De eerste recensie van "Moord op de scheidsrechter" is binnen zie bij mijn favorieten.
We gaan verder met de vijfde bladzijde van "Moord op de scheidsrechter."
Ik wacht in spanning op jullie oordeel !!!!!! Je reacties zijn welkom via de E-mail mij knop rechts op het scherm.
Voor het aankopen van het boek klik op aankopen bij mijn favorieten rechts.
BLZ 5 Moord op de scheidsrechter.
Voor de getallen, die Bart nu ging bespreken, waren er boven-dien drie
handtekeningen nodig: die van hemzelf, die van de financieel manager en deze
van Werner van Santvliet, de Directeur van de Banc of America in Luxemburg. Deze kerel werkte tot twee jaar ervoor
nog in Antwerpen onder de heer Dierickx, maar werd toen bevorderd in zijn
nieuwe functie. Hij rapporteerde
wel nog steeds aan de voetballiefhebber. Luxemburg was dus feitelijk een
filiaal van België.
Nadat ze in een uur, alle dossiers die Bart ging bespreken met Werner
hadden doorgenomen, begon hij met zijn persoonlijke post. Hij opende zijn mailbox en startte met
zijn dagelijks rondje antwoordjes geven.
Rita bracht samen met zijn volgende kop zwarte dampende liquide, ook de
gewone brieven mee en zo konden ze alles samen doorlopen. Hij gaf haar wat taken mee, die vanuit
de verschillende poststukken kwamen.
Enkele aanvragen repliceerde ze schriftelijk, want niet alles kon via
e-mail. Hij ondertekende nog
enkele facturen, zodat zijn medewerkster deze kon laten bezorgen aan de
boekhouding.
Bij de door een bijna met pensioen zijnde facteur gebrachte zaken,
merkte hij een helgroene omslag op.
Wenkbrauwen fronsend scheurde Bart die open. Het feit dat een afzender ontbrak, zag hij niet
onmiddellijk. Door middel van
plakletters waren dreigende woorden op een rij gezet. De woorden waren opgebouwd uit een interpunctie dat uit
kranten was geknipt. Men kon
duidelijk lezen:
Als u blijft doen zoals u bezig bent, staan we niet in voor de
gevolgen.
Een beetje verbouwereerd gooide hij dit blad op zijn schrijftafel. Hij snapte niet van wie dit kon
komen. Hij dacht er wel over na,
maar kon geen vermoeden naar voor schuiven. Een telefoontje haalde hem uit zijn
gedachten.
Verschillende statistische gegevens doorploegden snel zijn
her-senpan. Hij nam een aantal
beslissingen, die door dit contact noodzakelijk waren.
Voor de rest ging het leven die dag zijn gewone gangetje.
Aan de dreiging dacht hij al lang niet meer.
|