Wat men je NIET vertelde tijdens de les geschiedenis.
 
   
Hier volgen een aantal feiten uit de jaren 1500.
De meeste mensen huwden in juni,
 omdat ze hun jaarlijks bad namen in mei en dus,
zo dachten zij,
in juni nog redelijk fris roken!?
Tegen die tijd begon men toch al lichtelijk te stinken.
Daarom droeg de bruid een boeketje bloemen om haar lichaamsgeur te verbergen.  
Daar komt dus het gebruik van dat ook vandaag nog de bruid een bruidsboeket draagt.

Een bad bestond uit een grote kuip die gevuld werd met heet water.
De heer des huizes genoot het privilege van het schone water,
daarna volgden de zoons en andere mannen die deel uitmaakten van het huishouden, dan de vrouwen,
en tenslotte de kinderen.
De baby's waren als laatsten aan de beurt.
Dan was het water zo vuil dat je er makkelijk iemand in kon kwijtraken...
Vandaar de uitdrukking "de baby met het badwater weggooien"  

Huizen hadden in die tijd strooien daken, zonder houten gebinte.
Het was de enige plek waar de dieren zich warm konden houden,
en dus leefden de katten en kleinere dieren (muizen, ongedierte)
in het dak. Als het regende werd het daar glibberig,
en soms gleden de dieren dan uit en vielen van het dak.
Vandaar het Engelse gezegde  " It's raining cats and dogs ".  

 
Niets kon verhinderen dat er dingen in het huis vielen. Dit was een echt probleem in de slaapkamer,
waar ongedierte en uitwerpselen je schone beddengoed konden bederven.
Daarom werden bedden voorzien van grote palen om een laken over te hangen ,
dat dan toch een beetje bescherming bood.
 Zo is het gebruik van hemelbedden ontstaan .

   
Wie geld had, kon zich tinnen borden veroorloven.
Voedsel met een hoge zuurtegraad zorgde er voor dat een beetje van het lood in het voedsel terecht kwam,
wat vaak tot een loodvergiftiging en de dood leidde.
Dit gebeurde het meest met tomaten,
waardoor tomaten de volgende +/- 400 jaar als giftig werden beschouwd.

   
Men gebruikte loden bekers om bier of whisky te drinken.
Die combinatie zorgde er soms voor dat de drinker een aantal dagen
buiten westen was!  Als de dronkaard dan bewusteloos gevonden werd langs de straat,
werd hij vaak gereed gemaakt om begraven te worden.
Hij werd een aantal dagen op de keukentafel gelegd,
en de familie at en dronk aan diezelfde tafel, en wachtte af of hij nog wakker zou worden.
Vandaar het gebruik van de " doodswake".  

Engeland is oud en klein, en de bevolking vond geen plaats meer om de doden te begraven,
dus werden er kisten uitgegraven en de
beenderen naar een beenderhuis overgebracht, zodat ze de graven konden hergebruiken.
Bij het heropenen van deze kisten, ontdekten ze dat er bij 1 op 25 aan de binnenkant gekrabd was,
en ze beseften dat ze levenden hadden begraven. Van toen af werd er een touwtje rond de pols van een lijk gebonden,
dat omhoog leidde en verbonden was met een belletje boven de grond.
Iemand moest dan heel de nacht op het kerkhof zitten om te horen of de bel niet rinkelde.
En zo werd er wel eens iemand "gered door de bel".  
 

Wie zei er ook alweer dat geschiedenis saai was...?

Blijf in jezelf geloven

 ook al zit je diep in een dal

 eens kom je helemaal boven

 en dan is het voor altijd bal.

 Dan zal je niet meer vallen

 sta je stevig op de grond

 zullen de trompetten schallen

 zak je nooit meer in de stront.

 Dan zal je genieten van het leven

 van alles wat je prachtig vind

 en liefde zal je geven

 verspreid door de wind

 Dus blijf in jezelf geloven

 heus dan komt het moment

 dan kan ik je beloven

 dan is vreugde in de tent.

 GREET

De zon

Heel vaak schijnt de zon in je leven,

Soms lang ,soms heel even.

Maar altijd wanneer de zon weer schijnt,

Is het leven weer een hele belevenis.

Hij maakt alles veel mooier,

Kleurt je leven rooier.

Heel vaak ook schijnt hij niet,

Brengt dan soms leed en verdriet.

Maar dan moet je maar denken,

Eens zal hij zijn stralen weer schenken.

En dan komt alles weer goed.

Zoals het wezen moet.

De zonnestralen zorgen dat alles bloeit,

Dat het leeft en groeit.

Maar in mijn hart sla ik ze op,

En hoor ik een zachte klop.

Dan open ik mijn hart zo als het luid,

En deel de zonnestralen weer uit.

@Margaret@

Les van het leven.

 Er zijn momenten in je leven,

die kan je aan niemand beschrijven.

 Er zijn momenten in je leven,

waarop je alles weg ziet drijven.

 Op zo'n moment voel jij je zo alleen,

je denkt:"Ik heb niemand meer om me heen".

 Ga dan terug naar je innerlijke kracht,

en je leven heeft opnieuw weer pracht.

 Alles komt dan op zijn pootjes terecht,

en je denkt:"Mijn leven is nog lang niet zo slecht".

 Ook al zit het dan soms tegen,

het leven gaat nu eenmaal niet over steeds dezelfde wegen.

 Maar vergeet nooit, je leert hiervan,

en je blijft die wegen volgen totdat je ze begrijpen kan.

 Ook al is het een moeilijke en harde les af en toe,

en blijf je je afvragen:"Wat is het dat ik fout doe".

 Neem van mij aan, daar heeft het niets mee te maken,

maar je innerlijke probeerd dan orde te stellen op zaken.

 Probeer er daarom van te leren en het te begrijpen,

en je leven zal er alleen maar door rijpen.

 Ga verder met het nemen en geven,

want alles is een les van het leven.

Angela

Een mooi verhaal....

Toen ik in de eerste klas zat van de middelbare,

zag ik een jongen van mijn klas naar huis

lopen met al zijn boeken.

Kyle was de naam, ik vroeg me af waarom hij al

die boeken mee naar huis nam.

Ik dacht bij mezelf; ' Vast weer zo'n nerd. '

Ik had een druk weekend gepland, zaterdag avond een feest

en zondag zou ik gaan voetballen met mijn vrienden.

Ik haalde mijn schouders op en liep door.

Terwijl ik verder liep, zag ik een groepje jongens

aan komen rennen.Ze renden naar Kyle en

sloegen hem al zijn boeken uit zijn handen en

lieten hem struikelen op de vieze natte grond.

Ik zag zijn bril door de lucht vliegen,

hij lande een paar meter verder in het gras.

Hij keek op en ik zag een trieste blik in zijn ogen.

Ik had medelijden met hem en liep op hem af.

Ik hielp hem zijn boeken op te rapen en terwijl hij

zocht om zijn bril zag ik een traan over zijn wang rollen.

Toen ik de boeken weer aan

hem gaf keek ik hem aan en zei tegen hem;

' Alsof die Jongens niks beters te doen hebben '.

Hij keek me aan en zei;' Hartstikke bedankt '.

Er verscheen een glimlach op zijn gezicht.

Dit was 1 van de glimlachen die echte dankbaarheid

uitstraalden. Ik vroeg hem waar hij woonde.

Hij bleek bij mij om de hoek te wonen,

Hij vertelde me dat hij hiervoor altijd naar

een privé school ging.

Voorheen zou ik nooit met dat soort mensen omgaan.

Kyle en ik hebben de hele terugweg gepraat.

Ik tilde zijn boeken. Ik vroeg hem of hij zin

had om mee te gaan voetballen van het weekend.

Hij wilde en in het weekend leerde ik Kyle nog

beter kennen. Ik mocht hem echt,

en mijn vrienden dachten er net zo over.

Maandag; Daar was Kyle weer met zijn stapel boeken.

Ik sprak hem aan en zei dat hij nog eens gespierd

zou worden als hij elke dag die boeken mee zou nemen.

Hij moest lachen en ik nam de helft van zijn boeken over.

Vier Jaar ging er voorbij.Kyle en ik waren de beste vrienden geworden.

In het laatste Jaar begonnen we te denken aan studeren.

Kyle zou naar Groningen gaan en ik naar Delft.

Ik wist dat we altijd vrienden zouden blijven,

ook al gingen we zo ver van elkaar weg.

Kyle wilde dokter worden, ik hield het bij

Prof-voetballer, Studeren was gewoon niks voor mij.

Het eindexamen naderde, Kyle zou tijdens de

uitreiking van zijn diploma een speech houden.

Ik plaagde hem door te zeggen dat hij een nerd was,

maar ik was zo blij dat ik zelf niet op dat podium

hoefde te staan.

Op de dag van de uitreiking zag ik Kyle.

Hij zag er goed uit, zelf's die bril van hem

stond hem goed.Er waren dagen dat hij echt

geluk uitstraalde, waardoor hij soms meer

afspraakjes had dan mij.

Soms was ik gewoon jaloers op hem.

Vandaag was 1 van die dagen.

Ik kon zien dat hij zenuwachtig was voor de speech.

Ik sloeg mn arm om hem heen en wenste hem succes.

Hij keek met aan met zijn dankbare blik, lachte, en zei;

' Bedankt.'

Daar stond hij dan.Hij schraapte zijn keel en begon;

' Je eindexamen is een periode waarin je

mensen bedankt die je hebben geholpen door deze

moeilijke tijd heen te komen.Je ouders, broers, zussen,

misschien Je mentor. Maar het belangrijkste van

allemaal; Je vrienden.Ik sta hier om Jullie

te vertellen dat het hebben van een goeie vriend

het mooiste is wat Je kunt hebben.

Ik sta hier om Jullie te vertellen dat er niets

mooiers is dan iets te kunnen betekenen voor een ander '.

' Ik zal Jullie een verhaal vertellen. '

Ik keek met ongeloof naar Kyle toen hij begon te

vertellen over onze eerste ontmoeting.

Hij wilde die week zelfmoord plegen.

Hij vertelde dat hij zijn schoolkluis had leeggehaald,

zodat zijn moeder later niet al die boeken naar huis

hoefde te dragen.

Kyle keek me diep in mijn ogen aan en liet een kleine

glimlach zien, ' Gelukkig leef ik nog '.

Nadat Kyle zijn verhaal had gehouden over dat

ene moment in zijn leven

hoorde ik het publiek emotioneel zuchten.

Ik zag zijn vader en moeder diezelfde dankbare blik

zoals Kyle die had naar mij toe werpen.

Nu pas realiseerde ik me wat ik had betekent voor Kyle.

Onderschat nooit de kracht van een actie,

Met een klein gebaar kun je iemands leven veranderen.

In voor- en tegenspoed.Op de een of andere manier

zijn we altijd met elkaar verbonden!

° Je hebt nu 2 keuze's..

1 : Stuur dit verhaal door...

2 : Doe alsof het Je niet raakt

en gooi het weg..

Ik koos voor keuze 1..

Zoals je ziet..

Doe dit ook, en laat zien

Dat je om anderen geeft!

En Dat Moet Je Gewoon Waarderen.

Ogen die niet geweend hebben,

Zien niet.

Harten die niet gedeeld hebben,

Voelen niet.

Mensen die niet geknield hebben,

Leven niet.

For mom

Now that I have a family of my own,

I realize just how much it takes to be a good parent.

I can see for myself nowthe sacrifices and challenges,

The responsibilities and ,

Sometimes,the frustration that raising children can bring

But I also experience the joy,

The love and the pride

That makes it all worthwhile.

And I know that ,

No matter how difficult it can see at times,

I always have the example

You set for me as a loving mother!

Whatever success I have

In being a good parent,

I owe to one of the best teachers

Anyone could ever have-

You MOM