En de natuur blijft wonderen.

En de natuur blijft wonderen. Dat de longen van de vogels, van onze doordeweekse kip, zo ingenieus gebouwd zijn, had ik niet verwacht. Hoe dikwijls zag ik ze niet uithalen en weggooien door mijn  moeder? Nu doet men dat niet meer zelf, maar het gebeurt, en met dezelfde onachtzaamheid over dat wonder van vindingrijkheid.

Kort: als een vogel inademt gaat er lucht in achterste voorraadzakken (soort airbags) en van daar stroomt die lucht continu door de longen naar de voorste luchtzakken, niet onderbroken door het in en uitademen, vanwaar de verbruikte lucht weer uitgeademd wordt.

Wat is de winst? Continue doorstroming veroorzaakt door een discontinue beweging. Met een veel beter rendement dan bij ons. Niet in en uit de longen, maar door en door. Een beetje te vergelijken met een doedelzak, die ook continu muziek kan blazen, maar dan met één opening. En door dat hoge rendement kunnen vogels zelfs vliegen waar wij met moeite nog kunnen leven (op 6000m).

Maar de natuur is opportunist ook. Die volle luchtzakken maken het soortelijk gewicht van de vogel kleiner en geven hem daarnaast nog een goede luchtkoeling. En dan het zingen nog!

Dat roze stukje vlees dat niet goed was, of hoogstens voor de kat.

Traumadour                 15/2/2011