Foto

Lezingen.
Ook voor senioren.

Inhoud van de lezingen:

Lezing 1 : ”Mensen aanzetten tot lezen + het ontstaan van een boek”
Tijdens de lezing maken we kennis met de schrijver en zien we hoe een boek ontstaat, van in het hoofd van de schrijver tot wanneer de lezer het in zijn/haar handen heeft.
We leggen ook uit wat de taken zijn van de verschillende personages, zoals de onderzoeksrechter, de commissaris, de procureur en de wetsdokter.
We zien ook dat lezen en omgaan met taal aangenaam kan zijn door gebruik van komische woordspelingen. We doorlopen de boeken aan de hand van beelden/plaatsen waar de verhalen zich afspelen.
We lezen ook enkele fragmenten uit mijn boeken voor en tenslotte is er aandacht/tijd voor vragen en discussie.
De lezing duurt ongeveer 1,5 uur. Het is de bedoeling om dit te doen voor kleine groepen ( +/- 20 a 40 personen) (kan natuurlijk ook voor meer aanwezigen)

Lezing 2 : “Plezante gezegden en spreekwoorden”:

Tijdens deze lezing hebben we vooral aandacht voor komische/grappige gezegden, spreekwoorden en uitdrukkingen.
We bekijken ook kort de inhoud van mijn boeken.
En tenslotte is er aandacht/tijd voor vragen en discussie.
De lezing duurt ongeveer 60 a 75 minuten. Het is de bedoeling om dit te doen voor kleine groepen ( +/- 20 a 40 personen) (kan natuurlijk ook voor meer aanwezigen)


Graag wat meer info? Stuur even een mailtje.


Inhoud blog
  • AFPERSING (inkijk)
  • AFPERSING is de nieuwe "Somers en De Winter"
  • Inkijk "Alles voor de club"
  • "De riviermoorden" (2019) Inkijk leesmoment.
  • VOORSTELLING NIEUW BOEK "DE RIVIERMOORDEN"
  • Inkijkversie van de nieuwe "Somers en De Winter" (nr 9 in de reeks)
  • Afrekening in het bedrijf 2
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Politiethrillers
    Blog van schrijver Ludo Geluykens. Hier kan je ook kennismaken met mijn nieuwe politiethriller 'AFPERSING' Kijk ook eens op www.ludogeluykens.be (zie favorieten rechts)
    12-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Losgeld voor een kind 2

    Voor de persberichten en recensies van "Losgeld voor een kind" zie bij mijn favorieten.

    Voor het aankopen van boeken zie "aankopen boek" bij mijn favorieten.

     

    We gaan verder met het tweede hoofdstuk .


     

    2

      

    25 september, Lier, Hagenbroeksesteenweg.

     

    Veerle Desmet, de moeder van Lotte, had haar boodschappen gedaan in de Colruyt. De aangekochte eetwaren waren in de kasten verdwenen en de flessen met frisdrank in de garage gezet. De spaghetti stond op het vuur en de spaghettisaus was klaar om in de microgolfoven opgewarmd te worden. Ze had het weer eens voor elkaar! Wat een drukte toch als je alles alleen moet regelen. Haar man Roel Claesens was enkele jaren geleden omgekomen bij een verkeersongeluk: hij was met zijn wagen in het Albertkanaal terechtgekomen aan ‘t Boothuis in Massenhoven. Het was haar nog steeds niet duidelijk of dat nu een ongeluk was geweest of zelfmoord.

     

    Het was ondertussen al kwart na zeven en Lotte was nog steeds niet thuis. Veerle had al eens gebeld naar haar gsm, maar Lotte nam niet op.

     

    “Het zal weer plezant zijn bij An”, zuchtte Veerle. “Die jeugd toch hé. Dat vergeet de tijd en dan eens even iets laten weten hoort er ook al niet bij.”

     

    Om half acht belde Veerle naar de moeder van An.

     

    “Is Lotte nog daar?”

     

    “Neen, die is al ongeveer een uur geleden vertrokken”, ant-woordde deze.

     

    “Dan had ze toch al lang thuis moeten zijn”, zei Veerle.

     

    “Misschien is ze onderweg nog een vriendinnetje tegengekomen.” De moeder van An probeerde haar gerust te stellen.

     

    “Ja, dat kan. Ik zal nog maar even afwachten.”

     

    Na nog een half uur wachten begon Veerle zich toch stilaan ongerust te maken.

     

    “Waarom neemt ze haar gsm niet op?

    Waarom laat ze niks weten?

    Zou ze misschien gevallen zijn? Of nog erger aangereden door een auto?”

     

    Ze hield het niet meer uit. Ze nam de auto en ging op zoek. Ze reed de weg die Lotte normaal zou nemen: eerst de Hagenbroeksesteenweg, dan via Hagenbroek Noord naar de Handboogweg om ten slotte aan het huis van An aan het Hutveld uit te komen.

     

    Lotte was nergens te zien.

     

    Het werd ook al donker.

     

    Ondertussen had ze al zeker twintig keer gebeld naar haar gsm, zonder reactie.

     

    Ze belde aan bij de ouders van An. Ook An had al meerdere keren geprobeerd om Lotte te bellen, maar ook zij kreeg geen antwoord.

     

    “Zou ik niet naar de politie bellen?” vroeg Veerle.

     

    “Ja, we moeten toch iets doen”, antwoordde de mama van An.

     

    De politie van Lier werd verwittigd, die lieten weten dat ze iemand gingen langs sturen.

     

    Na een half uur, Veerle was juist thuisgekomen, arriveerden de agenten aan de Hagenbroeksesteenweg.

     

    “Hoe lang is je dochter al verdwenen?” vroeg de agent.

     

    “Ze is om half zeven doorgereden aan het Hutveld in Ranst.”

     

    “En ze neemt haar gsm niet op?” vroeg de tweede politieman.

     

    “Neen. En ik heb de weg al terug gereden die ze normaal zou moeten doen en daar is niets te zien”, antwoordde Veerle.

     

    “Misschien heeft ze een andere weg genomen. Of ze is bij iemand binnen gegaan”, stelde de agent.

     

    “Maar dan zou ze mij toch verwittigen”, snikte de moeder van Lotte.

     

    “Mevrouw, normaal gezien kunnen wij nu nog niks doen. Officieel is dit nog geen verdwijning, maar we zullen al eens beginnen met enkele andere mogelijke wegen te gaan bekijken die ze misschien kan gevolgd hebben”, probeerde de agent Veerle te troosten. “Mocht ze ondertussen thuis komen, laat het ons dan weten.”

     

    “En komen jullie dan daarna terug? Of wat gebeurt er dan?” vroeg Veerle.

     

    “We zullen zeker iets laten weten”, antwoordde de agent.

     

    De agenten reden via alle mogelijke wegen van het Hutveld in Ranst naar de Hagenbroeksesteenweg in Lier en terug.

    Geen Lotte te zien.

    Geen telefoon van de moeder van Lotte om te zeggen dat ze was thuis gekomen.

     

    Het was ondertussen al na tienen.

     

    “Dit begint op een onrustwekkende verdwijning te lijken”, zei de agent, die zelf ook een dochtertje had, tegen zijn collega. “Zullen we de hoofdcommissaris verwittigen?”

     

    “Ja, laat ons dat maar doen. Maar misschien doen we dat beter van bij haar thuis, dan kan de moeder de nodige gegevens doorgeven”, antwoordde hij.

     

    In het huis van Lotte was de moeder ondertussen in paniek geslagen bij het horen van de woorden ‘onrustwekkende verdwijning’.

     

    De agenten probeerden haar te troosten, maar dat lukte niet. Ze belden naar hoofdcommissaris Frans Peeters en legden hem de situatie uit.

     

    “Ik zal zelf contact opnemen met Child Focus en hen vragen om naar mevrouw te bellen”, zei Peeters. “Jullie blijven daar om de situatie op te volgen.”

     

    “Oké”, antwoordde Johan, de jongste agent.

     

    “De hoofdcommissaris gaat Child Focus verwittigen, zij zullen je dadelijk contacteren”, zei hij tegen Veerle.

     

    Zijn woorden waren nog niet koud of de telefoon rinkelde al.

    De dame van Child Focus vroeg hoe oud Lotte was.

     

    “Twaalf jaar”, zei de moeder.

     

    “En wat is er juist gebeurd? Hoe lang is ze al verdwenen?”

     

    Veerle gaf in horten en stoten het ganse verhaal weer vanaf haar thuiskomst tot nu.

     

    “Aangezien uw kind jonger is dan dertien jaar moeten we dit beschouwen als een onrustwekkende verdwijning”, besloot de dame van Child Focus.

     

    “En wat gaat er nu gebeuren? Wat moet ik doen? Wat gaan jullie doen? Wat gaat de politie doen?” vroeg Veerle al huilend.

     

    “Ik ga nu samen met hoofdcommissaris Peeters en de onder-zoeksrechter bekijken of we een campagne met affiches kunnen opzetten, tenminste als jij hiermee akkoord gaat?”

     

    “Ik ga met alles akkoord, als mijn dochter maar snel terug is”, snikte Veerle.

     

    “Kan jij dan ondertussen al een goede foto zoeken van Lotte zoals ze er nu uitziet, en deze naar ons doormailen?”

     

    “Dat zal ik doen”, besloot de bezorgde moeder.

     

    Na de bespreking tussen onderzoeksrechter Willy Janssens, hoofdcommissaris Frans Peeters en Child Focus werd besloten om onmiddellijk een affichecampagne te starten. Tegelijkertijd vertrok er een consulent van Child Focus naar Lier om Veerle bij te staan gedurende de campagne.

     

    Even voor middernacht arriveerde Rudy Mertens aan de woning van de familie Desmet in de Hagenbroeksesteenweg in Lier. De agenten lieten de verdere afhandeling van de zaak over aan de consulent van Child Focus en keerden terug naar het Paradeplein waar het hoofdkantoor van de politie van Lier gevestigd was.

     

    “Wat gaat er nu allemaal gebeuren?” wilde Veerle weten.

     

    “We starten een affichecampagne op. Alle getuigenissen die via ons nummer 116 000 binnenkomen gaan rechtstreeks en integraal door naar de onderzoeksrechter”, antwoordde Rudy Mertens.

     

    “Waar gaan ze die affiches dan hangen? En wie doet dat? Kan ik iets doen?”

     

    “De affiches worden vannacht nog verdeeld onder onze partners zodat deze morgenvroeg allemaal ophangen.”

     

    “En waar gaan ze die dan hangen?” vroeg Veerle.

     

    “Onder andere bij Delhaize, Colruyt en Spar. De foto met de gegevens zal ook te zien zijn op de schermen van de verdeelpunten van de Nationale Loterij. Er zullen ook nog affiches hangen in de stations van de NMBS, in de voertuigen van De Lijn en in de tankstations van Total.”

     

    “En op de televisie, kunnen ze daar niets uitzenden?” vroeg de ongeruste moeder.

     

    “Ja, er zullen via radio en televisie oproepen gedaan worden en we gaan ook via de gsm-operatoren berichten uitsturen”, besloot de consulent.

     

    “En wat kan ik nog doen? Ik wil zelf iets doen! Nu!”

     

    “We zullen er eerst al eens voor zorgen dat de campagne kan starten,” zei Rudy. “Heb je al een recente foto gevonden?”

     

    “Mag dat ook een digitale foto zijn?”

     

    “Natuurlijk, dat is nog gemakkelijker. Dan kunnen we hem doormailen. Als we moeten inscannen verlies je altijd op de kwaliteit en de foto is het belangrijkste van de hele campagne”, gaf Rudy aan.

     

    Veerle vond een gepaste foto op de computer en deze werd dan ook onmiddellijk naar Child Focus doorgestuurd.

     

    De affiches konden worden gedrukt dus de campagne kon starten.

     

    “Ik zou toch nog eens graag zelf op zoek gaan”, gaf Veerle aan.

     

    “Dan gaan we toch samen de weg nog eens doen die Lotte zou moeten gevolgd hebben om thuis te komen”, zei Mertens.

     

    Hij reed met de bezorgde moeder nogmaals de weg die haar dochter met de fiets had moeten afleggen. De lichten van zijn auto gaven af en toe een flikkering weer in de omliggende  velden. Telkens dachten ze dat het de weerkaatsing van een reflector van de fiets van Lotte zou zijn. Maar het waren steeds weer stukjes blinkende steen of glas die de weerkaatsing veroorzaakten.

     

    Na een uur gaven ze het op.

     

    Alle hoop werd vanaf nu gesteld op de affichecampagne.

     

    Het werd een eindeloze nacht voor de angstige moeder.

     

    12-04-2013 om 13:48 geschreven door Ludo Geluykens

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Foto

    Foto

    Mijn favorieten
  • Ludo Geluykens
  • Aankopen boek
  • Uitgeverij Leesgenot
  • Bistro Columbus Middelkerke

  • E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Archief per week
  • 07/06-13/06 2021
  • 01/02-07/02 2021
  • 23/03-29/03 2020
  • 03/02-09/02 2020
  • 04/03-10/03 2019
  • 11/02-17/02 2019
  • 05/02-11/02 2018
  • 06/03-12/03 2017
  • 09/01-15/01 2017
  • 04/04-10/04 2016
  • 14/03-20/03 2016
  • 25/01-31/01 2016
  • 21/12-27/12 2015
  • 19/10-25/10 2015
  • 01/06-07/06 2015
  • 16/03-22/03 2015
  • 19/01-25/01 2015
  • 18/08-24/08 2014
  • 14/07-20/07 2014
  • 16/06-22/06 2014
  • 26/05-01/06 2014
  • 12/05-18/05 2014
  • 28/04-04/05 2014
  • 21/04-27/04 2014
  • 13/01-19/01 2014
  • 30/09-06/10 2013
  • 22/07-28/07 2013
  • 24/06-30/06 2013
  • 20/05-26/05 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 08/04-14/04 2013
  • 18/03-24/03 2013
  • 11/02-17/02 2013
  • 10/09-16/09 2012
  • 30/07-05/08 2012
  • 09/07-15/07 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 04/06-10/06 2012
  • 14/05-20/05 2012
  • 23/04-29/04 2012
  • 19/03-25/03 2012
  • 05/03-11/03 2012
  • 30/01-05/02 2012
  • 16/01-22/01 2012
  • 26/12-01/01 2012
  • 12/12-18/12 2011
  • 21/11-27/11 2011
  • 31/10-06/11 2011
  • 03/10-09/10 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 08/08-14/08 2011
  • 04/07-10/07 2011
  • 27/06-03/07 2011
  • 30/05-05/06 2011
  • 02/05-08/05 2011
  • 04/04-10/04 2011
  • 14/03-20/03 2011
  • 28/02-06/03 2011
  • 21/02-27/02 2011
  • 24/01-30/01 2011
  • 03/01-09/01 2011
  • 27/12-02/01 2011
  • 13/12-19/12 2010
  • 06/12-12/12 2010
  • 15/11-21/11 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 13/09-19/09 2010
  • 23/08-29/08 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 05/07-11/07 2010
  • 14/06-20/06 2010
  • 24/05-30/05 2010
  • 19/04-25/04 2010
  • 29/03-04/04 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 15/02-21/02 2010
  • 01/02-07/02 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 11/01-17/01 2010
  • 04/01-10/01 2010
  • 21/12-27/12 2009
  • 31/08-06/09 2009
  • 17/08-23/08 2009
  • 08/06-14/06 2009
  • 01/06-07/06 2009

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!