We zijn nog nooit zo vroeg in het voorjaar met Vroem vertrokken. Toch hebben we nog niet meegemaakt dat de natuur onder een overvloed aan zonneschijn zo weelderig openbloeit. Met een hooikoortslijder aan boord is ons traject aan dit trage tempo niet vol te houden. We vissen uit ons taboe-streep doosje de Bordeau - San Sebastian route en offeren onze centjes aan de tolweg. 25€ kost het ons om 200 km op dit stuk Franse autoweg te mogen rijden. We zeuren er niet over, want we sponseren een "goed doel".
Om 19h rijden we San Sebastian binnen, onder een stralende zon bij 24°. We overnachten samen met Britten, Duitsers, Franse en Spanjaarden.
Het lijkt erop alsof hier enkel de vogels op maandagochtend aan hun werkweek beginnen. Of zijn de Fransen het zomeruur nog niet gewoon?
De immens drukke en vermoeiende verkeersweg tussen Bordeau en San Sebastian willen we vermijden. De keuze voor de alternatieve, schandalig dure tolweg, hebben we plechtig in ons taboe-doosje opgeborgen. We kiezen ervoor om door de Pyreneen via Pamplona richting Portugal te rijden, rustig aan, want de reis mag toch even aangenaam zijn als het doel?
Om 17u bereiken we de rustige camperplaats in Chaon, in een groene omgeving. Tijd genoeg om nog te kuieren en te lezen. We kruipen vroeg onder de wol, want we hebben nog heel wat km's voor de boeg.
Na een zachte winter doet de lente flink zijn best om er zomers uit te zien. Zowat alle struiken en bomen worden wakker en tonen fier hun bloemenpracht. De berk spuit zijn stuifmeel gul en vrolijk in het rond. Een ramp voor mensen die allergisch zijn voor berkenstuifmeel.
Als klimaatvluchtelingen ruilen we dus het zonovergoten Vlaanderen met het - op dit moment - regenrijke Portugal.
Als we nu last krijgen van de nattigheid, dan is dat een luxeprobleem.
Binnen in Vroem is het toch altijd een beetje vakantie....
We overnachten op de camperplaats in Mareuil s/ Aye langs het kanaal.
Vandaag staat het Heidehimmel Volkesfeld op het programma. 10 km lang en niet al te zwaar. Alleen in het begin is het wat steil tot bij het "Riethelkreuz". Daarna leidt het pad ons in een weide boog het rond het dorp met heel wat mooie zichten op het dorp en de omgeving.
Op het einde van de wandeling bereiken we een bronnetje waar je heerlijk bronwater kunt tanken. Hier vullen we enkele flessen van dit heerlijke nat.
Na zo'n mooie wandeling val je goed in slaap. De omgeving nodigt er zeker tot uit.
Vandaag gaan we wandeling van het Nette-Schieferpfad doen. Dit loopt door het Nettetal. Je gaat hier ook door een 250m lange tunnel die gelukkig verlicht is en enkel door voetgangers en fietsers wordt gebruikt.
De tocht is zo'n 9,5 km lang en vertrket in Trimbs op het dorpsplein.
Als uitvalsbasis kiezen we Mendig uit. De camperplaats is zeer rustig en alle voorzieningen zijn aanwezig. Bovendien heb je het restaurant ter beschikking in de brouwerij waar je heel lekker voor een goede prijs kunt eten. Alleen is het er druk en moet je tijdig aanwezig zijn.
Vandaag willen we de Wachholderweg wandelen die in Langscheid vertrekt en zo 'n 9 km lang is. Steeds door bossen met af en toe mooie vergezichten is dit een aangename wandeling.
Een zeer rustige nacht, ver van het bal en de feestvierders.
We rijden naar Boos en wandelen het pad "Booser Doppelmaartour". Totale lengte is 9.1 km.
Zelfs onder het wolkendek zijn de vergezichten mooi. Slechts af en toe piept de zon door de wolken maar het blijft wel droog en dat vinden we het belangrijkste.
We wandelen doorheen het dorpje Hellenthal. We lezen dat er ergens nog een camperplaats is in de buurt dus wandelen we ook daarheen om te kijken hoe het daar uit ziet. Het blijkt aan een grote dam van het stuwmeer te liggen. Hier staan overal borden met verboden te parkeren... het is er leeg... we begrijpen er niets van.
Als we terug in het dorp aankomen zien we per toeval pamfletten die een "Rosenmontag Carnavalszug" aankondigen in de namiddag. Nu begrijpen we het parkeerverbod. We vermoeden dat de stoet zich daar zal vormen en dan door het centrum zal trekken.
En ja hoor, we genieten van de feestgangers en dito wagens. Er wordt aardig gelachen, gedronken en gezongen. Leuk om zien.
Maar als er zich 's avonds een bal aankondigt op de plaats waar Vroem staat geparkeerd nemen we het zekere voor het onzekere en plaatsen ons bij de dam (Olaftalsperre)... nu mag je hier wel staan en het is uitermate rustig !
We willen nog wel wat wandelen en doen een paar km rond het stuwmeer. Het is fris, de zon komt er niet door en de wolken hangen laag.
De eifel is voor ons een fantastisch wandeloord. Er zijn tal van "traumpfade" die de moeite waard zijn. Ze zijn ook allemaal met hetzelfde icoontje aangegeven met de bekende Duitse grondigheid... geen kans om verkeerd te lopen.
Dus nog maar eens naar ginder. We rijden via Verviers en Bütgenbach Duitsland binnen. Een mooie plaats om te overnachten vinden we in Hellenthal. Een parkje midden in het centrum, ruim plaats en we staan er helemaal alleen.
Van het mooie weer is vandaag niets meer te merkten. We maken Vroem startklaar en vertrekken rond de middag onder de stromende regen richting Spanje.
We willen het rustig aan doen en overnachten in Fatima. We kennen onze plaats hier al en bovendien is het nu nog veel rustiger dan op onze heenreis. We schrijven de kaartjes die we in Lissabon hebben gekocht en kunnen ze posten in het postkantoor dichtbij de basiliek.
07/01 : Van Fatima rijden we tot Caceres in Spanje. Hier is een camperplaats bij het sportcentrum. Er is nog net één plaatsje vrij voor ons. Heel wat Fransen gebruiken deze staanplaats op hun doorreis naar Marokko.
08/01 : Van Caceres naar Navarrete. Dit is een klein stadje nabij Logroño. Hier hebben we vorig jaar ook al eens de nacht doorgebracht nabij het zwembad en de tennisvelden. We staan er helemaal alleen.
09/01 : Van hier rijden we naar Pamplona. Onze laatste Spaanse inkopen doen we hier in de Eroski, gelegen aan de buitenring van Pamplona. Op de heenweg reden we langs Bayonne en San Sébastian maar de trage voortgang deed ons besluiten om de terugweg via de tunnel de Somport te nemen. We stoppen in Sauvagnan. Weerom aan een sportplaats midden in het kleine stadje. Hier staan we weer helemaal alleen. Er zijn gratis voorzieningen, lozen, water en toilet beschikbaar. Zeer rustig.
10/01 : Van Sauvagnon rijden we naar Javerdat. Een klein plaatsje in een klein dorp. Er zijn maar 4 plaatsen maar als we aankomen zijn we er alleen. De voorzieningen zijn gesloten wegens het winterweer. Maar de plaats is rustig en aangenaam.
11/01 : Van hier naar Chamery even onder Reims. We overnachten bij het cultureel centrum. Ook hier zijn er voorzieningen maar water is afgesloten. Lozen kan wel.
12/01 : Vanuit Reims naar Belgie is niet zo'n grote afstand.... Hier eindigt dan weer onze winterreis.
De bus voert ons van de camping tot in Belém. We wandelen langs de Taag tot aan de Torre de Belen. De zon straalt aan de blauwe hemel: deze dag kan niet meer stuk!
Heel wat joggers, fietsers en wandelaars die van het mooiere weer komen genieten, bewegen zich over hetzelfde, rustige pad langs het water.
In het electriciteitsmuseum verblijven we een poosje. Mooi hoe je hier de geschiedenis kunt herbeleven van steenkool tot de modernere technieken. De toegang is gratis, maar zeker de moeite.
Van ver zien we al de Torre de Belém en ook het Padrao dos Descubrimientos. Hier zien we ook heel wat toeristen toestromen.
Aan de overkant van de straat is er een antiekmarkt, vergelijkbaar met marktjes in België en de prijzen zijn vermoedelijk wel afgestemd op de toeristen want ze zijn zeker niet aan de lage kant.
In het cultureel centrum proeven we van de volksdans met lifemuziek die er op het binnenplein plaatsvindt.
En na een bezoekje aan het Mosteiro dos Jeronimos keren we met de bus huiswaarts.
Lissabon is een stad met grote contrasten. De binnenstad lijdt onder de crisis. Er is heel wat leegstand en gebouwen in slechte staat of nauwelijks onderhouden. Sommige wijken liggen er letterlijk vies bij. Staken de mensen van reinigingsdienst of wordt er fors bezuinigd op schoonmaak en vuilnisophaling?
Ten oosten van Lissabon ligt het Parque da Naçoes. Dit is het moderne of nieuwe Lissabon. De lange strook langs de Taag werd gebruikt om de wereldtentoonstelling in '98 te organiseren.
Je merkt het al meteen bij aankomst in het metrostation "Oriente". Een gigantisch winkelcentrum lokt massa's mensen, die met pak en zak van de ene winkel naar de andere lopen. Hier merk je absoluut niets van de crisis.
De temperatuur is aangenaam zacht, rond de 15°, maar het blijft regenen. De paraplu zal ons de hele dag vergezellen. Zelfs dan is het toch wat gedoe om een foto te maken.
We nemen bus 174 die voor de camping stopt. De rit kost 1.8 € per persoon. Deze bus rijdt ons tot midden in het centrum, op het Praça da Figueira en meteen de eindhalte.
Eerst zoeken we een toeristisch kantoor voor een stadsplan en om te weten hoe we best ons verplaatsen in deze toch wel uitgestrekte stad.
Naast bussen, metro's, trams en treinen kan je je ook in een lift verplaatsen. Best ingewikkeld om erachter te komen welk vervoermiddel voor welk traject het beste is. Maar we vinden onze weg. Een meervoudig kaartje kopen kost 0.5 cent. Dit kan je opladen in alle metro stations. Voor 6€ rij je 24u in de binnenstad.
We puzzelen op het stadsplan hoe we onze eerste dag willen doorbrengen. We beginnen met een wandeling door de oude binnenstad.
Het is niet al te druk in de straatjes. Rond de middag stopt het met regenen, zodat we ons broodje rustig op een bank kunnen eten, terwijl we de atmosfeer van de stad opsnuiven.
Tegen valavond geraken we vlot terug op de camping. Wat is het heerlijk om onder de hete douche even terug op onze positieven te komen.
Het blijft regenen en vermits we helemaal geen haast hebben willen we nog eens de kathedraal bezoeken.
Wat een verschil met gisteren. Heel wat minder volk... zou nieuwjaar een speciale betekenis hebben voor Fatima? We weten het niet. Het grote plein voor de kathedraal is haast helemaal verlaten. Ook de binnenstad vertoont weinig leven.
In de namiddag rijden we verder naar Lissabon. De afstand is nauwelijks 100 km. In Belen vinden we een plaats voor campers, maar we kunnen hier niet overnachten. Dus rijden we naar de camping die we via het internet al gevonden hadden.
Je hoort hier het lawaai van de drukke ringweg rond Lissabon. Daarom vragen we een plaatsje zo ver mogelijk in het park. We komen terecht vlak bij het zwembad, waar in dit seizoen niemand te zien is. Op de achtergrond horen we nog wel het gezoem van de verkeersstroom maar het stoort niet meer.
De camperplaatsen zijn ruim en voorzien van water en stroom. Het sanitair is zeer proper. De temperatuur van het douchewater kan je regelen, zo warm of zelfs zo heet je maar wil.
De afstand van Bragança tot Fatima is ook maar 400 km, maar door het bergachtig gebied in het Noorden schiet je niet erg snel op.
Op de grote parking aan de kathedraal zijn er ruime gratis plaatsen voor campers. Er is water en er zijn toiletten in de nabijheid.
Verrassend hoe veel campers er toch nog op pad zijn op deze nieuwjaarsdag. Ook als we over het grote plein lopen merken we nog de talrijke bezoekers die het nieuwe jaar goed willen inzetten.
Kaarsen aansteken is een moeilijke opgaven met zoveel wind... toch zijn er massa's mensen die hiermee dankbetuigingen of gunsten willen uitspreken.
Maar zonder paraplu en regenjas kunnen we helaas nog geen stap buiten zetten.
Van Zamora tot aan de grens met Portugal is het slechts 100km. Toch houden we halt in Bragança. De winkels zijn nog open en we willen toch ook een prepaid sim kaart aanschaffen voor onze smartphone.
De camperplaats is heel rustig gelegen aan de voet van het kasteel en er zijn ruime (gratis) plaatsen en ook voorzieningen (geen electriciteit). Slechts een Duitser staat een paar honder meter van ons vandaan. Eens je langs het kasteel steil omhoog loopt kom je direct in het centrum. We vinden er alles wat we nodig hebben en besluiten gewoon wat te wandelen in de binnenstad. Het is nat, winderig en fris.
's Avonds hopen we op wat vuurwerk maar om middernacht is het muisstil. Als we rond 1u in de ochtend door enkele knallen gewekt worden dan beseffen we pas dat de Portugezen 1 uur verschillen met onze tijd. Haha, ze hebben ons goed liggen gehad.
Maar buiten enkele knallen merken we nauwelijks iets van 'n feestvreugde.
We blijven ons nog altijd beperken tot zo'n 400 a 500 km per dag. We willen ons ook niet over-vermoeien en het steekt ook niet op 'n dagje.
Het laatste stuk vanaf Bordeaux tot in Spanje was vroeger een 2*2 baanvak waar je makkelijk 110 kon rijden. Nu is dit péage geworden en als je dit wil vermijden dan is het gedeelte rond Bayonne en St Jean de Luz zeer druk en meer als 50km mag je daar gewoon niet rijden. In de toekomst willen we dan ook een andere route overwegen.
Eens op de Autovia in Spanje gaat het wel vlotter. Via Vitorio Gasteiz rijden we tot in Zamora. Het is er druk in de binnenstad, vermoedelijk door de vele winkelaars, want hier zien we grote affiches met REBAJAS (solden), van een sperperiode hebben ze hier nog nooit gehoord.
Aan de rand van Zamora ligt een groot park met een ruime en rustige parking. We staan hier dan ook helemaal alleen. Temperatuur blijft rond de 10 graden maar de wolken blijven er toch ook maar bedreigend uit zien.
"No se ganó Zamora en una hora" Deze (vrij courante) zegswijze slaat op Sancho II die in 1072 gedurende 7 maanden tevergeefs Zamora belegerde. (Wij zeggen : Rome is niet in 1 dag gebouwd)
Hoe plan je een reis in het midden van de winter naar Lissabon? De route loopt over zo'n 2400 km. Risico op ijzel, sneeuw?
We willen het rustig aan doen. Gelukkig zijn de weersvoorspellingen gunstig voor het rijden. Temperaturen tussen 5 en 10°, geen winterse toestanden.
We hebben ons een nieuwe GPS aangeschaft. Onze vorige liet ons nog al eens in de steek en was zeker niet up to date wat betreft de Portugese autostrades met hun electronische betalingen.
Blijkbaar was ons vertrouwen in onze nieuwe gps zo groot dat we zelfs vergeten zijn om onze landkaarten mee te nemen!
Dag 1 : Via Sint-Truiden naar Herbeumont... ganse dag regen.
Dag 2 : Van Herbeumont via Charleville naar Chaon bij LImoges. Zwaar bewolkt en regelmatig plensbuien. Hier is ook een service plaats voor campers maar het water was toch al afgesloten. Camperplaats verlaten.
Dag 3 : We rijden tot in de ons bekende camperplaats van San Sébastian. Nog altijd buien, temperatuur rond de 10 graden. Tot onze verwondering staan hier heel wat campers, veel Spanjaarden en Italianen. Kosten om te overnachten 3,2 Euro. Serviceplaats met water, geen electriciteit.
Tot onze grote verrassing horen we de vogels al fluiten om 5u in de ochtend... zou dit door de heldere verlichting komen... Wie zal het ons zeggen?
In zo'n klein dorpje als Mendig brengt de nacht een absolute stilte. Na een verkwikkende slaap worden we goed uitgerust wakker.
Het weer ziet er stralend uit. Ideaal wandelweer dus. Als we de kaart van de omgeving bekijken valt onze keuze op de wandeling van Monreal. Het pad heet : Ritterschlag en loopt over zo'n 14 km met moeilijkheids graad : "Mittel". Het werd verkozen tot wandelpad van het jaar 2011...
We parkeren aan het station even buiten het dorp. Vanuit het aanpalende schooltje horen we nog wat kinderstemmen.
De temperatuur is aangenaam en fris. Onze paraplu kunnen we achterlaten maar een warme jas is toch wel nodig.
Stapschoenen aan, boterhammen in de rugzak en weg zijn we...
Het pad vertrekt langs de rivier de Elz en klimt al vrij vlug steil omhoog naar de ruine van de burcht Löwenburg. Van hieruit hebben we een mooi uitzicht op het stadje.
Het gaat steeds maar op en af met hier en daar toch wel wat steile stukken... gelukkig zijn er regelmatig banken geplaatst om even op adem te komen. Gelukkig maar, want voor ons lijkt de moeilijkheidsgraad niet "Mittel" maar "Schwer"...
Als we terug bij Vroem komen is het bijna donker, De gps geeft aan dat we toch zo'n 16,5 km hebben gewandeld. Niet slecht voor ons zestigers?
We rijden terug naar Mendig om te genieten van een laatste nacht in de stilte.
We komen nauwelijks andere wandelaars tegen op deze route. Het is zonnig maar fris. We vertrekken aan de parking Rassberg ten noorden van Arft.
Al snel horen we de verkeersgeluiden niet meer.
Op en neer door bossen en velden genieten we van prachtige zichten.
In een klein houten beschutting nemen we de tijd om wat te eten. We vinden er een achtergelaten gsm op de bank. Als we de contacten doorbladeren vinden we een referentie met "papa". Tja, die zullen we dan maar bellen zeker ...
De persoon die opneemt begint te schateren als we hem uitleggen dat we die gsm hebben gevonden. Hij denkt dat we hem in de maling nemen... Een half uurtje later belt hij zelf terug en heeft ontdekt dat het de gsm is van een van zijn 4 dochters... "tja, zegt hij, ze is pas verliefd..."
Uiteindelijk komt alles terecht...
We rijden terug naar Mendig om te overnachten... we staan er alleen... maar dat vinden we helemaal niet erg.
