De Sint-Hubertusviering is een plechtigheid, die elk jaar traditioneel doorgaat de zondag omstreeks het naamfeest van Sint-Hubertus op 3 november, vroeger zelfs vast op die datum. Op die plechtigheid wordt het Sint-Hubertusbrood gewijd en ter zegening uitgedeeld aan paard en ruiter. We kennen (nog) niet de reden voor de week vertraging, maar dit jaar staat dat in Waregem geprogrammeerd voor zondag 13 november. Het gaat om een gezamenlijk initiatief van het stadsbestuur, Rijvereniging de Gaverbeek, het Blososportcentrum en de jagers van de Sint-Hubertusclub, afdeling West-Vlaanderen. Naar aloud gebruik gaat de viering sedert 2002 opnieuw door in de Dekenale kerk (enkele jaren ging de plechtigheid nog door op de binnenpiste van het Bloso-sportcentrum) . Het wijden van de Sint-Hubertusbroden heeft als bedoeling de dieren voor een jaar tegen ziekten te beschermen. Er lag immers wel altijd een of andere "vogelgriep" op de loer.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

De dag begint dit jaar om 9.30 u met een vroege wandeling voor paarden en koetsen vanaf het Bloso. De deelname is gratis, maar inschrijving vooraf is wel noodzakelijk.  De eucharistieviering gaat door om 11 uur in de dekenale kerk. Ze wordt opgeluisterd door het jachthorenensemble Rallye Ypara. Het hoorngeschal van de Rally Ypara, waarin onder meer de Waregemnaar Daniël de Schietere de Lophem speelt, is werkelijk een attractie. De paar honderd aanwezigen krijgen ongetwijfeld weer kippenvel wanneer ze ,,Les adieux de Wareghem'' en andere nummers brengen in de uitstekende akoestiek van de dekenale kerk. De mis wordt afgesloten met het Te Deum, naar aanleiding van het feest van de dynastie op 15 november.

Na de misviering volgt de stijlvolle parade van de Rijvereniging De Gaverbeek. Deken Verhelst zegent dan paarden, honden, menners, ruiters, huisdieren en hun baasjes op het Marktplein en deelt hen  het Sint-Hubertusbrood uit. Alle Waregemnaars zijn er welkom. De Sint-Hubertusviering wordt afgerond met een drink in de overdekte manege van het Blososportcentrum of in Restaurant Bie-tje Ter Doest.

Er bestaan heel wat foto's over deze stijlvolle traditie. Uit oude prentkaarten kunnen we achterhalen dat de traditie van ,,De Rallye Waereghem” zeker teruggaat tot 1846.  Het was een club voor bereden jagers met een meute jachthonden. De jacht gebeurde vooral op hazen. Algemeen gaan de Sint-Hubertusvieringen veel verder terug en misschien wel tot onmiddellijk na het overlijden van Sint-Hubertus in 727 te Tervuren. Volgens sommige schrijvers zou het Sint-Hubertusviering verwant zijn met het feest, dat de Galliërs vierden ter ere van de jachtgodin Diana.

Sint-Hubertus was waarschijnlijk een Frankische edelman, die geboren is omstreeks 655. Op dertigjarige leeftijd werd hij medewerker van bisschop Lambertus van Tongeren-Maastricht om enkele jaren later zelf de bisschopstitel te ontvangen. Een kleine eeuw na zijn dood werden de stoffelijke resten overgebracht naar het klooster van Andage, waarrond zich de stad Saint-Hubert ontwikkelde. Het is vooral zijn bekering tijdens de jacht, bij het zien van een hert met stralend kruis in het gewei, dat sterk aansprak. Het is dit tafereel dat talloze malen op gravures en schilderijen werd voorgesteld. Vaak zien we Sint-Hubertus met jachthoorn en valk knielend voor een kruisdragende hert met in de buurt van hem steeds enkele jachthonden.

De legende wil dat Hubertus, een verwoed jager, op Goede Vrijdag van het jaar 683 tegen de voorschriften in met zijn honden op jacht ging. Toen hij zijn kruisboog spande om een hert te vellen, draaide het dier zich om en toonde zijn gewei met daartussen het stralend kruisbeeld van Christus. Een stem weerklonk: "Hubertus, waarom verlies je je tijd in dergelijke bezigheden? Als je je niet tot de Heer keert, zul je naar de hel gaan". Hubertus trad na het zien van het hert in het klooster. Hij schopte het tot bisschop van Maastricht en verplaatste de bisschopszetel naar Luik. Hubertus stierf in 727 en werd in 744 heilig verklaard.