Zonverwachting
Als ik bij mijn pakken
ga neerzitten
en mezelf niet meer oppomp
om een voet te verzetten,
dan
.
niets!
Sinds maanden
wijd ik alle dagen
een uur aan de studie
van het leven,
bio logie op zoek naar
bio sofie.
Maar het maakt niets uit!
Om relaties open te houden
vecht ik met vriendschap,
woorden, daden,
maar als ik geen voordeel
oplever
slibben ze dicht,
een voor een.
Dan maar ongevraagd sociaal
inzetten.
Wie is daar beter van
als je mensen wekt
uit hun lethargische
droomslaap,
waardoor ze opnieuw
de droom moeten zoeken?
Lezen
daardoor blijft je geest open
om te beseffen
dat het altijd zo geweest is.
Klinkt dat negatief?
Het voelt gewoon neutraal,
boeddhistisch,
bij de pakken zitten
en de wereld laten gebeuren.
Traumadour 15/01/2011
|