Hagelwitte kaken van 2,80 meter, een kralenketting gigantische tanden, wervels en ‘de flipper'. Dat is wat overblijft van Theofiel na weken dobberen in een bad in de bijtende stof Biotex en nadien in zuurstofwater om hem smetteloos te laten lijken. ‘Nu moet we hem nog ontvetten en laten drogen in de zon', zegt Marjan Doom, van het Morfologisch Museum. ‘Anders druppelt het vet eruit als we hem ophangen.'
Dieven
Het team van de universiteit is supertrots op de stukken potvis, al heeft Theofiel hen wel bloed, zweet en tranen gekost. ‘Met tien man zijn we in februari naar Knokke-Heist gereden om Theofiel in stukken te snijden. Maar zo'n potvis is taai, vooral omdat het min tien graden was en Theofiel na een tijdje bevroor. Bovendien liet de kraanman Theofiel vallen terwijl hij hem omdraaide, waardoor iedereen onder de potvisblubber zat. Maar een betere teambuilding konden we ons niet voorstellen (lacht).'
Een potvis dissecteren is dan ook de natte droom van elke anatoom. ‘Als je bovenop dat beest zit te snijden, voel je je echt nietig', zegt Doom.
Als Theofiel ontvet en droog is, worden zijn tanden terug in zijn kaak gezet. ‘Die worden nu achter slot en grendel bewaard omdat ze zeer geliefd zijn bij dieven. Toen Theofiel op het strand lag, heeft de politie zelfs de hele nacht bij hem gewaakt, zodat ze er niet met zijn tanden vandoor gingen.'
Doom is blij met dit unieke topstuk in haar collectie, maar hoopt voor de toekomst op nog iets meer. ‘We zouden graag een hele potvis hebben. Nu was dat nog niet mogelijk omdat ons materiaal niet afgesteld is voor die grootte. Maar nu we wat ervaring hebben, moet dat wel lukken.'
De 13 meter lange en 25 ton zware potvis spoelde op 8 februari om 3 uur 's ochtends aan op het strand van Heist. Hij werd Theofiel gedoopt, naar de Heistse IJslandvaarder en reder Theofiel De Groote.
De kaken van Theofiel zullen wellicht tegen het begin van volgend academiejaar in de inkomhal van het Morfologisch Museum hangen, naast de kaken van de vinvis die in 2009 aan de faculteit werd verwerkt.
