♥♥۩۞۩ ♥♥ Openbare markten-Rommelmarkten-Brocante-Toerisme Ghent .♥♥۩۞۩ ♥♥

Het concept is ondertussen gekend: bedoeld als eenmalig concert voor de Radio 1-sessies, mocht Roland een aantal muzikanten uitnodigen om samen door zestig jaar blues, rock en rootsmuziek te walsen. Het verhaal sloeg in die mate aan dat ze besloten het te herhalen. Beperkt weliswaar tot een vijftal optredens, en Gent kreeg in de Handelsbeurs de première.

Ah, velen stelden zich de vraag of Lotti de blues kon zingen, en of hij wel in het rijtje van de andere muzikanten past, maar dat is een non-discussie natuurlijk. Een zanger/artiest beoordeel je niet op een imago dat hij uit een verleden meedraagt, een zanger/artiest beoordeel je ook niet aan zijn kapsel en zijn uiterlijk, maar je beoordeelt hem op zijn stem en zijn podiumact. En laat ons duidelijk zijn, op dat vlak haalt Lotti onderscheiding.

Zowel voor de manier waarop hij Cindy Cindy van Elvis Presley bracht, als met zijn versie van I’ll sleep when i’m dead van Warren Zevon als in Bad Things van Jace Everett dat hij in duet deed met bassist Jasper Hautekiet. Lotti bouwde overigens een gimmick rond zijn bindtekst, telkens hij een duet met iemand wilde doen. Eén van die duetten _ In the arms of a stranger _ deed hij met Ruben Focketeyn, van Nevada Fellow, die ook een paar eigen nummers bracht. Eén keer refereerde Lotti zelf naar de eventuele twijfels rond de combinatie Lotti en de blues: bij de afkondiging van een stomende versie van My baby just cares for me, dat hij in duet bracht met Steven De bruyn, zei hij na het lange applaus: ,Dat was ik niet, dat was mijn personage.’ Die zat.

Lotti mag dan in de groepsnaam wel als eerste staan, hij steelt niet eens de show, en eigenlijk draait dit project niet rond Lotti maar staan er vijf zangers/muzikanten op podium, met daarbij nog eens twee gitaristen en een drummer. Een bende van acht, en dat geeft uiteraard vonken.

Pieter-Jan De Smet zette het concert in met Up on Cripple Creek dat wij ons zelf vooral herinneren uit de dubbellaar Before The Flood van Bob Dylan en The Band uit 1974 (die we dringend nog eens moeten op de platendraaier leggen overigens), waarna Roland meteen van wal stak met een andere traditional Going down slow die hij op Lime & Coconut al coverde.

Vijf zangers, vijf frontmannen, elk met hun eigen stijl, en met hun eigen stem, maar geen van de vijf die de volgspot opeiste. Dat charmeerde eigenlijk, al had je soms nog de indruk dat het allemaal nogal clean klonk. De heren kennen hun stiel en hadden duidelijk gerepeteerd, en hadden er ook fel goesting in, maar je merkte dat ze nog niet echt op routine draaiden. Vonden we op een bepaald moment. Al moesten we die bewering naar het einde van het twee uur durende concert alweer intrekken. Toen waren de heren echt op dreef, en de aankondiging van Handle With Carevan The Travelling Wilburys als laatste nummer leidde tot protest van het publiek waarvan de gemiddelde leeftijd makkelijk naar de 50 draaide. Maar uiteraard kwamen de acht nog eens terug op podium. Roland waarschuwde dan wel dat ze vanaf nu niets meer gerepeteerd hadden, en in die bisronde zaten onder meer Kansas City en Johnny B. Goode.

HELMUT LOTTI & ROLAND’S SUPER ALLSTAR ENLIGHTENING MUSIC MACHINE. Helmut Lotti, samen met mondharmonicawonder Steven De bruyn (The Rhythm Junks, El Fish,…), zanger/gitarist Pieter-Jan De Smet, snarengeselaar Elko Blijweert (Pawlowski), jong talent Nevada Fellow (Ruben Focketeyn, yep, zoon van), sterbassist Jasper Hautekiet en allround drummer Jeroen Stevens (I Love Sarah)

Bekijk hier foto's van het concert door Dominique Dierick of hieronder de video door M10VDK.

Chicks for money and nothing for free is de derde voorstelling van het KIP. Een relatief jong gezelschap dat het resultaat is van een fusie tussen het GEIT, een jong Gents collectief, en toneelgroep Ceremonia waarvan in 2010 artistiek leider Eric De Volder overleed. Het KIP bestaat uit acht spelers-makers, maar deze keer was het een boys only clubje van vijf spelers.

Het stuk begint als Mister pink pants (Gilles De Schryver, ook bekend van Code 37) door de andere mannen op het podium wordt geduwd. Een beetje bedeesd staat hij voor zich uit te staren. Als de vier andere bendeleden op de voorgrond treden, kan de krachtmeting beginnen. Daar staan ze dan alle vijf met prachtig gekleurde broekjes en een even gevarieerd bovenlijf. En die spieren maar opspannen en maar kijken en vergelijken met de anderen. Wanneer ze elkaar rake pletsen beginnen te geven, raakt het publiek goed opgewarmd.

In Chicks for money and nothing for free (inderdaad uit Money for nothing van Dire Straits) worden de kwajongens losgelaten. Vijf maal testosteron meet zich aan elkaar, maar dan met een klein hartje en een vleugje nostalgie. De vechtersbaasjes gaan door tot een het te bont maakt. Zijn slachtoffer (Robrecht Vanden Thoren) zoekt troost in een glazen kubus van iets meer dan 1m², net groot genoeg voor hem denken we. Grappig wordt het wanneer er nog twee anderen mee in de kubus kruipen en samen verhalen van vroeger opdissen. Mr blue en yellow pants (Hendrik Van Doorn en Arend Pinoy) maken zich intussen op om poedelnaakt maar volledig bedekt met scheerschuim als tortelduifjes over het podium te schuifelen. Deze speelvogels amuseren zich en daar kan het publiek mee van genieten. De acteurs, met Vanden Thoren en De Schryver voorop, hebben de toeschouwers met een blik of gebaar mee.

Boys will be boys
Een blikje bier of heel veel scheerschuim, enkele attributen zijn genoeg om het bijna woordenloze verhaal te vertellen. Het zorgt voor een frisse en speelse enscenering die zin geeft om meer te ontdekken van het KIP. We missen een beetje samenhang in Chicks for money, maar het is vooral de energie die dit bewegingstheater draagt. De vibe tussen de groep kan zonder moeite de emotie van ‘samen jong zijn’ uitdragen en dat is de essentie.

Chicks for nothing and money for free, een productie van Kopergietery en het KIP speelt tot 20/03 en van 03/05 tot 16/05 in Kopergietery (Blekerijstraat 50, Gent). Nog tickets te verkrijgen voor zaterdag 10/03 en 03/05-16/05. Meer info op www.kopergietery.be.