Tussen twee ‘byes’ in wachtte ons de vervelende trip naar Moeskroen, een stad waar de inwoners zelfs geen spotnaam hebben !!
Wij, Pc. HEIRNIS, spelen in de Oost-Vlaamse competitie maar moeten wel naar een stadje in Henegouwen om daar in het Frans ontvangen te worden als Pc. HERMES ???….
Onze vaste verslaggever was er niet bij: een aanval van één of ander bacterie …of een acute, zure oprisping van bepaalde taal gevoeligheden …wie zal het zeggen.
Over de gehele lijn was het een debacle: verkeersopstoppingen bij de vleet …na veel fileleed en (verboden) pechstrook-rijden te laat aankomen in het hol van Pluto … vijandige blikken …een hels kabaal rond de pleinen … onverstaanbare conversaties … en last but not least: een scheidsrechter die zijn job helemaal niet kent, zijn ongelijk toch moet toegeven maar op het wedstrijdblad doodleuk invult : citaat: …”Ik ben altijd juist”…einde citaat.
Moeskroen had in deze competitie nog geen enkel punt bijeen gespeeld, verklaar dan maar eens hoe zij er in slaagden om onze Snoekstraters, sorry Pc Hermes volgens hen, zonder één enkel winstspel terug naar Gent te sturen …. Raar maar waar…of was de transfertperiode nog niet afgesloten en hadden zij zich stiekem nog zwaar versterkt … ???
Het verlies op zich ligt minder op de maag van onze spelers dan wel het feit dat zij als Vlaams sprekenden uit een Oost-Vlaamse gemeente gedwongen door de federatie moeten gaan petanquen in een andere provincie waar men het dan ook nog vertikt om Vlaams te spreken !!!
Conclusie: Wij zijn daar NIET geweest…wij zijn Pc. HERMES niet … We heten nog altijd Pc.HEIRNIS !!!
Met vijf wedstrijdpunten op ons palmares trokken wij met de eerste vrieskou maar vol goede moed en hoog gespannen verwachtingen naar de Ajuinenstad. De Alosta’s telden één puntje minder en ze waren gebrand om de 5-4 uit de heenronde te wreken. Bij het kaarten moet je de goeie kaarten krijgen, bij het petanquen moet je de goeie ballen kunnen leggen en dat was in de eerste ronde zeker het geval voor onze drie tripletten. Alle drie de Heirnisploegen wonnen niet met heel veel verschil ( 8-13, 9-13 en 11-13 ) maar er stond toch al een 0 – 3 op het scorebord. Terechte euforie bij onze Snoekstraters …we waren op de méér dan goeie weg! We waren vast besloten om de tweede ronde de zaak al te klaren en het wedstrijdpunt veilig te stellen. Helaas ! De P.E.P –ploeg en de Ru.Mi.Pa – equipe strandden beiden op 13-9. Gelukkig maar dat onze dames - de Ri.Je.Ri.-ploeg de meest gekende triplette van het Heiris assortiment – een vierde punt uit de brand konden slepen. Bij de ‘boterhammen-rust’ – lees: bij het ‘krijg een bonnetje en trek daar uw plan mee’ moment, en besteed het aan wat je ook maar wil … zag ik de Ajuinen een massale aanval inzetten op de sandwiches met iets dat op hesp geleek… Wij kozen voor een sandwichke met kaas en dat bleek achteraf niet zo’n goede keus geweest te zijn. De kaas bleef blijkbaar zwaar op de maag liggen van zowel de P.E.P.-formatie als ons damestrio … beide ploegen moesten het onderspit delven: 13-7 en 13-6. Het moet zijn dat onze Ru.Mi.Pa. –jongens niet van de sandwiches gegeten hadden en hun toevlucht gezocht hadden in één of andere vloeibare doping want zij lieten Fanny opdraven en offreerden haar maar al te graag aan de Aalstenaren. Onze Heirnissers schilden de Alosta Ajuinen – in alle aanwezige soorten… van sjalotjes over lente-uitjes tot pijp-ajuintjes met 4-5 … En alweer één punt rijker voor het algemeen klassement.
Gisteren, vrijdag 15 januari, was het feest in PC HEIRNIS. Eerst was er de nieuwjaarsreceptie met zelfs een bezoekje van een gemeenteraadslid, daarna het eigenlijke feest uiteraard met een lekker etentje. Gezelligheid was troef! En de voorzitter zag dat het goed was! Hieronder enkele sfeerbeelden.
In de nacht van dinsdag op woensdag, zijnde 12 op 13 januari, is onze voorzitter, Pauly Verhoene, opnieuw OPA geworden!!! Een stevige kleinzoon, genaamd FABIAN !! Wij feliciteren de trotse ouders énfieregrootouders met deze mannelijke aanwinst in de familie en wensen hen het allerbeste toe. Gelieve geen petanqueballen cadeau te doen, maar voorlopig andere nuttige geschenkjes...!!!
Na de kerst- en nieuwjaarsstop is het voor een ‘reporter’ niet zo evident om onmiddellijk weer in de pen te kruipen en …laat een verslag wel eens op zich wachten, waarvoor mijn nederige maar gemeende excuses ! We mochten 2016 ‘in-petanquen’ met onze retour-match tegen de buren uit Oostakker. We kennen PC.Omega als een sympathieke maar zeker niet te onderschatten tegenstrever en we herinnerden ons nog goed hoe de heenwedstrijd ons bloed en tranen kostte om uiteindelijk na een 4-2 tussenstand het pleit beslecht te hebben met 4 – 5. In stilte namen we ons voor om dit keer géén risico’s te nemen…met andere woorden: de tegenstrever onmiddellijk bij de keel te grijpen. De P.E.P –formatie voerde het voornemen wel héél drastisch uit: een onuitgegeven combinatie van een wurggreep, een houdgreep en een dubbele Nelson zorgde er voor dat de ‘Horlogekes’ in welgeteld vier mènes het achterwerk van mademoiselle Fanny mochten gaan kussen. Onze Ru.Mi.Ko. ploeg putte hieruit een enorme ‘boost’, ze wilden even goed doen maar …ze moesten één puntje toestaan ..13-1 was ook een schitterende eindstand en vroeg in de namiddag stonden onze Snoekstraters al op een 2-0 voorsprong. De Ri.Je.Ri.-triplette kon helaas onze overwinningstocht niet doortrekken naar 3-0; zij strandden na een gelijk opgaande wedstrijd uiteindelijk op 8 – 13. De heren en dames van de ‘Griekse letter – ploeg’ zagen het nog helemaal zitten: een 2-1 achterstand was best nog te overbruggen !
Helaas, helaas ! De SnoekstraatBasterds gingen door op hun elan. De Ru.Mi.Ko- jongens speelden helemaal géén rummikub maar wel wervelende petanque – voor zover je met petanqueballen kunt wervelen – en ze blikten hun opponenten in met 13 – 2. Onze, zoals altijd, sterk opgepepte P.E.P. - ploeg had het niet onder de markt met het Oostakkerse trio dat zelfs - uit pure frustratie ? - pogingen deed om het plafond te laten invallen door te plomberen tegen dat zelfde plafond. De ‘plafondgooiers’ strandden uiteindelijk op 9 punten én het invullen van een verzekeringsformulier voor het invullen van de schade J . Onze zwart-broek-dames werd door de tegenstrever verweten een konijnenpoot in hun zak te hebben …Niets was en is minder waar want … de broeken van onze Ri.Je.Ri.’s hebben helemaal géén zakken – zoals het een echte vrouwenbroek voor echte dames past ! Dus, het waren géén konijnenpoten die voor de overwinning zorgden, het was het sterk spelen van onze drie schoonheden dat zorgde voor een 13 – 9 eindstand. Het delirium nabij gingen onze Heirnissers aan de boterhammen…stand 5 -1 …er kon ons niets meer gebeuren …het eerste competitiepunt van 2016 was binnen ! De Omega’s zaten een heel klein beetje in zak en as maar uit de Snoekstraat-bokes putten zij een enorme kracht om er in de derde ronde toch nog volop voor te gaan … en de (spijtig genoeg) misschien minder gemotiveerden een koekje van eigen deeg te verkopen. Beschamend eigenlijk dat niet één van de Heirnis-triplettes erin slaagde om nog een overwinning in de wacht te slepen: harde 5-13, 3-13 en nog eens 5-13 eindstanden zijn nu niet precies de eindcijfers om naar huis te schrijven… wat ik dan ook wijselijk niet doe ! De 5-4 eindstand kwam er dank zij onze blitzkrieg in ronde één en twee …gelukkig werd het géén Waterloo en mochten we een streepje bijschrijven op de puntentabel. Het klassement in derde afdeling ondergaat geen noemenswaardige wijzigingen: Eeklo eenzaam aan de leiding met 12 punten uit 12 wedstrijden en onderaan een eenzaam Haeseveld C zonder ook maar één punt ! Wij staan samen met onze Patijntjes vrienden op een gedeelde 6de plaats met 5 punten, net één puntje meer dan PC. Chapoo en PC. Alosta, onze tegenstrever van volgende zondag … en dat juist na een (zwaar?) clubfeest van vrijdag aanstaande …
Komaan Heirnis-petankers, oefenen en blijven oefenen in het schillen van ajuinen !!!
Menu feestmaal en clubfeest op vrijdag 15 januari 2016.
Aperitiefhapjes: assortiment van vier warme ovenhapjes & Witloofroomsoep met grijze garnalen – brood/boter & Scampi’s in zachte rode currysaus met koriander & Hoofdgerecht: gevulde en ontbeende kwarteltjes met gekarameliseerde appelbolletjes; garnituur en kroketjes & Dessertbord: ‘Stadius’
Ons uitgangspunt was: zeker géén 0 – 9 … de heenmatch indachtig die we op de balatumvelden met 9 – 0 verloren ! De ‘peperlooketers’ waren blijkbaar niet gerust in hun reis naar de Snoekstraat want ze hadden méér dan hun sterkste ploeg opgesteld. Meer zelfs, ze brachten ook nog een geheim wapen mee: een koppel dat minstens acht jaar niet meer in onze club geweest was. Getuige daarvan hun laconieke bemerking: “Tiens, de bar is verplaatst “ Wij moesten noodgedwongen wat wijzigingen in de ploegopstellingen doorvoeren maar we waren vastbesloten ons petanque - vel duur te verkopen…
Ronde 1 Zowel de Pa.Mi.Pa- formatie als de Gi.Ru.Ko- ploeg moest al vlug hun meerdere erkennen in het Eeklose geweld en beide ploegen werden wandelen gestuurd met respectievelijk 4-13 en 3-13. Onze damesformatie –terug herenigd na de Noorse trip van één van de speelsters – kwam weliswaar 0-4 achter maar klampte goed aan en kwam met 8-7 voor te staan. Onze drie ‘gebroekte’ dames zetten een eindspurt in en dank zij het buitenschieten van het wonnen zij de partij met 13-7. Stand na de eerste ronde: 1-2. We zouden alleszins niet met lege handen achterblijven.
Ronde 2 Onze Ri.Je.Ri. – equipe was blijkbaar nog wat vermoeid van de geleverde inspanningen en stond al vlug 0-9 achter. Ze slaagden er wel in om madam Fanny buiten te houden maar verder dan twee puntjes kwamen ze niet; 2-13. Op terrein twee streed de Pa.Mi.Pa.-triplette voor wat ze waard was en na een kalme inloop periode van 3-1 werd het 7-1…9-1 ...11-1. De tegenpartij deed nog een poging om terug aan te sluiten maar verder dan vijf punten geraakten ze niet. Eindstand: 13-5. Op terrein 3 wilde het Gi.Ru.Ko.trio niet onderdoen voor de jongens van terrein twee . Ze voerden een ware blitzkrieg: 4-0, 4-1, 4-4, 6-4, 7-4, 10-4, 10-5 en een mooie 13-5. Is het eindresultaat ! Stand na de tweede ronde 3-3. De hoop op een stunt leeft in de harten van de SnoekstraatBasterds…Winst tegen de ongeslagen dweilpleinspelers …het zou wat zijn …we halen er ongetwijfeld het sportnieuws op TV mee..
Na de boterhammen beginnen we er vol goede moed aan en op terrein één leveren Gi.Ru.Ko. een gelijk opgaand duel. Tot 7-7 is alles mogelijk.Maar dan komen de konijnenpoten weer tevoorschijn en moeten we het onderspit delven met 7-13. Gelijkaardig scenario op baan twee. Ri.Je.Ri; spelen goed mee tot 6-6 maar krijgen dan in één mène zes punten om de oren. Deze doodsteek overleven ze niet want Eeklo scoort maar al te graag dat ene puntje: 6-13. Op terrein drie start de partij gelijk opgaand maar bij een 4-5 stand krijgen de Pa.Mi.Pa’s een opdoffer van 5 punten te verwerken en helaas komen ze deze uppercut niet meer te boven…4-13.
Eindstand 3-6 en …we kunnen “Stadion’ vergeten !....
We speelden voor wat we waard waren tegen een ‘opgefokte’ leider, die met het maximum van de punten aan de leiding staat. Wij kunnen ons nu – na de nieuwjaars stop – focussen op de andere terugwedstrijden en alleen maar hopen op …héél véél winstpunten !
Met dank aan Frevari voor het doorspelen van de nodige informatie bred
VERSLAG VAN DE MATCH PC MISTRAL TEGEN PC HEIRNIS 16/12
16.12.05
Pc.Mistral – Pc. Heirnis.
Triplette Fre-Ru-Gi begon goed op terrein 1 met een 0-2 voorsprong… maar de snoodaards van Mistral kenden hun plein perfect, zij speelden constant langs de koord en kleurden geen enkele keer buiten de lijntjes , gevolg: in geen tijd ( en met een score van o.a 5 punten in één mène ) gaven ze de Heirnis mannen het nakijken : 13-2 was het verdict. Op terrein 2 gaven M-P-P de andere ploeg van jetje , ook goed gestart maar toch stonden ze na een half uur 9-5 achter . Na een fikse remonte kwamen ze op 9-9 , en uiteindelijk vlak voor het einde op 9-12 .. op een zucht van de overwinning ! Helaas brak er ook hier een late maar hevige Mistral storm los en zij werden met 13-12 wandelen gestuurd. De dames dan maar op terrein 3 . Ri-Ma-Ri keken halfweg op tegen een 7-2 achterstand , en hoezeer zij ook moedig probeerden op te boksten tegen die hevige Mistral wind… was 13-8 het droevige lot dat hen beschoren was. Onze drie ploegen zagen het desalniettemin wel zitten ! Tijdens de pauze werden de drankbidons gevuld , want wij waren ervan overtuigd dat we met de Mistral in de rug ,de Mont Ventoux konden overwinnen.Helaas , driewerf helaas , de berg leek te steil voor de mannen: zij werden respectievelijk met 13-8 (M-P-P ) en wééral 13 -2 ( Fre-Ru-Gi) op achterstand gefietst. De dames hadden echter een geheim wapen achter de rug : tijdens de pauze hadden ze genipt van een geheime gele toverdrank - op basis van eieren en nog iets - welke ze gretig uitlepelden! Ik ga nu niet beweren dat ze een "armstrongske " deden , maar het hielp in elk geval , ze hielden er de spanning wel in maar uiteindelijk haalden ze de eindstreep met 8-13. Het kalf was echter al verdronken : de draak van Mistral had de snoek van Heirnis met huid en graat opgepeuzeld: 5 tegen 1 . Boterhammen met paté , kaas en hesp moesten ons versterken .
De derde ronde , was spannend : in het begin gelijk opgaand voor alle drie de Heirnistriplettes , toch moesten (M-P-P) met 13-5 en de dames (Ri-Ma-Ri) met 13-6 de duimen leggen .Fre-Ru-Gi, wisselden af en toe van plaats en konden uiteindelijk toch nog de (hun) eer redden met een 10-13 overwinning. Eerlijkheidshalve moeten we zeggen ( en dat beaamde ook de tegenpartij ) dat wij méér verdienden , want de Mistrallers hadden massa's konijnenpoten in hun zakken zitten. Jammer maar helaas , wij trokken aan het kortste eind ! Ja, we hadden een collectieve off-day en een felle Mistral blies ons uiteindelijk gewoon met 7-2 van de baan. Ik wou nu wel eens weten wat die draak ( hun mascotte) te maken had met die wind uit de Rhône-vallei .Mistral was duidelijk: een verwijzing naar de Provençe , waar ze van in de wieg al met petanqueballen jongleren.
Maar die draak ???
Tientallen jaren geleden , was er een petanqueclub ‘ Coninckxdonk’ , blijkbaar de enige ( of één van de weinige ) petanqueclubs in onze streken , die in competitie speelde. Zij moesten geregeld ook naar Brussel , en omdat Heusden niet zo gekend was , kozen ze voor de Gentse draak als symbool …Gent lag naast de deur en viel zo gemakkelijker te associëren met de streek waaruit zij kwamen . In de loop van de geschiedenis is die eerste club dan gesplitst in andere clubs en locaties en zo ontstond Mistral , maar die club mocht het logo van Coninckxdonk overnemen .
Normaliter is zaterdag toch dé dag dat vrouwen gaan shoppen – meestal dan nog met de creditcard van de man – maar in Lokeren is dat blijkbaar niet het geval ! En bij Pc. Reynaert zéker niet ! Van de negen petanquers waren er zeven vrouwen, aangevuld met één manspersoon en één jong knulletje van een jaar of tien. Onze Pc.Heirnissers hadden alle moeite van de wereld gehad om drie volwaardige ploegen van drie spelers op de baan te brengen maar …het was gelukt. Bij aankomst in Lokeren aan het clublokaal moest ik onwillekeurig denken aan het epos ‘Van den vos Reynaert’ -geschreven door Willem die Madocke maecte in de dertiende eeuw- en meer bepaald aan ‘Malpertuus’ de burcht van de vos… en naarmate de wedstrijden vorderden zag ik meer en meer overeenkomsten met het dierenverhaal. De wedstrijd moest op zaterdag gespeeld worden opdat de vos niet naar de hofdag van koning Nobel zou moeten …en hij zijn listige en boosaardige streken kon uithalen met die arme Heirnissers. Onze E.L.P.-ploeg mocht dan qua naam wel staan voor een elpee, al vlug bleek dat er in heel huize Malpertuus geen platendraaier te vinden was en hun liedje niet kon gedraaid worden …ze moesten het dus zingen …helaas te weinig vocaal talent en ze waren dus vlug uitgezongen. Onze Mi.Je.Ri.-damesformatie – waar Ri. nog altijd Mi. is – had de sluwheid van de vossen vlug door en zij gaven hen een kippetje van eigen bloed (sic) met een 6-13. De Pa. Gi.Fr.-jongens stonden machteloos niet zo zeer tegen de geslepen vossen maar wel tegen de gedopeerde ondergrond waarop ze moesten spelen, de ondergrond was duidelijk voorzien van kleine mollen die ,in loondienst van de vos, met kleine magneetjes de ballen van de vos –speelballen wel te verstaan- naar het kleine varkentje (cochonnetje) sleepten …en daarbij soms zeer onhandig te werk gingen zodat er zelfs halve draaicirkels dienden gemaakt te worden…Pijnlijk om zien ! Het zou nog pijnlijker worden !!! De E.L.P. – formatie besloot haar naam te veranderen in P.E.L.-ploeg …ijdele hoop !!! De vossen waren zelf verbaasd over de capriolen die hun petanqueballen maakten om toch maar bij het cochonnetje te geraken… en onze SnoekstraatBasterds kregen niks gepeld en werden bijna met haar en huid opgepeuzeld door de vossen …Het zelfde lot moest de Pa.Gi.Fr. – ploeg ondergaan …Gelukkig was er nog de Mi.Je.Ri.-formatie die blijkbaar een snelcursus ‘vossenlisten’ had doorgenomen en tot op de meet meekon maar door een laatste lucky vossen-shot toch nog genekt werd… Het Heirnis-kalf was daarmee al compleet verzopen en de boterhammen met gehakt, kaas en beenham hadden allemaal een nare bijsmaak … Toch wilden we nog gaan voor een vijf-vier …dus moesten we drie overwinningen uit de brand slepen … en het zag er goed uit. Op terrein vier waren de mollen blijkbaar erg vermoeid geraakt en onze Pa.Gi.Fr- jongens mochten victorie kraaien ! De oorspronkelijke E.L.P., gewijzigd in P.E.L. voerde in uiterste wanhoop nog maar een naamsverandering door en het werd de L.E.P.-ploeg. In eerste instantie liep het lekker maar toen bleek dat de mollen zich verplaatst hadden naar de buitenmuren van Malpertuus en er voor zorgden dat de vossen-ballen zelfs een leven na de dood konden leiden, was de kleine nederlaag toch nog een zware domper. Op het andere speelveld hadden onze Mi.Je.Ri. -Heirnissers vlug door dat er nu weinig of geen ballen-aantrekkende-mollen meer zaten en ons team kon een verdiende overwinning uit de bodem slepen. Naar het schijnt worden de terreinen van Pc.Reynaert elke week gerakeld …inderdaad …maar blijkbaar dan toch met een kam ! We hebben een veldslag verloren maar de oorlog zeker niet en ik heb me voorgenomen wanneer we weer naar de vossenburcht moeten ik eerst alle streken van Reynaert nog eens grondig ga nalezen en voor onze drie tripletten een anti – epos ga opstellen én ik ben benieuwd wat het laboratorium onderzoek van het grondstaal dat ik meegenomen heb, zal vertellen. De kans zit er dik in dat ik Willem die Madocke maecte een proces kan aandoen wegens bodem manipulatie en aansporing van vossen tot duivelse speelplannen … Proficiat Pc.Reynaert met jullie overwinning en succes met de bouw van een nieuwe vossenburcht !!!
