don't judge me by my outside, try to understand my inside....
19-02-2007
Mopjes
Een Nederlander spijkert zijn nieuwe vloer. Telkens als hij een spijker pakt bekijkt hij deze aandachtig en regelmatig gooit hij ze dan weg. Zijn vriend, een Belg, vraagt verbaasd wat dat voorstelt. Volgens de Nederlander zit bij de meeste spijkers de punt beneden en de kop boven, maar er zijn ook afwijkers bij met de punt naar boven.
"Wat ben jij een ongelooflijke snul, zeg," meent de Belg, "die gooi je toch niet weg? Die kun je bewaren voor het plafond..."Er zit een man in een restaurant met een bord soep voor zijn neus. Hij roept de ober en hij zegt tegen die ober:
"Proef deze soep eens!"
"Is er iets mis dan met deze soep?" vraagt de ober.
"Proef nou maar!"
"Zit er te veel zout in?"
"Meneer, zou u deze soep willen proeven?!"
"Zit er een vlieg in?"
"Proef toch gewoon!"
"Is de soep koud?"
"PROEF NOU MAAR!" schreeuwt de man.
"Oké oké, waar is de lepel dan?" zegt de ober uiteindelijk geërgert.
"Aha... eindelijk..." zegt de man
In deze ego-tijd draait alles om zekerheden. Daar is niets mis mee, het beschermt het lichaam. Maar als deze angst zoveel bij mensen teweeg brengt en de behoefte aan zekerheden en (veilige)rijkdom zo sterk wordt, dat onze planeet opgeconsumeerd wordt en moord en doodslag daardoor gerechtvaardigd wordt, doen we iets helemaal fout. De lichamelijk nuttige grens zijn we al lang voorbij en het vreselijke liefdeloze beschadigingstempo versnelt nog elke dag.
Deze jacht naar meer en meer zekerheden heeft ook tot gevolg dat we een wereld scheppen waarin steeds meer mensen tegenover elkaar komen te staan.
In het ergste geval scheppen we van anderen vijanden waarvan we geloven dat deze bijeengegaarde zekerheden van ons willen afpakken. Omdat men gelooft dat dit protectionisme een goede zaak is die onze veiligheid dient, schept men liefdeloos vijanden. Er komt een steeds grotere kloof tussen zij die "hebben" en zij die "niet hebben". Totdat deze spanning escaleert, de wereld in beweging komt en wij een gevaar gaan vormen voor onze soort.
Laten we luisteren wat het begrip liefde hierin kan betekenen en vooral beseffen dat we niets nodig hebben als we weer verder moeten gaan.
Soms denk je dat je alles gezien hebt, maar dan val je weer van de ene verbazing in de andere. Zo zag ik onlangs een kip flirten met een koe. Klinkt absurd? Lees vooral verder..
De kip zette haar beste pluimpje voor terwijl de koe lichtjes afstandelijk deed. Uiteindelijk wint de aanhouder altijd en in dit geval was het niet anders. De interesse van de koe was dan ook snel gewekt met een hilarische dans van de 2 tot gevolg.
Wanneer de kip tussen de poten van de koe glipte bleef deze verdwaasd achter op zoek naar haar geliefde. Er was bijna droefheid af te lezen van het arme beest. Gelukkig dook de wederhelft snel terug op waarna de romance weer verder kon.
Uiteindelijk werd de liefde wat groter en begon de koe de kip spontaan af te likken. Tijd om ze wat privacy te gunnen dacht ik dan, voor mijn fantasie helemaal op hol zou slaan. Ik begon al spontaan te denken aan gevlekte eieren en melkkippen.
Zo zie je maar. Het dierenrijk kent rare kronkels, al komen sommige toch wel echt bekend voor. Van sommige kunnen we echter nog iets leren
Begin januari 2006 woonden 1,5 miljoen Belgen alleen. Dat is één Belg op zeven, zo blijkt uit cijfers van de FOD Economie. In vergelijking met de jaren '70 is het aantal singles meer dan verdubbeld. De stijging doet zich vooral voor bij mannen en in Vlaanderen, zo blijkt.
In 1970 telde België nog iets meer dan 600.000 "singles", of mensen die alleen wonen. Het ging toen vooral om vrouwen (8,2 pct van de vrouwelijke bevolking tegenover 4,4 pct van de mannelijke bevolking) en om weduwen en weduwnaars. Maar tijden veranderen. "Tussen 1970 en 2006 steeg het aantal singles in ons land met factor 2,5, meer dan een verdubbeling dus", stelt de FOD Economie. De toename is sterker in Vlaanderen dan in Wallonië of Brussel. Hoewel nog altijd heel wat vrouwen single zijn (14,8 pct), is er ook een sterke toename van het aantal mannelijke singles (13,5 pct). Terwijl singles vroeger vaak weduwen of weduwnaars waren, vormen vandaag de alleenstaanden die nooit huwden de grootste groep (38 pct), gevolgd door weduwen of weduwnaars (30,9 pct) en gescheiden mensen (22,7 pct). Nog kenmerkend voor singles is dat ze gemiddeld lager geschoold en dubbel zo vaak werkloos zijn dan mensen die samenwonen.
De koppen van Barts maten hingen naar beneden. "Wat moet er van ons geworden?", vroeg een getraumatiseerde jongeman zich luidop af.
Achtien jaar en niet enkel ontroostbaar, ook wanhopig. Nu is er nog de grote pijn in hun hart, het verlies van een toffe vriend, het meevoelen met de ouders, maar hopelijk haalt de veerkracht van een achtien jarige binnen enkele weken weer de bovenhand.
Het heeft me getroffen. Toen ik die leeftijd had, heb ik nooit diezelfde wanhoop bij mijn vrienden ervaren, zelfs niet bij het verlies van een van ons. Is er dan toch iets ten kwade aan de wereld veranderd? Het is in ieder geval ingewikkelder geworden voor jonge mensen om in deze wereld hun plaats te vinden. Als het voor hun ouders al zo'n rollercoasterrit is elke dag, moet dat op hen toch een invloed hebben. Wanneer heerst er rust in het gezin: 's avonds samen voor buis?
Zeker voor mensen die het al lastig hebben in het leven, moet de druk van deze samenleving verpletterend hoog zijn. Ook voor jonge mensen van 18 die elke dag horen hoe bedrijven saneren, hoe kinderen sterven van honger, hoe het milieu verpest is. En die dan nog moeten meemaken hoe hun beste vriend brutaal uit hun leven verdwijnt door dom geweld.
Deze generatie heeft zoveel kracht en talenten in zich dat mijn generatie, die hun wereld heeft gemaakt, hen moet steunen om hun weg te vinden, zonder ze stiefmoederlijk te behandelen. Want tenslotte zullen zij aan hun wereld vorm moeten geven.
Wat niet wil zeggen dat zij in deze dagen van droefheid hun kopjes niet mogen laten hangen. Het getuigt van hun grote vriendschap voor Bart.
België in de top vijf van dodelijkste natuurrampen 2006
België staat in de top vijf van landen die vorig jaar het hardst zijn getroffen door natuurrampen. Dat komt vooral door de vele hittedoden in juli, zo blijkt uit cijfers van de Verenigde Naties. Azië blijft het continent waar zich de meest dodelijke natuurrampen voordoen.
(tijd) - De VN tellen bij de opmaak van de lijst hoeveel mensen zijn omgekomen door extreme hitte of kou, of door een natuurramp, zoals een aardbeving, een overstroming of een orkaan. In België vielen er door de hittegolf in juli 940 doden, hetgeen ons land een vijfde plaats in de lijst oplevert. Nederland staat op de vierde plaats, met 1.000 hittedoden. Oekraïne is het derde Europese land in de top 10.
In 2006 stierven daar volgens de cijfers van de VN 801 inwoners als gevolg van een koudegolf. Azië is nog steeds het werelddeel waar de meeste natuurrampen plaatsvinden. In Indonesië kwamen in mei volgens officiële cijfers 5.778 mensen om bij een aardbeving; op de Filipijnen kostten een tyfoon en een aardverschuiving het leven aan in totaal 2.511 mensen.
"We moeten wereldwijd beter voorbereid zijn op natuurrampen. Niet alleen in Afrika en Azië", zegt Salvano Briceno, directeur van de VN-organisatie ISDR (International Strategy for Disaster Reduction). "De recente stormen in Europa waarbij ruim veertig mensen omkwamen, tonen aan dat zelfs landen met uitstekende alarmeringssystemen gevaar lopen. Mensen negeren de waarschuwingen en denken dat ze immuun zijn", aldus Briceno. Het Centre for Research on the Epidemiology of Disasters (CRED) van de Université Catholique de Louvain (UCL) werkte mee aan het VN-onderzoek.
