Ria Merlier was ongetwijfeld een van de belangrijkste personen, zoniet de belangrijkste, in de reeds rijke geschiedenis van het Waregemse Cultuurcentrum De Schakel. Vanaf 2 januari 1978 als stafmedewerker en vanaf 1982 als directeur gaf ze het beste van zichzelf om van De Schakel een cultuurcentrum te maken met een Michelinster. Nu neemt ze na 28 jaar afscheid van haar job in De Schakel om meer tijd vrij te maken voor haar gezin, voor Lucien, de kinderen en haarzelf. Onthaasten heet dat nu in moderne termen. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Iedereen heeft er lang kunnen naar toeleven, want haar vertrek had ze ruim een jaar op voorhand aangekondigd. De Schakel was haar levenswerk en weggaan betekent een belangrijke periode uit haar leven afsluiten. Ze blijft echter honderd procent achter die beslissing staan. Ze gaat nu een eenvoudiger deeltijdse job zoeken met kindvriendelijke werkuren en waarin ze heel veel in contact kan komen met mensen. Bij haar afscheid toont ze zich dankbaar, allereerst voor al de lof- en eerbetuigingen waarmee ze de afgelopen weken werd mee overstelpt. Maar een bijzonder dankwoord gaat naar de collegas, (oud)-personeelsleden van De Schakel, het gelegenheidspersoneel.
Ria Merlier jeunde haar in De Schakel. Het minst aantrekkelijke in de job was het vele administratieve werk, maar dat werd ruimschoots gecompenseerd door haar twee favoriete Ps : programmering en het personeel. Niet is volgens haar boeiender dan jaarlijks op zoek te gaan naar voorstellingen, die je goed of boeiend vind en waarvan je hoopt dat ze zullen aanslaan bij het publiek. En als dat het geval is, dan is het feest zowel voor de uitvoerders, het publiek als de programmator. De voldoening bij de acteurs en muzikanten wanneer het klikt tussen hen en het publiek, de warmte die uitgaat van een enthousiaste zaal, de band die door de jaren heen groeit met de gezelschappen én het publiek geeft je een ongelooflijk goed gevoel. Daarvoor doe je het, jaar na jaar, de lat steeds hoger leggend om het kwalitatief niveau hoog te houden en het vertrouwen van de artiesten en het publiek te blijven winnen.
Toen Ria Merlier op 2 januari 1978 in dienst trad als stafmedewerker, maakte ze deel uit van de personeelsploeg en ze is zich altijd een deel van dit team blijven voelen. Het doorgroeien van stafmedewerker naar directeur is ook geleidelijk gegaan via een overgangsjaar als waarnemend directeur, tijdens de ziekte van haar voorganger Frank Algoed. Ria heeft veel personeelsleden in aantal dienstjaren overleefd, maar er ook altijd voor gevochten dat wie bleef het statuut kreeg waarop hij recht had. Er zijn twee records. De kortste loopbaan had haar eerste stafmedewerker Jan Callens junior, die al na 6 maanden de Schakel verliet. Recordhouder met langste loopbaan is Guy Opsomer met 33 jaar.
Een belangrijke taak bij haar indiensttreding was de uitbouw van een eigen programma met aandacht voor allerlei facetten van kunst in Vlaanderen en daarbuiten. Het theaterabonnement groeide van drie stukken voor 252 abonnees in 1978 naar de 55 voorstellingen en 1700 abonnees van nu. In de Schakel krijgt het publiek grote namen, zelfs wereldklasse te zien en te horen. De Schakel is dank zij de toewijding en de professionele aanpak van Ria Merlier een begrip in de regio en heeft in cultureel Vlaanderen een goede reputatie. Het cultuurcentrum draait, zozeer zelfs dat de schouwburg en alle andere ruimtes bijna permanent volgeboekt zijn.
Ria is tevreden over haar opvolgster Esther Maas. Ook zij draagt de twee Ps een warm hart toe. Haar motivering voor de functie van directeur van De Schakel was immers : de keuze voor geen al te groot centrum, de theaterprogrammering en het leiden van een team.
Van opleiding is Ria Merlier licentiate kunstgeschiedenis aan de RUG. Ook op dat vlak heeft ze Waregem een belangrijk werk nagelaten. Haar eindwerk was een waardevol historisch werkstuk over de Sint-Pietersheerlijkheid met als titel De Landelijke bebouwing in de Sint-Pietersheerlijkheid door de eeuwen heen in Desselgem, Beveren-Leie, Deerlijk en Waregem.
|