Nog eens eentje om de verwondering over de bijna onmogelijke resultaten van de evolutie, waarvan wij mogen genieten, als we niet alleen naar onze eigen neus kijken.
De Australische termiet, Darwins termiet, kan zelf geen
cellulose verteren. Hij heeft daarvoor een kolonie eencelligen in zijn darmen,
Mixotricha paradoxa. Die leeft wel in de darmen maar kan zelf ook geen
cellulose verteren. Maar hij draagt op zijn huid een bacterie die dat wel kan.
Hij is dus een voertuig. Maar Mixotricha kan zich moeilijk zelf verplaatsen,
maar gebruikt daarvoor een andere bacterie, een spirocheet die een speciale
vorm heeft, aangepast aan de openingen in de huid van Mixotricha, om erin te
passen met één uiteinde en met het andere uiteinde te bewegen. Het is wel
Mixotricha zelf die de beweging stuurt en bepaalt waar ze samen naartoe gaan.
Twee soorten bacterieën, een eencellige en een insect evolueren zo
dat ze niet meer zonder elkaar kunnen. Het is haast niet te geloven dat er hier
geen sturing achter zit. Er zit natuurlijk wel een natuurwet achter : survival
of the fittest.
Hoe kan het dan zo moeilijk zijn met ....Bel en Gie?
Traumadour 4/2/2011
|