Ik ben alien in space, en gebruik soms ook wel de schuilnaam zotspook.
Ik ben een vrouw en woon in in het spokenkot (spokenland) en mijn beroep is zorgkundige.
Ik ben geboren op 14/03/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, turnen, dansen, fietsen, reizen en uitstappen maken, Barbie- en Bratzpoppen verzamelen, mazen, haken en breien..
M'n andere grote hobby is de Russische Tsaren verzamelen, en vooral de laatste tsaar met z'n familie boeien mij enorm.
Verdorie, wat is het vandaag toch druk geweest, ben ik weeral is naar die spokenschool moeten gaan zo'n heel grote je weet wel hoe dat is. Wat heb ik daar wel niet moeten leren over al dat spoken, amai m'n kop barste ervan. En in de namiddag moest ik natuurlijk die spooklessen toepassen of wat dacht je, namelijk leren spoken amai dat houd wat in hoor puf ik moet er nog van zuchten als ik eraan denk . Zo'n drukte heb ik eigenlijk nog nooit meegemaakt met al dat gespook. Ongeluvelijk.
Vandaag hebben we weeral is een tripke gemaakt, en dat was in Nederland de stad Maastricht, das een oude stad he, daar was vanalles te zien hoor, ik heb m'n ogen opengetrokken zo'n grote stad, er waren vele winkels, oude huizen, kerken, het Freithof, ( een groot plein met allemaal terrasjes rond.) ,musea's, straten, niet veel volk, wel vele autos, oude forten rondom de stad, Maasbruggetjes, donkere hoekjes hahahahaa, een stadhuis, grootwarenhuizen, kanonnen die precies gereed stonden om te knallen, oorlog was het nochtans niet hahahahaha. enz.....
Je kunt nooit raden waar ik vandaag heb gezeten, hahahaha, wel in een heel grote school en nog wel met heel veel mensen, ze gingen van jongeren, minder jongeren en ouderen, amai dat allemaal samen op die school, dat moet kunnen he! En ik heb m'n ogen uitgekeken hoor, amai wat je daar allemaal ziet, tafels, stoelen, burelen, borden, cafetaria's, een afdak om fietsen te zetten, een parkeerplaats op de koer, banken die buiten stonden, grote vensters, steile stenen trappen, grote deuren, poloden, papier, stylo's, het getetter van iedereen, schilderijen, enz.... en zoverder, tja, nu moet spook in haar ouwe dagen nog op de schoolbanken gaan zitten en das kunnen he ! Nooit te oud voor wat bij te leren. En zo leer ik ook nog vanalles en een beetje bij. Zo kan ik tenminste nog een heel goed spook worden dat was heel wat anders dan dat kleine schooltje in Bokrijk, hoor.
Hier achter mij ligt nog zo'n klein verlaten dorpke uit verloren tijden, eenzaam en alleen, met hier een daar wat boerderijen en wat huizen, nog een verloren kerkske, in het midden, een verloren school uit de jaren stillekes, tja dat kom je hier tegen he, in de Voerstreek heb je nog van die verlaten en onbekende streken, dit was een stukske van St Pieters Voeren. goed he !
Waar de bomen zacht ruisen, in de zomerse regen roept de koekoek ons tegen, om naar buiten te gaan
Fris op stap zonder dralen, met de rugzak vooruit. Uit het hart klinkt een lied op, bij klank van de luit.
Fris op stap zonder dralen,
In ons hart zingt de vrede, snoert rond allen een band. En we reiken elkander, ongedwongen de hand. Refrein Tiri, ri, a Holdria, tiria, holdria koekoek, holdria, tiria, holdria koekoek, holdria, tirian ho.
Hier was het stil, en geen kat of iets te zien, maar hier kan je genieten van al dat mooi brons groen eikenhout, waar de nachtegaal zingt en de koekoek roept. Bijna ongelofelijk he ! Maar toch is het zo, zo rap het juni is dan is de koekoek daar en ga ik mee roepen koekoek, koekoek.
Waar is de tijd gebleven van deze holle weg, mooi he ! Dat is nu echt een weg in de pure natuur, mooi he ! Ik sta al te popelen op de lente om er opnieuw naar toe te gaan, whowwwwwwwww dan kunnen we hem misschiens nog terug vinden en ga ik hier nog is lekker spoken zoals jullie zien.
Verdorie, wat is het vandaag toch druk geweest, ben ik weeral is naar die spokenschool moeten gaan zo'n heel grote je weet wel hoe dat is. Wat heb ik daar wel niet moeten leren over al dat spoken, amai m'n kop barste ervan. En in de namiddag moest ik natuurlijk die spooklessen toepassen of wat dacht je, namelijk leren spoken amai dat houd wat in hoor puf ik moet er nog van zuchten als ik eraan denk . Zo'n drukte heb ik eigenlijk nog nooit meegemaakt met al dat gespook. Ongeluvelijk.
NOg een troep Bratzen, Megane, grote en kleine Cloe, een tof troepke he !
NOg vrolijke bratzvrienden. Yasmine en de twee Jades.
Megane, Phoebe en Cloe van de Bratzklub.
Mooie familie he !
De hele familie van Cloe Bratz op ene foto dat moet kunnen en we hebben ons nieuw kleedje aangetrokken.
Vandaag hebben we weeral is een tripke gemaakt, en dat was in Nederland de stad Maastricht, das een oude stad he, daar was vanalles te zien hoor, ik heb m'n ogen opengetrokken zo'n grote stad, er waren vele winkels, oude huizen, kerken, het Freithof, ( een groot plein met allemaal terrasjes rond.) ,musea's, straten, niet veel volk, wel vele autos, oude forten rondom de stad, Maasbruggetjes, donkere hoekjes hahahahaa, een stadhuis, grootwarenhuizen, kanonnen die precies gereed stonden om te knallen, oorlog was het nochtans niet hahahahaha. enz.....
Hier nog enkele bratzbabys met een gehaakt kleedje. En Bumba in het groen inplaats van in het geel.
Hier nog vier leuke babytjes van de groep Bratz.
NOg twee gehaakte Bratz kleedjes.
NOg een verzameling kleedjes.
NOg een paar gehaakte kleedjes voor Barbie en Bratz.
Hier staan een Bratzgroep met mooie gehaakte kleedjes aan
Je kunt nooit raden waar ik vandaag heb gezeten, hahahaha, wel in een heel grote school en nog wel met heel veel mensen, ze gingen van jongeren, minder jongeren en ouderen, amai dat allemaal samen op die school, dat moet kunnen he! En ik heb m'n ogen uitgekeken hoor, amai wat je daar allemaal ziet, tafels, stoelen, burelen, borden, cafetaria's, een afdak om fietsen te zetten, een parkeerplaats op de koer, banken die buiten stonden, grote vensters, steile stenen trappen, grote deuren, poloden, papier, stylo's, het getetter van iedereen, schilderijen, enz.... en zoverder, tja, nu moet spook in haar ouwe dagen nog op de schoolbanken gaan zitten en das kunnen he ! Nooit te oud voor wat bij te leren. En zo leer ik ook nog vanalles en een beetje bij. Zo kan ik tenminste nog een heel goed spook worden dat was heel wat anders dan dat kleine schooltje in Bokrijk, hoor.
Hier achter mij ligt nog zo'n klein verlaten dorpke uit verloren tijden, eenzaam en alleen, met hier een daar wat boerderijen en wat huizen, nog een verloren kerkske, in het midden, een verloren school uit de jaren stillekes, tja dat kom je hier tegen he, in de Voerstreek heb je nog van die verlaten en onbekende streken, dit was een stukske van St Pieters Voeren. goed he !
Hier was het stil, en geen kat of iets te zien, maar hier kan je genieten van al dat mooi brons groen eikenhout, waar de nachtegaal zingt en de koekoek roept. Bijna ongelofelijk he ! Maar toch is het zo, zo rap het juni is dan is de koekoek daar en ga ik mee roepen koekoek, koekoek.
Waar is de tijd gebleven van deze holle weg, mooi he ! Dat is nu echt een weg in de pure natuur, mooi he ! Ik sta al te popelen op de lente om er opnieuw naar toe te gaan, whowwwwwwwww dan kunnen we hem misschiens nog terug vinden en ga ik hier nog is lekker spoken zoals jullie zien.
