Ik weet niet hoe het met jullie gesteld is, maar als ik in een rustig moment de ogen sluit dwalen er allerlei gedachten door mijn hoofd.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een greep uit die gedachten probeer ik hieronder samen te vatten in enkele overwegingen.

OVERWEGINGEN  

Domweg ben ik tot de simpele conclusie gekomen dat de waarden van de mens niet afhankelijk zijn van de huidskleur, maar van het hart.

Hetzij in recht of in onrecht, in gelijk of bij ongelijk, in vrijheid of in gevangenisschap, in liefde of in haat; niets is zo versmachtend, zo wanhopig, zo vernederend, zo verschrikkelijk als zich totaal machteloos te voelen.

Geen wapen dat zoveel schade aanricht dan de tong die roddel en laster verspreid.

Geen daad zo schandelijk, geen woord zo kwetsend, geen ellende zo groot, geen verdriet zo diep dat niet kan overwonnen worden door ware liefde.

Ware liefde verzet bergen, opent alle deuren, overwint alles

Niets zo edel, zo bewonderenswaardig en zo moedig als het schenken van vergiffenis.

Vergiffenis schenken siert de mens, plaveit de weg naar innerlijke vrijheid, en opent de poort naar rede en vrede.

Als ik om me heen kijk zie ik veel ellende, armoede en verdriet. Als ik mijn ogen sluit voel ik me daaraan medeschuldig. Niet wetend waarom, maar juist daarom!

Als ik de wereld zou kunnen verbeteren zou ik beginnen met mezelf, en pas de ogen terug openen als ik zonder schaamte om me heen kan kijken.

© Firmin