Mijn voorziene webruimte voor het plaatsen van illustraties bij mijn bijdragen is na zowat 500 bijdragen opgebruikt. Mag ik voor nieuwe bijdragen verwijzen naar opvolger "e-Waregem" op adres van http://blog.seniorennet.be/wareber2 (enkel cijfer 2 toevoegen)
30-07-2006
L'équino organiseert het Belgisch Kampioenschap Seniors
De jongeren van vzw Léquino brengen dit jaar een paardenhappening die mag worden gezien. Tijdens het weekend van 4, 5 & 6 augustus organiseren zij reeds voor de tiende maal een nationale eventing (= nieuwe naam military).Een eventing bestaat uit drie delen: de dressuur, de jumping en de cross-country met natuurlijke hindernissen. Het wordt dit jaar ongetwijfeld een topper. Door de goede organisatie van de voorbije jaren, door het blijvend enthousiasme bij deze jonge bende en door het 10-jarig bestaan werden zij door de Koninklijke Belgische Ruitersport Federatie beloond en mogen zij dit jaar het Belgisch Kampioenschap Seniors organiseren, de topwedstrijd in België.
Het jonge team van Léquino slaagde er in om samen met de familie Casier Kasteeldomein Baron Casier Nokere een compleet nieuwe Cross-country op poten te zetten. De familie Casier stelt belangeloos hun domein ter beschikking van deze jonge wolven. De honger naar steeds maar beter doen en overtreffen zorgt er voor dat heel wat topruiters (Hendrik Degros, Carl Bouckaert, Kurt Heyndrickx, Hilde Van Mieghem en Karin Donckers indien herstelt) zullen afzakken naar Nokere Waregem. Uiteraard wordt opnieuw gerekend op een massale opkomst van toeschouwers (8.500 vorig jaar). Het kasteelpark is en blijft een uniek kader dat wordt gesmaakt door ruiters als door toeschouwers
Bij de Eventing komen drie disciplines aan bod. De wedstrijd gaat dan ook over twee dagen. Dressuur en jumping worden afgewerkt op de ruime accommodatie van het Bloso-sportcentrum en de Gaverbeekhippodroom. Het grote kijkstuk, de cross, wordt op zondag afgewerkt in het unieke kader van het kasteelpark Casier in Nokere. Bij dressuur komt het er op aan om een vooraf gedefinieerd traject zo correct mogelijk uit te voeren, bij de jumping mogen geen balken worden afgesprongen en tijdens de cross-country moeten de natuurlijke hindernissen binnen de opgelegde tijd foutloos worden genomen. De combinatie (paard en ruiter/amazone) die er in slaagt om voor deze drie disciplines het best te scoren, wint de Eventing.
Topwedstrijd in België
Vorig jaar mocht lEquino 369 deelnemers verwelkomen. Doordat dit evenement nog jaarlijks aan uitstraling blijft winnen, komen ook meer en meer topruiters met hun beste paarden naar Nokere. Vorig jaar telde de organisatie reeds 69 Nederlandse combinaties onder de deelnemers en ook dit jaar zal het gros van de Nederlandse topruiters naar Nokere afzakken. Het mogen het dus een internationaal open nationaal kampioenschap noemen. Het initiatief van lEquino wordt ook naar waarde erkend door de Provincies West- en Oost-Vlaanderen. Dit jaar volgde ook de erkenning van Topsport Vlaanderen en komt er dus ook steun van de minister van Sport Anciaux.
Ook dit jaar zal er dus spektakel van de bovenste plank worden geserveerd in Waregem en Nokere, te meer ook doordat dit ganse evenement GRATIS wordt aangeboden. Het is de ideale uitstap voor gezinnen. Zeker gezinnen met kinderen komen graag naar Nokere afgezakt. De rust dat de eindeloze natuur uitstraalt, het mooie paard, de getrainde atleet, Al deze factoren zorgen ervoor dat de publieke belangstelling jaar na jaar toeneemt. Het zou geen verrassing zijn mocht dit jaar de kaap van 10.000 bezoekers overschreden worden.
Léquino weet ook wat feesten is en koppelt traditiegetrouw een fuif op vrijdagavond aan dit evenement. Het wordt met deze jubileumuitgave van de eventing op vrijdagavond 4 augustus vanaf 21 u. een klepper van formaat. Er werd een nieuwe formule uitgewerkt zodat er nog meer plezier kan worden gemaakt! Deze fuif zal kaderen in een tropisch kader en zal heten Fiesta Latina, dus iedereen is opnieuw welkom in het unieke kader van het kasteel baron Casier in Nokere. De toegang bedraagt 5 euro in voorverkoop bij de leden van lEquino.
Zaterdag 5 augustus kunt u vanaf 9 u. kennismaken met de dressuur op het middenplein van de hippodroom in Waregem. De jumping start om 10.30 u. op de All-Weather-piste van het Blososportcentrum in Waregem.Op zondag 6 augustus vanaf 9 u. tot 18 u. staat de cross-country op het kasteeldomein Casier in Nokere geprogrammeerd. Volg daarbij de wegwijzer lEquino. De toegang voor alle wedstrijdonderdelen is gratis. In Nokere kunt u voor 5 euro parkeren op het domein. Zondag is er doorlopend barbecue van 12 tot 15 u in de grote feesttent in het kasteelpark Casier.
Dé aanrader is om op zondag het traject te wandelendat de eventingruiters dienen af te leggen. U bent slechts een uurtje onderweg en u kunt genieten van één van de mooiste stukjes ongerepte natuur dat het Kasteelpark van Baron Jean Casier rijk is.
In Waregem is gisterenmorgen in het rusthuis Acropolis de 100-jarige Elisa Lareu overleden. De aanhoudende warmte was er te veel aan.Zij werd geboren op de Dam in Desselgem op 16 juni 1906 en werd vorige maand nog als eeuwelinge gevierd door het stadbestuur (zie bijdrage e-waregem 19 juni 2006). Daarbij was een grote delegatie aanwezig uit Desselgem, waar trouwens nog heel wat familie woont.
Elisa was de jongste in een gezin met zes kinderen, vier jongens en twee meisjes. Haar vader had een klein vlasbedrijf en dat betekent dat Elisa ook als kind na schooltijd meer dan eens diende te helpen op het bedrijf. Zij heeft nog de tijd van de Golden River meegemaakt voor de oorlog, toen het vlas werd geroot in rootbakken in de Leie. s Zomers was het tijd voor het roten in de rootbakken uit de Leie, het drogen op de weide en dergelijke. s Winters moest Lisa ook helpen zwingelen.
Lisa was dertig toen ze huwde met buurjongen Jerome Furniere. Het gezin Lareu was dan al ruim een tiental jaren verhuisd naar de diepere Leikant. Ze bleef daar wonen tot op 94-jarige leeftijd, toen ze naar rusthuis Acropolis op de markt kwam. Even voordien had ze haar man verloren, waarmee ze juist nog haar diamanten bruiloft had gevierd. Ze hebben twee kinderen Maria en Marcel, die zorgden voor drie kleinkinderen en zes achterkleinkinderen.
In de Leikant maakte Lisa de harde oorlogsjaren mee. Bij de doortocht werd daar zwaar gevochten. Haar man was thuis van het leger, maar werd als alle mannen in de Leikant krijgsgevangen genomen. Bij de tocht naar Vichte kon hij evenwel ontsnappen ter hoogte van De Prinse in Deerlijk. Elisa vluchtte met de familie, maar liet haar dochter Maria daarbij even achter bij de familie van haar zus Maria toen ze nog even terugging om iets te halen bij haar thuis. Ze nam nadien even een andere richting dan haar verder trekkende zus en bleef daardoor uren gescheiden van haar dochter. Het werd nadien een blij weerzien toen Elisa op haar onderduikadres de familie van haar zus voorbij zag komen.
Elisa en haar gezin bleef een tijd bij haar vader Petrus wonen en verzorgde hem ruim tien jaar. Voor Elisa waren het huishouden en de opvoeding van de kinderen haar grootste hobby. Iedere week werd brood en taart gebakken voor kinderen en kleinkinderen. Bij haar was iedereen welkom voor een gezellige babbel bij een tasje koffie. De kinderen bleven in de buurt wonen en zo bleef ze lang met haar familie rond zich. Een heupbreuk was de oorzaak dat ze noodgedwongen diende opgenomen te worden. Ze paste zich nadien in rusthuis Acropolis wel wonderwel aan en was daar een graaggeziene gast.
De Holstraat blijft het zwakke broertje van het Waregemse winkelcentrum. Daar bereikt de leegstand van de winkels zowat twintig procent. Enkele jaren geleden was er wel al nieuwe slagkracht te merken met de komst van twee nieuwe restaurants, een reisbureau en een schoonheidssalon.Een website toonde toen opnieuw een actieve buurt, maar die is momenteel niet meer te vinden. Voor de nabije toekomst zijn de vooruitzichten trouwens niet bepaald gunstig. Toch ziet voorzitter Henri Van Cauwenberghe van het handelaarscomité, opvolger van Petra Volcke en voordien Dirk Verhamme, perspectieven voor de toekomst. Dat blijkt alvast uit een bijdrage vandaag in Het Volk- Het Nieuwsblad van Rik Ghistelinck.
Henri Van Cauwenberghe zegt daarin dat er hoop rijst voor de Holstraat door projecten als 't Ware Heem, Hippopolis en de geplande ondergrondse parkeerhaven in de directe omgeving.
In de straat tussen de Markt en de Hippodroom staan momenteel acht van de veertig winkelpanden leeg. Er zijn zes interimkantoren, drie banken en vier horecazaken in deze dienstenstraat. Minder goed nieuws is dat volgend jaar nog eens twee sterkhouders de buurt verlaten met schoenen Kevin (naar de Zuiderlaan) en ING (naar de Markt).
En toch gelooft de voorzitter in de toekomst van deze straat, want er staan enkele ambitieuze projecten op stapel. In de plaats van rusthuis 't Ware Heem komen straks meer dan waarschijnlijk commerciële panden. De verhuizing van de laatste bewoners naar De Meers is gepland voor september. Het OCMW verkoopt het ruime perceel allicht aan een privé-promotor, nu de bibliotheek zeker achteraan het Pand komt. Op een bepaald ogenblik stond voor het Ware Heem nog een toekomst gepland als nieuwe stedelijke bibliotheek, maar van dat project is nu duidelijk afgestapt.
In het al lang geplande Hippopolis, vlakbij de renbaan, komt nu definitief schot. Het lijdt geen twijfel dat ook dat gedurfde initiatief leven zal brengen in de Holstraat.Daarbij wacht nog de ondergrondse parkeerhaven voor een drie- tot vierhonderd wagens, die vlak achter het Ware Heem zou worden aangelegd. Ook dat is een zegen voor de Holstraat. Tenslotte is er op de hoek van de Guido Gezellestraat en de Holstraat ruimte voor een nieuw initiatief in de plaats van Interieur Design. Ook dat kan nieuwe perspectieven openen.
In het krantenartiel roept voorzitter Van Cauwenberghe zijn ,,troepen'' op tot meer solidariteit en strijdvaardigheid. Hij hoopt dat iedereen het voorbeeld van restaurant Berto volgt. Die mensen geloven voluit in de mogelijkheden van deze buurt. En ze werken mee aan alle initiatieven. Voor de wat verdere toekomst kan een heropbloei in het vooruitzicht gesteld worden. De belangrijke wandelstraat tussen de markt en de hippodroom moet zijn oude glorie opnieuw kunnen waarmaken.De Holstraat herbergde altijd heel wat herbergen. 't Wild Zwijn bleef het langst op post. Maar oudere Waregemnaars herinneren zich ook Sebastopol, Den Anker en Het Paradijs van voerman Henri Dhondt. Ook fotograaf Octaaf Wagebaert en zijn zes tantes, de privé-school van Pensionnat Dewilde (privé-school) stonden toen borg voor de faam van die actieve centrumstraat.
Op 18 augustus gaat de stad Waregem André Demedts herdenken met de inhuldiging van een gedenkplaat en een lezing. De gedenkplaat komt aan de woning in de Guido Gezellestraat 45, waar hij laatst gewoond heeft in Waregem. De lezing wordt gebracht door classicus en recensent Jooris van Hulle. De activiteiten worden georganiseerd in het kader van de 100e geboortemaand van ereburger André Demedts. Deze maand kunt u in de stedelijke bibliotheek ook een opmerkelijke André Demedtstentoonstelling gaan bekijken.
Dit jaar vieren we het 100e geboortejaar van André Demedts, die op 8 augustus 1906 is geboren in Sint-Baafs-Vijve. André Demedts woonde zelf 15 jaar in Waregem van 1938 tot 1953 en was daar leraar aan het H.Hartcollege van 1937 tot 1949, waarna hij directeur werd van de gewestelijke radio-omroep van NIR in Kortrijk. In 1986 werd hij de eerste ereburger van Waregem.
Zijn grote betekenis als dichter, romancier, essayist en toneelschrijver, leraar aan het Waregemse Heilig Hartcollege, zijn actieve betrokkenheid bij het culturele leven in Waregem en zijn grote verdiensten op cultureel gebied in Vlaanderen maken van hem een waardige ereburger. In het kader van de honderdste geboorteverjaardag van André Demedts wil de Stad zijn ereburger op passende wijze herdenken.
Vrijdag 18 augustus 2006 om 19 u. wordt de gedenkplaat ingehuldigd aan het huis in de Guido Gezellestraat 45 in aanwezigheid van zijn dochter Hilde Demedts.Om 19.30 u. belicht Jooris van Hulle de figuur van André Demedts vanuit zowel literair als ruim algemeen-cultureel oogpunt. De lezing gaat door in de raadszaal van het Waregemse stadhuis. De Waregemse toneelgroep Kunst & Eendracht staat in voor een kort intermezzo en verzorgt een woord-act rond het werk van André Demedts
Aansluitend biedt het Waregemse stadsbestuur een receptie aan in de raadzaal van het Stadhuis.De toegang is gratis, maar inschrijving is verplicht op tel. 056 62 13 10 e: frieda.deblauwe@waregem.be.Meer info bij Jeannine Vervaeke - Schepen van Cultuur
056 62 12 11 of Jeannine.vervaeke@waregem.be of via cultuur@waregem.be.
Voor meer informatie over André Demedts en de activiteiten in het kader van het André Demedtsjaar verwijzen we naar de speciale sites "André Demedtsjaar 2006". (http://blog.seniorennet.be/adjaar en http://andredemedtsjaar.telenetblog.be)
Volgens de huidige vooruitzichten verhuizen de bewoners van het Ware Heem op 7 september 2006 naar de nieuwe Zorgcampus in de Schakelstraat. Op woensdagnamiddag 23 augustus wacht hen vanuit het Ware Heem nog de jaarlijkse koetsentocht en nadien de Waregemse Koersefeesten. Wat er met het Ware Heem gaat gebeuren, is wareber niet zo duidelijk maar de kans is reëel dat het vertrek van de bejaarden ook het einde gaat betekenen aan een complex dat op zaterdag 13 juli 1963 met veel luister werd ingehuldigd.
De feestbrochure, die bij die gelegenheid werd uitgegeven, omschrijft het Ware Heem in 1963 als een hedendaags wondermooi complex, dat een gezellige thuis zou bieden aan de bejaardenuitde regio. De inhuldiging werd toen bijgewoond door minister van VolksgezondheidJ. Custers, minister van Middenstand Albert Declerck, minister van Financiën Andries Dequae, gouverneur ridder P. van Outryve dYdewalle, de bestendige deputatie, enz. Het was vicaris-generaal monseigneur V. Vangheluwe die de gebouwen inzegende. .
Voorzitter van de toenmalige Commissie voor Openbare Onderstand (C.O.O., voorhanger van het huidige OCMW) was toen Henry Lebbe en uit zijn inleiding vernemen we dat al in het 1941 de C.O.O. van Waregem een eerste stap heeft gezet naar de realisatie van het rustoord Ware Heem. In dat jaar werd onder de Belgische architecten al een wedstrijd uitgeschreven voor het ontwerpen van een nieuw rustoord. Uiteindelijk kreeg de opbouw van een kraaminrichting nog voorrang, maar in 1954 werd al een eerste voorontwerp van het rustoord goedgekeurd.
De Commissie van Openbare Onderstand bestond toen in 1963 naast Henry Lebbe, die al sedert 1933 lid was en sedert 1953 voorzitter, uit Frans Delombaerde (lid sedert juli 1959), Palmer Devreese, oorlogsburgemeester Jozef Vanheuverbeke, Arthur Vanhauwere en August Vanassche. Voordien hebben ook Remi Bettens (overleden 20 november 1959), Abidon Coppens (tot 1959), August Faveere (overleden 23-6-1962) en Georges Vanoosthuyse (tot 1959) als C.O.O-lid meegewerkt aan het project. Burgemeester was toen Julien Verhelst.
Toenmalig voorzitter Henry Lebbe rekende bij de inhuldiging voor dat er ruim 500 besprekingen en contacten met Openbare Besturen nodig waren, gevolgd door 53 aanbestedingen om het Godshuis Sint-Jozef te vervangen door een moderne instelling. De bouw diende in drie fazen te gebeuren, daar het oude godshuis bewoond bleef en vleugel na vleugel diende gesloopt en terug opgebouwd te worden. De 100 bejaarden en personeel moesten gedurende zes jaar rekening houden met regelmatige verhuizing.
Bij de officiële inhuldiging op 13 juli 1963 noemde voorzitter Lebbe de realisatie de verwezenlijking van een schone droom . Hij zei nog : Ons Rustoord staat er: modern, mooi, gezellig. Het is rustig gelegen met zijn hof en wandelpark midden het sportcentrum en groenzone en toch in het centrum der gemeente voor blijvende deelname aan het werkelijke gemeenschapsleven van onze nijverige gemeente. Moge dit Rustoord, naar zijn benaming t Ware Heem, een waar tehuis zijn voor onze ouden van dagen.
Architect S.R. Smis uit Oostende, ontwerper van dit rustoord, kreeg alle lof voor zijn scheppend talent culminerend in een harmonische combinatie van schoonheid en nuttigheid. In de hulde werden ook de raadgevende ingenieurs , J. Varendonck uit Gent en H. Marcq uit Brussel, betrokken. Hun bekwaamheid en technische onderlegdheid komen tegemoet aan de hoge eisen die het oprichten en inrichten van een modern complex voor ouden van dagen stelt.
Het Ware Heem was het levenswerk van de onvermoeibare en dynamische secretaris van de C.O.O., nl Oscar Kint. In een volgende bijdrage willen we uit zijn geschriften aangeven hoe de ouderenzorg in Waregem groeide van Godshuis-Hospice Sint-Jozef tot het Ware Heem.
Om deze bijdrage te besluiten willen we hier nog de woorden van Guido Gezelle aanhalen, die Oscar Kint bij de inhuldiging van het Ware Heem in 1963 nog in herinnering bracht.
"Die Waereghem veracht als kleen, ik zal 't u toogen,
van zijn geschiedenis hij weinig weet of niet :
haalt de oude boeken uit en legt ze voor uw oogen,
't is ware grootheid, dat ge op elke bladzij ziet.,,
(Guido Gezelle, 1899, in zijn huldegedicht bij het 25-jarig bestaan van het Godshuis Sint-Jozef.)
Bijzonder Theaterproject geeft eigentijdse boodschap van ! André Demedts
André Demedts zou op 8 augustus 2006 een eeuw oud geworden zijn. Naar aanleiding van het 100e geboortejaar van deze veelzijdige letterkundige en cultuurpromotor mogen we 2006 ook het André Demedtsjaar noemen en tal van activiteiten waarborgen nu al dat dit niet onopgemerkt zal voorbijgaan.
Een hoogtepunt wordt zeker het ambulant theater project DE LEVENDEN EN DE DODEN van Anton Cogen en het ES-Battement naar het werk van André Demedts. Dit wordt op verschillende podia in de omgeving van het André Demedtshuis in zijn geboortedorp Sint-Baafs-Vijve opgevoerdop 12, 13 en 14 augustus, telkens om 18 u. en 20 u. Het openlucht theatergebeuren is multispectraal. Het wil zowel de auteur en zijn literair-filosofische aspecten, als het natuurlijke decor St.Baafs-Vijve en zijn unieke Demedtssite aan de dode arm van de Leie, artistiek-toeristisch, aan een zo ruim mogelijk publiek voorstellen. Daarom is het ambulant bedacht.
Het publiek wordt ontvangen in een soort info-kamer. Daar zijn alle iconen en componenten, zowel van de auteur en zijn oeuvre, als van de voorliggende roman en diens entourage, ondergebracht. Men zal er fotos en symbolen van Martin Heidegger, Joris Van Severen of Vladimir Iljitsj Lenin aantreffen, maar ook andere tijdgenoten en elementen uit Demedtsland en zijn cultuur. Zij worden er door de gids becommentarieerd en als mentaal richtsnoer voor de theaterwandeling, uitgezet.
De gids is Anton Cogen. Hij vertelt de overgangsfasen van het verhaal, terwijl het publiek zich verplaatst van de ene locatie naar de andere. Aangekomen op de nieuwe locatie, wordt het voorgaande gebeuren, telkens emotioneel samengevat in een soort van Brechtiaanse ballade, te zingen door de marktzanger van dienst.
De hoofdscènes worden gespeeld op de locaties, de boorden van de Leie, de kerk, het kerkhof, het André Demedtshuis, het schooltje, een ouderwets parochiezaaltje, een simpel woonhuis en een drijvende platbodem op de Leie. Regelmatig wordt het publiek vergast op een natje en een droogje, een streekproduct of een leuke artistieke gadget. De wandeling eindigt na 20 scenes, 10 ballades en een avontuurlijke tocht zoals ze begon: in de info-kamer, waar alle uitgezette iconen, nu in een helder daglicht komen te staan.
Op 8 augustus is er een speciale wandeling om 20u, voor genodigden en pers. Op 12, 13 en 14 augustus starten de theaterwandelingen om 18 u. en 20u. De wandeling duurt 90 minuten. Van de theaterwandeling is er ook een zaalversie voorhanden, speciaal bedoeld voor reisvoorstellingen.
De levenden en de doden
De roman behandelt op een indringende, analyserende en toch meeslepende wijze, het leven van mensen, wiens verhaal start aan de vooravond van de 2de Wereldoorlog.Het fictieve West-Vlaamse dorpje Elselo, maar ook China en Rome, Brussel en Normandië, fungeren als startplaatsen.
In tegenstelling tot de romanfiguren van vele andere coryfeeën, die deze woelige periode hebben aangepakt, vertrekt André Demedts vanuit een volstrekte normaliteit, zonder extreme wezens, zonder opvallende excessen. Het zijn bijzonder herkenbare types, handelingen, reacties en reflexen, van doodgewone reality-mensen, die elk op hun manier een remedie zoeken tegen de mentale vernielzucht van deze niets ontziende oorlog, zijn aanloop en zijn nasleep.
Een zoekende priester, een verdwaalde jonge rebel, een cynische vader, een chaotische moeder, een verstarde rechter, een libidineus-verlaten echtgenote, een idealistische communist, een geïdealiseerde geliefde, een verharde witte brigadist, een gedesoriënteerde Vlaamse wachter, allemaal proberen ze hun verstoorde dramatische lijn in deze tijden zonder houvast, door te trekken. Zij bevinden zich in hun moestuin, in China, in een werkkamp in Frankrijk, in een strafkamp voor incivieken, in huiskamers, klaslokalen, op een boot naar het Westen of in genoeglijke natuurbeschrijvingen. Thanatos slaat toe, maar ook Eros is present!
De romanfiguren werken zich, elk op hun eigen manier, naar de finale loutering toe, terwijl hun levens zich kruisen, mekaar beïnvloeden, kapot maken en genezen. De gemotiveerde lezer ziet in dit prachtige epos, de aanwezigheid van Demedts, die gedeeltelijk huist in elk van deze personages en hun lijdensweg of vreugdetocht telkens gedeeltelijk volgt en een extra waarde geeft.
Theaterproject
Het project probeert ook de geregistreerde ervaringen op onze actualiteit toe te passen, te toetsen wat blijft, in te schatten wat verandert en te signaleren wat ons bedreigt. Zonder belerend te willen zijn, wordt het een historische medicatie, een kunstzinnige therapie. Zij laat de locaties meespelen en maakt ruimte voor de pro- of anti-emoties van het publiek.
Met andere woorden, het concept probeert, met de soberste middelen van het theater, te doen wat Demedts, op een meesterlijke wijze, met de literaire middelen van de roman heeft gedaan.
Het theatergezelschap werkt sowieso altijd met een heterogene ploeg. In dit geval betreft het een vrij uitgebreide rolbezetting, wat een nationale extending, bijna noodzakelijk maakt. De ploeg is samengesteld uit full-professionals, gediplomeerde en op basis van verworven rechten, semi-professionelen, en gedreven eersterangs amateurs. Kortom, de traditionele samenstelling van een heleboel gesubsidieerde projecten en gezelschappen of gesponsorde televisieproducties.
Door de aard van deze productie (de toeschouwers wandelen mee met de acteurs naar de verschillende podia) is het aantal toeschouwers beperkt tot 50. Elke dag zijn er twee optredens, één om 18u., één om 20u. Dat wil zeggen dat er moet gereserveerd worden!
Inschrijven kan telefonisch: 056/67 32 50 of naar E-mail: cultuur@hernieuwenburg.be Cultuurdienst, Hernieuwenstraat 14, 8710 Wielsbeke. De toegang bedraagt 8 euro. De voorstellingen starten aan Cultureel Centrum de Biekorf, Rijksweg 35A te Sint-Baafs-Vijve.
Het project is een productie van Antoon Vandendriessche in samenwerking met vzw het ES-battement & vzw André Demedtshuis. Anton Cogen regisseert met assistentie van Hilde Wauters. Acteurs zijn ondermeer Marcel Baptist (Waldemar Van Huysse), Cecile Rigolle (Anna), Lieven De Bondt (Steven Van Huysse), Filip Destoop (Arseen Dammaert), Els Verfaillie (Aline), Robin David (Hans Dammaert), Nele Lisabeth (Tante Yvonne), Ann Ribbens (Lena Aerens), Antoon Vandendriessche (SS-er), Lieven Verriest (witte Brigade-chef), Marnix De Craemer (Koster-wetsdokter), Wim Rasschaert (Peter DHooghe), Johan Debisschop (Rector Vervoort), Balladezangers Lucina en Guido Eeckhout en de muzikanten Roland Deblaere (gitaar), Olivia (accordeon) en Corine Vanhaesebrouck (drums).
Programma Waregem Koersefeesten start al op 20 augustus
Waregem Koerse is hèt internationale paradepaardje van Waregem. Naast de befaamde Steeple Chase, winnen ook de vele kermisfeesten en activiteiten vóór en na Koerse-dinsdag (= de dinsdag achter de laatste zondag van augustus) steeds meer aan belang. Er is voor iedereen wel wat, jong of oud, rustig of actief. Sedert de legendarische Paardenstoet van 1997 starten de feesten eigenlijk al met de koetsentocht de zondag vóór de kermiszondag, dit jaar dus op zondag 20 augustus 2006. Sedert een paar jaar opent de Foor al op donderdag (24 augustus 2006) en vanaf dan is het een week lang volop feesten in Waregem.
Die eerste zondag wordt steeds meer de echte opener van de feesten. Voor zondag 20 augustus wordt immers niet alleen meer de Koetsentocht voor personen met een handicap opgenomen in het officiële feestprogramma, maar ook activiteiten rond 1000 zonnen en garnalen en een recreatief sportfestijn onder de noemer van Olympische straten. De feesten rond Waregem Koerse blijven dus op gang getrokken worden met een manifestatie voor paarden. Er wordt ook al volop uitgekeken naar volgend jaar, wanneer 160 jaar Waregem Koerse wordt gevierd met een Europese Paardenstoet en buitengewone tentoonstelling rond het werkende Paard.
Zondag 20 augustus zullen terug een 30-tal één-, twee- of driespannen verzamelen op het Blososportcentrum en daar vanaf 10 u. Waregemse mensen met een handicap een toeristische trip bezorgen over Waregemse en Anzegemse wegen. Dank zij de vrijwillige inzet van menners, KVLV en de serviceclub 51 is dit een onvergetelijke dag voor ieder die eraan deelneemt. Na verschillende rust- en maaltijdpauzes komt de koetsentocht omstreeks 16.30 u. langs de Markt in Waregem. Daar kunnen anderen die zondag deelnemen aan wandel- en fietsrecreatie rond het programma Duizend zonnen en garnalen van TV één en Radio 2. Samen met enkele bekende stemmen en/of presentatrices kunnen we samen fietsen en wandelen langs de mooiste plekjes in eigen streek. Een BV neemt ons op sleeptouw voor een fietstocht van ongeveer 30 kilometer of een wandeling van ongeveer 10 km.Voor de wandeling kunt u zelfstandig vertrekken tussen 13 en 15 u. De fietstocht start om 14 u. Om deze sportieve zondag af te sluiten voorziet het zomerevenement omstreeks 17 u. een slotconcert op de markt.
Het wordt ongetwijfeld een sportieve zondag met Olympische straten langs de stadionvijvers. Hier kunnen we met infostands, demonstraties en initiaties een kijkje nemen bij sportclubs. Het project van het BOIC en de plaatselijke Sportdienst is ook een goede gelegenheid om kennis te maken met West-Vlaamse olympiërs van weleer en ons te testen bij de Eurofit-test. Het evenement gaat door van 10 tot 12 u. en van 14 tot 17 u..
Figuren : E. H. Roger Sustronck is 60 jaar Priester
Een figuur die zich jaren heeft ingezet voor de Waregemse gemeenschap is priester Roger Sustronck, die dit jaar in Waregem zijn 60-jarig priesterjubileum viert. Die viering gaat door op zaterdag 7 oktober 2006 in de dekanale kerk. Pastoor-Deken Frans Verhelst schreef in Kerk en Leven van 19 juli 2006 al een levensverhaal van de in 1921 in Avelgem geboren priester, die in Waregem een geliefde thuis heeft gevonden en nog regelmatig actief hulp biedt op de parochie. Hij was ondermeer leraar in Kortrijk, aalmoezenier op het opleidingsschip de Mercator, onderpastoor op de Sint-Amandusparochie (1958-1975) en 6 jaar pastoor in Stasegem.
Geboren in 1921 in Avelgem, volgde hij zijn middelbare studies aan het Sint-Amandscollege in Kortrijk. Merkwaardig is wel dat hij zijn volledige priesterstudies deed tijdens de oorlogsjaren '40-'45. Priester werd hij gewijd in 1946. Zes maanden voor zijn priesterwijding werd hij leraar aan het college in Kortrijk, waar hij gedurende 10 jaar Nederlands, Frans en kunstgeschiedenis gaf. Maar Roger Sustronck was een buitenbeentje en hij werd reserve-aalmoezenier bij de zeemacht. Zo mocht hij - wat hij trouwens graag deed - af en toe voor een maand of enkele maanden zijn onderwijsloopbaan onderbreken om aalmoezenier te zijn op een militaire boot. Het leven op zee sprak hem aan, zodat hij in 1956 aalmoezenier werd op de Mercator , het opleidingsschipvoor zeevaarders en dit gedurende 2 jaar. Het was een boeiende tijd. Zijn leerlingen keken op naar hun aalmoezenier van de zeemacht, want toen reeds had hij een weidse en kunstminnende blik.
De Waregemse periode.
Van 1958 tot 1975 was hij onderpastoor op de Sint-Amandsparochie in Waregem. Algauw had hij zich aangepast aan het parochiale leven op de vaste grond van een toen nog landelijke parochie. Hij was proost van niet minder dan 23 verenigingen o.a.ook van de Sint-Lucasgilde.
Dat hij kunstminnend was, had deken Versele aanstonds door. Huidig deken Verhelst vermeldt in zijn verhaal in Kerk en Leven twee anekdoten uit die periode. Zo was EH Sustronck blij dat hij de architect van de kerk van de Biest - met toestemming van deken Versele - ertoe kon aanzetten om geen zaalkerk, maar een kruiskerk te bouwen, waardoor de mensen dichter bij het altaar zouden zitten.
En met kennis mocht hij de toenmalige deken ook adviseren om enkele kunstwerken naar Waregem te halen. In zijn periode in Waregem bouwde men eveneens de kapel van de Jager en werd hij proost van de Jagersvrienden. Deze vereniging werd gesticht ter ondersteuning van de wijkwerking en de bouw van de kapel. In geuren en kleuren kan Roger ook vertellen over de organisatie van de jaarlijkse H.-Hart-processie, die wat afbrokkelde en resulteerde in een tocht vanuit deverschillendewijken van de parochie naar het jeugdcentrum, waar dan een sloteucharistieviering plaatsvond.
Dat mr. Sustronck zich in Waregem 'jeunde', zagen de mensen en ze zeiden hem: 'Meneer den onderpaster, gendarmen en onderpastoors 'jeunen' zich meestal in Waregem. En eenmaal met pensioen komen zij naar Waregem terug'. Toch was deze stap voor mr Sustronck niet vanzelfsprekend. In 75 verliet hij Waregem voor 12 jaar. Hij werd zes jaar lang pastoor in de Sint-Augustinusparochie in Harelbeke-Stasegem. In 88 kwam hij terug naar Waregem.
E.H. Sustronck kwam uiteindelijk toch terug op zijn oud werkterrein, zijn geliefde parochie.
Het was een blij weerzien van oud-bekenden. Vlug heeft hij zich aangepast aan het Waregemse leven en doorkruiste hij te voet of met de fiets de straten van de Sint-Amandsparochie. De jubilaris is ondertussen wat ouder geworden, maar de mensen zeggen dat zijn gezondheid erop vooruitgegaan is!!! Waregem doet hem zichtbaar deugd!
Met een open blik voor vernieuwing - zonder opdringerig te zijn en zich op de voorgrond te willen plaatsen - staat hij de parochie bij met raad en daad. In alle bescheidenheid informeert hij de huidige deken over het wel en wee van mensen op de parochie en vertelt hij welke huisbezoeken hij gedaan heeft en welke mensen zwaar ziek zijn of een bezoek wensen.
Steeds is hij bereid tot helpen in de kerk bij een of andere dienst of om een priester-collega te vervangen. Tot op vandaag zien we hem te voet of met de fiets in onze straten. Wij hopen dat hij nog lang dit straatbeeld in ere houdt.
Het O.L.V. van Lourdes Ziekenhuis Waregem vzw heeft sedert 1990 binnen haar muren een RVT-afdeling waar momenteel 25 zwaar zorgbehoevende bewoners leven, wonen en er verzorgd worden. Meestal hebben deze een ernstige chronische aandoening en zijn blijvend aangewezen op hulp van derden voor activiteiten van het dagelijkse leven. Sedert juli 2006krijgt deze RVT-afdeling in het voorblok van de instelling de eigen benaming RVT Ter Bilkhage en een eigen logo.
RVT Ter Bilkhage wil aan elkeen een thuisvervangende leef- en woonomgeving aanbieden.
Een "open, warme thuis" gebouwd op een stevig fundament van eerbied, respect en inzet voor ieder mens. De directie is er zich diep van bewust dat wanneer bejaarden daar komen wonen, zij heel wat dierbare herinneringen moeten achterlaten. De patiënten mogen hun kamer zo huiselijk en knus mogelijk inrichten door o.a. elementen uit uw vertrouwde omgeving aan te brengen. Standaard is er een hoog-laagbed, een zetel, een armleunstoel en tafel aanwezig. Er is tevens een oproepsysteem waarmee u een verpleegkundige kunt bereiken, een radio, een televisie en een koelkast. Daarnaast is er een sanitaire ruimte voorzien met toilet, handgrepen en lavabo.
Medisch-Verpleegkundige begeleiding wordt waargenomen door enerzijds uw huisarts naar keuze en anderzijds door gekwalificeerd personeel dag en nacht. Aangezien bezoekers belangrijk zijn, houdt het RVT de bezoekuren zo ruim mogelijk. Dit bezoek kan ontvangen worden in de dagzaal of in de cafetaria. Een uitstap maken met de familie is mogelijk, doch er wordt gevraagd om een personeelslid hiervan te verwittigen. Op de kamer beschikt men gratis over een televisietoestel met afstandsbediening. Telefoonaansluiting is mogelijk op de kamer, maar de gesprekskosten zijn niet inbegrepen in de dagprijs. Die bedraagt 36,14 Euro voor één-persoonskamer en 33,66 Euro voor een twee-persoonskamer. De prijs verandert niet naarmate de klant meer of minder zorgbehoevend wordt.
Bijzondere aandacht gaat uit naar de lijdende en stervende mens. Er wordt gewaakt over een kwaliteitsvolle zorgverlening voor terminale bewoners. Daarbij werkt men ook samen met het palliatief netwerk van de regio. Pastorale en morele begeleiding wordt waargenomen door pastor E.H. M. Vandenbulcke en de pastorale werkster E.Z. G. Versluys. Maar elke levensovertuiging wordt geëerbiedigd.
Als bewoner kan men gebruik maken van de gemeenschappelijke ruimten, de badkamer met hoog-laag bad, de cafetaria op het gelijkvloers, de kapel. Indien u het wenst, dan kan u naar de kapper of pedicure gaan op de afdeling. De kinesitherapie zorgt voor voldoende bewegingstherapie en betracht zoveel mogelijk de resterende, functionele motorische capaciteiten te behouden, te herstellen of te vergroten en dit zowel in functie van de bewoner als van de verpleging. De ergotherapeute stimuleert voornamelijk de bewoner tot zelfzorg en zelfredzaamheid. Bovendien zorgt zij vooral voor een huiselijke en gezellige woon- en leefsfeer. Door het inschakelen of oog hebben voor allerlei zinvolle dagelijkse bezigheden wordt er naar gestreefd de bewoner een waardevol en respectvol gevoel bij te brengen. Daarbij krijgt de bewoner een waaier van activiteiten aangeboden zowel individueel als in groep, zoals: krantlezen, kaartnamiddag, turnuurtje, baknamiddag, uitstap of feestnamiddag, aromatherapie.
Kandidaatbewoners die meer informatie wensen kunnen contact opnemen met Delporte Veronique van de sociale dienst op het telefoonnummer 056/62 33 83. De hoofdverpleegkundige van de afdeling is Verhelle Patricia, telefoonnummer 056/62 33 00.RVT Ter Bilkhage - O.L.V. van Lourdes Ziekenhuis Waregem vzw Vijfseweg 150 8790 Waregem - rvtterbilkhage@ziekenhuiswaregem.be.
De betekenis van de naam Ter Bilkhage verwijst naar de wijk, waarin het rust- en verzorgingstehuis gelegen is. Die wijk werd begin de jaren zestig aangelegd en kende na het verdwijnen van de Collegepleinen een hoge vlucht. Maar de naam is veel ouder. Reeds in 1758 bestond de Bilkhage als onderdeel van de Heerlijkheid Huise in Waregem. De Bilkhaeghe was het bezit van weduwe Anthone Baert en werd na haar overlijden overgenomen door Frans Cardon, baljuw van deze heerlijkheid. Later is de naam van dat perceel overgegaan op de gehele omgeving.Misschien is, omwille van die oude ontstaansgeschiedenis, niet met 100% zekerheid geweten waarvan de naam De Bilkhage afkomstig is.
Zo zijn er nog verschillende andere opties: 1. Bilkhage is afgeleid van luiken, wat afsluiten betekende. Bilkhage is dan een terrein omringd met hagen. 2.Bilk is afgeleid van bilt, een oud woord voor struikgewas en hage, wat vroeger een bos was. Bilkhage zou dan, in een latere betekenis, een omheining van struiken zijn. 3.Bilk is ook een wilde heester waarvan bezems gemaakt werden. 4. Bilkhage zou tenslotte ook afkomstig kunnen zijn van berkenbos, een plaats waar veel berkenhout groeide.
Aan de hand van deze etymologie werd een nieuw logo ontworpen.De eerste 3 luiken stemmen overeen met het logo van het ziekenhuis.Het laatste luik kreeg een boom die groen ingekleurd werd.
( Historische informatie uit Feest- en jaarverslagboekje 30 jaar Bilkhage en Geschied- en Heemkundige Kring De Gaverstreke Waregem.)
Eigenlijk wil Wareber interactief informatie uitwisselen over heemkundige onderwerpen uit de regio Waregem en Wielsbeke. Wareber publiceert heemkundige bijdragen in De Gaverstreke (Waregem) en Leiesprokkels (Wielsbeke) en kan daarbij zeker hulp gebruiken. Momenteel werken we aan heemkundige of historische bijdragen over 'HERBERGEN in DESSELGEM', 'Botsing Messerschmitts op 13 juli 1941 boven Desselgem', 'De LEIE : bruggen, rechttrekking, sas, sluis, ...', 'De oude sluis in Ooigem', 'Desselgem tijdens het interbellum (Jan De Cuyper)', 'De krieleniers als volkssport', 'André Demedts 1906-1992", ... Volg ook actualiteit, vooral in Waregem. Op linkpagina http:// wareber.linkoverzicht.be enige informatie en veel links over gepubliceerde heemkundige onderwerpen, pers, Waregemse uitgeweken figuren en ereburgers.
