De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
29-08-2024
Wegwijs in Hemelrijk België
Wegwijs in Hemelrijk België, of over de inspanningen die de Belgische overheid in het verleden deed om het de migranten hier zo aangenaam mogelijk te maken.
Hoe komt het toch dat onze verse medemensen hier zo goed de weg kennen naar het geld? België, zo klein als een muizenkeuteltje, maar met de uitbundige gulheid van een sinterklaas, stippelt die weg zélf uit voor migranten die in hun thuisland over het bestaan gehoord hebben van België, het Beloofde Land.
Het zijn onze eigen beleidsmensen die het welzijn betrachten van zoveel mogelijk nieuwelingen. "Welkom iedereen" staat er geschreven op alle grenspalen rondom ons land.
Begin 2010 besloot de overheid om 'Vlaamse inburgeringspakketten' te gaan verspreiden in de landen waar de meeste migranten vandaan komen. Zo konden buitenlanders zich in hun thuisland al voorbereiden op hun integratie in Vlaanderen. Waarom hen niet ineens allemaal met een taxi gaan ophalen en hen hier installeren?!
In 1999 publiceerde PRIC (Provinciaal Integratiecentrum) een brochure 'Wegwijs in België', een praktische gids voor nieuwe Limburgers. Opgepast lezer, die 'nieuwe Limburgers' zijn vermomde migranten die niét in België geboren zijn, maar halverwege hun leven besloten hebben om hier aan te schuiven aan de rijkgevulde maatschappelijke tafel. De brochure 'Wegwijs in België' begint met een wereldvreemde inleiding: "Wie naar een ander land emigreert, wil graag snel vertrouwd geraken met de andere leefgewoonten, met het aanbod aan voorzieningen en met de regels die de samenleving ordenen"... Ja, ja, daar zitten die gasten echt naar uit te kijken.
Doelstellingen en activiteiten van PRIC (gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap!) getuigen van een 'belangeloze' behartiging en bekommernis om 'de migrant'. Zoveel Samaritaanse goedheid ben ik nergens zo edelmoedig tegengekomen als in de brochure 'Wegwijs in België'. Het grenst aan zelfachterstelling, aan zelfverloochening. Het aast op een "open Limburgse samenleving met respect voor ieders identiteit en cultuur, volwaardig burgerschap en inspraak en participatie, menselijke opvang en begeleiding van allochtonen, vluchtelingen en woonwagenbewoners". Nieuwkomerscursussen werden georganiseerd om de introductie van migranten in onze samenleving te stimuleren... En nog andere aanbiedingen om het de nieuwkomers zo comfortabel mogelijk te maken in hun nieuwe omgeving, zodat ze niet van de stress ineen verschrompelen of wegkrimpen van verwaarlozing.
Dan zijn er ook nog de Migrantendiensten van de OCMW's die zich uitsloven voor het welzijn van 'de migrant'. Op zulke diensten, ten dienste van de migrant, zij vooral vrouwen werkzaam, die zich het lot van de 'verschoppelingen' van onze maatschappij persoonlijk aantrekken. Zij steunen en pleiten voor de migrant, en als allochtone scholieren hun beklag komen maken over de school, krijgen ze steevast gelijk van die vrouwen. Migrantendiensten die het gezag van de scholen ondermijnen!
Alle initiatieven die vroeger verzonnen werden voor 'het welzijn van de migrant', zijn nooit geëvalueerd. Parels voor de Zwijnen!
De laptopsubsidies voor scholen zijn opgebruikt. Er is geen geld meer. Scholen zullen nu wellicht de facturen van schoollaptops doorschuiven naar de ouders.
"Afschaffen van laptops is geen optie", zeggen fanatieke aanhangers van digitalisering.
We kunnen ook terugkeren naar het tijdperk van de Flintstones en het gebruik van griffel, lei en sponsje weer invoeren. Of een pen in het inktpotje soppen en schoonvegen met een pennenlapje. En met een vloeipapier de inkt van geschreven woordjes opzuigen.
Alle gekheid op een stokje, ons onderwijs zou het voorbeeld van Zweedse scholen moeten volgen en het evenwicht zoeken tussen pen en papier en digitaal onderwijs. Pen, papier én scherm!
De Zweedse onderwijsminister Lotta Edholm wil digitalisering op school terugschroeven en terugkeren naar studieboeken en notitieblokken, omdat ze het leesniveau bij leerlingen ziet dalen. Lees- en schrijfvaardigheden lijden onder digitaal onderwijs.
Ook in Nederland gaan er stemmen op om weer over te schakelen op pen en papier. En de Unesco waarschuwde onlangs nog voor een te snelle digitalisering in het onderwijs: "Technologie moet menselijke interacties in het lesgeven ondersteunen, maar mag die nooit verdringen".
Ondanks het dalende lees- en schrijfniveau van Vlaamse leerlingen, evolueren we in Vlaanderen volop in de richting van méér digitalisering. Leerlingen brengen heel wat tijd door voor een scherm. Het is aan de scholen om pen en papier handig af te wisselen met de laptop ("Blended Learning").
Met de woorden “Ik ben degene die jullie zoeken…” heeft de mes-terrorist van Solingen, Issa al H., zichzelf vannacht bij de politie aangegeven. De “Islamitische Staat” eist de verantwoordelijkheid voor de aanslag op en noemt de 26-jarige Syriër, die twee jaar geleden als asielzoeker naar Duitsland kwam, een soldaat van de IS.
De islamitische aanslag in Solingen werd door de Islamitische Staat opgeëist.Een jonge Syriër klopte vorige nacht aan bij de politie om te vertellen dat hij de terrorist was van de mesaanval. Hij voegde eraan toe dat hij liever in de gevangenis zit met gratis kost en inwoning, dan voortdurend te moeten vluchten.
De terreurdaad in Solingen is gepleegd door een man met een Arabisch uiterlijk. Getuigen hoorden de dader ook Arabisch spreken. Toch werd de slachtpartij hier en daar al gedownplayd met commentaren zoals: “vermoedelijke mesaanval”, “meerdere mensen aangevallen met mes”, “man steekt mensen neer”, "de dader steekt mensen in de nek", "de aanvaller steekt willekeurig mensen neer"... In die stijl manipuleerden ook VRT en VTM hun berichtgeving omtrent de mesaanval. De woorden 'Islamitisch' en 'terrorisch motief' werden vermeden. Censuur!
Het 'Festival van de Diversiteit' was de naam van de viering van de 650e verjaardag van de stad Solingen. Diversiteit en verscheidenheid, worden zodanig veelgeprezen dat immigratie en integratie uit het oog verloren worden. Laat de bevolking divers zijn, met diverse culturen, diverse talen, diverse eigenheden, zo klinkt het in linkse kringen, een zorgwekkende mentaliteit met dodelijke gevolgen...
Gisteren hoorde ik op tv een onwaarschijnlijk verhaal over de tevredenheid van ouders over de school van hun kind. Het klonk te mooi om waar te zijn:
"Ouders zijn verrassend positief over de school, klas, leerkrachten en het onderwijsniveau van hun kind. Dat blijkt uit een exclusieve peiling van HLN en VTM NIEUWS bij 1.000 Vlaamse papa's en mama's met kinderen in het lager of secundair onderwijs."
Deze ongeloofwaardige boodschap werd op tv verkondigd. Om de kijkers uit te lachen. Om hen een rad voor de ogen te draaien en de aandacht af te leiden van de pijnlijke werkelijkheid. Een werkelijkheid waarbij het onderwijsniveau blijft dalen en latten blijven zakken, en migrantenleerlingen het onderwijssysteem ruïneren.
Beste lezers, geloof er geen fluit van, van de nieuwe onderwijspeiling van HLN en VTM NIEUWS, voorgesteld als een sprookje. Bovendien telde de steekproef amper 1.000 mensen. Wie zijn die Vlaamse papa's en mama's die bevraagd werden? Turken, Marokkanen, Oekraïners? Dan is ook de uitslag van de enquête gekleurd en waardeloos.
In Duitsland werd onlangs het Nationaal onderwijsrapport gepresenteerd. En wat iedereen allang wist, was de conclusie: "Immigratie ruïneert het onderwijssysteem", migranten in Duitse klaslokalen zijn de oorzaak van een fatale ontwikkeling. Migranten zijn een overbelasting van het onderwijssysteem en van de leerkrachten. In het rapport staat ook dat anderstalige kinderen al op de basisschool falen, dat het aantal analfabeten blijft stijgen en dat een groot aantal 25- tot 35-jarigen hun opleiding niet beëindigd hebben en zijn blijven steken op het niveau van middelbaar onderwijs.
Niet alleen in Duitsland , ook hier in Vlaanderen is de toestand van het onderwijs alarmerend. Verontrustende berichten over dalende onderwijsniveaus en zakkende latten blijven elkaar opvolgen. De neergang van het onderwijs begon sluipend in kleine multiculturele schooltjes van de jaren 90 waar allochtoontjes in de watten gelegd werden en hun welbevinden belangrijker was dan leerprestaties. De leerstof werd zo gemakkelijk gemaakt dat velen slaagden. Migrantenscholieren zijn niet in staat on hun taal- en leerachterstanden weg te werken en daarom halen ze het lespeil naar beneden. Deze aanslagen op ons onderwijs zijn al decennialang aan de gang, maar alle signalen doorheen de vroegere jaren werden weggewuifd als discriminatie en racisme. En zo konden de kiemen van onderwijsverloedering rijpen en overrijpen... En nu is het te laat!
Kijk eens naar het kindje in het midden, het is een onvolwaardig tussengeval, een mulatje.
Mulatjes worden geboren uit blanke vrouwen die met een neger onder de lakens hebben liggen rotzooien. Weerzinwekkend en tegennatuurlijk. In het duister maken zij ondefinieerbare kindjes, kindjes zonder roots, zonder ras, zonder identiteit. Ze maken raciale twijfel- en randgevallen.
Gemengde relaties verstoren de etnische homogeniteit. Rassen verstrengelen zich met elkaar en verliezen hun identiteit. Interraciale relaties, interraciale huwelijken, en meer van dat soort gemengde liefdesinteracties worden voorgesteld als natuurlijk en veel voorkomend. We worden overspoeld met indoctrinerende tv-beelden die continu blijven suggereren dat blank en zwart perfect harmonisch samengaan. Propaganda voor rassenmenging dus! Al zappend kom je om elke hoek van het scherm ne neger tegen, of een negerin, in een of ander duidingsrogramma, een serie, films... Mijn tv-scherm is nooit meer helder, het blinkt niet meer en is bezoedeld met donkere schaduwen.
Alarm! Er is een nieuwe variant van het apenpokkenvirus opgedoken in Afrika. Het aantal besmettingen is er al flink gestegen. Nu bestaat het risico dat het virus zich internationaal gaat verspreiden, zoals twee jaar geleden, toen Afrikaanse apen het apenpokkenvirus vanuit Afrika ons land binnenbrachten.
Afrikaanse apen... Afrikaanse apenpokken... Apenpokkenvirus... Apenpokken... Apennootjes... Afrikaanse apen brengen het apenpokkenvirus naar hier. Afrikaanse vluchtelingen die hier altijd welgekomen zijn, zullen nog meer pokkenvirussen meebrengen, de apenpokkenepidemie is op komst. Via negers en homo's zal de epidemie zich als een vlek uitspreiden over Europa en de hele wereld.
In 2022, aan het begin van de virusuitbraak, viel het op dat de meeste besmettingen voorkwamen bij mannen die seks hadden met mannen. De eerste vier apenpokken-gevallen werden getraceerd op het homofestival in Antwerpen, het festival Darklands . De link met het homofestival was niet meer te omzeilen, apenpokken werden gerelateerd aan homo's, aan 'hoogrisicocontacten' zoals de linkse media eerbiedig de homoseks noemen. Homofestivals als broeihaarden van apenpokkenvirussen? Homo's met apenpokken, neen, apenpokken bij 'mannen die seks hebben met mannen'... We moeten beleefd blijven tegen homo's als ziekteverspreiders. Ook beleefd blijven tegen negers, dat zijn mensen met negroïde trekken. Kortom, via negers en homo's vindt het apenpokkenvirus de weg naar onze contreien.
MPOX (monkeypox) - De holebigemeenschap drong aan op een naamsverandering omdat 'apenpokkenvirus' te stigmatiserend, te kwetsend zou zijn voor met elkaar neukende mensen van hetzelfde geslacht. Ook de link tussen apenpokken en negers moest verdoezeld worden, want negers en apen zijn te verwant. En zo ontstond de nieuwe naam MPOX (monkeypox).
De columns van Brusselmans zullen voortaan niet meer hetzelfde zijn. De onverstoorbare auteur van weleer gaat zijn nieuwe columns over een andere boeg gooien. Onverwacht is hij dan toch lichtelijk onder de indruk van de opschudding die hij veroorzaakte door zijn woede te ventileren in een column over Gaza.
"Ik trek me terug uit de loop van de wereld", zo verwijst Brusselmans in zijn nieuwe column naar de heisa rond de passage over de puntige punt van het puntige mes, een mes als symbool van zijn woede. Eigenlijk bedoelt hij met 'terugtrekken uit de wereld': "Ge kunt allemaal de pot op".
De zin voor satire is hij niet kwijt, maar zijn columns zullen wellicht gematigder worden, lyrisch en liederlijk, gezouten en gepeperd, bloemiger en romiger, niet controversieel, niet provocerend.
Hij geeft aan om te gaan schrijven over bloemetjes en bijtjes, het zonnetje aan de blauwe hemel en fluitende vogeltjes in het groene gebladerte van hoge bomen, over het mooie weer in binnenland en kust, over plensende regenbuien met hagelbollen zo groot als de bolle borsten van een volgroeide moslima, of misschien gaat hij ook nog romantiseren over bruin mannen zonder zwemcultuur die de baas spelen over zeeën, meren en rivieren.
Brusselmans zal niet lang een zeemzoete schrijfstijl volhouden want dat is zijn stijl niet. Het pad des vredelievendheids is niet zijn ding. Als de storm rond zijn persoon is gaan liggen zal hij weer overhellen naar zijn vertrouwde literaire stijl, om zijn gedachten en gevoelens overdreven haarscherp in het felle daglicht te stellen. Overdrijven en tegen schenen stampen vindt hij nodig om met zijn puntige pen zijn ideeën kracht bij te zetten.
Marathonloper Bashir Abdi haalde een zilveren medaille op de olympische marathon in Parijs. De verslaggever en ook de media hebben daar gretig van geprofiteerd om via een subtiele hersenspoeling ons duidelijk te maken dat Bashir Abdi bij ons hoort, dat hij iemand van bij ons is. Ze willen ons wijsmaken dat hij een 'Europeaan' is, een 'Belg', een 'landgenoot''... En zo leveren de media hun bijdrage aan de vernegering van onze samenleving. De negroïde trekken van de man op de foto kunnen niet ontkend worden. Hij is geboren in Somalië.
Wij houden niet genoeg van onszelf. Eigenliefde en liefde voor ons eigen volk mag niet, zeggen de politiek correcten. Als we meer van onszelf houden dan van vreemdelingen, liggen we in de clinch met Spionnencentrum Unia dat xenofilie hoog in het vaandel draagt. Om dit te illustreren haal ik de Limburgse bouwfirma AVL aan die ooit in een relletje verwikkeld raakte toen de firma een mooie boodschap van eigenliefde bekend maakte: "Onze appartementen worden gebouwd door echte vakmannen van bij ons die Nederlands spreken." Unia heeft bij de bouwfirma zitten speuren en spitten op zoek naar racisme en discriminatie. Nooit meer iets over gehoord.
Eigenliefde, of oikomanie in 't schoon Vlaams, mag niet. We zouden onze eigenheden moeten verloochenen en alles wat vreemd is omhelzen. En zo worden we overwoekerd door allerlei nare oneigenheden. Zo zag ik op een avond op tv een negerke gekke bekken trekken, terwijl hij oerwoudkreten slaakte en spastische bewegingen maakte op een afstompend ritme. De nieuwslezer noemde hem "een jongen van bij ons", hij woont in Sint-Niklaas.
"Vakmannen van bij ons" mag niet. "Een jongen van bij ons" mag wel. En "onze Bashir" mag ook.
"We beloofden niet te huilen op de luchthaven”: Roger (86) wuift zondag grote liefde Rosalind Walker (81) uit die niet langer in België mag blijven.
Bruggeling Roger Herman (86) en zijn Nieuw-Zeelandse vriendin Rosalind Walker (81) hebben zondag in de vooravond opnieuw afscheid van elkaar genomen. Rosalind moet verplicht terug naar haar thuisland, omdat haar verblijfsvergunning afliep. Zo blijft Roger alleen achter.
W R A A K R O E P E N D !
Reactie van Jean:
Hoelang gaan wij Europeanen dat blijven aanvaarden dat ons Europa door ongecontroleerde import totaal vernield wordt en kapot gaat door geweld en criminaliteit???
Bruggeling Roger Herman (86) en zijn Nieuw-Zeelandse vriendin Rosalind Walker (81) hebben zondag in de vooravond opnieuw afscheid van elkaar genomen. Rosalind moet verplicht terug naar haar thuisland Nieuw Zeeland, omdat haar verblijfsvergunning afliep.
En wat zeggen ze, het zootje onbekwame ambetantenaren, tegen die massa illegalen??? NIETS, die mogen blijven parasiteren in ons land..
Het City Hotel Berlin East (foto) met zijn bijna 500 kamers wordt als het aan de Berlijnse Senaat ligt omgebouwd tot een onderkomen voor 1200 vluchtelingen. Dat kost uiteraard het nodige: minstens € 143 miljoen. Belastinggeld welteverstaan.
Een vrachtwagenchauffeur is dindsdagavond in de Leie getuimeld na een aanrijding met een personenwagen. De bestuurster keek achterom naar haar huilend kindje op de achterbank, waardoor ze van haar rijvak afweek. Boem! De Poolse trucker overleefde de val in de Leie niet.
Meteen dacht ik aan een campagne die Touring vijf jaar geleden lanceerde met als slagzin: "Naar je baby lachen kan dodelijk zijn", een campagne om te wijzen op het gevaar van de minste afleiding achter het stuur. Zo kan een huilende baby of een andere jengelaar op de achterbank de concentratie van de chauffeur verstoren. Slechts twee seconden volstaan om betrokken te raken bij een ongeval.
Heeft er ooit iemand stilgestaan bij het gevaar van kinderen op de achterbank in een auto? Ikke wel. Ik zie vaak chauffeurs achterom kijken naar hun kroost op de achterbank om met hen te keuvelen, of om hen terecht te wijzen, of wat dan ook.
Wij worden om de oren geslagen met het gevaar van telefoneren achter het stuur, terwijl kinderen op de achterbank veel gevaarlijker zijn dan gsm'en , want bij gsm'en heb je nog zicht op het verkeer, en bij achterom kijken niet. "Naar je baby lachen kan dodelijk zijn"...
Alles wordt aangegrepen om ons rijgedrag veilig te houden: gsm-gebruik, gordeldracht, overdreven snelheid, alcoholgebruik... maar geen woord over conversaties van de chauffeur met zijn gezellen op de achterbank.
Herman Brusselmans schreef een column in het linkse weekblad Humo. De tekst was nog niet afgekoeld of er barstte een golf van kritiek los. Hij schreef dat hij, bij het zien van een beeld van een huilend en schreeuwend Palestijns jongetje, iedere Jood met een puntig mes door de keel wil rammen. De European Jewish Association (EJA) start een rechtszaak.
Brusselmans is er weer eens in geslaagd om zichzelf in de schijnwerpers te zetten. De gewraakte column is een schot in de roos, als reclame voor zijn eigen persoon én voor Humo. De heisa over zijn uitspraken legt hij gewoon naast zich neer, op z'n Brusselmans.
Brusselmans lacht met alles en iedereen. Met een torenhoge eigendunk kan hij iedereen sprakeloos en kansloos in de hoek drijven. Hij voelt zich verheven boven de gewone man en eist van zijn lezers begrip en inlevingsgezindheid. Hij verwacht dat zijn satire begrepen wordt, dat zijn boodschappen correct overkomen bij iedereen die leest wat hij te vertellen heeft.
Met zo'n persoonlijkheid is het niet moeilijk om te blijven rammen tegen de grenzen van vrije meningsuiting. Niets doet hem wankelen. De klachten van de Joodse organisatie en het Spionnencentrum Unia zullen afschampen tegen alle argumenten die Humo en advocaten zullen aanvoeren.
Humo weerlegt de bewering dat Brusselmans zou aanzetten tot moord: "Bij satirische schrijvers als Brusselmans moet het geschrevene nooit letterlijk genomen worden"... "Zijn uitspraken maken deel uit van een satirische column, niet van een journalistiek artikel of een interview."
Die Snelders toch... Beseft hij wel hoe interessant hij is voor zielenpeuteraars die seksmaniakken tot op het bot willen doorgronden? Seksuele perverten met boeiende seksschandalen zijn vette kluiven voor therapeuten die de psyche van hun patiënten uit de lappenmand willen halen.
Zelf zou ik ook graag eens een gesprekje met die man willen hebben, over zijn fantasieën, zijn drijfveren, zijn intiemste gedachten en gevoelens, over alles wat te maken heeft met zijn perverse seksuele leven. Mijn nieuwsgierigheid staat op springen.
... Eind vorig jaar begon een gerechtelijk onderzoek tegen voetbalcommentator Eddy Snelders (foto) wegens ernstige zedenfeiten. Exhibitionisme en voyeurisme waren de beschuldigingen. Seksgeobsedeerde Eddy voelde zich goed in zijn vel met masturberen en gluren, hij had nood aan buitengewone opwindende prikkels om tot seksuele bevrediging te komen.
Maar toen hij zijn zedeloze driften niet meer kon verstoppen pakte de politie hem op. In de maanden die volgden kwamen er nieuwe feiten aan het licht. Niet alleen de verborgen camera's om naakte vrouwen te filmen, ook nog computerbeelden van seksueel kindermisbruik, en recent is er nu ook nog de snoeiharde beschuldiging van drie aanrandingen, met als orgelpunt de aanranding van zijn eigen stiefdochter. Snelders ontkent de nieuwe aanklachten.
Dit is het treurige verhaal over een succesvol voetbalanalist die, meegesleept door een vernietigende verslaving, zichzelf naar de ondergang leidde.
Zinnia Jones (foto) is een gendergeobsedeerde kwiet die zegt dat kinderen zelf hun geslacht kunnen kiezen als ze wat ouder zijn, als ze wijs genoeg zijn om de juiste keuze te kunnen maken. Daarom moet hun puberteit uitgesteld worden, aldus de gendergestoorde gek.
Zinnia vindt dat kinderen puberteitsremmers moeten nemen totdat ze weten welk geslacht het best bij hun past, totdat ze weten wat ze willen.
Puberteitsremmers verhinderen de aanmaak van hormonen, zodat secundaire geslachtskenmerken achterwege blijven. Puberteitsremmers laten kinderen langer kind blijven, ze worden zeker niet wijzer. Puberen is een noodzakelijke voorwaarde om volwassen en wijzer te worden.
Het labiele gendergeval Zinnia Jones werd als man geboren, maar noemt zich nu een vrouw (foto). Als transgenderactivist laat hij zijn knotsgekke ideeën ongegeneerd de vrije loop op sociale media.
Het is verwonderlijk dat deze krankzinnige gendergestoorde theorie losgelaten wordt op sociale media, terwijl zinnige artikels gecensureerd worden.
***
In deze knotsgekke tijden van genderwaanzin en transgekte in een zedeloze wereld zonder normen is het niet verwonderlijk dat er medicijnen bestaan voor kinderen met genderdysforie. Voor verwende kinderen die niets om handen hebben dan enkel hun smartphone bestaat er medicatie met hormoontherapie om de puberteit uit te stellen. Labiele twijfelaars krijgen dan meer tijd om na te denken over hun geslacht, of ze als jongetje of als meisje volwassen willen worden. Die keuze zou met puberteitsremmers vergemakkelijkt moeten worden. Experts maken zich zorgen over het bewijs voor deze beweringen.
In Engeland mogen voortaan geen puberteitsremmers voor minderjarigen voorgeschreven worden. "Puberteitsonderdrukkende hormonen' voor kinderen die 'lijden' aan genderdysforie worden er verboden. Dat heeft de NHS vorig jaar aangekondigd. Hun gendergerelateerde problemen zouden eerder kaderen in een complex van problemen met geestelijke gezondheid, neurologische ontwikkeling en familiale en sociale problemen. En daarom komt er een onderzoek naar de invloed van puberteitsremmers op genderdysforie.
Lupron is het meest bekend puberteitsremmend medicijn dat testosteron en oestrogeen onderdrukt, maar artsen spreken hun bezorgdheid uit over de schadelijke invloed van puberteitsremmers op mentale groei, hersenontwikkeling, botgroei van kinderen die hun zorgeloze puberteit aan zich zien voorbijgaan. Een natuurlijk groeiproces wordt aan diggelen geslagen.
Het aantal rellen in Britse steden escaleert. Er wordt rekening gehouden met meer dan dertig grootscheepse anti-immigratiedemonstraties, waarvan de kans groot is dat ze uit de hand lopen. Het smeulde ’s middags al in Manchester, zaterdagavond regeerde wanorde in steden als Liverpool, Bristol en Portsmouth. Intussen wordt er steeds meer bekend over de minderjarige verdachte.
Een man heeft een penis. Een vrouw heeft geen penis. Een man is een man. Een vrouw is een vrouw. Op de Olympische Spelen in Parijs zijn deze feiten echter niet zo evident.
Gisteren bokste de Italiaanse Angela Carini tegen de Algerijnse Imane Kheli. Het was een oneerlijk gevecht. Imane Kheli bleek een transvrouw te zijn. Hij/zij slaagde vorig jaar niet in de geslachtstest van de World Boxing Championship omdat er te hoge testosteronwaarden vastgesteld werden en ook het mannelijke XY-chromosoom.
Met deze dikke buis op de geslachtstest mag hij/zij in Parijs toch vrouwelijke tegenstandsters in elkaar slaan en oorvegen uitdelen met bruut mannelijk geweld. Toch wordt ze niet gediskwalificeerd door het IOC. Vechten tegen vrouwen is voor de vuistvechter zijn lust en zijn leven. De lafaard.
Hij/zij zorgt voor veel ophef en genderdiscussies op sociale media. Zo liet Donald Trump al weten dat hij de deelname van biologische mannen aan vrouwensporten zal verbieden.
Doorheen het wereldwijde tumult over het geslacht van de transbokser duiken er rare berichten op uit wetenschappelijke hoek over 'intersekse atleten' in de sport. Dat zijn een soort 'twijfelgevallen' met uitwendige vrouwelijke geslachtsorganen, maar hun Y-cromosoom verraadt een kronkelige geslachtsontwikkeling toen de foetus nog in de baarmoeder zat.
Ver weg van oorlogen en rellen, moorden en verkrachtingen, volgt er nu een ouderwets verhaaltje over de nonnenschool van vroeger.
Het vak godsdienst werd er gegeven door een priester, ontsnapt uit een of andere romantische film. Het deed pijn aan de ogen om naar die man te kijken, zo'n knapperd! Als hij lachte, kwam er een hele rij hagelwitte tanden bloot. En hij had ook van die lieve kleine worstenhandjes waarmee hij vooraan in de klas wat zenuwachtig zat te friemelen. Van ontroering waarschijnlijk, want in een klas vol verse maagdjes was het niet zo moeilijk om even de kluts kwijt te raken. Voor ons, tienermeisjes, was het evenzeer ongewoon, een man in de school! Tot nu toe zagen we rondom ons alleen maar nonnen en leraressen, en wijzelf, allemaal meisjes.
De priester droeg een deftig zwart kostuum met een wit boordje aan de hals. Dat witte boordje flatteerde hem erg, want het stak verleidelijk af tegen zijn gebruinde gelaat en donkerzwarte haren. Zijn gitzwarte ogen priemden dwars door je heen, zodat het onmogelijk was om iets voor hem verborgen te houden. We wisten dat hij een gelofte van zuiverheid afgelegd had, van kuisheid en van reinheid ook, dus we deden niet flauw en trachtten respect op te brengen voor 's mans celibaat. Hoogstens giechelden we wat op de speelplaats om zijn onbeholpenheid wanneer hij wat te dicht in onze nabijheid kwam. Het was allemaal gezellig en onschuldig. We beseften toen zelfs niet dat onze hormonen een spelletje met ons speelden, die sloegen soms een slag over.
Er had bij ons een belletje moeten gaan rinkelen toen de priester besloot om individuele lessen te gaan geven. Niemand vond het verdacht dat hij ons één voor één van dichtbij wilde spreken, in een klaslokaaltje waar hij de gordijnen dichtdeed 'tegen de felle zonnestralen'. Op de speelplaats vielen de gesprekken stil en niemand loste nog iets over de priester. Jolijt en grapjes over de priester waren verdwenen. Ik zweeg ook over het feit dat de man tijdens een individueel onderhoud naar mijn armbandje keek, hij raakte het aan en streelde het. "Mooi", zei hij, "mooi, mooi", en ondertussen bleef hij het armbandje strelen... Bij een priester ben je veilig, werd ons geleerd.
