Ik ben alien in space, en gebruik soms ook wel de schuilnaam zotspook.
Ik ben een vrouw en woon in in het spokenkot (spokenland) en mijn beroep is zorgkundige.
Ik ben geboren op 14/03/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, turnen, dansen, fietsen, reizen en uitstappen maken, Barbie- en Bratzpoppen verzamelen, mazen, haken en breien..
M'n andere grote hobby is de Russische Tsaren verzamelen, en vooral de laatste tsaar met z'n familie boeien mij enorm.
Wit, wit, wit zijn alle mijne kleuren, wit, wit, wit is alles wat ik had, ja daarom houd ik van alles wat zo wit is, daar mijn schat een dokter is, ja daarom houd van alles wat zo wit is daar mijn schat een dokter is, (niks verklappen he ) Blauw, blauw, blauw zijn alle mijne kleuren, blauw, blauw, blauw is alles wat ik had, ja daarom houd ik van alles wat zo blauw is daar mijn schat een zeeman is, ja daarom houd ik van alles wat zo blauw is daar mijn schat een zeeman is. Groen, groen, groen zijn alle mijne kleuren, groen, groen, groen is alles wat ik had, ja daarom houd ik van alles wat zo groen is, daar mijn schat een jager is, ja daarom houd ik van alles wat groen is daar mijn schat een jager is.
Allee de vlokjes sneeuw dartelen naar beneden, voor mij liggen er meer dan genoeg, want met mijn camper kan ik er niet door, daarvoor is het veel te veel, en nu zal ik maar dromen hierover zeker? Met het liedje in m'n caravan ben ik een superster of hoe ging dat ook weer? Van onze geliefde Will tuuuuuuuuuuuuuuuuuuutttttttttttttttttt
Jajaja, ik ben al wat bekomen hoor, tja met een armtierig brommerke kan je er niet door, die fietspaden liggen er begot maar gevaarlijk bij zoals deze morgen, rits, rats, rits, rats, jabbedabbedoe, rits, rats kietje boetje boe, rits, rats, ik weet niet wat ik doe enz.... al glijdend en al struikelend zijn we dan bij een buskotje terrecht gekomen en zijn we gaan spoken met de bus inplaats van met de brommer, tja wat doe je als spook als je s'nachts moet gaan spoken? Gaan begot en dan kijk je niet naar een beetje glijden, en das zo is iets anders dan altijd hetzelfde, nu heeft spook een paar daagjes vrij en ik kan er dan ook heerlijk van gaan genieten is ne keer niet glijdend de straat op. En de straat voor ons spokenkot, tja das één en al glijbaan, want strooien kennen ze hier precies niet jammer, maar niet getreurt, nu kan ik ook is ne keer gaan glijden op straat hahahaha een leuk zicht he !
Dat was daar nogal is een weertje he zaterdag, ben ik daar toch niet moeten doorgaan zeker? Potvolkoffie nog niet, en ik maar zwoegen door die sneeuw amai mijne frak, tja die had ik natuurlijk aan, want in m'n zomers pakske hier op de foto dat kon niet he ! En waaien deed het ook goed, maar goed ik ben niet weggewaait hoor. Anders stond ik hier nou niet.
Hier is toch de echte onvervalste Kempen he ! met de heide, de bossen, de vennen, de vijvers, de hoevetjes, de duinen, het zand, kleine doprkes rond een kerketoren. De heiboerkes die er vroeger liepen, de koeien, de paarden, de rietvelden, de struiken, de mijnen, de huppelende kalfjes en lammeren, de schapen op de heide enz...... Er zijn ook niet van niks zovele kempische liedjes gemaakt.
Verdorie, wat mis ik de bloemetjes toch, alleen zijn er nu een ander soort bloemetjes te zien namelijk ijsbloemetjes op de ramen, maar van die bloemen hou ik niet, ik wil de echte en niet van die bevroren ijsbloemetjes.
Hier sta ik in een park, nu is het heel wit, het ligt vol sneeuw en ijs, en op de vijvers is het ferm glad, ik ben er wel niet op geweest, want dat zou ik niet durven, anders ben ik misschiens een bevroren vis die in de vijver leeft.
Op bezoek aan het bos was ik er ook bij of wat dacht je? We hebben ons daar uitstekend geamuseerd, de bomen bewonderd, de planten, want daar is heel wat de beleven in dat bos, we zijn eekhoorntjes tegen gekomen, die zijn nu aan hun winterslaap bezig. Spinnen, en nog van dat fraais.
Tja, hier sta ik nu is ne keer in een mooi bos, op het moment is het wit van sneeuw, maar toen ik eraan kwam was het groen zoals je het ziet. Ik hou wel van een uitstapke naar het bos, je kan daar natuurlijk heerlijk spoken of wat dacht je hahahahaaa.
Oh ik droom nog steeds in m'n camper van dat eiland in de zon, waar is al dat zand naartoe, die mooie zee, het zicht op dat kleine eilandje en het zicht op het vulkaaneiland, hopelijk ga ik er toch nog is naar toe, met al die kale plekken, vulkanen zonder groen en alles okergeel.
Kun je dat geloven, dat de bomen hier achter mij heel kaal zijn? Ik niet hoor, maar het is zo en dat i jammer, nu kan ik niet meer gaan stoeien en dollen in het malle gras.
Nu hier achter mij is dat een heerlijk wit veld, met mooie sneeuw en heel weinig groen, tja dat moet kunnen he ! T'is eens wat anders nu, en een sneeuwman kan ik helaas niet maken, want er ligt maar een klein pakje sneeuw.
Zie je hier al achter mij al die huisjes in het wit met een mooi kerstlichtje erbij? Dat is romantisch he! Het is er supergezellig en ik kom hier heel graag, het is ook een ideale plaats om te leren spoken hahahahaa !
De straat hier achter mij is nu mooi wit en ik kan heerlijk baantje glijden, of met een piepklein sleetje sleeen, dat is goed he ! Al glijdend over de straat hossen.
Verdorie ik zit maar te wachten op die heerlijke lente die maar niet komen wil. Inplaats daarvan kijk ik naar een wit sneeuwtapijt, en dat is ook niks. Alles in het wit bah ! Ik zie liever alles in het groen.
Eindelijk het is voorbij, dat gedoe met Kerstmis en Nieuwjaar, ons dorpke spokenvilla is ook al weer opgeruimd tot volgend jaar, en de kerstboom is de zolder op verhuisd. Gelukkig nu heb ik het weeral druk hoor, hier op de foto in Bokrijk is ook vanalles te doen, Bokrijk bij nacht, moeten ze dat ook al in het Engels zeggen, de huisjes zijn schoon verlicht, er staan overal vuurtjes te branden, het treintje rijdt in het rond, er worden volksverhalen verteld, er zijn voorstellingen die in de jaren stillekes plaats vonden enz. Er is weeral vanalles te beleven.
Wit, wit, wit zijn alle mijne kleuren, wit, wit, wit is alles wat ik had, ja daarom houd ik van alles wat zo wit is, daar mijn schat een dokter is, ja daarom houd van alles wat zo wit is daar mijn schat een dokter is, (niks verklappen he )
Allee de vlokjes sneeuw dartelen naar beneden, voor mij liggen er meer dan genoeg, want met mijn camper kan ik er niet door, daarvoor is het veel te veel, en nu zal ik maar dromen hierover zeker? Met het liedje in m'n caravan ben ik een superster of hoe ging dat ook weer? Van onze geliefde Will tuuuuuuuuuuuuuuuuuuutttttttttttttttttt
Jajaja, ik ben al wat bekomen hoor, tja met een armtierig brommerke kan je er niet door, die fietspaden liggen er begot maar gevaarlijk bij zoals deze morgen, rits, rats, rits, rats, jabbedabbedoe, rits, rats kietje boetje boe, rits, rats, ik weet niet wat ik doe enz.... al glijdend en al struikelend zijn we dan bij een buskotje terrecht gekomen en zijn we gaan spoken met de bus inplaats van met de brommer, tja wat doe je als spook als je s'nachts moet gaan spoken? Gaan begot en dan kijk je niet naar een beetje glijden, en das zo is iets anders dan altijd hetzelfde, nu heeft spook een paar daagjes vrij en ik kan er dan ook heerlijk van gaan genieten is ne keer niet glijdend de straat op. En de straat voor ons spokenkot, tja das één en al glijbaan, want strooien kennen ze hier precies niet jammer, maar niet getreurt, nu kan ik ook is ne keer gaan glijden op straat hahahaha een leuk zicht he !
Dat was daar nogal is een weertje he zaterdag, ben ik daar toch niet moeten doorgaan zeker? Potvolkoffie nog niet, en ik maar zwoegen door die sneeuw amai mijne frak, tja die had ik natuurlijk aan, want in m'n zomers pakske hier op de foto dat kon niet he ! En waaien deed het ook goed, maar goed ik ben niet weggewaait hoor. Anders stond ik hier nou niet.
Hier is toch de echte onvervalste Kempen he ! met de heide, de bossen, de vennen, de vijvers, de hoevetjes, de duinen, het zand, kleine doprkes rond een kerketoren. De heiboerkes die er vroeger liepen, de koeien, de paarden, de rietvelden, de struiken, de mijnen, de huppelende kalfjes en lammeren, de schapen op de heide enz...... Er zijn ook niet van niks zovele kempische liedjes gemaakt.
Verdorie, wat mis ik de bloemetjes toch, alleen zijn er nu een ander soort bloemetjes te zien namelijk ijsbloemetjes op de ramen, maar van die bloemen hou ik niet, ik wil de echte en niet van die bevroren ijsbloemetjes.
Hier sta ik in een park, nu is het heel wit, het ligt vol sneeuw en ijs, en op de vijvers is het ferm glad, ik ben er wel niet op geweest, want dat zou ik niet durven, anders ben ik misschiens een bevroren vis die in de vijver leeft.
Op bezoek aan het bos was ik er ook bij of wat dacht je? We hebben ons daar uitstekend geamuseerd, de bomen bewonderd, de planten, want daar is heel wat de beleven in dat bos, we zijn eekhoorntjes tegen gekomen, die zijn nu aan hun winterslaap bezig. Spinnen, en nog van dat fraais.
Oh ik droom nog steeds in m'n camper van dat eiland in de zon, waar is al dat zand naartoe, die mooie zee, het zicht op dat kleine eilandje en het zicht op het vulkaaneiland, hopelijk ga ik er toch nog is naar toe, met al die kale plekken, vulkanen zonder groen en alles okergeel.
Kun je dat geloven, dat de bomen hier achter mij heel kaal zijn? Ik niet hoor, maar het is zo en dat i jammer, nu kan ik niet meer gaan stoeien en dollen in het malle gras.
Nu hier achter mij is dat een heerlijk wit veld, met mooie sneeuw en heel weinig groen, tja dat moet kunnen he ! T'is eens wat anders nu, en een sneeuwman kan ik helaas niet maken, want er ligt maar een klein pakje sneeuw.
Zie je hier al achter mij al die huisjes in het wit met een mooi kerstlichtje erbij? Dat is romantisch he! Het is er supergezellig en ik kom hier heel graag, het is ook een ideale plaats om te leren spoken hahahahaa !
De straat hier achter mij is nu mooi wit en ik kan heerlijk baantje glijden, of met een piepklein sleetje sleeen, dat is goed he ! Al glijdend over de straat hossen.
Verdorie ik zit maar te wachten op die heerlijke lente die maar niet komen wil. Inplaats daarvan kijk ik naar een wit sneeuwtapijt, en dat is ook niks. Alles in het wit bah ! Ik zie liever alles in het groen.
Eindelijk het is voorbij, dat gedoe met Kerstmis en Nieuwjaar, ons dorpke spokenvilla is ook al weer opgeruimd tot volgend jaar, en de kerstboom is de zolder op verhuisd. Gelukkig nu heb ik het weeral druk hoor, hier op de foto in Bokrijk is ook vanalles te doen, Bokrijk bij nacht, moeten ze dat ook al in het Engels zeggen, de huisjes zijn schoon verlicht, er staan overal vuurtjes te branden, het treintje rijdt in het rond, er worden volksverhalen verteld, er zijn voorstellingen die in de jaren stillekes plaats vonden enz. Er is weeral vanalles te beleven.
