveld 60, en daarmee een levende legende. Dagomar Jansen, die al een tijdje als 'sidekick' actief was krijgt een vaste plek op het podium. De Bintangs bestaan weer uit 5 leden. Op 14 oktober neemt Robin Bodegom na 15 jaar afscheid als lichtman en crewmanager (een record). Ook wordt er hard gewerkt aan nieuwe nummers voor de in 2006 uit te brengen CD.
2006
Het jaar 2006 is het jaar van een nieuwe CD 'Doc' en de eerste Bintangs dvd 'Document'. Tijdens het 45 jarig jubileumfeestje in Beverwijk zingt broer Arty Kraaijeveld (die op bezoek is in Nederland) zijn nummer Agnes Grey met Frank voor een uitzinnige menigte. Ook op het Arrow Rock Festival laten de Bintangs zien wat ze waard zijn. Frank Kraaijeveld krijgt geen ridderorde en manager Paul Snijers vertrekt na 7 jaar.
