Bij het nemen van wat tuinfoto's,ontdekte ik dat we een loge hebben.
Een pauw van de buren,kwam regelmatig even in onze tuin kijken.
Dat vond ik niet vervelend,want die ruimde mooi de slakken op.
Er staan nogal veel Hosta's her en der,en slakken lusten die graag.
Nu heeft die Pauw zich een plekje uitgezocht om zijn eieren te leggen.
Ik weet niet hoeveel die heeft,want ik zie haar nooit van het nest weg gaan.
volgens wikipedia, gaat de hen na het 4e ei op het nest broeden.
ze leggen 4 tot 8 eieren en de broedtijd is 28 dagen.
het vrouwtje is een donkere Pauw en de vader is een witte Pauw.
Ik ben benieuwd,hoe het verder verloopt.
Ik zit niet meer zoveel te bloggen,door tijdgebrek,maar dit wil ik toch even registreren
en kijken of ik wat tijd voor het blog vrij kan maken.

Het bont zandoogje (Pararge aegeria) is een bruine vlinder met kleine gele vlekjes die normaliter leeft in loofbossen, maar ook bij ons naaktstrand komt deze vlinder voor. Dat zal wel komen door de bossages langs het water.
Het mannetje zit vaak op kleine zonnige plekjes te wachten op een vrouwtje. Die zonnige plekjes zien er net zo uit als zijn eigen gele vlekjes, zodat je hem soms bijna niet ziet zitten. Als er een ander mannetje op zijn plekje komt, jaagt hij hem snel weg. Dan vliegen ze om elkaar heen hoog de lucht in. Het gedrag is afhankelijk van de temperatuur: bij lage temperatuur worden de zonneplekjes energiek verdedigd omdat ze de ideale plaatsen zijn voor het zonnen en het paren; bij hogere temperaturen vliegen meer mannetjes rond op zoek naar wijfjes. Mannetjes met een bleekbruine vleugelkleur zijn overwegend territoriaal, terwijl mannetjes met donkerbruine vleugels vaker patrouilleren.
Tussen de geslachten is weinig verschil, maar de mannetjes zijn iets kleiner en hebben rondere vleugeltippen. Er zijn in goede jaren drie generaties en de vlinders leven gemiddeld drie weken. De rups leeft op diverse grassoorten. Mannetjes hebben een vagere tekening. Opvallend zijn verder de oogvlekken met witte kern.

Phegea vlinder ofwel  melkdrupje

De Phegea-vlinder,  wordt ook wel melkdrupje genoemd en is een dagactieve nachtvlinder uit de familie Arctiidae, de beertjes. Het is een zeldzame vlinder die voornamelijk in Noord-Limburg voorkomt. De meeste kans om hem waar te nemen heb je aan de bosrand van de Reulsberg, onder andere langs de zandverstuiving die zich in de Reulsberg (Horst) bevindt. De moeite waard eens te gaan kijken. Hij vliegt van juni tot augustus. Wij zitten aan de zuidelijke rand van hun vlieggebied. Ze waren met zijn tweeën. Zowel de voor- als de achtervleugel is inktkleurig blauwzwart met enkele halfdoorschijnende witte vlekken. Op het achterlijf bevinden zich één of twee gele banden en de antennen hebben witte uiteinden.
De spanwijdte van de vlinder bedraagt tussen de 34 en 40 millimeter.
Waardplanten van de vlinder zijn Weegbree, Zuring, Walstro, Poaceae, Paardenbloem en andere lage planten. Vlinder is dagactief en heeft een zeer lichte zweefvlucht.
Rups lijkt sprekend op een beerrups en is donkerbruin, kort behaard en heeft een rode kop

Van een bevriende bananenplantage houder kregen we een doosje bessen.
de Arbutus unebo. ze zouden lekker moeten zijn, maar we vonden ze een beetje melig,
maar we hebben ze toch maar opgegeten.

In Januari zijn we een aantal weken naar Turkije geweest.
we wilden ook eens zien hoe het daar in de winter was.
Wat je dan winter noemt.Aan de kust was het toch gemiddeld 20 c overdag.
Maar in de bergen lag al sneeuw en waren sneeuwkettingen verplicht.
we hebben veel tochten gemaakt,
ook naar de andere kant van de bergen naar Taschkent.
Vreemd als je een aantal uren rijdt en niemand tegenkomt en alleen maar wit zien,
zo maagdelijk dat er nog geen vogel sporen heeft achter gelaten.
In totaal hebben we 2300 km gereden en mooie plekjes gezien.
Ik heb onderweg bij zeer oude ruines wilde orchideeen gefotografeerd.
ik weet niet welke soort het is,maar ze hebben een soort beker,
zoals het Venusschoentje