In de jaren vijftig is Mieke Telkamp een heus tieneridool. Zoals de naam al zegt; geliefd bij tieners, maar ook bij ouders en grootouders populair. De pers omschrijft haar als 'de Nederlandse Vera Lynn'. Ze gaat de geschiedenisboekjes in als de zangeres van Waarheen, Waarvoor, het lied waarmee menige begrafenis muzikaal wordt opgeluisterd.

1934 - 1953 Mieke Telkamp (echte naam Telgenkamp) wordt op 14 juni 1934 geboren in de Kastanjestraat te Oldenzaal. Na de lagere school volgt ze de Mulo-opleiding en is ze in Hengelo werkzaam als stenotypiste. In haar vrije tijd is Telkamp lid is van een plaatselijk cabaretgezelschap. Ze maakt op zondag 14 december 1952 haar radiodebuut bij de AVRO waar ze begeleid wordt door het orkest de Romancers van Gerard van Krevelen. Telkamp zingt met zoveel volume dat de geluidstechnicus een stofdoek over haar microfoon legt. De volgende dag tekent ze bij Nico Boer van Phonogram haar eerste platencontract. Voordat ze solo gaat optreden zingt ze enkele maanden met Sonja Oosterman en Ans Heijendahl als The Singing Nightingales. In januari 1953 is ze voor het eerst op televisie te bewonderen. Een drukke tijd van veel officiële optredens en nog meer schnabbels (soms drie op een avond) vangt aan. De zangeres verhuist van Oldenzaal naar Hilversum. Ze staat samen met Joop de Knegt in juli 1953 op de cover van het populaire muziekblad Tuney Tunes. De foto is genomen tijdens een zangfestival in Hillegom.

1954 - 1970  De eerste single van Mieke Telkamp is Here In My Heart (1954) begeleid door het orkest van Gerard van Krevelen. Eind 1954 staat ze boven aan de poll van Tuney Tunes met 44 procent van de stemmen. Ze ontmoet dat jaar voor het eerst Vera Lynn, de Britse zangeres waarmee ze vaak vergeleken wordt. In juli 1955 maakt ze opnamen in een Duitse studio waarbij ze begeleid wordt door het radio-orkest onder leiding van Alfred Hause. Een foto samen met Hause prijkt op de voorkant van de Tuney Tunes uit augustus 1955. In 1957 wint ze de Gouden Gondel tijdens het Festival van Venetië. Begeleid door De Zaaiers staat Telkamp met het nummer Jürgen En Leila (Sleighride In Alaska) twee maanden in de hitparade. Tot 1962 heeft ze verschillende hits, waaronder Whispering Hope dat ze samen zingt met Yvonne Oostveen. Mieke Telkamp treedt in september en oktober 1962 op voor de Nederlandse militairen in Nieuw Guinea. Ook in Duitsland heeft de zangeres succes. Haar grootse Duitse hit is de single Prego, Prego Gondeliere. Een grote carrière bij de Oosterburen laat ze aan zich voorbij gaan omdat ze dan in Duitsland moet gaan wonen. Mieke Telkamp doet in 1962 mee aan het Knokke Songfestival. Tot haar hoogtepunten rekent de zangeres onder meer haar optredens bij de Sleeswijk Revue met Ase Rasmussen en Snip & Snap en een Australische tournee met de Joodse moppenverteller Max Tailleur waarbij ze na 18 jaar haar twee geëmigreerde broers terugziet. Eind jaren zestig moet Mieke Telkamp het op doktersadvies rustig aan doen en brengt ze haar dagen door in een buitenhuis te Loosdrecht. Ze beëindigt haar contract bij platenmaatschappij Philips.

1971  De zangeres keert terug aan het hitfront en maakt zichzelf onsterfelijk met de klassieker Waarheen, Waarvoor. Het nummer, waarop ze wordt begeleid door de band Hi-Five onder leiding van Harry de Groot, staat in ieders geheugen gegrift en voert jarenlang de Begrafenis Top 10 aan als meest aangevraagde nummer bij teraardebestellingen. De melodie is van de klassieke Britse hymne Amazing Grace uit de 18e eeuw en de Nederlandse tekst is van Karel Hille, de perschef van platenmaatschappij Bovema, die de tekst schrijft tijdens een vakantie op de Canarische eilanden geïnspireerd door een uitvoering van Amazing Grace door de Amerikaanse zangeres Judy Collins. Waarheen, Waarvoor levert Telkamp haar eerste gouden plaat op.

1972 - 2000 In 1973 haalt ze voor het laatst de Top 40 met Sierra Madre Del Sur. Hoewel hits daarna uitblijven is Mieke Telkamp regelmatig te zien en te horen in radio-en televisieshows. Ze is een van de vaste panelleden van AVRO's Wie-kent-kwis en heeft een adviesrubriek in het weekblad Weekend. Op gezette tijden verschijnen er nog compilaties van haar grootste successen. Ze woont in Hilversum samen met haar man Gerard Zuur (hoofd afdeling amusement bij de AVRO) en hun poedel Brandy. Telkamp treedt dan niet meer op in het land. 'Ik voel er niets meer voor mijn koffertje te pakken en op reis te gaan. Moet mijn man dan 's avonds zijn eigen potje opwarmen?' verklaart ze in een interview met journalist Paul van Beckum in december 1976. De zangeres wordt geridderd in de Orde van Oranje Nassau. Ze presenteert met enige regelmaat tijdens gala's en bedrijfsfeesten.

2001 Tulpen Aus Amsterdam is een verzameling Duitstalige liedjes uit de jaren vijftig waaronder nummers die nooit eerder zijn uitgebracht.