|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> Een figuur die zich jaren heeft ingezet voor de Waregemse gemeenschap is priester Roger Sustronck, die dit jaar in Waregem zijn 60-jarig priesterjubileum viert. Die viering gaat door op zaterdag 7 oktober 2006 in de dekanale kerk. Pastoor-Deken Frans Verhelst schreef in Kerk en Leven van 19 juli 2006 al een levensverhaal van de in 1921 in Avelgem geboren priester, die in Waregem een geliefde thuis heeft gevonden en nog regelmatig actief hulp biedt op de parochie. Hij was ondermeer leraar in Kortrijk, aalmoezenier op het opleidingsschip de Mercator, onderpastoor op de Sint-Amandusparochie (1958-1975) en 6 jaar pastoor in Stasegem.
Geboren in 1921 in Avelgem, volgde hij zijn middelbare studies aan het Sint-Amandscollege in Kortrijk. Merkwaardig is wel dat hij zijn volledige priesterstudies deed tijdens de oorlogsjaren '40-'45. Priester werd hij gewijd in 1946. Zes maanden voor zijn priesterwijding werd hij leraar aan het college in Kortrijk, waar hij gedurende 10 jaar Nederlands, Frans en kunstgeschiedenis gaf. Maar Roger Sustronck was een buitenbeentje en hij werd reserve-aalmoezenier bij de zeemacht. Zo mocht hij - wat hij trouwens graag deed - af en toe voor een maand of enkele maanden zijn onderwijsloopbaan onderbreken om aalmoezenier te zijn op een militaire boot. Het leven op zee sprak hem aan, zodat hij in 1956 aalmoezenier werd op de Mercator , het opleidingsschip voor zeevaarders en dit gedurende 2 jaar. Het was een boeiende tijd. Zijn leerlingen keken op naar hun aalmoezenier van de zeemacht, want toen reeds had hij een weidse en kunstminnende blik.
De Waregemse periode.
Van 1958 tot 1975 was hij onderpastoor op de Sint-Amandsparochie in Waregem. Algauw had hij zich aangepast aan het parochiale leven op de vaste grond van een toen nog landelijke parochie. Hij was proost van niet minder dan 23 verenigingen o.a.ook van de Sint-Lucasgilde.
Dat hij kunstminnend was, had deken Versele aanstonds door. Huidig deken Verhelst vermeldt in zijn verhaal in Kerk en Leven twee anekdoten uit die periode. Zo was EH Sustronck blij dat hij de architect van de kerk van de Biest - met toestemming van deken Versele - ertoe kon aanzetten om geen zaalkerk, maar een kruiskerk te bouwen, waardoor de mensen dichter bij het altaar zouden zitten.
En met kennis mocht hij de toenmalige deken ook adviseren om enkele kunstwerken naar Waregem te halen. In zijn periode in Waregem bouwde men eveneens de kapel van de Jager en werd hij proost van de Jagersvrienden. Deze vereniging werd gesticht ter ondersteuning van de wijkwerking en de bouw van de kapel. In geuren en kleuren kan Roger ook vertellen over de organisatie van de jaarlijkse H.-Hart-processie, die wat afbrokkelde en resulteerde in een tocht vanuit de verschillende wijken van de parochie naar het jeugdcentrum, waar dan een sloteucharistieviering plaatsvond.
Dat mr. Sustronck zich in Waregem 'jeunde', zagen de mensen en ze zeiden hem: 'Meneer den onderpaster, gendarmen en onderpastoors 'jeunen' zich meestal in Waregem. En eenmaal met pensioen komen zij naar Waregem terug'. Toch was deze stap voor mr Sustronck niet vanzelfsprekend. In 75 verliet hij Waregem voor 12 jaar. Hij werd zes jaar lang pastoor in de Sint-Augustinusparochie in Harelbeke-Stasegem. In 88 kwam hij terug naar Waregem.
E.H. Sustronck kwam uiteindelijk toch terug op zijn oud werkterrein, zijn geliefde parochie.
Het was een blij weerzien van oud-bekenden. Vlug heeft hij zich aangepast aan het Waregemse leven en doorkruiste hij te voet of met de fiets de straten van de Sint-Amandsparochie. De jubilaris is ondertussen wat ouder geworden, maar de mensen zeggen dat zijn gezondheid erop vooruitgegaan is!!! Waregem doet hem zichtbaar deugd!
Met een open blik voor vernieuwing - zonder opdringerig te zijn en zich op de voorgrond te willen plaatsen - staat hij de parochie bij met raad en daad. In alle bescheidenheid informeert hij de huidige deken over het wel en wee van mensen op de parochie en vertelt hij welke huisbezoeken hij gedaan heeft en welke mensen zwaar ziek zijn of een bezoek wensen.
Steeds is hij bereid tot helpen in de kerk bij een of andere dienst of om een priester-collega te vervangen. Tot op vandaag zien we hem te voet of met de fiets in onze straten. Wij hopen dat hij nog lang dit straatbeeld in ere houdt.
|
