Ik ben alien in space, en gebruik soms ook wel de schuilnaam zotspook.
Ik ben een vrouw en woon in in het spokenkot (spokenland) en mijn beroep is zorgkundige.
Ik ben geboren op 14/03/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, turnen, dansen, fietsen, reizen en uitstappen maken, Barbie- en Bratzpoppen verzamelen, mazen, haken en breien..
M'n andere grote hobby is de Russische Tsaren verzamelen, en vooral de laatste tsaar met z'n familie boeien mij enorm.
Ik kom ook nog is ne keer hier piepen, het was koud hoor, om hier zo maar te komen, brrrrrrrrr en donker als het was, nu schijnen de lichten s'avonds en s'morgens en weet je wat je nu ook overal tegenkomt? Wel kerstlichten en kerstmarkten hahahaa, maar niet veel volk ofwel komen ze pimpelen, je weet wel he lekkere warme gluewijn drinken en een heerlijke Duitse worst eten en dan de stoere komen uithangen hahahaha van al die wijn. En lullen als ze kunnen ongeluvelijk.
Nu is het in m'n camper ook koud hoor! en zeker om rond te snorren door het spokenkot. Zeker als al die spoken komen waaien en wuiven op mij als ik er passeer met al die spokenkleren amai dat gaat daar nog al .
Verdorie, nu zat ik deze morgen toch niet te bibberen van de kou zeker, waar kwam die in ene keer vandaan? Het vroor tot het kraakte, bah laat dat maar rap voorbij gaan. Want dat is niet aan mij besteed.
Ikke sta hier ook al te koekeloeren maar ik hou niet van al dat boeren, hier in het riet, daar vergeet men mij niet, achter de vijver, die hier zo nijver, vroeger was hij een reservoir, en hij zei mij toen au revoir. hij heeft gedient in de zinkindustrie maar nu is hij een prachtig gebied.
Dit bloemetje achter mij, dit zou ik wel willen zijn. het staat hier achter mij te geuren, met heel veel toffe kleuren ik kijk er zo verbaasd naar, het is toch wel raar. Dit bloemetje, hier in het reservaat, is toch wel iets heel delikaat. het is heel zeldzaam, en toch staat het niet voor m'n raam.
Ik zit hier in het riet, mij hoor je niet, ik zit hier muistil, en als je dit wil zal ik vissen vangen, en ze op mij hangen, Hier aan de vijver, hoor je steeds een kijver. maar een visser, die een visje vangt, hem hoor je roepen, hoe hij ernaar verlangt. Ik hoor hem nog zo goed, voor mij klinkt dit nog zo zoet.
Des winters als het regend, dan zijn de paadjes diep, ja diep, dan komt het loze vissertje al vissen in het riet, ja riet, met zijne strijdstok, met zijne strijdstok, met zijne knapzak, met zijne knapzak, met zijne leren van deren domme deren, met zijne leren laarsjes aan, met zijne leren van deren, domme deren, met zijne leren laarsjes aan.
In Kelmis langs het water, tjikke, jaja, jaja tjoemba, in Kelmis langs het water, tjikke jaja, jaja tjoemba, que je t'aime Rosie, Que je t'aime Rosa, Rosi, Rosa, que je t'aime, que je t'aime, Rosi, Rosa, que je t'aime comme ça.
Jaja, vandaag zijn we nog is weggeweest en zo reden we naar Moelingen, door de mooie Voerstreek, op een gegeven moment wisten we zelfs niet meer waar we zaten tot we plots in het Nederlands Epen uitkwamen, waar ik nog nooit van gehoord had, dat was vreemd. Zo reden we maar om een hele omweg om naar de kerstmarkt in m'n geboorteplaatske te gaan, en o wat heb ik daar rondgekeken, er zaten daar zelfs hennen, hanen en konijnen op die markt, en ook sinterklaas en zwarte piet waren daar aanbeland hahahahaha goed he !
En weet je waar wij vandaag weer eens rondgespookt hebben hahahahaha in Kelmis op de kerstmarkt, en zelfs Sinterklaas en Zwarte Piet waren daar van de partij, en o wondermooie Duitse kerstliederen als ze daar gezongen hebben amai dat was prachtig. Alleen een kerstman hebben we daar niet gezien of tegengekomen, en ik heb ook Sinterklaas op bezoek gehad in m'n piepkleine schoentje onder de schouw lag een piepklein teddybeerke en o wat heb ik dat bewondert. Er is zelfs een mooi klein popje dat Charlotte Aardbei ofzoiets bijgekomen dat kwam van de kerstmarkt daar in Kelmis. Endie twee meiden, tja die zijn ook nog is ne keer afgekomen, en hebben ook Sinterklaas gevierd, en o wat waren die kontent. Ze konden mooi spelen met hun nieuwe spullen, en lawaai als er was amai, die kunnen er wat van, het was boeiend en spannend. En het hele spokenkot lag natuurlijk onder het nieuwe speelgoed en zakken hahahahaha en ik had mijn best ook nog is gedaan om wat rommel bij te brengen. Dat moet kunnen.
Hier sta ik voor de poort van een mooi natuurreservaat van ooit het kleinste landje dat bestaan heeft, hier voel ik mij thuis hoor en kan ik lekker in het bos spelen en in bomen klimmen en goed spoken hahahahaha.
En hier kom ik jullie nog is ne keer tegen bij mijn kleine kerstdorpke, ik speel hier heel graag voor spook, en dan moet je de bewoners is ne keer zien hoe ze verschieten hahahahahaha Ik sta niet mis met m'n hoedje he !
Wil je nu is wat weten? Nu kan dat oud zotspook weeral naar school om lessen gaan te volgen, amai zeker nooit te oud om wat bij te leren, tja, hoe zou dat verlopen ? Ik ben er echt benieuwd na, vanaf volgend jaar ga ik mee om is een kijkje te nemen in die schoolbanken, ahwel, ik leer misschiens ook nog wat bij. Zou dat nog lukken nu dat zotspook al zovelen jaaaaren van de schoolbanken is, ? Zou die dat nog gewoon worden. Het leek daar een heel grote school, ik vond daar mijne weg niet hoor amai, dat zal een zoeken worden, in dat grote gebouw. OOk dat ik hier vanuit deze kleine minischool jullie nog is een groetje kom brengen.
Dat die bomen achter mij allemaal kaal zijn, kun je nu zoiets geloven? Ik niet hoor, ik ben er nog is een koekeloerke gaan nemen, maar alle bladeren zijn foetsie.
En ik rijd nog maar steeds rond in onze camper, door het spokenkot, amai das een heel kot, zo kan ik dan zingen, over die ossewa Rij maar an ossewa, rij maar an, rij maar an ossewa, rij maar an, weet ie wel waarheen hij ga, wel naar huis toe ga die wa, rij maar an ossewa rij maar an.
Zachtjes an en niet te snel, anders word die osse moe,zachtjes aan en niet te snel, bereiken zal ie ons huisje wel. Zachtjes naar het maisveld, daar la men die ossewa. Zachtjes naar het maisveld, en weldra is ie kant en klaar.
Nu is het spooktijd he ! Ik spook er heerlijk op los, elke nacht zo door de donker trekken, das kunnen he ! En als het waait, dan waai ik ook mee, tja ik ben een spook in opleiding en ik moet zowat vanalles is kunnen, dat is toch de bedoeling.
Ik kom ook nog is ne keer hier piepen, het was koud hoor, om hier zo maar te komen, brrrrrrrrr en donker als het was, nu schijnen de lichten s'avonds en s'morgens en weet je wat je nu ook overal tegenkomt? Wel kerstlichten en kerstmarkten hahahaa, maar niet veel volk ofwel komen ze pimpelen, je weet wel he lekkere warme gluewijn drinken en een heerlijke Duitse worst eten en dan de stoere komen uithangen hahahaha van al die wijn. En lullen als ze kunnen ongeluvelijk.
Jajaja, en deze stam zag er deze morgen heel wit uit, had hij een nieuw kleedje aangekregen? hahahahaha zeker een onvervalst spokenkleed.
Verdorie, nu zat ik deze morgen toch niet te bibberen van de kou zeker, waar kwam die in ene keer vandaan? Het vroor tot het kraakte, bah laat dat maar rap voorbij gaan. Want dat is niet aan mij besteed.
Ikke sta hier ook al te koekeloeren
Dit bloemetje achter mij, dit zou ik wel willen zijn.
Des winters als het regend, dan zijn de paadjes diep, ja diep, dan komt het loze vissertje al vissen in het riet, ja riet, met zijne strijdstok, met zijne strijdstok, met zijne knapzak, met zijne knapzak, met zijne leren van deren domme deren, met zijne leren laarsjes aan, met zijne leren van deren, domme deren, met zijne leren laarsjes aan.
In Kelmis langs het water, tjikke, jaja, jaja tjoemba, in Kelmis langs het water, tjikke jaja, jaja tjoemba, que je t'aime Rosie, Que je t'aime Rosa, Rosi, Rosa, que je t'aime, que je t'aime, Rosi, Rosa, que je t'aime comme ça.
Hier ben ik in Haspengouw, het is hier rustig en ik geniet ervan ofwat dacht je.
En weet je waar wij vandaag weer eens rondgespookt hebben hahahahaha in Kelmis op de kerstmarkt, en zelfs Sinterklaas en Zwarte Piet waren daar van de partij, en o wondermooie Duitse kerstliederen als ze daar gezongen hebben amai dat was prachtig.
Hier sta ik voor de poort van een mooi natuurreservaat van ooit het kleinste landje dat bestaan heeft, hier voel ik mij thuis hoor en kan ik lekker in het bos spelen en in bomen klimmen en goed spoken hahahahaha.
Das hier echt een sprookje he hier achter mij, een prachtige vijver met mooie waterlelies op en wat moet je meer hebben.
Tja je zult je misschiens afvragen , wat ik hier te doen sta? Tja ik vraag mij dit ook af.
En hier kom ik jullie nog is ne keer tegen bij mijn kleine kerstdorpke, ik speel hier heel graag voor spook, en dan moet je de bewoners is ne keer zien hoe ze verschieten hahahahahaha Ik sta niet mis met m'n hoedje he !
Wil je nu is wat weten? Nu kan dat oud zotspook weeral naar school om lessen gaan te volgen, amai zeker nooit te oud om wat bij te leren, tja, hoe zou dat verlopen ? Ik ben er echt benieuwd na, vanaf volgend jaar ga ik mee om is een kijkje te nemen in die schoolbanken, ahwel, ik leer misschiens ook nog wat bij. Zou dat nog lukken nu dat zotspook al zovelen jaaaaren van de schoolbanken is, ? Zou die dat nog gewoon worden. Het leek daar een heel grote school, ik vond daar mijne weg niet hoor amai, dat zal een zoeken worden, in dat grote gebouw. OOk dat ik hier vanuit deze kleine minischool jullie nog is een groetje kom brengen.
Dat die bomen achter mij allemaal kaal zijn, kun je nu zoiets geloven? Ik niet hoor, ik ben er nog is een koekeloerke gaan nemen, maar alle bladeren zijn foetsie.
En ik rijd nog maar steeds rond in onze camper, door het spokenkot, amai das een heel kot, zo kan ik dan zingen, over die ossewa
Nu is het spooktijd he ! Ik spook er heerlijk op los, elke nacht zo door de donker trekken, das kunnen he ! En als het waait, dan waai ik ook mee, tja ik ben een spook in opleiding en ik moet zowat vanalles is kunnen, dat is toch de bedoeling.
