Schepen van Ontwikkelingssamenwerking Paul Kindt bracht op de gemeenteraad verslag uit van zijn ongewild avontuur in Kigali. Vooreerst had hij woorden van dank voor de steun die velen hem die periode hebben betuigd.  Zowel de plaatselijke als nationale pers hebben meegeholpen.  Heel speciaal gaat zijn dank uit naar zijn zoon Bart en de secretaris van de stad Waregem, die zich geen moeite hebben ontzien om zoveel mogelijk informatie te verstrekken.  Zijn medereiziger Jozef Caudron wenst hij hartelijk te danken voor zijn idealisme welke hij aan de dag legt en om mee te gaan naar één van de armste streken ter wereld, met alle risico’s hieraan verbonden.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Stedenband met Ngarama

De stedenband kwam tot stand op vraag van dokter Mugabo, een Rwandees die hier in België studeerde. Hij verzocht het toenmalig gemeentebestuur (Paul Kindt was toen ook bevoegde schepen) om met zijn geboortedorp Ngarama een stedenband op te bouwen.  Onder impuls van en met de ervaringen die Wevelgem had in Rwanda is Waregem daar dan op ingegaan. In 1987 trok Paul Kindt met een delegatie van 7 personen, allemaal op eigen kosten, naar Rwanda. De Waregemse delegatie logeerde daar  bij de witte Paters in Nyagahanga op enkele kilometers van Ngarama.

Tijdens de eerste week legden ze contacten en onderschreven we een overeenkomst tot jumelage. Kort daarna is de Burgemeester van Ngarama met een delegatie in Waregem op bezoek geweest. Af en toe waren er contacten, maar die waren heel schaars omwille van de moeilijke correspondentie.  Toch legde Burgemeester Guido Carron de eerste steen van de school in Katabagemu, die er kwam door de medewerking van Pater Cyriel. De dramatische gebeurtenissen in 1994 brachten met zich mee dat de contacten min of meer verstoord en zelfs afgebroken werden.

Tijdens vorige legislatuur was Paul Kindt zes jaar niet politiek actief en was Schepen Raf Decabooter bevoegd voor de jumelage. Hij heeft er alles aan gedaan om de contacten opnieuw gestalte te geven, en de school werd uitgebreid met 4 klassen, sanitair en een regenput van 70.000 liter. Sinds deze legislatuur is gezorgd voor betere communicatie en deed het internet zijn intrede in Ngarama. Ondertussen werd de convenant ‘ontwikkelingshulp’ afgesloten met de Vlaamse regering en kreeg Waregem de mogelijkheid om zoals het bij een stedenband hoort enkele bezoeken te brengen en mensen van Ngarama bij ons uit te nodigen. De stad Waregem heeft echter nooit hotelkosten moeten betalen van de gasten uit Rwanda, omdat deze bij enkele vrienden en bij de schepen thuis logeerden.

Paul Kindt: “Ik denk dat we mogen aannemen dat wij van alle stedenbanden in Vlaanderen de moeilijkste hebben gekozen.  Het is uiteraard veel gemakkelijker met een groep naar het toeristische Zuid- Afrika te trekken dan naar Rwanda.  Rwanda is een zeer mooi land, maar de kostprijs om er te geraken is wellicht een van de duurste vliegtuigreizen.  De afstand naar New York is dezelfde, maar de kostprijs minder dan de helft. Daarbij komt nog het risico. De dienst 100 bestaat er uit twee stokken, een zeil en vier sterke mannen die er voor zorgen dat je misschien tijdig in het ziekenhuis beland waar slechts één arts ter beschikking is voor een gemeente van 70.000 inwoners.  De geneesmiddelen zijn er schaars en het medisch materiaal laat er te wensen over.

De mensen leven er in de grootste armoede. Ze eten tweemaal per dag, bonen en aardappelen of bananen, en als het goed gaat enkele keren per jaar wat kip of geit.  De huisvesting is heel primitief en zelfs niet te vergelijken met de grote armoede in de townships van Zuid Afrika waar bijna iedereen drinkbaar water en elektriciteit heeft. Het gasthuis waar wij werden ondergebracht heeft nul sterren, geen stromend water en ’s avonds hebben we wat licht door middel van een generator.  We wasten ons met de 20 liter water die ons werd aangeboden in een kruik , en met behulp van een kannetje konden we ons afspoelen.   Dit is dus zeker geen snoepreis, en wie met de ogen eet kan best thuis blijven.” 

Waarom terug naar onze zusterstad getrokken?

Paul Kindt : “Alle geledingen die zich bezig houden met ontwikkelingssamenwerking en die een stedenband hebben weten dat dit enkel kan met regelmatig persoonlijke contacten.  De uitleg in de krant van 24 februari  klopt niet als zouden wij de controle uitvoeren over  € 2500. Dat was een achterstallig bedrag voor de microkredieten aan de vrouwen die een kleine onderneming willen opstarten. Wij hebben alle nog te betalen facturen, die goedgekeurd werden in de gemeenteraad, achtergehouden, om deze dan na te zien en te laten bevestigen samen met het jumelagecomité van Ngarama. Pas daarna kon het schepencollege een beslissing  nemen.  Ik wil hierbij collega Rudy Devos heel hartelijk danken voor het werk dat hij hieraan heeft besteed ingevolge de personeelswissel.  Wij gaven positief advies voor € 38.625. We houden nog € 3455 in beraad en het advies over € 17933 werd uitgesteld omdat de levering van onder meer de regenputten nog niet gebeurd is. Het ging dus over een totaal van € 60.013. We zullen ons samen met de ontvanger beraden over de facturen en hopen dat ze in een minimum van tijd kunnen worden betaald.”

Paul Kindt en Jozef Caudron werkten drie dagen ter plaatse in Ngarama. Na de controle van alle facturen, was er de tweede dag bespreking van de convenant. De derde dag bezochten ze de laatste verwezenlijkingen. Ze brachten op maandag een bezoek aan de minister die verantwoordelijk is voor administratie.  Op dinsdag bezochten zij de drie firma’s die zich bezighouden respectievelijk met internet, regenputten en zonne-energie bij onze partners.

De schepen gaf ook een gedetailleerde kostenrekening op. De werkelijke  kostprijs van het werkbezoek bedroeg in totaal € 1328 en hierin is in overeenstemming met het convenant een tussenkomst voorzien van de Vlaamse gemeenschap. Er werden vier extra koffers meegenomen met timmergerief, dat werd verkregen van het VTI-Waregem (schaven, zagen en houten hamers). Er waren nog voor € 200 noodzakelijke medische onkosten zoals Malarone (tegen Malaria) en inspuitingen. Er worden nog wat rekeningen met factuur ingebracht, maar het merendeel wordt voor eigen rekening genomen. Ook de noodzakelijke muskietnetten, de persoonlijke inbreng en de schenkingen aan hun plaatselijke vrienden wordt buiten beschouwing gelaten. De totale kostprijs komt op ongeveer € 1500,00 per persoon. 

Omtrent het ophouden van het vliegtuig verwijst hij naar de persberichten van de laatste weken m.b.t. “Airbus SNBA in Rwanda” en heel speciaal naar het persbericht van onze premier.

Wat brengt de toekomst ?

Paul Kindt : “Met het jumelagecomité trachten we zo veel mogelijk de plaatselijke bevolking te ondersteunen in hun pogingen om de armoede te doorbreken en dit op een blijvende wijze.  Zo zijn er verschillende projecten gerealiseerd in samenwerking met de stad Waregem. Ik citeer er enkele: bouw van lagere school in de sector KATABAGEMU, bouw van een waterciterne van 70000 liter voor deze lagere school, bouw van een dispensarium eveneens in KATABAGEMU.  Momenteel is daar een bouw van een lab en een apotheek in zijn laatste fase van afwerking.  We hebben ook gezorgd voor een sectorhuis in MIMULI.  Dit huis hebben we uitgerust met zonne-energie om elektriciteit op te wekken.”.

Het districthuis in NGARAMA zelf is gerealiseerd in samenwerking met Waregem. Waregm heeft daar voor elektriciteit door zonne-energie om de computers te laten werken en om de communicatie met de buitenwereld te realiseren.  Door nieuwe moderne methoden van bijenteelt  aan te wenden, kan de productie verviervoudigd worden en dit komt ten goede aan de bevolking. Voor een volledige lijst verwijst de schepen naar de dienst “Ontwikkelingssamenwerking” voor meer informatie.

Paul Kindt : “De toekomst hangt af van de overeenkomst die hopelijk zal worden gerealiseerd na de perikelen waarvan wij het slachtoffer waren. We willen verder gaan en dit niet voor een regering maar voor de arme mensen. Er werd daar een herstructurering doorgevoerd naar vijf  5 provincies en ook de districten zijn vergroot en de sectoren gefusioneerd. De sectoren waar Waregem projecten heeft, zijn gesitueerd in de districten Niagatare en Gatsibo.  De provincies zullen minder bevoegdheid krijgen of zelfs worden beperkt tot het louter geografische. 

Er dringt zich een nieuwe keuze op en ik zal de wereldraad advies vragen waarbij zich drie mogelijke opties voordoen. Ofwel gaan we verder met een van de twee districten, ofwel beperken we ons tot de sectoren waar we reeds projecten hadden en waar we wederzijdse contacten hebben. De vraag zal gesteld worden aan het VVSG.   Reeds enkele organisaties hebben mij gevraagd een toespraak te houden naar aanleiding van onze stedenband.  Dan zal ik uitgebreid en met fotomateriaal meer informatie kunnen geven.  Ik zal deze organisaties vragen alle gemeenteraadsleden uit te nodigen.”