De André Demedtstentoonstelling in de Waregemse stedelijke bibliotheek tentoonstelling krijgt momenteel veel belangstelling, vooral bij de wat oudere bib-bezoeker. Vooral veel bijval genieten de grote foto’s van zijn titularisklas 1937-1938,  de toenmalige 1^e handel b aan het H.Hartcollege, en de foto van het lerarenkorps tijdens het schooljaar 1938-1939.  De 35 leraars op de tweede foto zijn gekend en zijn aangeduid op de tentoonstelling.

De 50 leerlingen op de klasfoto zijn nog niet gekend en het is de bedoeling dat de bezoekers van de tentoonstelling helpen bij de aanwijzing daarvan kunnen we terugvinden. In een boekje met de resultaten van het schooljaar 1937-1938, dat te zien is op de tentoonstelling, vinden we dat André Demedts dat jaar 51 leerlingen in de klas had. Een leerling zou dus ontbreken op de foto...

We deden reeds in een bijdrage op het stadsblog e-waregem (opvolger wareber2) een oproep om de leerlingen te herkennen op de klasfoto van de titularisklas van André Demedts tijdens het schooljaar 1937-1938. We gaan hiermee verder en geven al de namen mee van de 50 leerlingen, die we op de foto zouden moeten terugvinden. Van een aantal van hen hebben we al de vermoedelijke plaats op de foto tussen haakjes aangeduid. Voor de foto moet u hier echter naar het nieuwe stadsblog op http://blog.seniorennet.be/wareber2 Met een klip op de afbeelding krijgt u een groter beeld van het geheel van foto en profielweergave.

De leerlingen zijn :

Roger BAERT (33), Jules BETTENS (32), Jozef BLOCKEEL(1 ?),  André CANNIE, Arsène CARRON, Camiel CLUYSE (7), André CRAEYE, Michel DANNEELS, Marcel DEBOISERIE, Roger DECLERCQ (5).

André DEJAEGHER, Norbert DEKETELE, Urbain DELMOTE, Joel DEMEULEMEESTER,  Roger DENDOOVEN, Roger DEPRAETERE,  Remi DEVOLDER, Pierre D'HALLUIN, Gaston FACK, 50 Roger GOERLANDT (50, naast André Demedts).

Firmin HAERINCK (34), Henri LECLUYSE, Roger LIPPENS, Maurits MEURISSE, Georges MOERMAN, Adelin NACHTERGAELE, Marcel NAESSENS (31), Emiel PAUWELS (37), André ROBBERECHT , Jules SEYNS (48).

Etienne STAELENS(42), Georges TACK, Valere VAN DEN ABEELE, Daniël VAN HOUTTE, Roger VAN LANDUYT, René VAN PRAET, Gerard VAN THUYNE, Georges VANACKER (8), Jozef VANDENBERGHE , Jules VANDENBOSSCHE.

 José VANDERCRUYSSEN(4), Jules VANDERHAEGHEN (9), André VANDEWIELE (10), Maurits VANHOUTTE, Jacques VANKEIRSBILCK (2), Raphaël VANMARCKE, Roger VERCRUYSSE, Paul VERMEULEN, Louis VERSCHAEVE (43), Oswald VERVAEKE.

We vernemen graag in een reactie het resultaat van uw zoektocht !

03-08-2006, 23:32 geschreven door wareber  

André Demedts werd geboren op 8 augustus 1906 op de ouderlijke hoeve "De Elsbos" in Sint-Baafs-Vijve.  Reeds op jonge leeftijd verslond hij in de bibliotheek van zijn vader en grootvader, grote klassiekers uit de wereldliteratuur. In 1937 werd André Demedts leraar aan het Waregemse Heilig Hartcollege.  Hij trad een jaar later in het huwelijk met Germaine Ide en werd vader van 4 kinderen.  In 1949 ging hij aan de slag als directeur bij BRT West-Vlaanderen. 

André Demedts drukte door zijn duizenden lezingen en tientallen boeken een belangrijke stempel op het Vlaamse cultuurleven.  Hij was stichter en twintig jaar lang voorzitter van het Komitee voor Frans-Vlaanderen.  Hij ontving verschillende literaire prijzen zoals de August Beernaertprijs in 1946 voor de roman "Het heeft geen belang", de Joris Eeckhoutprijs in 1956 voor het essay "Stijn Streuvels" en de Emile Bernheimprijs in 1981 voor "Geluk voor iedereen". In 1962 kreeg hij de Prijs voor Letterkunde van de Vlaamse Provincies voor De levenden en de doden (1959) en in 1976 opnieuw voor zijn hele oeuvre. In 1963 werd hij benoemd tot lid van de Koninklijke Academie voor Taal en Letterkunde. In 1990 ontving hij de hoogste literaire prijs, de Driejaarlijkse Staatsprijs voor zijn hele schrijverscarrière.

De titel van ereburger werd toegekend aan André Demedts tijdens de gemeenteraadszitting van 1 juli 1986.  Zijn grote betekenis als dichter, romanschrijver, essayist en causeur,  leraar aan het Waregemse Heilig Hartcollege, zijn actieve betrokkenheid bij het culturele leven in Waregem en zijn grote verdiensten op cultureel gebied in Vlaanderen maken van hem een waardige ereburger. André Demedts overleed te Oudenaarde op 4 november 1992.

De tentoonstellling kan bezocht worden tijdens de openingsuren van de bibliotheek. Dit is op maandag, donderdag en vrijdag van 13.30 u. tot 20 u., op dinsdag tot 18 u., op woensdag van 13 tot  20 u. en op zaterdag van 10 tot 16 u. Voor informatie kunt u terecht bij waregem@bibliotheek.be.

Op 18 augustus gaat de stad Waregem André Demedts nog herdenken met de inhuldiging van een gedenkplaat en een lezing. De gedenkplaat komt aan de woning in de Guido Gezellestraat 45, waar hij laatst gewoond heeft in Waregem. De lezing wordt gebracht door classicus en recensent Jooris van Hulle.

 Het worden drukke weken voor wie het "André Demedtsjaar 2006" wil volgen.  Op 12, 13 en 14 augustus kunt u telkens om 18 u. en 20 u. terecht op een theaterwandeling van 90 minuten in de omgeving van het André Demedtshuis in zijn geboortedorp Sint-Baafs-Vijve. ES-battement presenteert daarbij een bewerking van "De levenden en de doden" door Anton Cogen naar het werk van André Demedts. Gezien het karakter van de voorstelling wordt best vooraf gereserveerd bij Hernieuwenburg Wielsbeke.

02-08-2006, 22:03 geschreven door wareber  

Legendarisch Commissie-secretaris Oscar Kint was vol lof over het voorstel van burgemeester Storme in 1870 om zo’n ‘godshuis-hopice voor «behoeftige oude lieden’ op te richten. Het was volgens hem in die tijd een hele prestatie voor een zeer landelijke gemeente als Waregem. Met de steun van de Openbare Besturen en met private giften, ja zelfs tombola, kwam « het oude-liedengasthuis » dus klaar in 1874. Deze inrichting stond onder het beheer van de toenmalige «Commissie der Burgerlijke Godshuizen» en de verzorging werd waargenomen door de Eerwaarde Zusters Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart van Waregem.

Karig waren de financiële middelen, welke de Eerwaarde Zusters toen ter beschikking gesteld werden om een degelijke verzorging aan de hun toevertrouwde ouden van dagen te verzekeren. Ze moest ondermeer beroep doen op de opbrengst van een kleine boerderij en gelegenheidspersoneel recruteren onder de kostgangers zelf. Aanvankelijk beschikte het « godshuis » slechts over 20 private kamers, met daarbij twee slaapzalen, voor een totaal van 70 bedden, aangevuld met primitieve zit- en eetplaats.

Om het hoofd te bieden aan de zeer talrijke aanvragen moest uitgezien naar uitbreiding, en die kwam er ook met giften van weldoeners. Hier moet zeker de ‘prinselijke’ gift van 40.000 goudfranken worden vernoemd, die in 1898 ter beschikking werd gesteld door de heer en mevrouw Felix De Ruyck-Storme. Op een centrale plaats in het huidige Ware Heem was tot voor kort nog altijd een bedankingsplakket opgehangen voor de familie als grondleggers van het ‘oude-liedengodshuis’. In 1899 resulteerde de uitbreiding en verbetering in een capaciteit van 92 bedden.  Die toestand bleef ongewijzigd tot in 1941. Dat jaar besliste de leiding van het tehuis dan tot een nieuwe ingrijpende stap met het uitschrijven van een wedstrijd voor een nieuw tehuis voor ouden van dagen.

Oscar Kint : “Dit nu zó aantrekkelijke rustoord werd opgebouwd op de plaats waar vroeger het zó gevreesde ‘Godshuis’ stond. Wat al studie, besprekingen, plannen en administratieve goedkeuringen vergden de problemen van afbraak van de oude gebouwen, wederhuisvesting in noodlokalen, continuïteit der verzorging van circa 100 bejaarden, en de opbouw der nieuwe lokalen. Het nieuwe complex diende noodzakelijkerwijze in 3 fazen gebouwd te worden om de bestendige verzorging van onze beschermelingen te verzekeren. De eerste fazen waren de mannenvleugel en vrouwenvleugel met tegelijk het slopen van het oude godshuis. Het werd een moeilijke periode van 7 jaren afbraak en opbouw. Nadat gebleken was dat de kosten voor het verbouwen van de straatvleugel hoger zouden liggen dan volledige nieuwbouw, werd door de hogere pverheid toelating verleend om de laatste faze : de « centrale vleugel » volledig nieuw te bouwen.

Op 2 juli 1960 kwam Minister Meyers aan het rustoord de gedenksteen wegnemen van de eerste weldoeners van het « Godshuis » uit de te slopen voorgevel. Dit symbolisch gebaar luidde een nieuwe tijd in voor de bejaarden te Waregem. Met verbazing hebben de bevolking alsook vreemde belangstellenden, de opbouw van het gebouwencomplex gevolgd. Met hart en ziel immers legde men zich toe op het uitwerken van een totaal gewijzigde opvatting inzake bejaardenzorg in 1960.  Men wil de bejaarde als ‘mens’ ten volle waarderen, d.w.z. zijn persoon, zijn zelfstandigheid eerbiedigen door hem te huisvesten in een complex waar alles en allen helpen om zijn oude dag te verlevendigen.

Het ‘Ware Heem’ zou niet zomaar een verblijf van versleten of afgesloofde mensen zijn, maar een tehuis. Het beheer besefte volkomen de gevoelstoestand van mensen die omwille van hun hoge leeftijd gedwongen worden hun familie, hun huis, hun omgeving te verlaten en vragen om opgenomen te worden in een verblijf voor bejaarden. Daarom werd een ‘Ware Heem’ gepland en gebouwd waar comfort, verzorging en bediening berekend zijn op compensatie voor alles wat ouden van dagen moeten ontberen. In  't Ware Heem genieten de oudjes van een aangename, gezellige levensavond...

Niet te verwonderen dat dit tehuis toen de aandacht trok. Steeds staan circa een 60-tal aanvragen op de wachtlijst ingeschreven. En wat te zeggen van het bezoek van de deelnemers aan de studiereis van het Internationaal Verbond van Ziekenhuizen op 9 juni 1962. Het Ministerie van Volksgezondheid wees onze inrichting — op dat ogenblik nog in volle opbouw – aan als model in haar soort. Vloeren, muurbekleding, versiering, verwarming,   verlichting, hygiënische verzorging, kleurensymfonie, meubilair, planten en vissen, wintertuin en zelfs een clubbar, gaan alle verwachtingen te boven. Bij een wandeling in de tuin wordt u getroffen door de prachtig aangelegde en met zorg onderhouden hovingen met zitbanken en gezellige hoekjes. Het is een weelde voor onze oudjes.

Opschik van elk lokaal werd tegelijk estetisch en functioneel uitgevoerd. Hierdoor genieten de bewoners ten volle van  hun verblijf. Het  onderhoud  wordt aanzienlijk vergemakkelijkt wat ten goede komt aan de inspanningen van het geestelijk en lekenpersoneel. Voeg hierbij nog de moderne installatie voor keuken, afwas en wasserij, de centrale verwarming, sanitairen, liften, telefonie, signalisatie, waterdistributie enz... en ge stelt vast dat niets aan het toeval werd overgelaten maar alles grondig bestudeerd. Al met al moest het dan wel een énig « Ware Heem » worden.”

01-08-2006, 00:01 geschreven door wareber