Al vroeg in de morgen is Kebba naar Serrekunda gegaan om mijn overgebleven Dalasi te wisselen naar Euro. Ik veeg de vloer wat aan, dit is hier wel nodig met het stoffige binnenplaatsje en tuintje.
Dan vertrek met Osman naar het Omaatje om haar de 2e malaria injectie te zetten, ze wacht al op ons en in haar taal ( Mandinka) vertelt ze Osman dat het al beter met haar gaat, als ze haar injectie gekregen heeft neem ik afscheid van haar en haar familie en we wandelen terug naar de compound.
In de compound maakt Osman het ontbijt en ik begin met pakken, ongeveer op dezelfde tijd zijn we hier mee klaar en kunnen we eten.
Dan relaxen we nog wat in het tuintje en ik vraag Osman waarom hij niet op school is.
Hij verteld me dat hij weggestuurd is omdat het schoolgeld betaald moest worden, hij heeft met zijn vader gepraat, maar deze heeft het niet, zijn vader is n.l. ziek en kan niet meer werken.
Kebba heeft gezegd dat het goed komt maar hem gevraagd hier te blijven om voor ons te zorgen als hij er niet is. Lief hé.
Als Kebba terugkomt van Serrekunda praat ik nog even met hem en omdat ik het jammer vindt dat hij zijn doel, de bakkerij langer moet uitstellen en omdat ik toch nog wat over heb van het budget dat bedoelt was om hier te besteden, geef ik hem het schoolgeld voor Osman.
Dan is de tijd aangebroken voor een allerlaatste foto met de hele familie.
Een vriend die taxichauffeur is, is door Kebba ingehuurd als privé chauffeur, hij is net gearriveerd en het is tijd om naar het vliegveld in Banjul te vertrekken.
We nemen afscheid en worden uitgezwaaid door iedereen, als we langs de compound van het Omaatje rijden zien we haar zitten onder de Mangoboom, een goed einde van ons verblijf in het Tujereng.
In het vliegveld zien we Lian al inchecken, wij gaan ook in de rij staan en als alles geregeld is gaan we als afscheid nog even met de boys wat drinken.
De terugvlucht verloopt voorspoedig en thuis als ik zit te bibberen van de kou maak ik de balans van de reis op, ik kom tot de conclusie dat ik heel blij ben dat ik de reis heb doorgezet, ik heb prachtige natuur gezien, veel cultuur, zeer lieve en behulpzame mensen ontmoet en een klein steentje kunnen bijdragen om het leed van sommige mensen in Gambia wat te verzachten.
Van harte wil ik dan ook graag alle sponsors, familie en vrienden bedanken, jullie hebben dit mede mogelijk gemaakt.
Kom af en toe toch nog eens op dit blog kijken, niet alleen worden er nog foto’s geplaatst er komt vast ook nog eens een vervolg, zoals jullie hebben kunnen lezen, krijg ik van Willen nog een aantal computers. Het vervoer is al geregeld, ze gaan met de volgende container van Stichting Kairakaffoo Foundation ( zie links)
24-12-2005 om 19:56
geschreven door tiny 
|
