Vandaag de maagdenpalm uitgeplant. En natuurlijk zoek ik dan ook teenentander op over de plant in kwestie. Hieronder een korte geschiedenis van deze mooie bodembedekker. zowel met blauwachtige als met witte bloem.

Vinca minor L. (kleine maagdenpalm)

Geschiedenis van de plant: Vinca minor L. of kleine maagdenpalm is een klein struikje uit de familie van de Maagdenpalmachtigen. De altijd groene lancetvormige bladeren staan tegenover elkaar. De bloemen, met een paarsblauwe kroon, groeien in de bladoksels en zijn daardoor soms niet goed zichtbaar. Vinca minor L. komt voor in bossen, parken en tuinen en wordt dikwijls gekweekt als bodembedekker. Dioscorides (100 n. Chr.) kende Vinca minor L. reeds als heilzaam kruid. Een duidelijke toepassing uit die tijd is echter niet bekend. In de Middeleeuwen werd de plant verwerkt in een liefdesdrank.
Toepassing: Vinca minor kan worden toegepast bij een verminderde circulatie van en naar de hersenen, waardoor een slechte opname van glucose en zuurstof plaatsvindt. Hierdoor kunnen concentratieproblemen, vergeetachtigheid, snelle vermoeidheid, evenwichtsproblemen, hoofdklachten en dergelijke ontstaan. Bij oudere patiënten wordt Vinca minor toegepast als hulpmiddel ter stimulering van de geestelijke vermogens.

De tuin die ik vandaag bewerkte, tussen de vlagen heen, puilt aan de boskant uit van de meiklokjes. Nu is een meiklokje toch een lief klein en zeg maar romantisch bloempje. Maar zit er hier ook een addertje onder het leliegras…..?

Het meiklokje (Convallaria majalis) of lelietje-van-dalen is een grasachtige vaste plant van de leliefamilie (Liliaceae). Het groeit in heel Europa en Noord en West Amerika. Het bloeit van mei tot juni.

Zou het “van-dalen” van het lelietje-van-dalen staan voor ‘vandalen’? Want wat lees ik op onze gezondheidssite……… dat alle delen van de plant irriterende stoffen (saponinen) en stoffen die  giftig zijn voor het hart (hartglycosiden) bevatten.

In medische termen zou dit het volgende betekenen: “ De saponinen zijn verantwoordelijk voor de vaak beschreven spijsverteringsstoornissen. De plant bevat een twintigtal hartglycosiden waarvan convallatoxine en convallatoxol de belangrijkste zijn.

Zware vergiftigingen door accidentele inname zijn zeldzaam. Het antigifcentrum ontvangt jaarlijks 40 tot 60 oproepen in verband met het meiklokje. Meestal gaat het om 2 tot 4 jarige kinderen die op een steeltje of blaadje knabbelen, een besje opeten of van het vaaswater drinken. Bij volwassenen gaat het meestal om de accidentele inname van vaaswater. Vergiftigingen bij dieren zijn zeldzaam. Dieren vermijden de verse plant omwille van de geur.  De vaakst gemelde symptomen zijn: braken, diarree en buikpijn.

Maar niet alleen dit meiklokje heeft een keerzijde, ook nog andere tamme en wilde planten die u in de tuin aantreft. En dan onze manier van verdelgen met korrels, onkruidverdelgers, en andere zorgen voor een negatief aspect.

Bridgen bestaat niet alleen uit een kaartje leggen. U dient ook op te hoogte te zijn van bepaalde systemen en bridge-termen.
Vandaag deel 1 van enkele gebruikte bridgetermen met verklarende uitleg.

Postel. Het is niet zomaar eventjes met de fiets rondrijden om en rond Postel. De fietsroutes in dit deel van de Kempen worden als de mooiste van Vlaanderen aanzien. Kilometers op Belgische grond dan weer kilometers op Nederlandse wegen, dwars door de honderden hectaren bos, veelal op autovrije wegen. De plaatsjes Reusel, Bladel, Luycksgestel zijn zo van die echte typische Nederlandse dorpjes. Fietsvriendelijk en gastvrij. Verder vanaf grenspaal 191 over een deel van Lommel naar Dessel en natuurlijk de pannenkoekenboot. Daar kregen we toch wel driedubbele pech zeker. Ingrid reed lek, geen nood band plakken maar....... de band was op verschillende plaatsen doorzeeft met piepkleine gaatjes. Plakken hielp niet veel en wat heb je aan een reserveband als je geen sleutels bij hebt. Of toch wel maar die lagen in de wagen op de parking te Postel............

Op de foto:
Parking Postel, vertrek en aankomst. Waar rijden die fietsen met dat autootje naartoe?

Het herderstasje Capsella bursa-pastoris. Een mondvol voor een klein fijn kruisbloemachtige plant. Grootte: 10 tot 50 cm. Meestal éénjarig.
Je komt het overal tegen dit plantje met de bloemkroonblaadjes en kleine witte bloemen in een tros bijeen, op allerlei terreinen, op bermen en natuurlijk in je tuin. Want die grond is voedselrijk en daar houdt het herderstasje juist zo van. De zelfbestuiving, de insectenbestuiving en de grote hoeveelheden zaad maakt dat de plant zich overal laat bewonderen of bedonderen. Herderstasje bloeit van februari tot november. Je hebt er dus veel plezier van.........