Ik ben alien in space, en gebruik soms ook wel de schuilnaam zotspook.
Ik ben een vrouw en woon in in het spokenkot (spokenland) en mijn beroep is zorgkundige.
Ik ben geboren op 14/03/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, turnen, dansen, fietsen, reizen en uitstappen maken, Barbie- en Bratzpoppen verzamelen, mazen, haken en breien..
M'n andere grote hobby is de Russische Tsaren verzamelen, en vooral de laatste tsaar met z'n familie boeien mij enorm.
Jajaja, morgen ben ik hier weeral terug hoor, het onvervalste spook uit gaan hangen in Bokrijk, zo tussen al die oude hoevetjes, ga ik is naar alvermannekes zoeken, daar aan die watermolen of de boerderij waar het alvermanneke uit een emmer water zat te drinken, zouden het alvermanneke nog zo lustig aan het fluiten zijn op z'n liefste Rosita?
Hier is hij sé ons alvermanneke. Hij kijkt zo triestig, hij mist z'n Rosita.
Hierzo tussen de bloemetjes ben ik in m'n nopkes, dat zijn mooie he ! Rieken doen ze helaas niet jammer maar toch hou ik er veel van, en ik heb er al velen gezien, das goed he !
Hier sta ik zo te pronken tussen al die bloemetjes , dat zijn schoon he die bloemetjes van wit en roos. Tja in de lente bloeien er ook mooie bloemetjes he, en de bijtjes die zoemen mee, maar ik spook ook daar en het is er heerlijk. Daar kan je donder op zeggen. Tja ook moet ik leren spoken he ! Want ik heb binnekort eksamen spoken en oefening baart kunst.
Deze tweeling komt voor in de film de dansende prinsessen, ze hebben twaalf zusjes en achter hen staat ééntje van hun zusjes. In de film zijn het rasechte en onvervalste steltlopers.
Zie je de vonken nog niet overal vliegen, ik ben nu natuurlijk heel ijverig aan het studeren voor m'n spokeneksamen, en daarom studeer ik tot er de vonken vanaf vliegen, tja ik wil een goed spook worden en dan moet ik leren he, das niet meer dan normaal.
Heimwee naar het mooie Fuerteventura, tja bij dit mooi weerke moet ik weeral helaas denken aan het eiland in de zon, waar ik nog zo van hou, het kale eiland met z'n prachtige landschappen en mooie stranden en het kale eilandje Los Lobos dat hier achter mij te zien is. Waar zouden we dit jaar naartoe gaan, ik zou het niet weten.
Ben ik vandaag toch niet mee geweest om een visje aan de haak te slaan zeker? En we hebben er veel gevangen hoor, jajaja, in de Voerstreek was het heerlijk, en aan de vijver was het meer dan tof. We hebben zelfs onder een boom een hele zwerm bijen gezien, amai dat waren er velen, ik ben niet onder die boom gaan staan hoor troost je, dat was veel te gevaarlijk.
En zoals je ziet, dat hoge gras hier op de berm, das het werk van onze gemeente die dit zo hoog laten groeien, je ziet amper de ponny in de weide lopen, tja en de beek die hier loopt, die is bijna toe gegroeid met onkruid en helemaal verloederd, tja en ik amuseer mij er ook niet mee hoor, das het werk van de staat.
Wat doet een paard? hinniken, grazen, lopen als er joggers komen, dan loopt het ook z'n rondjes in de weide samen met de joggers, eens goeie dag komen zeggen als er wandelaars komen, of van die spoken zoals je ziet, het is natuurlijk ook van de partij.
Wat zie ik daar wel niet allemaal staan? Een paard, een ponny en een ponnyveulen, mooi he en er achter nog van die lelijke ganzen, zoals je weet komen die op je toegevlogen en zouden ze je aanvallen, ze maken zoveel kabaal, vooral s'nachts, als het tijd is om te gaan spoken.
Wat een lief klein paardje staat daar in de weide, het is nog geen week oud en toch al zo vol van leven. Het kan rennen zoals geen ander, en het dwartelt gelijk een jong veulen, tja wat wil je, het is ook een ponnyveulen.