don't judge me by my outside, try to understand my inside....
12-06-2005
Schrijverswereld...
Laten we het hier en nu eens hebben over het fenomeen "schrijvers", men komt ze overal tegen en zeker in het internetwereldje waar velen hun "meesterwerkjes" posten, bekrompen vind ik ze, dit is niet scheldend bedoeld, wat ik ermee bedoel is het volgende je komt steeds meer en meer dezelfde "schrijvers" tegen, op zich is dat niet zo erg, maar op bepaalde sites gebeurd het dan dat er "kliekjes" ontstaan die enkel nog elkaar gaan lezen en van commentaar voorzien. Als nieuwkomer is het dan reeds moeilijk om de nodige aandacht, laat staan waardering te krijgen. Wil je op een of andere dag toch in de kijker lopen dan is volhouden hier toch wel de boodschap, het kan soms heel lang duren voor het zover is, eerst zul je een lange rij negatieve kritieken te verwerken krijgen, buig die eenvoudig om naar positieve stimulansen en onthoud enkel de bruikbaarheden. Tot de dag komt dat ook jij kwaliteits-stukken inlevert! Ondertussen is ook het woord "kwaliteit" gevallen. Op verschillende sites is dit woord net een rode lap die ze voor stieren houden. En net als bij dat beestje, laaien de emoties soms hoog op. Iedereen heeft wel zijn eigen definitie van "kwalitatief hoogstaande werken". Maar er helemaal uitkomen doen ze nooit, smaken verschillen en gelukkig maar zou ik zeggen het zou anders maar een saaie bedoening zijn zonder die vele varianten Toch zijn steeds weer die enkel hopen op literaire hoogstandjes. Hartenkreten zijn te min, verhalen van minder dan één pagina voldoen ook niet aan hun eisen. Ze schreeuwen enkel om gefundeerde en goed uitgebalanceerde kritieken, maar vergeten daarbij dat dit niet voor iedereen weggelegd is. Ze staan er niet bij stil dat het voor veel schrijvers al een hele prestatie is om hun schrijfsels openbaar te gooien. Ze verwachten niet om hoogstaand bevonden te worden. Ze hopen alleen maar, dat enkelen het lezen, om alzo wat ervaring op te doen en zo heel langzaam te kunnen groeien. Of zelfs dat niet. De meer "gerenommeerde schrijvers" gaan nu natuurlijk aan het steigeren, wat ook hun goed recht is. Maar ook "zij" zijn ooit moeten beginnen, ook zij hebben het nodige leergeld betaald, het is niet omdat men de perfectie nastreeft dat dit ook telkens lukt. Dit alles neemt niet weg, dat de schrijverswereld, en dan vooral die op het Internet, meer weg heeft van een select groepje met steeds dezelfde gezichten. De "beteren" of zij die denken het te zijn, treden daarbij steeds weer op het voorplan, voeren het hoge woord, en hopen dat de rest volgzaam is.
Misschien dat daarom dit wereltje zo "bekrompen" blijft. Velen haken immers vlug af in de veronderstelling dat het toch nooit iets zal worden. Dat het allemaal te hoog gegrepen lijkt. Maar niets is minder waar. Volhouden is de boodschap. Leer bij waar je kan! Voel je niet méér, maar zeker ook niet minder dan anderen. Kwaliteit is immers op verschillende niveaus...net zoals er smaken zijn.
Reacties op bericht (3)
17-06-2005
Hardop!
Het enige , dat volgens mij zo boeiend en belangrijk is aan deze blogs, is dat je hardop kan denken en gevoelens en herinneringen onder woorden kan brengen, die je lang vergeten waande. Indruk op iemand maken??? Hebben wij dat nog nodig op onze ouderdom? Als iemand mijn teksten mooi vindt, vind ik dat fijn en streelt dat mijn gevoel van eigenwaarde. Vindt niemand ze mooi? Pech gehad, maar in eerste instantie was het niet eens de bedoeling dat iemand ze mooi zou vinden. En soms ben ik zelfs beduusd door de reacties, en dit in aangename zin. Dus het doel van een blog is in mijn ogen : genieten van het feit dat je jezelf zonder reserves kan en mag uiten. En ieder vogeltje zingt zoals hij gebekt is. En bepaalde onderwerpen interesseren je en andere niet.
Michelly
http://blog.seniorennet.be/de_gordel_van_isis
17-06-2005 om 23:33
geschreven door Michelly
16-06-2005
leven en laten leven
Laat ieder schrijverke zijn vijverke zou ik zeggen. Of nog ... iedere vogel zingt zoals hij gebekt is en dat is nu precies het boeiende aan deze hele blog geschiedenis. Net die diversiteit is interessant. Het ene misschien al leesbaarder dan het andere, het ene al technischer of vernuftiger dan het andere, het ene al grappiger dan het andere... maar waarom altijd normatief denken? Laten we gewoon genieten, elkaar ontmoeten zoals we verschijnen en meer niet, zonder verwachtingen te koesteren of normen te stellen, zonder te oordelen en vooral niet te veroordelen... we zijn te oud en te wijs geworden om ons aan prestatienormen te laten vangen!
16-06-2005 om 23:27
geschreven door floreanne
15-06-2005
Gedachten lezen.
Ola poco_loco, je bent me weer voor, ik was ook aan het overleggen of ik geen stukje zou schrijven niet over gedichten, maar over het hele blog gebeuren, het begin maak je mee en over de kwaliteit gaan we het hier niet hebben maar ze verdwijnen even snel als dat ze gekomen zijn, gevolg je komt meer in lege blogs terecht als in interessante, en dat stoort mij ook wel. Groetjes Vetje
