Zo ergens onderwegen kwam ik Halloween tegen. Een stoere koffieleut als ik heeft niet rap schrik. Toch was het even slikken aleer aan mijn koffie te nippen. Het koekje oogde schizofreen het was er een van Halloween... (Pedro)
Halloweenkoffie:
Benodigdheden -2 sinaasappelen -1 liter sterke koffie -1 ½ eetlepel suiker -1/8 liter slagroom -Fijngehakte oranjesnippers of chocovlokken
Bereiding: Was twee sinaasappelen en snijd ze in dunne plakjes. Leg de plakjes in een kom en schenk er 1 liter hete sterke koffie op. Laat de kom afgedekt 1/2 uur staan. Giet de koffie door een vergiet in een pannetje en laat goed heet worden (niet koken ). Roer er 1 ½ eetlepel ( of naar smaak ) suiker door en schenk de koffie in hittebestendige glazen. Klop 1/8 liter slagroom stijf en schep die op de koffie. Garneer de slagroom met fijngehakte oranjesnippers of chocoladevlokken.
Foto: Pedro Info Halloweenkoffie: diddl.nl Vers: Pedro (éénmalige poging tot rijmen)
Variërende fietsroute via het fietsknooppuntensysteem. Met start te Gierle rijden we via Tielen naar Lichtaart waar we aansluiten bij het knooppunt 30. De eerste en enige hindernis van de dag, de heksenberg, wordt met enige moeite genomen richting 'de Ark van Noë' om via de windmolen aan de Zegge het jaagpad aan KP22 te bereiken. Gedurende 15 km fietsen we langs het Kanaal van Herentals naar Bocholt. KP21-20 aan sluis nr 8, KP95-96 aan sluis 6 waar het ook gezellig 'mensjes kijken' is van op een terrasje. Verder gaat het naar KP73 en KP74 waar de pannenkoekenboot op ons ligt te wachten. Helaas, driemaal helaas, de pannenkoekenschipper was er niet en met grote honger maar vooral grote goesting voor een stevige pannenkoek rijden we een ietjes teleurgesteld verder naar KP12, aan de nieuwe fietsbrug over het Kanaal Schoten - Dessel. Via het familiestrand aan KP72 brengt de brede fietsweg ons naar Postel. Verpozen op het terras aan de abdij en dan terug de fiets op opnieuw richtingt KP12. We rijden nu de fietsbrug op en over naar KP43, het Campinastrand en naar de O-L-Vr. Ter Sneeuwkapel aan KP42. Nu fietsen we op grondgebied Retie waar we een halte houden aan de mooie watermolen (zie foto's) KP92-93. Langs de Kastelse dijk en het Provinciaaldomein Prinsenpark KP94 waar het bosfietspad dringend aan herstelling toe is, fietsen we richting Kasterlee via KP25-26-87-88. In Kasterlee rijden we door het domein De Hoge Rielen naar Tielen om van daar via KP36-75-74 Gierle centrum te bereiken.
Pedro verdiept zich, tijdens zijn voorbereiding, heel intens in de verhalen die de Santiagogangers of -fietsers neerschrijven.
Uit het dagboek van Chris Van Sante...
Wat mij ten diepste getroffen heeft op deze pelgrimstocht waren de ontmoetingen met de mensen onderweg. Of moet ik zeggen: met engelen van mensen, of waren het mensen die engelen voor ons waren? Of waren wij de engelen, die de boodschap overbrachten van hen die achterbleven? Het werden diepdoorvoelde gesprekken, bij gelegenheid van een losse babbel in het voorbijgaan, bij een vraag naar water, of rond de tafel in de gastgezinnen die ons, op onze simpele vraag naar overnachting, hun gulle gastvrijheid aanboden.
"KOM BINNEN, IK MAAK WAT TE ETEN".
Het water dat ik daarnet kreeg, smaakte niet. Heeft dit soms met psychologie te maken? Want het leek me niet echt van harte gegeven. Een dame groet ons vriendelijk vanuit haar tuin. Hier moet het water beter smaken! Ik ben weer getroffen door de mooie rozen in haar voortuintje. Tenslotte ben ik dochter van een rozenkweker uit de Wetterse bloemenstreek. Dat moet ik haar natuurlijk meedelen en de link is gelegd. Hoe eenvoudig, hoe mooi kan het toch zijn: gewoon wat simpele woorden waar men z'n hart in legt. "Kom binnen", zegt ze. Twee woorden die een gans levensprogramma inhouden: dit huis, onze woning is niet alleen voor ons, wij delen deze ruimte met anderen, wie die ook zijn! Het zijn zulke woorden, zulke ontmoetingen die ons moedig maken, die ons ook meer mens maken, die ons aansporen om ook zo te handelen. Al zijn wij doodvreemden, die hier langskomen, toch... "Kom binnen!" Het wordt me warm om het hart. Mevrouw begint een soepje klaar te maken en zendt meneer naar de tuin om verse tomaten en sla. Met een sneetje hesp erbij wordt het een lekkere maaltijd. Intussen krijgen we weer de familiegeschiedenis te horen. De jongste zoon is vorig jaar verongelukt, dood gebliksemd op het voetbalveld. Of we een gebedje willen doen bij S.-Jakob? En waarom wij deze pelgrimage doen? Dan mag ook ik onze zorgen delen: ook zij beloven een gebed voor onze zieke kleinzoon Matias...
Opgetekend door PieterVé
Niets aan bovenstaande tekst werd gewijzigd en werd integraal overgenomen uit het driemaandelijks tijdschrift "De Pelgrim" Foto: Sint-Jakob, 17de - 18de eeuw Stadsmuseum Hasselt
Via de wandel- en fietsgids van natuurpunt kwam ik aan deze uitzonderlijke fietsroute. De fietstocht rijgt twee uitzonderlijke natuurgebieden van de Westhoek aaneen, namelijk de Ijzervallei en de Ijzermonding. Tocht 1 maakt een verkenning van de Ijzerbroeken terwijl tocht 2 vanuir Nieuwpoort de Ijzermonding en het polderland aandoet. Beide tochten zijn goed voor ruim 80 km fietsplezier... We starten aan KP82 (ijzermonding)-KP8-9-10-23-37-36-39-5-2-6-69-1-59-60-61-62-19-20-21-56-63-5-22-58-57-51-47-46-34-35-22-7-67-5-82. Ijzermonding in Nieuwpoort is het startpunt voor deze fietstocht. Hier gaan zee, strand, slikken, schorren, duinen en polders naadloos in elkaar over. Zoutwatergetijdengebieden als deze met tal van levende organismen in de slikken en zoutminnende planten op de schorren extreem zeldzaam biotoop in Vlaanderen. De Ijzermonding is een belangrijk broed-, rust- en overwinteringsgebied voor water- en waadvogels. Je komt er ogen tekort! Af en toe komt hier een zeehond langs. Om de zeehond definitief terug te brengen naar onze kust, voerde de Vlaamse overheid een groot natuurhertelproject uit, het Plan Zeehond. Vanaf de Ijzermonding leidt de fietsroute je naar de Viconia-kleiputten in Stuivekenskerke, waar je de lus kunt maken terug naar Nieuwpoort, ofwel door- fietsen naar de Ijzerbroeken, Blankaart en de komgronden van Lampernisse.
Zie ook themafietstochten van de Westhoek
Info Natuurpunt: Fiets- en Wandelgids. Afbeelding route: Natuurpunt Foto links boven: KLIK op de foto voor meer over de IJzermonding
BRUSSEL - (Belga) Het levenspatroon van de mensen en de uitkeringen zijn zo geëvolueerd dat wie nu nog stopt op 55 jaar wellicht al zijn spaarcentjes moet opleven, als hij dat spaargeld al heeft. Dat is af te leiden uit een studie van het Hoger Instituut voor de Arbeid (KULeuven) woensdag in de Corelio-kranten.
Stoppen met werken, op 65 of vroeger, levert een fikse inkomensvermindering op: berekend per gezin van ruwweg 25.000 tot 40.000 euro per jaar. De pensioenen en uitkeringen zijn niet hoog. Vroeger daalden de uitgaven na de stopzetting van het werk vrij sterk. Vandaag niet meer. Mensen willen hun levensstijl handhaven. Nadien nemen de gezondheidskosten toe en uiteindelijk is er het dure rusthuis. De onderzoekers denken dat wie tot zijn 65ste doorwerkt, met het gespaarde wel lange tijd kan toekomen.
Dat ziet er dus niet goed uit...ik zal dus sterven zoals ik geboren ben...:8)
KLIK op de afbeelding omvia het Seniorennet meer te weten over PENSIOENEN.
Fietslus via het fietsknooppuntensysteem. Vertrek op de parking aan de abdij van Tongerlo. Vandaar naar KP82 Zammel en verder naar Stelen KP40. We steken hier het Albertkanaal over en rijden naar KP49-10-16 om via het Malesbroek KP09 aan de Lissenvijver en ' de grote neet" KP08 even te verpozen. Het 2,5 km kronkelende fietspad doorheen het Malesbroek zal iedere natuurliefhebber er met genoegen bijnemen. " Het Malesbroek, Wilders, Steenbergen, De Hutten... Toponiemen die menig inwoner van Geel en Meerhout bekend in de oren klinken. Allemaal duiden ze immers plaatsen aan in het valleilandschap van de Grote Nete tussen Geel en Meerhout. Waar Molse Nete en Grote Nete samenvloeien, strekt zich een prachtig natuurgebied uit: het Malesbroek-De Hutten. Tal van zandwegen doorsnijden het gebied, slingerend langs donkere naaldbossen, droge heideterreintjes, zompige broekbossen, vochtige wei- en hooilanden, wuivende rietkragen en gladde waterspiegels. Deze verscheidenheid aan biotopen en landschapsbeelden is niet vanzelfsprekend. Het Malesbroek-De Hutten heeft dan ook een rijke geschiedenis achter de rug..." Verder naar KP54 en langsheen tal van vijvers fietsen we naar Meerhout KP43 met de watermolen of een klein ommetje naar de markt waar het fijn vertoeven is op een terrasje. Terug aansluiten op het knoopunten systeem doe je dan via de N102 waar u na 1,5 km aan KP44 komt. Door Zittaart en langs de mooie Zittaartse windmolen fietsen we naar KP46. " De windmolen van Zittaart is een houten standaardmolen die in 1720 door de abdij van Averbode werd gebouwd en in 1943 overgebracht werd naar Zittaart. " Opnieuw het Albertkanaal en de autostrade over naar KP21, ter hoogte van Eindhout. We rijden langs de Sint Bavokapel - " De eerste vermelding dateert uit 1503 maar de oorsprong ervan is vele eeuwen vroeger te situeren. Er was in de Middeleeuwen een woonkern in de Trichelhoek gevestigd, geconcentreerd rond drie grote hoeven, die juridisch verbonden waren aan een leenhof." - KP47 richting Westerlo via KP89 en KP84 om via de Beeltjens KP83 terug naar de parking aan KP81 te rijden. Een afwisselende fietstoch over asfaltbaantjes en ook over kiezel- en zandwegen. Voor de natuur- en fietsliefhebber ook een aanrader.
Vertrekplaats: abdij van Tongerlo
"De Grote Neet"
Windmolen Meerhout-Zittaart
Sint-Bavokapel
Info: Natuurpunt.be Meer over "het Malesbroek", klik op link in tekst "Malesbroek". Meer over de Sint-Bavokapel KLIK HIER Foto's: Pedro
Als tijdverdrijf, tussen je stembeurt en de verkiezingsuitslagen (hum...) Een SUDOKU-raadsel uit de Masterclass. Voor wie dit razend populair spel nog niet kent volgt hier de uitleg: In elk hokje komt een cijfer van 1 tot en met 9 te staan. Elke rij, elke kolom en elk vierkant van 3 bij 3 hokjes bevat alle nummers van 1 tot en met 9. Natuurlijk is een aantal cijfers al weggegeven. Een cijfer kan NIET twee maal in een zelfde vierkant of rij en kolom te komen staan.
De opgave:
1
3
9
2
5
6
4
3
2
6
4
7
2
7
1
3
6
1
1
8
4
7
5
Veel SUDOKU-plezier en een stemmige stemzondag...oplossing vind je woensdag bij een volgend log.
Uit SUDOKU Masterclass Meer SUDOKU KLIK HIER. Markeer het rooster, kopiëren en plakken in een 'Word-document'. Veel puzzelplezier.
Mijn tweewieler houdt blijkbaar niet van de Herentalse bossen. Gisteren nog maar een keer ondervonden. Platte band, rem stuk en bovendien de versnelling in het wiel. Stond ik daar mooi. Balen was het, echt balen. Zeker omdat ik nog een eind moest fietsen en ik voor één keer mijn bicycle-aid-kit niet in de tas had zitten. Vanaf nu kan ik kiezels missen als kiespijn.
Lopen dus maar maar wat met de versnelling die knel zat in het achterwiel? Fiets op z'n kop, midden op straat. Nu ja, aan de zijkant van het bos. Een kwartier stond ik daar te sukkelen, die verdomde versnelling wou maar niet terug op haar plaats. Mijn handen zo vettig als een de poot van een varken.
Ineens hoorde ik een stem achter mijn rug: "Lukt het niet?", vroeg die. Ik draaide me om en stond oog in oog met een vriendelijke jongedame. Hoog-blond, vol-slank en met een gezonde natuurlijke blos op de wnagen en zo op het eerste zicht te zien halverwege de twintig lentes. "Niet echt", antwoordde ik kort.
Het volgende moment stond zij naast me, deed haar jeansvestje uit, stroopte de mouwen van haar blouse op. Haalde uit haar handtas een set sleutels en begon aan het achterwiel en de versnelling te prutsen."Niet makkelijk", zei ze. Dat was het inderdaad niet. Tien minuten later was de klus evenwel geklaard.
Ik bedankte haar om de eerste karwei geklust te hebben. Nu restte nog het plakken van de banden, want ondertussen had ik gemerkt dat ook de band van het voorwiel was leeggelopen. Slechte dag? vroeg ze. Dat kan je op zn minst zeggen antwoordde ik nogal brut en ontstemd. Gelukkig kon ik nu tenminste met de fiets aan de hand verder en liep even met haar mee. De jonge dame bleek thuis te zijn in het herstellen van fietsen en stelde voor dat ik met haar mee ging. Geen probleem zei ik al iets vrolijker.Op de grote steenweg gingen we een kleine garage binnen en op een half uurtje was het leed geleden. Rem gemaakt en banden hersteld.
Wat moet ik jou voor de herstelling? vroeg ik haar. Wel zegt ze: doe me een plezier en ga jij even een brood voor me halen. Toen ik tien minuten later met het brood terugkwam was de hoog-blonde juf verdwenen. Garage gesloten en op mijn aankloppen kreeg ik geen antwoord. Ik keek nog eens goed rond in de buurt maar de blonde weldoenster was niet meer te zien. Haar naam had ik haar niet gevraagd. Zodoende informeren bij de buren naar een hoog-blonde twintiger in jeans out-fit zou ook dom en ongeloofwaardig overkomen, dacht ik. Jammer misschien. Ik had haar zelfs nog niet bedankt. Maar ja, misschien kwam ik haar nog wel tegen.
Is dit nu toeval? Is dit nu een voorbestemming? Of heb ik nu gedroomd?
Soms lijkt het wel of er teveel toeval in het spel is. Toen ik huiswaarts reed passeerde mij de lijnbus naar Turnhout en wie stapte daar aan de eerste halte af, jawel lady jeans. Ik sprak haar aan met hier is je brood nog voor het geval je zou honger hebben. Lachend pakte zij het brood aan en vertelde mij dat ze persé de bus moest hebben omdat ze nog een belangrijke afspraak had. Weet je, ik wens je veel plezier op je tocht naar Compostela zei ze. Hoe kom je daar bij? vroeg ik haar. De schelp op je bagagerek, antwoordde ze en weg was ze een grote modezaak binnen stappend.
Opmerkelijk toch dat dit symbool de schelp - door velen gekend is
Dus, was het wel toeval, dat die jonge dame daar ineens voorbij kwam? Dat zij besliste om me te helpen? Dat zij een hele handige Harriette is. Waarschijnlijk wel. En toch. Alleszins, het plezierde me, dat zij stopte en me hielp. Meer mensen zouden zo moeten zijn. Daden van menslievendheid stellen. Of eenvoudigweg: hulpeloze ouwe stoempers (lees fietsers) met pech een handje helpen.
Ik vond het zo lief, zo hoffelijk van haar.
Weet je dat ik haar naam nog niet weet. Ik heb haar zelfs geen hand kunnen geven wegens die vettigheid.
Als het voorbestemd is zal ik haar wellicht terug tegen komen. Wie weet is zij een engelbewaarder voor hulpeloze ouwe stoempers...
PieterVé
Voor cursussen waarin u elementaire vaardigheden leert KLIK HIER
Buenos dias, buenas tardes, buenas noche. Me llamo Pedro. ¿Cómo está usted? Muy bien. ¿Y ud? Bien, gracias.
In een samenleving die steeds internationaler wordt, is het nuttig om op zijn minst enkele woorden in een vreemde taal te kunen zeggen. Spaans is een van de grote Europese talen, met een rijke geschiedenis van negen eeuwen. Het is de taal van het gebied in Spanje dat we Castilië noemen. het is ook de taal van literatuur met een hoofdletter. De eerste Europese moderne roman werd in het Spaans geschreven door Miguel de Cervantes, Don Quichot. Met de komst van Christoffel Colombus en andere Spaanse ontdekkingsreizigers naar 'el Nuevo Mundo' werd het Spaans de taal van de mensen van Florida tot Tierra del Fuego (met uitzondering van Brazilië waar Portugees gesproken wordt). Spanje, Argentinië, Bolivia, Chili, Uruguay, Paraguay, Peru, Ecuador, Colombia, Venezuela, Mexico, Guatemala, Puerto Rico, Cuba, Costa Rica, Panama, Honduras en Nicaragua zijn de landen waar Spaans de voertaal is. "De beste manier om een taal te leren is je erin onder te dompelen. Luister naar de klank van het Spaans, concentreer je op de uitspraak ervan, kijk hoe het wordt geschreven. Door te luisteren en te herhalen ga je een nieuwe wereld van mensen en ideeën binnen. Spaans leren door het te ondergaan is een bijna magische belevenis." (Dixit Berlitz) Mede door het feit dat ik binnen een paar jaar naar Santiago de Compostela fiets wil ik mij een weinig bekwamen in deze mooie taal. Zuster (hermana) Johannes zal mij deze taal trachten bij te brengen. Zuster Johannes deed missiewerken in Venezuela en kent zodoende de taal en haar praktisch gebruik ervan.
Info: Berlitz taalonderwijs Afbeelding: wikipedia Meer over DON QUICHOT KLIK op de afbeelding
In het uiterste noorden van Limburg ligt het Kempen-Broek. Drie fietstochten in één. U kunt er lussen fietsen van 28, 33,5 en 33 km of de lussen kopmbineren tot één lange fietstocht van 94,5 km. Het is een grensoverschrijdende route en tonen het landschap in al zijn facetten. De vallei van de Abeek vormt de rode draad. Het natuurgebied in de bovenloop heet gewoon Abeelvallei; meet stroom afwaarts liggen Sint-Maartensheide-De Luysen, Stam^rooierbroek en het Smeetshof. Hotel-taverne Ellekenhuys in Ellikom is de geknipte uitvalsbasis voor een fietsverkenning van de bovenloop van de Abeek.
Stamprooierbroek 352,79 ha (Stichting Limburgs Landschap vzw) Het Stamprooierbroek met haar drie deelgebieden is zonder twijfel het paradepaardje onder de reservaten van Stichting Limburgs Landschap. Niet alleen omdat de roots van de vereniging er liggen, maar ook door de totaal beheerde oppervlakte die inmiddels opgelopen is tot meer dan 350 hectaren, waarvan 286ha 21a 67ca erkend zijn als reservaat. Bovendien behoort het gebied zowel voor dagvlinders als libellen tot de top 5-gebieden voor Vlaanderen. Sint-Maartensheide-De Luysen Een combinatie van heide, moeras en vijvers maakt van dit natuurgebied een landschappelijk juweel. Meer hier over: KLIK HIER Het Smeetshof Het Smeetshof ligt vlak tegen de grens met Nederland. Het Kempisch plateau helt er in noordelijke richting af naar de laagvlakte van Bocholt. Vlakbij, in Nederland, ligt het Wijffelterbroek, een restant van het vroegere, reusachtige moerasbos. In België vindt het Smeetshof aansluiting bij groengebieden als de Luysen en Stramprooierbroek.
Stamprooierbroek
Info en afbeelding: Natuurpunt.be Meer over de Abeek, KLIK op de knooppuntenAFBEELDING Foto Stamprooierbroek: virtualtourist
Een populaire sierappel met een overvloedige bloei in de lente. De bloemen zijn typisch voor appelaars: roze in de knop en sneeuwwit als ze zich openen. Na de bloei verschijnen de relatief grote sierappeltjes die goudgeel van kleur zijn. Het blad is dofgroen. Bloeit met witroze bloemen, welke in het najaar de prachtige volgele vruchten geven die zeer lang op de reeds kale boom blijven.
Schulensmeer is het vertrekpunt en aankomst van deze zeer afwisselende knooppuntenfietsroute. Variërend qua natuur en vooral qua reliëf. Er komen enkele nijdige hellingen onder de wielen. Verrassend lastig maar de mooie natuur maakt hier alles goed. Door boomgaarden, langs maïsvelden, door natuurgebieden, kortom verrassend afwisselend. De wegen en fietspaden zijn goed bereidbaar. Eén minpuntje: van net buiten Geetbets moet je zo'n 4 km op een minder goed fietspad fietsen langs de grote baan, hier is enige voorzichtigheid gewenst. Verder niets dan lof over de gekozen route... **Het Schulensmeer is gelegen op het grondgebied van de gemeenten Herk-de-Stad en Lummen, in het westen van de Provincie Belgisch Limburg, in de vallei van de Demer. Het meer dankt haar naam aan het kerkdorp Schulen dat op de weg ligt tussen Hasselt en Diest.Het meer wordt ook gevoed door water afkomstig van de Mangelbeek, de Zwarte Beek, Herk, Gete, Velpe en Begijnenbeek. ** Van KP314 aan de cafétaria aan het meer naar KP353 Donk en verder naar Halen aan KP352. In Halen nemen we de oude treinroute KP354 tot Geetbets aan KP356. Van hier rijden we over Rummen richting KP150 in Nieuwerkerken. "De Coffee Pub" is hier the place to be voor een koffieleut (zie morgen in het 'koffieticje'). Via KP175 en KP176 rijden we richting Wijer en door de appel- en perenboomgaarden. De oogst is volop bezig en dat kan je merken aan de auto's met Poolse nummerplaten. Langs smalle fietspaden door wei en veld komen we aan KP164 en KP195 in Herk-De-Stad. Hierna verder naar KP313 te Schulen en terug naar onze startplaats aan het meer. Uiteindelijk halen we zo'n goeie 48 golvende kilometers op de kilometerteller.
Om de diashow te bekijken klik op de eerste foto...
Foto's en info: Pedro Fotocreatie via StudioLine Photo2
De zomer loopt naar het einde. Planten en bloemen verdienen na hun schitterende bloei een verdiende rust. Vandaag bekijken we hoe we de dahlia verzorgen naar zijn winterslaap toe...
Nu de dagen korter worden en de nachten koeler, wordt het tijd om ook de laatste zomerbollen uit de grond te halen. Veel zomerbollen rooi je voor de eerste nachtvorst, maar wacht met dahlias tot het blad door de vorst zwart geworden is en verschrompelt. Zo bloeien ze niet alleen het langst, juist bij lagere temperatuur nemen de knollen flink in omvang toe. Bij het rooien hou je de planten onderaan bij hun stengels vast en licht ze voorzichtig met een greep of spitvork uit de grond, zodat de knollen niet beschadigen. Schud er de meeste aarde af en kort de stengels in tot zon 10 tot 15 centimeter boven de knol. Bind er een naamlabel aan en zet ze op hun kop in een kistje, zodat al het vocht uit de stengels kan weglopen. Na een week of twee drogen op een luchtige plek, bewaar je de knollen koel en donker in een laag droge oude potgrond of cocopeat. Een vorstvrije berging, kelder of niet te warme zolder zijn prima bewaarplaatsen.Info: Bloemen & Planten Foto: Pedro
Al surfend, van hot naar heir, op zoek naar een bijzonder verhaal over 'de tocht der tochten'. Bij het verhaal van Ida uit Waalwijk (NL) ben ik even blijven stil staan. Ida Rijkers volbracht in vier maanden de pelgrimstocht van 2700 kilometer naar Santiago de Compostela. Een barre en tegelijk prachtige tocht, die uiteindelijk voor haar veel meer werd dan een sportieve prestatie. Lees het volledig verslag over deze tocht door HIER te KLIKKEN.
Met vertrek en aankomst in Gierle centrum kunt u gemakkelijk een lus fietsen rond Herentals. We rijden van Gierle centrum over Tielen naar Lichtaart waar we aansluiting hebben op het knooppuntennetwerk aan KP30. Via KP29 en het brede fietspad van de Herentalsesteenweg in Lichtaart rijden naar het centrum van de 'Keizerstede'. Jaja er woont daar een keizer, mat name Rik Van Looy. We rijden richting Herenthout en aan de brug over het Albertkanaal slaan we links af naar KP60 en KP43 waar we de oude spoorbedding nemen. Tussen KP43 en KP66 houden we even halt om de 'Hogewegmolen' een bezoek te brengen. Deze molen is in privé handen en dateert van 1870. Echt de moeite om halt te houden.
De Hogewegmolen in Noorderwijk
Net voorbij Morkhoven aan KP67 rijden we links af naar Wiekvorst. KP 42-26-51-50Landelijke wegen en smalle grindpaadjes brengen ons naar Herenthout, 'het Stoetersdorp'. *** Herenthout kent een uitgebreid en zeer levendig verenigingsleven, zowel op sportief als sociaal-economisch gebied. "In H'rtuit is er altaa wa te doen" is dan ook een veel gehoorde uitspraak bij mensen uit de naburige gemeenten. Het uithangbord daarbij is zeker het Carnavalgebeuren, dat ons overigens de bijnaam van "stoetersdorp" bezorgde. Enkele historische gebouwen zijn de St.-Pieter-en-Pauluskerk, de in 2001 knap gerestaureerde St.-Gummaruskapel (in de volksmond 'Torekensschool'), de kapel van de Uilenberg, het kasteel van Herlaer met zijn eeuwenoude watermolen en bosrijke omgeving. Boswandelingen kan je vooral in het noordoosten en het zuidwesten van de gemeente maken.*** Over KP45-46 fietsen we naar Bouwel, deelgemeente van Grobbendonk, en KP47 om vandaar naar het rond punt aan 'De Dreef' te fietsen waar we richting KP08 nemen. KP19-18 , Vorselaar, het Kardinaals- en kasteeldorp en door de mooie dreef en langs het kasteel van 'de Borrekens' over het Vispluk KP01 naar Poederlee en terug naar Gierle. Een totaal van 59km (op mijne "siga sport". Over het algemeen rustige wegen en grindpaden. Van KP51 tot in Herenthout rijdt u wel op het fietspad langs de 'grote baan'.., ook al stoort het niet echt misschien zoekt men hier beter naar een alternatief.
Foto: Pedro Info over Herenthout via de Vlaamse Gemeenschap. Wilt u meer weten over de foto, KLIK dan op de FOTO.
Over mezelf... Ik ben Pierre V alias Pedro Op Sinterklaasdag, anno 1948, ben ik als Mechelaar de wereld op gezet. Nu al geruime tijd woonachtig in "mijn dorp in de Kempen". Hobby's: Fietsen in de vrije natuur Geocaching en koffieleut... Heb net een fietstocht als peregrino naar Santiago de Compostela achter de rug ten voordele van... LCH Belgium vzw (Langerhans Cel Histiocytose)
bij een tas koffie.
