GENT - Op dezelfde dag dat Metallica de heilige weide in Werchter zal doen trillen, heeft onze medewerker en Metallica fan Stijn Terrie een date met een Gentenaar die zijn boterham verdient met een muziekgenre die hij tot voor kort alleen maar kende van de grijsgedraaide platencollectie van vader. Op de (ijs) thee met Lieven Tavernier.
De meeste mensen kennen jou als de schrijver en samensteller achter de kleinkunstklassiekers van Jan De Wilde ‘Fanfare van honger en dorst’ en ‘De eerste sneeuw’. Toch bleef je steeds bescheiden op de achtergrond bij zoveel succes. Een bewuste keuze?
Lieven: “Ik zelf slaagde er destijds niet in om een plaat uit te brengen. Ik kende Jan van vroeger en hij vroeg me of hij de nummers niet mocht gebruiken voor zijn plaat. Ik stemde toe en heb daar geen seconde spijt over gehad. Als componist, auteur moet je op tijd je songs loslaten zodat ze de wereld ingaan. ‘De eerste sneeuw’ en zeker ‘Fanfare van Honger en Dorst’ werden enorm gesmaakt en zelfs door heel wat anderen gecovered of herwerkt. Er schijnt zelfs een blaaskappel uit Duitsland een instrumentale fanfare van honger en dorst te hebben uitgebracht. Hoe meer erkenning kan je krijgen?”
Woensdag sta je met White Velvet op het podium van muziekcentrum de Bijloke. Waar mogen wij ons aan verwachten?
Lieven “ Verwacht je vooral aan een mooie avond met heel fijne muzikanten. De samenwerking met White Velvet & An Pierlé is vooral de verdienste van Koen Gisen, de producer achter mijn laatst cd ‘Witzand’ en levenspartner van An Pierlé slash één van de drijvende krachten achter White Velvet. Onze samenwerking leverde vonken op in de studio en zet zich dus nu verder op het podium. Maar het geeft ook perfect aan dat Lieven Tavernier niet hoort toegeschreven te worden aan het clichébeeld van een geitenwollensokken kleinkunstartiest. Kleinkunst, als je mijn muziek al zo wenst te benoemen, is er echt voor een breed publiek, het is dan ook jammer dat mensen aan hokjes denken blijven doen.
Op ‘Witzand’ staat één franstalig nummer, La Cathédrale. Heeft het nummer een politieke verwijzing?
Lieven: “Blij dat je ’t vraagt, je bent trouwens niet de eerste. Maar neen, achter het nummer valt absoluut geen politiek verhaal of statement te zoeken. Als Gentse artiest kan je moeilijk naast het verleden kijken en het selecte clubje Franstaligen, zo eigen aan Gent, was misschien wel mijn voornaamste inspiratie voor het nummer. En eigenlijk mis ik dat soms wel een beetje. Een clubje Frans sprekenden behoort tot de Gentse cultuur, je mag dat niet zomaar in één keertje vergeten…
Over Gent gesproken, An Pierlé werd net gekozen als stadscomponiste. Een taak die ook jij ooit nog zou aandurven?
Lieven: “Neen, dank u. Ik ben heel blij voor An en ik ben vooral blij dat een vrouw de eer kreeg toebedeeld, maar zelf zou ik de job nooit aanvaarden. Ik blijf liever mijn eigen ding doen, zonder afhankelijk te worden van teveel opdrachtgevers of deadlines.
Je blijft jezelf als een Gentse artiest zien, maar kwatongen beweren dat indien je had gekozen voor Engels, je best te vergelijken zou zijn met grootheden als Dylan of Cohen. Een overstatement?
Lieven: “Goh weet je, het is nooit mijn bedoeling geweest om de wereld te veroveren. Mijn wereld is Gent en ik ben heel blij dat ik hier veel kan betekenen voor muziekliefhebbers. Bij het uitschrijven van ‘De fanfare van honger en dorst’ dacht ik aanvankelijk dat alleen Gentenaars het nummer zouden oppikken en smaken. Omdat het zo’n typische mijmering is naar de Gentse studententijd van weleer. Maar als je dan ziet dat heel Vlaanderen het weet te smaken en er voor al die mensen, zelfs zij die niet in Gent studeerden, zoveel herkenbaarheid zit in dat nummer, dan zie je dat een plan vaak ruimer uitvalt als gedacht. Je moet het steeds in zijn context blijven plaatsen. De Vlaamse taal leverde me heel wat inspiratie op om te doen wat ik doe, en als ik daar alleen maar Vlaanderen, Nederland en ruimdenkend Zuid-Afrika of Suriname (knipoog) mee zal veroveren dan zij dat zo. En hey, wie weet… die mannen van Sigur Ros veroveren toch ook maar mooi de wereld terwijl niemand een snars begrijpt van het Ijslands waarin ze zingen? Neen serieus, ik blijf liever de bescheiden Vlaamse singer-songwriter, dat maakt me gelukkig.”
Lieven Tavernier & White Velvet met gloednieuwe stadscomponiste An Pierlé, delen woensdagavond het podium met Kleinkunstlegende Zjef Vanuytsel. Om 20u in Muziekcentrum de Bijloke. Tickets (25 euro) via www.debijloke.be
