Als God een deejay is, dan stijgt de kans dat Hij een Zij is. Sinds het Studio Brussel-programma Switch zichzelf vorig jaar (even) omdoopte tot Bitch, winnen vrouwelijke deejays terrein. Daarom sloegen de programmamakers de handen in elkaar met Culture Club en het nightlifeplatform Red Bull Elektropedia voor een tweede editie, met party! Dit zijn de vijf vrouwen, waar het vorig jaar allemaal mee begon.

FOXY LADY

Als drum & bass-deejay staat Anneke Cohen (26, Gent) erom bekend niet alleen hits, maar ook klassiekers te draaien.

'Ik ben iemand die met veel gevoel speelt, en dat niet voor zichzelf houdt: op het podium sta ik mee te springen en te roepen. De vrouwelijke toets zit in de emoties die dan loskomen en die ik ook gewoon aan het publiek durf te laten zien. Ik ken niet veel mannen die ik tijdens of na een optreden al een traantje heb zien wegpinken, maar bij mij gebeurt dat geregeld. Gelukkig wordt dat meestal goed opgevangen. Het publiek is een vangnet voor de emoties die ik geef. Ja, voor mij kan een deejayset een ontzettend overweldigende ervaring zijn.'

'Als ik draai wil ik een verhaal vertellen; mensen in vervoering brengen. Ik ben klassiek geschoold en bezig met akkoorden, met spanningen op en af te bouwen. Natuurlijk wil ik mensen zien dansen, springen, roepen en zingen, maar ik ga geen twee uur aan een stuk doordrammen. Ik heb een boodschap en als die overkomt, dan is iedereen sowieso mee en dan maakt het niet uit of ik in een klein jeugdhuis of op een groot festival als Tomorrowland sta.'

'Mijn grootste geluk is mijn samenwerking met MC Elvee. Toen zij vijf jaar geleden tijdens een van mijn deejaysets haar microfoon inplugde, ontstond er een magisch moment, en vandaag treed ik nog steeds met haar op. Tussendoor zit ik vooral met mijn hoofd in de boeken. Ik studeer psychologie en ik ben een echte boekenwurm.'

MC ELVEE

Line Vanvoorden (27, Antwerpen) leerde drum & bass tien jaar geleden kennen. Vandaag staat ze deejays bij als MC.

'Ik kwam voor het eerst met drum & bass in contact op Pukkelpop en ik was meteen verkocht. Ik werd er echt gelukkig van. Een paar Pukkelpop-edities later was ik, lichtjes dronken, voor de lol met een paar vriendinnen beginnen te mc'en. Een bevriende deejay hoorde mij en zo is de bal aan het rollen gegaan. Een paar maanden later stond ik mee op te treden.'

'Een mc is iemand die de muziek begeleidt. Je moet aanvoelen wat het feest nodig heeft. Nu eens moet je het publiek aanmoedigen, dan weer wat intomen, als de hekken eraan gaan. Ik probeer mijn teksten kort en duidelijk te houden. Dansende mensen willen zich amuseren, niet stilstaan bij diepe rhymes.'

'In het echte leven ben ik een verlegen meisje, maar op het podium zien mensen een andere kant van mij. Let op: ik vind het nog altijd niet vanzelfsprekend wat ik doe. Als forse kerel met een zware stem moet het toch een pak makkelijker zijn, denk ik soms. Maar de emancipatiestrijd is gestreden en ik ben lang niet meer alleen: MC Mary Jane uit Limburg, MC Divine uit Luik en MC maTTe uit West-Vlaanderen zijn gewaardeerde collega's.'

'Behalve mc ben ik visual merchandiser bij YOUR in Antwerpen. Dat valt goed te combineren met mijn optredens. Ik hou er ook van om met mijn vriend lekker te koken, want als ik eerlijk ben, ben ik even verlekkerd op eten als op muziek. Soms droom ik ervan om te mc'en in een bad vol chips: het hoogste genot!'

HARMONY

Al enkele jaren laat Judy Proost (23, Hasselt) mannelijke dubstepharten sneller slaan.

'Ik werk op dit moment in de Adidas Originals Store in Hasselt. Parttime, zodat ik genoeg tijd heb om mij met muziek bezig te houden. Mijn deejaynaam heb ik verzonnen toen ik voor het eerst alleen ging wonen, in de Harmoniestraat in Antwerpen. Volgens Van Dale betekent het 'aangenaam klinkende vereniging van tonen'; ik vond het vrouwelijk klinken.'

'Ik draai harde dubstep: veel lawaai, felle beats. Het laat mij toe om rare koppen te trekken, en het publiek vindt dat geweldig. Ik speel vooral voor zestienjarigen die vollen bak staan te moshen en zot te doen. Een avond is voor mij geslaagd als de hele zaal meegaat, als je in je handen klapt en iedereen doet mee.'

'Als vrouwelijke deejay moet je het nodige zelfvertrouwen hebben. In het begin krijg je vaak af te rekenen met jaloezie en kritiek, alsof mensen mij alleen maar boeken omdat ik vrouw ben. Eerst had ik het daar moeilijk mee, maar nu denk ik gewoon: fuck it. Dat ik vrouw ben, draagt ongetwijfeld bij aan mijn populariteit, maar ik sta niet met mijn borsten half bloot op een podium, hè.'

' Het meest memorabele moment uit mijn carrière was vorig jaar op Laundry Day. Op het einde van mijn set heb ik de muziek stilgezet om de laatste twee nummers op te dragen aan Wendy en Marlo, twee Pukkelpop-slachtoffers. Zij waren goede vrienden van mij. Als je daarna het publiek volledig wild ziet gaan, zit je met een krop in je keel en krijg je tranen in de ogen.'

LEESA

Met haar eigen technoproducties gooide Lisa Derycke (23, Gent) de afgelopen jaren hoge ogen op onder meer I Love Techno en 10 Days Off.

'Ik heb altijd in nachtclubs gewerkt en vond het ongelofelijk hoe een goede deejay het publiek op zijn hand kon krijgen. Dat wou ik ook doen, op mijn manier. Veel deejays laten hun platen subtiel inkomen, maar ik ben aan de bruuske kant.'

'Natuurlijk val je als vrouwelijke deejay sneller op, maar hoe cliché het ook klinkt: ik doe het puur voor de muziek en de liefde die ik van het publiek krijg. Ik zou dit ook gewoon doen als ik een man was. Toch merk ik dat het technische aspect vrouwen afschrikt. Bovendien moet je twee keer harder werken om jouw plaats af te dwingen, want het blijft een mannenwereld. Ook opvallend: als ik ergens draai, is de eerste rij bezet door mannen die helemaal niet staan te dansen, maar voortdurend zitten te staren. In het begin is dat behoorlijk vreemd, maar na een tijd went het. Ik ben trouwens nogal klein, dus organisatoren moeten een verhoog voorzien zodat die mannen mij kunnen zien staan.' (lacht)

'Ik heb vooral mannelijke helden, zoals Richie Hawtin. Vorig jaar mocht ik met hem spelen op 10 Days Off en toen heb ik toch wel even de groupie uitgehangen. Ik stond te trillen op mijn benen. We hebben uiteindelijk een verschrikkelijk banaal gesprek gevoerd over waar we woonden.'

'Mijn droom is om te blijven draaien en producen, maar ik ben daar nuchter in. On verra.'

RAVING GEORGE

Charlotte de Witte (19, Evergem) baande zich pijlsnel een weg naar de (festival)top. Ze is ook een van de vaste residents van Switch.

'Ik heb het niet voor vrouwelijke deejays die meer met hun kont draaien dan dat ze platen draaien. Toegegeven, ik ben een meisje en ik doe er ongetwijfeld mijn voordeel mee: mijn publiek bestaat voor een groot deel uit mannen. Maar ik wil daar totaal niet aan toegeven. Mensen moeten naar een gig komen voor de muziek, de sfeer, de kwaliteiten van een deejay, en niet om te geilen. Als ik ook vrouwen tijdens mijn deejaysets uit hun dak zie gaan, dan doet mij dat extra plezier.'

'Mijn stijl is niet echt vrouwelijk: ik draai techno en elektro, vaak luider dan een pak mannelijke collega's. Als Raving George wil ik een echt rave-gevoel creëren, zodat mensen zich ongegeneerd kunnen smijten en vervolgens compleet uitgeput in bed kruipen. Tomorrowland en I Love Techno waren tot nu toe de hoogtepunten. Op I Love Techno mocht ik de Yellow Room openen en vanaf de eerste seconde zat de zaal bomvol en was de sfeer onvoorstelbaar. Ik had non-stop kippenvel en ik denk dat ik toen ook anderhalf uur lang met de grootst mogelijke glimlach op mijn gezicht heb staan draaien. Mijn kaken deden er pijn van.'

'Ik zou me graag zo snel mogelijk volledig op de muziek storten, maar ik studeer nog. Eerlijk: op dit moment zijn die studies a pain in the ass. Ik wil zo snel mogelijk een eerste ep afwerken, en daarna zien we wel wat er gebeurt.'

Op zaterdag 5 mei verandert het Studio Brussel-programma Switch opnieuw in Bitch. Verschillende vrouwelijke deejays komen er hun draaikunsten etaleren en daarna vindt in Culture Club een party plaats met Raving George, Harmony, Leesa, Foxy Lady & MC Elvee, Lady Lite, The Lizzies, E-vi, Yentl, A-lectric, Niobeat, Les Moulinex's en Søren. 

Ook leuk: Red Bull Elektropedia geeft aan de eerste vijfhonderd bezoekers een gelimiteerde/genummerde poster van de foto die Athos Burez van 'het originele vijftal' maakte.

www.redbullelektropedia.be