Voor de persberichten en
recensies van "Adellijke intriges" zie bij mijn favorieten.
Voor het aankopen van boeken zie
"aankopen boek" bij mijn favorieten.
We gaan verder met de zevende bladzijde van "Adellijke intriges."
Deze vervalste schilderijen werden dan door Robert
in zijn galerie als echt aan de man gebracht.
Dit zwarte circuit werkte al enkele jaren succesvol
en iedereen was tevreden met de opbrengst.
Enkele maanden geleden had de baron een schilderij
van Monet aangekocht, om aan zijn privécollectie toe te voegen.
Toen Robert, bij het in orde brengen van de
boekhouding, het bedrag zag dat dit schilderij had gekost, één miljoen euro,
kon hij dit niet meer uit zijn hoofd zetten.
Hier moest hij iets mee doen.
Bij de volgende afspraak met zijn vriend, op hun
geheime plek, in het Munsterbos in Munsterbilzen, werd een eerste keer over het
project gesproken.
Na een paar weken kwam Benito met een voorstel,
zijn Russische contactpersoon had een koper, die wilde voor het originele
schilderij wel één miljoen euro geven. Hij wilde dan wel alles origineel, de
expertiserapporten en natuurlijk ook het schilderij.
Robert had eerst het aanbod afgeslagen, maar na
enkele weken had hij toch aan zijn vriend gevraagd om een plan op te zetten.
Sahli kwam met zijn voorstel, hij zou hun vervalser
eerst een kopij laten maken van het doek en dan moest het originele vervangen
worden door het vervalste kunstwerk.
Hij kende iemand uit het milieu van Charleroi,
die de schilderijen wel kon verwisselen. Voor het verwisselen van de
schilderijen was natuurlijk de medewerking van de la Faille nodig. Ze bekeken
samen hoe ze dit konden doen en er werd besloten dat Robert zou zorgen voor een
tijdschema, zodat het verwisselen onopgemerkt zou kunnen gebeuren.
De zoon bekeek dagelijks de gewoontes van zowel
zijn vader als van de kuisvrouw. Dat was namelijk zowat de enige die in de
voormiddag bij de baron binnen kwam.
De voormiddag leek voor hem dus de beste tijd.
|