Het verweer dat Jos Ghysen en Ireen Houben ooit een relatie hadden, maar dat er nooit sprake was geweest van onrecht, klopt volgens Houben niet, die getuigde op Radio 2 Antwerpen en in het VRT-journaal.

'Het ging om macht en machtsmisbruik, in alle vormen die je maar kan bedenken', zegt Houben, die in die tijd moest zorgen voor haar zieke ouders. 'Ik denk dat dit soort mensen heel goed weet wie geschikt is als slachtoffer. Hij zal vermoed hebben dat ik kwetsbaar was. En daar heeft hij mij gepakt.'

Houben was in die tijd nog jong en had een prille relatie. 'Hij is mij gevolgd toen ik even wegging. Ik kwam terug op het werk en daar heeft hij me bont en blauw geslagen. Hij maakte me duidelijk dat ik van hem was. Er was geen plaats voor een andere man in mijn leven. Het was een relatie onder dwang.'

Ze kon er naar eigen zeggen niet onderuit en haar klachten werden door de hoofdredactie van de toenmalige BRT afgewimpeld. Houben was van 1969 tot 1987 omroepster bij Radio 2 Limburg en vaste medewerkster van Ghysen.

Houben is de jarenlange fysieke en psychische terreur nog altijd niet te boven. "Ik dacht dat ik dat achter mij kon laten toen ik getrouwd ben. Alles wat met macht en machtsmisbruik te maken heeft, rijt echter alles weer open."

Terreur

De bal ging aan het rollen door het opiniestuk in De Standaard van Kris Smet rond ongewenste seksuele intimiteiten. Ireen Houben, jarenlang presentatrice van radio 2 Omroep Limburg lanceerde daarop volgend bericht:

'Goed Kris, je hebt de stilte rond de VRT-toren doorbroken. Ik heb zelf van 1968 tot 1987 geleden onder het regime van Jos Ghysen. Die was toen nog God in Limburg. Ik wil niet in detail gaan, maar de fysieke, psychische en andere terreur, was van die aard, dat ik uiteindelijk, maar ook veel te laat met lood in de schoenen naar Cas Goossens ben gestapt. Die zei alleen maar : 'Ach meiske, wat kan ik doen, hij is het vlaggeschip ! Ik kan niks doen. Heb nog een paar jaar geduld, dan gaat hij met pensioen'. Toen ben ik ingestort. Het voelde aan alsof ik andermaal misbruikt werd. Een tijd later, hebben ze mij overgeplaatst naar Brussel, onder voorwaarde dat ik er nooit met de pers zou over spreken - Piet van Roe.In Brussel kwam ik er ook nog achter dat Ghysen mij 10 jaar lang niet ingeschreven had. Ik vreesde al zoiets, maar daarnaar vragen, was zo goed als vragen voor weer een rammeling. Dat heeft mij uiteindelijk compleet genekt. Ghysen is nooit een haar gekrenkt. Integendeel.'