Ik ben alien in space, en gebruik soms ook wel de schuilnaam zotspook.
Ik ben een vrouw en woon in in het spokenkot (spokenland) en mijn beroep is zorgkundige.
Ik ben geboren op 14/03/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, turnen, dansen, fietsen, reizen en uitstappen maken, Barbie- en Bratzpoppen verzamelen, mazen, haken en breien..
M'n andere grote hobby is de Russische Tsaren verzamelen, en vooral de laatste tsaar met z'n familie boeien mij enorm.
Hier op één van deze bruggetjes heeft de alverman nog naar z'n Rosita liefdesliedjes staan te fluiten om haar een mooie broche te geven die hij zelf had gemaakt. Het liedje van de drie schuimtamboers had 'n voorkeur, jammer dat ik geen alvermannekes gevonden heb. Ook heeft Johan met de Senaucourt hier gevochten met het zwaard. Nadien vluchte die jonker weg en Johan en de alveman hadden hem voor schut gezet in een grote schuur. Die alvermannekes die konden toveren hoor !
Hier dit liedje heb ik ook gezongen in de jungle van Plombiéres, ik kon het echt niet laten hoor. A jessa in de iessa, de iessa oembajee, de iessa in de konja, de konja oembajee, de sikkie, in de sikkie, de sikkie oembajee, de sikkie in de konja, de konja oembajee.
Hier in de jungle van Plombiéres begon ik dit liedje te zingen A ram, sam, sam, a ram, sam, sam, gulli, gulli, gulli, glulli, gulli, ram, sam, sam, A ram, sam, sam, a ram, sam, gullu, gulli, gulli, gulli, gulli, ram, sam, sam, Aja hoja, aja hoja, gulli, gulli, gulli,gulli,gulli ram, sam, sam. Arabie, arabie, gulli, gulli, gulli, gulli, gulli, ram, sam, sam.
Ik ben vandaag met die spookbende opnieuw mee geweest in Bokrijk, zo prachtig weer, dat kon je niet laten he ! Ik sta hier voor de zandpoort, waar Johan en de alverman gevangen werden gemaakt heel vroeger, nu was er natuurlijk niks meer van te zien, vorige week stond niemand van m'n vriendinnen voor die poort, maar vandaag sta ik er voor, dat is goed he ! Ik kon het echt niet laten om er voor te staan, en natuurlijk waren er ook van die kijklustige gapers, die niet wisten wie er aanwezig was, heb ik er natuurlijk heel goed mee gelachen, ongelofelijk hahahahahahaaa ik moet er nog mee lachen als ik er aan denk. Ze stonden voor schut.
Hier se ikke op de spokenbrommer, wat een groot machine he in verhouding met dat klein ding erop, troost je ik ben helemaal thuis geraakt hoor zonder stukken of brokken, tja anders kon ik hier ook niet op verschijnen he ! Das kunnen
En vandaag al in de bossen van Bokrijk, das kunnen. Dat kan jij niet he! Tja ik reis ook met die hele spokenbende heel wat rond. Het was heerlijk zo in die bossen hahahahahaaa.
Hier se ikke voor een koningin, in Bokrijk, die moet toch al stokoud zijn, die witte dame, ik weet wel niet wie het is, maar ik denk de moeder van onze koning, ze was zo stijf, als maar kon zijn, amai nog niet. Hoelang zou die daar al staan? In alle weer, en wind.
Was het de jungle in Afrika? Op Gran Canaria? Op een tropisch vakantie eiland, of in andere gebieden in de tropen? In Voeren? In Plombieres? Neen hoor, troost je vandaag vond je mij terug in Bokrijk, het was daar in de Bokrijkse jungle. Dat is kunnen he !
Jajajaja, ik ben vandaag naar Plombieres of Bleiberg geweest, naar het terrein van de oude loodmijn, zoals je achter mij kan zien, er groeit daar ook iets heel speciaals, de zinkflora, zoals het zinkviooltje, (een lief schatje), een zinklepelblad met witte bloemkes, zinkengels gras, en wat schapegras. Jajaja, het was een prachtig natuurreservaat, en er langs lag een heel klein museumke met als naam Maison du Site Minier in les pays du terrils, das weeral iets nieuws, het was een zeer intersant museumke, klein, in het oudste huizeke van Plombieres. Mooi gerestaureerd, fotos van vroeger toen de mijn er nog was en de plaats van hoe het er nu uitzag. Bijna onherkenbaar en nog uitleg over die mijn. Ik heb weeral vanalles bijgeleerd, en das intersant geweldig !!!!!!!
Het zwarte goud van onze mijnen, lokt jong en oud, diep in de schacht, er zal voor hen geen zon meer schijnen, want in de mijn, regeert de nacht, kloekoud, kloekoud, kameraad vaar maar mee, kloekoud, kloekoud, kameraad vaar maar mee.
Hier sta ik voor een plaats waar ooit een spoorweg was en een oude boemel of stoomtrein heeft gereden, met ladingen vol lood richting het kleinste landje dat ooit bestaan heeft Neutraal Moresnet met de mijn van Vieille Montagne of Altenberg. Ik kan het mij haast niet voorstellen, die heuvels hier zouden met elkaar in verbinding gestaan hebben met een spoorweg.
Hier ben ik vandaag in een onvervalst spokenreservaat terrecht gekomen, de spoken vlogen langs m'n oren, en spannend als dat was amai hoor ! Ik was niet bang hoor, ik heb is teruggespookt of wat dacht je ?
Spook, je moest beschaamd zijn, om mij zo maar in het midden op de weg te trekken, dat kan heel gevaarlijk zijn hoor! Ik ben m'n leven nog lang niet beu.
Hier se iets heel zoet achter mij, le sucre, candarel, hahahahaha dit was de afspanning de candarel in Voeren mooi he ! Ik heb er wel niet gelogeerd, maar ik heb is wat staan te genieten van dat prachtig gebouw, jammer dat ik het niet kon opeten
Dit zicht is toch van te snoepen he ! Ik ben er echt verliefd op, en gelukkig dat ik er vandaag ben geweest. Een weide met een paar bomen. Dat moet kunnen.
Hier hebben ze mij weeral naar een heel onbekende plaats gebracht amai zenne, ik heb hier m'n ogen de kost moeten geven, weet je al waar het is? Dit was aan een weide zonder koeien hahahahaaa. Het is deze keer niet in Bokrijk hoor bij Johan en de Alverman.
Hier op één van deze bruggetjes heeft de alverman nog naar z'n Rosita liefdesliedjes staan te fluiten om haar een mooie broche te geven die hij zelf had gemaakt. Het liedje van de drie schuimtamboers had 'n voorkeur, jammer dat ik geen alvermannekes gevonden heb. Ook heeft Johan met de Senaucourt hier gevochten met het zwaard. Nadien vluchte die jonker weg en Johan en de alveman hadden hem voor schut gezet in een grote schuur. Die alvermannekes die konden toveren hoor !
Een heel nieuw en pas geopend klein museumke in Plombiéres het heet : Maison du Site Minier en hier is de site voor geinterseerden, 
Hier dit liedje heb ik ook gezongen in de jungle van Plombiéres, ik kon het echt niet laten hoor.
Hier in de jungle van Plombiéres begon ik dit liedje te zingen
Oh mahe kuna, tumba makumba,
Ik ben vandaag met die spookbende opnieuw mee geweest in Bokrijk, zo prachtig weer, dat kon je niet laten he ! Ik sta hier voor de zandpoort, waar Johan en de alverman gevangen werden gemaakt heel vroeger, nu was er natuurlijk niks meer van te zien, vorige week stond niemand van m'n vriendinnen voor die poort, maar vandaag sta ik er voor, dat is goed he ! Ik kon het echt niet laten om er voor te staan, en natuurlijk waren er ook van die kijklustige gapers, die niet wisten wie er aanwezig was, heb ik er natuurlijk heel goed mee gelachen, ongelofelijk hahahahahahaaa ik moet er nog mee lachen als ik er aan denk. Ze stonden voor schut.
Hier se ikke op de spokenbrommer, wat een groot machine he in verhouding met dat klein ding erop, troost je ik ben helemaal thuis geraakt hoor zonder stukken of brokken, tja anders kon ik hier ook niet op verschijnen he ! Das kunnen
En vandaag al in de bossen van Bokrijk, das kunnen. Dat kan jij niet he! Tja ik reis ook met die hele spokenbende heel wat rond. Het was heerlijk zo in die bossen hahahahahaaa.
Hier se ikke voor een koningin, in Bokrijk, die moet toch al stokoud zijn, die witte dame, ik weet wel niet wie het is, maar ik denk de moeder van onze koning, ze was zo stijf, als maar kon zijn, amai nog niet. Hoelang zou die daar al staan? In alle weer, en wind.
Was het de jungle in Afrika? Op Gran Canaria? Op een tropisch vakantie eiland, of in andere gebieden in de tropen? In Voeren? In Plombieres? Neen hoor, troost je vandaag vond je mij terug in Bokrijk, het was daar in de Bokrijkse jungle. Dat is kunnen he !
Jajajaja, ik ben vandaag naar Plombieres of Bleiberg geweest, naar het terrein van de oude loodmijn, zoals je achter mij kan zien, er groeit daar ook iets heel speciaals, de zinkflora, zoals het zinkviooltje, (een lief schatje), een zinklepelblad met witte bloemkes, zinkengels gras, en wat schapegras. Jajaja, het was een prachtig natuurreservaat, en er langs lag een heel klein museumke met als naam Maison du Site Minier in les pays du terrils, das weeral iets nieuws, het was een zeer intersant museumke, klein, in het oudste huizeke van Plombieres. Mooi gerestaureerd, fotos van vroeger toen de mijn er nog was en de plaats van hoe het er nu uitzag. Bijna onherkenbaar en nog uitleg over die mijn. Ik heb weeral vanalles bijgeleerd, en das intersant geweldig !!!!!!!
Het zwarte goud van onze mijnen, lokt jong en oud, diep in de schacht, er zal voor hen geen zon meer schijnen, want in de mijn, regeert de nacht, kloekoud, kloekoud, kameraad vaar maar mee, kloekoud, kloekoud, kameraad vaar maar mee.
Hier sta ik voor een plaats waar ooit een spoorweg was en een oude boemel of stoomtrein heeft gereden, met ladingen vol lood richting het kleinste landje dat ooit bestaan heeft Neutraal Moresnet met de mijn van Vieille Montagne of Altenberg. Ik kan het mij haast niet voorstellen, die heuvels hier zouden met elkaar in verbinding gestaan hebben met een spoorweg.
Hier ben ik vandaag in een onvervalst spokenreservaat terrecht gekomen, de spoken vlogen langs m'n oren, en spannend als dat was amai hoor ! Ik was niet bang hoor, ik heb is teruggespookt of wat dacht je ?
Spook, je moest beschaamd zijn, om mij zo maar in het midden op de weg te trekken, dat kan heel gevaarlijk zijn hoor! Ik ben m'n leven nog lang niet beu.
Hier se iets heel zoet achter mij, le sucre, candarel, hahahahaha dit was de afspanning de candarel in Voeren mooi he ! Ik heb er wel niet gelogeerd, maar ik heb is wat staan te genieten van dat prachtig gebouw, jammer dat ik het niet kon opeten 
Als ik door de velden ga, en zon en hemel gadesla,
Dit zicht is toch van te snoepen he ! Ik ben er echt verliefd op, en gelukkig dat ik er vandaag ben geweest. Een weide met een paar bomen. Dat moet kunnen.
Hier hebben ze mij weeral naar een heel onbekende plaats gebracht amai zenne, ik heb hier m'n ogen de kost moeten geven, weet je al waar het is? Dit was aan een weide zonder koeien hahahahaaa. Het is deze keer niet in Bokrijk hoor bij Johan en de Alverman.
Verdorie waar ben ik hier aanbeland? Ra, Ra, Ra, je mag drie keer raden hahaha, ik verklap het lekker toch niet. Eén sugestie, het is in Belgie.
