xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> Stad van Chanel, Piaf en Molière. De stad van clochards en kunstenaars. Stad van de Cancan, glitter en champagne, van onvergetelijke nachten. Stad van kleine 'restaurants de quartier, sympas et pas chers'. Stad van de Eiffeltoren, Montmartre en de Sacré-Coeur, Notre-Dame, het Grand Louvre, de Champs Elysées, het Musée D'Orsay, La Défense en La Villette - het Parijs van de toekomst -, en de romantische Marais.
Ergens hebben we met de glazen piramide op de esplanade van Het Pand ook in Waregem een verwijzing naar Parijs. De bekende glazen Piramide op het binnenplein van het Louvre in Parijs werd in 1993 gecreëerd om de verschillende afdelingen beter met elkaar te verbinden en bezoekers een handige toegang te verschaffen. Ook de Waregemse piramide is functioneel als toegang tot het bioscoopcomplex Star. Bij de heropening van de bioscoop werd eerst gedacht aan de benaming Louvre, maar dat kon blijkbaar niet. In Parijs is de creatie van de Chinese architect Ieoh Ming Pei. Over de ontwerper van het Waregemse project ontbreekt ons momenteel nog de nodige informatie. (voor foto van glazen piramide aan Louvre te Parijs verwijzen we naar e-waregem op wareber2)
Parijs is ontstaan voor het begin van de jaartelling, op de eilandjes in de Seine, die nu nog steeds het hart van stad vormen (en waar de Notre-Dame staat). De eerste bewoners waren de Parisii, waarnaar de stad later vernoemd is. Het werd nochtans snel door de Romeinen, onder aanvoering van Julius Caesar veroverd, en Lutetia genoemd. Onder Romeins bestuur bloeide de stad open, ook omdat het een belangrijk handelskruispunt was.
Na het uiteenvallen van het Romeinse Rijk, werd het een van de belangrijkste steden van het rijk van koning Clovis. In de daaropvolgende eeuwen ontpopte Parijs zich langzaam aan als de belangrijkste stad en hoofdstad van Frankrijk, dat ondertussen één van de machtigste staten van Europa geworden was. De stad zelf breidde zich steeds verder uit. Daarvoor werden onder meer moerassen in de buurt drooggelegd en kwam er een stenen ommuring.
In de veertiende en vijftiende eeuw kwam er een tijdelijke stop aan de groei, onder meer door het lange conflict met Engeland (de Honderdjarige Oorlog) en de pest die toen miljoenen doden maakte in de Europese steden.
De grote opbloei van Parijs kwam er onder de Zonnekoning, Lodewijk XIV, die tussen ongeveer 1650 en 1715 Frankrijk en Parijs heel wat rijkdom en cultuur bijbracht. Het onovertroffen complex te Versailles is daar nog steeds getuige van. De stad groeide ondertussen naar een half miljoen inwoners.
In 1789 vond in Parijs de Franse revolutie plaats, en toen werden de koningen voorgoed verbannen uit Frankrijk. Keizer Napoleon Bonaparte kwam in de plaats, wat al niet veel beter was, en de volgende honderdvijftig jaar werd de stad niet gespaard van conflicten. Napoleon werd tot stilstand gebracht door de geallieerden, later volgde de Frans-Duitse oorlog in 1871, erna volgen de twee grote conflicten met de Duitsers tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog. De stad zelf werd gelukkig grotendeels gespaard tijdens deze conflicten, waardoor de talloze monumenten en mooie gebouwen die ondertussen gebouwd werden niet verloren gegaan zijn.
De grootste ingreep in de stad kwam er tijdens de heerschappij van Napoleon III, die na de volksopstanden in 1848 in geheel Europa (en ook in Parijs) besliste om brede lanen (boulevards) aan te leggen in Parijs, waardoor opstandelingen tijdens een opstand veel beter in toom konden gehouden worden. Voordien bestond de stad uit steegjes en straten waar oproerkraaiers zich makkelijk konden verschuilen. De architect die dit, en nog veel meer realiseerde was Haussmann. Bij deze ingrijpende veranderingen werden vele huizenrijen afgebroken. Nieuwe huizen, zoals je er vele ziet langs de boulevards, werden dan ook in zogenaamde Haussmann-stijl opgebouwd.
Nadien kwamen er nog enkele monumenten bij die de stad een spectaculair en ook modern uitzicht geven. Vooreerst de Eiffeltoren, gebouwd ter ere van de Wereldtentoonstelling van 1889 te Parijs. In de twintigste eeuw vielen de Toren van Montparnasse op, Centre Pompidou en la Défense, het kantorencomplex aan de buitenzijde van de stad.
|