Het wordt toch weer een man. Ik had het wel
leuk gevonden een vrouw. Ze is bovendien ook nog eens op en top vrouw;
charmant en goed gekleed en dat zou Frankrijk een andere uitstraling hebben
gegeven. Nicolas Sarkozy heeft Segolene Royal verslagen en dus krijgt Frankrijk
toch weer een mannelijke president. Wederom van rechts, maar wel een stuk
jonger, 53 jaar. Alle verkiezingen vinden op een zondag plaats. Eigenlijk een
ramp voor het toerisme want bijna iedereen blijft dan thuis. Dus ook bij ons
was het rustiger dan normaal. We hebben er van geprofiteerd door deel te nemen
aan de gezamenlijke maaltijd in Mornans, die steevast bij elke verkiezing wordt
georganiseerd. Iedereen neemt een gerecht mee en zo delen we samen de maaltijd.
Erg gezellig, lekker weer en heerlijk in de schaduw onder de platanen op de
binnenplaats van de Mairie. Tussendoor gaan de mensen stemmen. Nederlanders mogen
in Frankrijk stemmen bij de gemeentelijke en Europese verkiezingen, maar niet
de presidentiele. Dus helaas ik mocht niet stemmen. Voor de presidentiele
verkiezingen zijn er twee rondes. In de eerste ronde waren er twaalf
kandidaten. Indien een kandidaat 50% van de stemmen haalt wordt hij president.
Is dit niet het geval dan gaan de twee met het hoogste percentage door naar de
tweede ronde. In de eerste ronde zat Sarkozy met 29% net een paar procent voor
Royal en in de tweede ronde won Sarkozy met 53% van de stemmen. Mornans telde
dit keer 66 stemgerechtigden. Heel weinig natuurlijk, maar ze komen wel
allemaal stemmen. Om 18.00 uur komen geïnteresseerden weer bij elkaar voor de
telling van de stemmen onder genot van een Pastis. Alles gaat hier handmatig.
Onze zoon Cédric van negen mocht ook mee tellen. Iemand opende de bus en riep
de namen af. Cédric, samen met twee andere mannen, zetten streepjes achter de
naam die afgeroepen werd. Zowel in de eerste als de tweede ronde kwam Segolene
Royal als ruime winnaar uit de bus. Maar het heeft niet mogen baten. De Fransen
moeten het weer vijf jaar met een man doen.
